ILPP5/4512-1-255/15-4/KS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 stycznia 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP5/4512-1-255/15-4/KS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2015 r. (data wpływu 29 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 grudnia 2015 r. (data wpływu 15 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Wniosek uzupełniono w dniu 15 grudnia 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z inną osobą fizyczną, do współwłasności nabył ok. 1,85 ha gruntów rolnych i nieużytków. Nieruchomości położone są w gminie A., we wsi B. Grunty te Zainteresowany nabył podzielone na mniejsze działki i w przyszłości zamierza sprzedać. Dla tego obszaru gmina A. nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego i dla działki, którą Wnioskodawca zamierza sprzedać w najbliższej przyszłości nie zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Zarówno Wnioskodawca jak i drugi współwłaściciel są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na własny rachunek.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 14 grudnia 2015 r. Wnioskodawca wyjaśnił co następuje:

1. Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca nabył (do współwłasności) w dniu 28 czerwca 2012 r. Nabyciu przedmiotowej nieruchomości nie towarzyszył konkretny cel.

2. Zainteresowany nie zamierza występować o decyzje o warunkach zabudowy w odniesieniu do działek składających się na przedmiotową nieruchomość.

3. Przedmiotowa nieruchomość nie była i nadal nie jest wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Na dzień złożenia niniejszego wyjaśnienia Wnioskodawca nie ma żadnych planów prowadzenia działalności gospodarczej na przedmiotowej nieruchomości lub z jej wykorzystywaniem.

4. Przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego.

5. Przedmiotowa nieruchomość nie była nikomu udostępniana na podstawie umów cywilnoprawnych i na dzień złożenia niniejszych wyjaśnień Zainteresowany nie ma takich zamiarów.

6. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów w związku z przedmiotową nieruchomością oraz innymi działkami. W szczególności nie ponosił nakładów na uzbrojenie terenu (nadal jest całkowicie nieuzbrojony), ogrodzenie (nadal jest nieogrodzony), podział lub przekształcenie (działki były już podzielone, a o przekształcenie Wnioskodawca nie występował).

7. Zainteresowany zbył (razem z drugim współwłaścicielem) jedną z działek, w dniu 13 lutego 2015 r. Później zbył wraz współwłaścicielem na rzecz tych samych nabywców udział w działce będącej drogą dojazdową.

8. Na dzień złożenia niniejszych wyjaśnień Wnioskodawca nie ma żadnych planów dotyczących zakupów kolejnych gruntów.

9. Wnioskodawca nie ogłaszał zamiaru sprzedaży działek w środkach masowego przekazu.

10. Na dzień złożenia niniejszych wyjaśnień Zainteresowany nie ma żadnych konkretnych planów co do innych gruntów. Nie wyklucza sprzedaży ale też nie wyklucza tego, że wybuduje tam dom jednorodzinny na potrzeby własnej rodziny.

11. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania robót budowlanych. Są to głównie roboty polegające na wykonywaniu posadzek zacieranych.

12. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej opisanej w punkcie powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym sprzedaż działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami art. 43 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 3 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż działki jest zwolniona z podatku od towarów i usług. Art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia do podatku dostawę dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Z kolei art. 2 pkt 33 precyzuje, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Ponieważ w przypadku działki, o której mowa nie zachodzi żaden z zamkniętego katalogu przypadków wymienionych w art. 2 pkt 33, więc zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa taka jest z tegoż podatku zwolniona.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania towarów (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestie opodatkowania dostawy gruntu rozstrzygnięto w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W świetle powyższego w sprawach dotyczących opodatkowania dostawy nieruchomości dokonywanej przez osoby fizyczne konieczne staje się ustalenie, czy w celu sprzedaży działek zbywca, podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz z inną osobą fizyczną, do współwłasności nabył ok. 1,85 ha gruntów rolnych i nieużytków. Grunty te Zainteresowany nabył podzielone na mniejsze działki i w przyszłości zamierza sprzedać. Dla tego obszaru gmina nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego i dla działki, którą Wnioskodawca zamierza sprzedać w najbliższej przyszłości nie zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zarówno Wnioskodawca jak i drugi współwłaściciel są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na własny rachunek. Przedmiotową nieruchomość Zainteresowany nabył (do współwłasności) w dniu 28 czerwca 2012 r. Nabyciu ww. nieruchomości nie towarzyszył konkretny cel. Zainteresowany nie zamierza występować o decyzje o warunkach zabudowy w odniesieniu do działek składających się na przedmiotową nieruchomość. Nieruchomość opisana we wniosku nie była i nadal nie jest wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Na dzień złożenia niniejszego wyjaśnienia Wnioskodawca nie ma żadnych planów prowadzenia działalności gospodarczej na ww. nieruchomości lub z jej wykorzystywaniem. Przy nabyciu gruntów opisanych powyżej nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przedmiotowa nieruchomość nie była nikomu udostępniana na podstawie umów cywilnoprawnych i na dzień złożenia niniejszych wyjaśnień Zainteresowany nie ma takich zamiarów. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów w związku z nieruchomością opisaną we wniosku oraz innymi działkami. W szczególności nie ponosił nakładów na uzbrojenie terenu (nadal jest całkowicie nieuzbrojony), ogrodzenie (nadal jest nieogrodzony), podział lub przekształcenie (działki były już podzielone, a o przekształcenie Wnioskodawca nie występował). Zainteresowany zbył (razem z drugim współwłaścicielem) jedną z działek, w dniu 13 lutego 2015 r. Później zbył wraz z współwłaścicielem na rzecz tych samych nabywców udział w działce będącej drogą dojazdową. Na dzień złożenia niniejszych wyjaśnień Wnioskodawca nie ma żadnych planów dotyczących zakupów kolejnych gruntów. Wnioskodawca nie ogłaszał zamiaru sprzedaży działek w środkach masowego przekazu. Na dzień złożenia niniejszych wyjaśnień Zainteresowany nie ma żadnych konkretnych planów co do innych gruntów. Nie wyklucza sprzedaży ale też nie wyklucza tego, że wybuduje tam dom jednorodzinny na potrzeby własnej rodziny. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania robót budowlanych. Są to głównie roboty polegające na wykonywaniu posadzek zacieranych. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej opisanej w punkcie powyżej.

Na tle powyższego Zainteresowany wniósł o potwierdzenie, że sprzedaż działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym korzystać będzie ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w tym te dotyczące zwolnień od podatku, o których mowa w art. 43 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowany będzie działał w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Zainteresowanego - w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości - za podatnika podatku od towarów i usług. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, chociaż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania robót budowlanych i z tego tytułu jest podatnikiem VAT, działka, którą zamierza zbyć nie była przez niego wykorzystywana w działalności gospodarczej (w tym działalności rolniczej lub jako przedmiot najmu, dzierżawy). Nieruchomość ta stanowi grunty rolne i nieużytki. Co istotne, Wnioskodawca nie poniósł żadnych nakładów związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży, takich jak np. uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wystąpienie o warunki zabudowy lub o przekształcenie gruntu, ogłaszanie zamiaru sprzedaży w środkach masowego przekazu, itp. Faktem jest, że dotychczas Zainteresowany zbył jedną działkę i udział w działce będącej drogą dojazdową na rzecz tych samych nabywców. Jednakże - jak deklaruje Wnioskodawca - na dzień dzisiejszy nie ma planów dotyczących zakupu kolejnych nieruchomości, nie ma też skonkretyzowanych planów odnośnie zbycia innych nieruchomości, które posiada (jak wyjaśnił, nie wyklucza ich sprzedaży ale też nie wyklucza, że wybuduje tam dom jednorodzinny na potrzeby swojej rodziny).

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, planowane przez Zainteresowanego zbycie działki, nie będzie stanowiło działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia tejże nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży przedmiotowej działki Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż działki można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług - w tym dotyczące zwolnień od podatku, o których mowa w art. 43 ust. 1 ustawy - nie mają zastosowania.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w opisanych okolicznościach w związku z planowaną sprzedażą udziału w nieruchomości stanowiącej grunty orne i nieużytki, Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, transakcja ta nie będzie zatem podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym planowana sprzedaż działki, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W szczególności istotne dla przyjętego rozstrzygnięcia były informacje, że Wnioskodawca nie wykorzystywał nieruchomości w działalności gospodarczej, nie poniósł wydatków związanych z przygotowaniem działki do sprzedaży oraz, że na dzień dzisiejszy nie ma skonkretyzowanych planów dotyczących zakupu kolejnych nieruchomości, ani zbywania innych nieruchomości, które posiada. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Informuje się również, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wobec powyższego należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawno-podatkową tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla pozostałych współwłaścicieli nieruchomości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl