ILPP5/4512-1-253/15-5/WB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2015 r. (data wpływu 26 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 grudnia 2015 r. (data wpływu 30 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zachowania prawa do zwolnienia podmiotowego w sytuacji, gdy klienci Wnioskodawcy udzielili mu pełnomocnictwa do reprezentowania ich przed urzędem skarbowym - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zachowania prawa do zwolnienia podmiotowego w sytuacji, gdy klienci Wnioskodawcy udzielili mu pełnomocnictwa do reprezentowania ich przed urzędem skarbowym. Wniosek uzupełniono w dniu 30 grudnia 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi biuro rachunkowe korzystając ze zwolnienia przedmiotowego VAT. Działalność Zainteresowanego polega na prowadzeniu ksiąg podatkowych, ksiąg rachunkowych oraz innych ewidencji do celów podatkowych, na podstawie których Wnioskodawca sporządza zeznania i deklaracje podatkowe. Podatnicy, którym Zainteresowany świadczy usługi udzielili Wnioskodawcy pełnomocnictwa do reprezentowania ich przed urzędem skarbowym, w związku

z czym Zainteresowany sporządzone deklaracje osobiście podpisuje i dostarcza do urzędu skarbowego. W razie kontroli podatkowej Wnioskodawca jest upoważniony do reprezentowania podatnika. Zainteresowany nie jest wpisany na listę doradców podatkowych. Nie udziela porad prawnych oraz usług doradztwa podatkowego. Usługi rachunkowo-księgowe Wnioskodawca świadczy jedynie dla stałych klientów, z którymi zawarł umowę na usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych.

W piśmie z dnia 28 grudnia 2015 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany przytoczył część treści pełnomocnictwa składanego przez klientów, których reprezentuje:

"Upoważniam Panią, posiadającą pełną zdolność do czynności prawnych reprezentującą Biuro (...) do reprezentowania firmy (...) w trybie art. 281A Ordynacji Podatkowej w Urzędzie Skarbowym (podpisywanie deklaracji podatkowych PIT, VAT, deklaracji aktualizacyjnych NIP, składanie oświadczeń, występowanie z zapytaniem w sprawie interpretacji podatkowych oraz innej korespondencji do Urzędu Skarbowego, a także udzielanie wyjaśnień w moim imieniu, podpisywanie upoważnień do kontroli, uczestniczenie w czynnościach kontrolnych i podpisywanie protokołów z kontroli)".

Ponadto, Wnioskodawca w ww. uzupełnieniu wskazał także, że sformułowanie: "w razie kontroli podatkowej jestem upoważniona do reprezentowania podatnika" oznacza, że Wnioskodawca może podpisać upoważnienie do kontroli oraz podpisać protokół z kontroli a także brać udział w czynnościach kontrolnych udzielając wyjaśnień dotyczących ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych kontrolowanego podatnika.

Reprezentacja klientów przez Zainteresowanego polega jedynie na czynnościach wymienionych powyżej w przytoczonym fragmencie pełnomocnictwa. Należy dodać, że powyższe pełnomocnictwo składane jest jedynie przez klientów, z którymi Wnioskodawca zawarł umowę na comiesięczne rozliczanie w zakresie podatku dochodowego oraz podatku VAT z tytułu prowadzonych przez nich działalności gospodarczych. Jest to stała współpraca na dłuższy okres czasu. Wnioskodawca nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych.

Wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku kwoty 150 000 złotych. W ramach świadczonych usług Zainteresowany nie wykonuje czynności polegających na udzielaniu podatnikom, płatnikom, inkasentom, osobom trzecim odpowiedzialnym za zaległości podatkowe oraz następcom prawnym podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji gdy podatnicy, którym Wnioskodawca świadczy usługi, udzielili Zainteresowanemu pełnomocnictwa do reprezentowania ich przed urzędem skarbowym Wnioskodawca utracił prawo do korzystania ze zwolnienia z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę, że świadczone przez Zainteresowanego usługi mają wyłącznie charakter rachunkowo-księgowy oraz powołując się na interpretację ogólną Ministra Finansów z 9 kwietnia 2015 r. nr PT3.8101.2.2015.AEW.16 Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustaw o VAT. Zainteresowany nie uważa, aby złożone przez podatników pełnomocnictwa dotyczące ich reprezentowania przez Wnioskodawcę przed organami administracji publicznej (art. 2 pkt 1 ust. 4 ustawy o doradztwie podatkowym) wskazywały na świadczenie usług doradczych czy prawnych, ponieważ Zainteresowany nie jest wpisany na listę doradców podatkowych, ani nie jest adwokatem lub radcą prawnym o czym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1, 2 (reprezentowania podatników przed organami administracji publicznej do czego uprawnione są osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych oraz adwokaci i radcowie prawni). W związku z tym świadczone przez Wnioskodawcę usługi nadal powinny być zwolnione z VAT zgodnie z art. 113 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

* odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy, stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

o energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),

o wyrobów tytoniowych,

o samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi biuro rachunkowe korzystając ze zwolnienia od podatku VAT. Działalność Zainteresowanego polega na prowadzeniu ksiąg podatkowych, ksiąg rachunkowych oraz innych ewidencji do celów podatkowych, na podstawie których Wnioskodawca sporządza zeznania i deklaracje podatkowe. Podatnicy, którym Zainteresowany świadczy usługi udzielili Wnioskodawcy pełnomocnictwa do reprezentowania ich przed urzędem skarbowym, w związku z czym Zainteresowany sporządzone deklaracje osobiście podpisuje i dostarcza do urzędu skarbowego. W razie kontroli podatkowej Wnioskodawca jest upoważniony do reprezentowania podatnika. Zainteresowany nie jest wpisany na listę doradców podatkowych. Nie udziela porad prawnych oraz usług doradztwa podatkowego. Usługi rachunkowo-księgowe Wnioskodawca świadczy jedynie dla stałych klientów, z którymi zawarł umowę na usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych. Zainteresowany posiada pełnomocnictwo do reprezentowania podatników w trybie art. 281a Ordynacji podatkowej w urzędzie skarbowym (podpisywanie deklaracji podatkowych PIT, VAT, deklaracji aktualizacyjnych NIP, składanie oświadczeń, występowanie z zapytaniem w sprawie interpretacji podatkowych oraz innej korespondencji do urzędu skarbowego, a także udzielanie wyjaśnień w imieniu zleceniodawcy, podpisywanie upoważnień do kontroli, uczestniczenie w czynnościach kontrolnych i podpisywanie protokołów z kontroli). Wnioskodawca może podpisywać upoważnienie do kontroli oraz protokół z kontroli, a także brać udział w czynnościach kontrolnych udzielając wyjaśnień dotyczących ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych kontrolowanego podatnika. Reprezentacja klientów przez Zainteresowanego polega jedynie na czynnościach wymienionych w pełnomocnictwie. Pełnomocnictwo składane jest jedynie przez klientów, z którymi Wnioskodawca zawarł umowę na comiesięczne rozliczanie w zakresie podatku dochodowego oraz podatku VAT z tytułu prowadzonych przez nich działalności gospodarczych. Jest to stała współpraca na dłuższy okres czasu. Zainteresowany wskazał ponadto, że nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca nie wykonuje czynności polegających na udzielaniu podatnikom, płatnikom, inkasentom, osobom trzecim odpowiedzialnym za zaległości podatkowe oraz następcom prawnym podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku kwoty 150 000 złotych.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Zainteresowany ma wątpliwości dotyczące tego czy w sytuacji gdy podatnicy, którym świadczy usługi, udzielili mu pełnomocnictwa do reprezentowania ich przed urzędem skarbowym Wnioskodawca utracił prawo do korzystania ze zwolnienia z VAT.

W związku z powyższym należy w tym miejscu rozstrzygnąć, czy wskazane we wniosku usługi, należy zaliczyć do usług, których świadczenie nie uprawnia do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w oparciu o art. 113 ust. 1 ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa prawnego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego "kto udziela porad". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym "doradztwo" to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Zauważyć należy, że doradztwo podatkowe i związany z tym zawód doradcy podatkowego jest regulowany ustawą z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.). Dla celów określenia czynności jakie może wykonywać doradca podatkowy został określony ustawowo zakres czynności uznawanych za czynności doradztwa podatkowego.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 10 sierpnia 2014 r. - czynności doradztwa podatkowego obejmują:

W myśl art. 2 ust. 1a cyt. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.

Jak już zostało wyżej wskazane ustawa o podatku od towarów i usług przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa (zakres tego pojęcia obejmuje również doradztwo podatkowe), nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym. Zatem do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można posiłkować się jedynie pomocniczo - decydujące znaczenie na więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wykładnię językową terminu "doradztwo" oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, należy zauważyć, że doradztwo podatkowe sensu stricto obejmuje czynności polegające na udzielaniu porad z zakresu podatków czy też wskazywaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot np. podatnik może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r., sygn. K 42/05.

Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych z istoty swej bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynnościom księgowym, a czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że są sporządzane na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych. Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy).

Odnosząc się natomiast do czynności reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach m.in. podatkowych i celnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym, wskazania wymaga, że czynności te pomimo zdefiniowania ich dla potrzeb ustawy o doradztwie podatkowym jako czynności doradztwa podatkowego mają z reguły charakter usług prawniczych, których świadczenie również nie może być objęte zwolnieniem na podstawie art. 113 ustawy.

Podsumowując, w sytuacji gdy podmiot (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył wyłącznie usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych lub też sporządzania (wypełniania) zeznań i deklaracji podatkowych i nie będzie świadczył usług doradczych lub prawniczych (takich jak wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym) nie znajdą zastosowania przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy. Podmiot taki będzie zatem mógł korzystać ze zwolnienia od podatku VAT (chyba, że zajdą inne niż omawiane przesłanki wyłączające ze zwolnienia określonego w art. 113 ustawy). Jeżeli natomiast dany podmiot (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył usługi o charakterze doradczym lub prawniczym (np. wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym) znajdą zastosowanie odpowiednio przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy.

W konsekwencji podmiotowi temu nie będzie przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca - co do zasady - świadczy usługi polegające na prowadzeniu ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych. Jednocześnie posiada także pełnomocnictwo do reprezentowania podatników przed urzędem skarbowym. Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy oraz jak wynika z informacji zawartych w treści przytoczonego pełnomocnictwa do zakresu usług świadczonych w ramach umów podpisanych z klientami należy: prowadzenie ksiąg podatkowych, ksiąg rachunkowych oraz innych ewidencji do celów podatkowych, i sporządzanie na ich podstawie zeznań i deklaracji podatkowych, podpisywanie deklaracji podatkowych PIT, VAT, deklaracji aktualizacyjnych NIP, składanie oświadczeń, występowanie z zapytaniem w sprawie interpretacji podatkowych oraz innej korespondencji do urzędu skarbowego, a także udzielanie wyjaśnień w imieniu zleceniodawcy. Z zakresu udzielonego Wnioskodawcy pełnomocnictwa wynika, że w ramach świadczonych usług może on także wykonywać czynności określone w art. 281a Ordynacji podatkowej, w tym m.in. podpisywać upoważnienia do kontroli oraz podpisywać protokół z kontroli, a także brać udział w czynnościach kontrolnych udzielając wyjaśnień dotyczących ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych kontrolowanego podatnika.

Mając na uwadze opis świadczonych przez Wnioskodawcę usług oraz powyższą analizę zarówno pojęcia usług doradczych, jak i przepisów ustawy należy stwierdzić, że opisane przez Zainteresowanego usługi, które świadczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie udzielonych pełnomocnictw, stanowią usługi w zakresie doradztwa, które są wyłączone ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Zgodnie bowiem z przedstawionymi przez Wnioskodawcę informacjami odnośnie zakresu udzielonego mu przez podatników pełnomocnictwa, upoważnienie obejmuje nie tylko podpisywanie deklaracji podatkowych PIT, VAT, deklaracji aktualizacyjnych NIP, składanie oświadczeń, występowanie z zapytaniem w sprawie interpretacji podatkowych oraz innej korespondencji do urzędu skarbowego oraz udzielanie wyjaśnień w imieniu zleceniodawcy ale także reprezentowanie klientów w postępowaniu przed organami administracji publicznej w zakresie kontroli podatkowych. Wnioskodawca bowiem w uzupełnieniu do wniosku zacytował treść udzielonego pełnomocnictwa i jednoznacznie wskazał, że zakres świadczonych usług obejmuje wszelkie czynności wymienione w pełnomocnictwie, w tym określone w art. 281a Ordynacji podatkowej.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 281a § 1 Ordynacji podatkowej podatnicy, płatnicy, inkasenci oraz następcy prawni mogą, w formie pisemnej, wyznaczyć osobę fizyczną, która będzie upoważniona do ich reprezentowania w zakresie kontroli podatkowej, oraz zgłosić tę osobę naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym, wójtowi, burmistrzowi (prezydentowi miasta). W przypadku wyznaczenia więcej niż jednej osoby, przepis art. 145 § 3 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl § 2 powołanego wyżej przepisu jeżeli upoważnienie nie stanowi inaczej, przyjmuje się, że osoba wyznaczona jest uprawniona do działania w zakresie odbioru zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej, wyrażenia zgody, o której mowa w art. 282b § 3, odbioru upoważnienia do przeprowadzenia kontroli podatkowej, zakończenia kontroli podatkowej, złożenia wyjaśnień i zastrzeżeń do protokołu kontroli oraz wszystkich czynności kontrolnych.

Z powyższego wynika, że zakres udzielonego Wnioskodawcy pełnomocnictwa obejmuje nie tylko podpisywanie upoważnień do kontroli, uczestniczenie w czynnościach kontrolnych i podpisywanie protokołów z kontroli ale również - na co wskazuje treść powołanego wyżej art. 281a § 2 Ordynacji podatkowej - składanie w imieniu kontrolowanego wyjaśnień i zastrzeżeń do protokołów kontroli oraz wszystkich czynności kontrolnych. Oznacza to, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę wykraczają poza usługi rachunkowo-księgowe, które mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Działania Wnioskodawcy nie ograniczają się bowiem do czynności czysto technicznych charakterystycznych dla usług rachunkowo-księgowych lecz obejmują czynny udział w postępowaniu kontrolnym, łącznie z prawem do wnoszenia zastrzeżeń i wyjaśnień - co następuje już po zakończeniu kontroli podatkowej. Z powyższego wynika, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi mają charakter usług doradczych i prawniczych a w konsekwencji usługi te nie są objęte zwolnieniem na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy w związku z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne stwierdzić należy, że w sytuacji gdy podatnicy, którym Wnioskodawca świadczy usługi, udzielili Zainteresowanemu pełnomocnictwa do reprezentowania ich przed urzędem skarbowym w zakresie określonym w pełnomocnictwie - w którym to podatnicy upoważnili Wnioskodawcę do świadczenia na ich rzecz nie tylko usług rachunkowo-księgowych ale również usług mających charakter doradczy i prawniczy - Wnioskodawca utracił prawo do korzystania ze zwolnienia z VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Dodatkowo należy zauważyć, że powołany przez Wnioskodawcę przepis art. 281a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) obowiązywał do 31 grudnia 2015 r. Z dniem 1 stycznia 2016 r. na mocy ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1649).

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wskazać zatem należy, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zaistniałego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.