ILPP5/4512-1-127/15-5/KG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 września 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP5/4512-1-127/15-5/KG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2015 r. (data wpływu 9 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 sierpnia 2015 r. (data wpływu 1 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokumentowania fakturami usług najmu po zarejestrowaniu się jako czynny podatnik VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokumentowania fakturami usług najmu po zarejestrowaniu się jako czynny podatnik VAT. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 sierpnia 2015 r. o pełnomocnictwo, doprecyzowanie opisu sprawy oraz opłatę w wysokości 40 zł.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

ZAISTNIAŁE STANY FAKTYCZNE.

1. Wnioskodawca wraz z małżonką są właścicielami lokalu mieszkalnego w Poznaniu, zakupionego w 2011 r., w którym mieszka ich syn. Jeden pokój w tym mieszkaniu Zainteresowany i jego małżonka wynajmują koledze syna. Od otrzymywanego czynszu (na podstawie umowy) odprowadzany jest podatek ryczałtowy w wysokości 8,5%.

2. W 2014 r. Wnioskodawca z żoną zakupili lokal mieszkalny w Warszawie (o powierzchni ok. 28 m2), który wynajmują spółce zajmującej się wynajmem krótko-i długoterminowym. Umowa najmu została zawarta na okres 10 lat z możliwością przedłużenia. Od otrzymywanego na podstawie rachunku (bez VAT) czynszu odprowadzany jest podatek ryczałtowy w wysokości 8,5%.

ZDARZENIA PRZYSZŁE.

1. Zakup trzech lokali mieszkalnych (dwóch w Warszawie o powierzchni po ok. 20 m2 i jednego w Kołobrzegu o powierzchni ok 29 m2), które Wnioskodawca i jego małżonka wynajmą spółkom zajmującym się wynajmem krótko-i długoterminowym. Umowy najmu będą zawarte na okres 10 lat z możliwością przedłużenia.

Wszystkie powyższe lokale Wnioskodawca wraz z żoną kupił lub zamierza kupić ze środków pozyskanych ze stosunków pracy, od których opłacili podatek PIT w wysokości 32%.

Do tej pory Wnioskodawca i jego małżonka nie prowadzili działalności gospodarczej i nie są podatnikami VAT.

W celu realizacji zdarzeń przyszłych (punkt nr 3 - zakup trzech lokali mieszkalnych) Wnioskodawca i jego żona zamierzają zarejestrować się jako czynni podatnicy VAT, bez rejestracji działalności gospodarczej, ponieważ głównym źródłem utrzymania pozostaną nadal dochody ze stosunków pracy. Lokale te Zainteresowany i jego małżonka wynajmą spółkom zajmującym się wynajmem krótko-i długoterminowym. Jako czynni podatnicy, wystąpią o zwrot podatku naliczonego VAT od zakupu tych trzech lokali. Najemców będą obciążali czynszem wystawiając faktury VAT (23%) i będą odprowadzali należny podatek VAT do US. Wystawiane przez Wnioskodawcę i jego małżonkę faktury za czynsz będą jedynymi fakturami VAT w okresie najmu. Zaineresowany i jego żona nie przewidują żadnych innych faktur generujących podatek naliczony.

Od uzyskanego dochodu odprowadzony zostanie podatek ryczałtowy w wysokości 8,5%.

Ponieważ lokale mieszkalne z pkt 1 i 2 Wnioskodawca i jego żona kupili nie jako zarejestrowani podatnicy VAT i nie wystąpili wówczas o zwrot podatku VAT, będą w tym przypadku nadal rozliczać się na dotychczasowych zasadach, tj. wystawiając rachunki bez VAT.

W piśmie z dnia 27 sierpnia 2015 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 12 sierpnia 2015 r., nr ILPP5/4512-1-127/15-2/KG ILPB1/4511-1-855/15-2/TW, Wnioskodawca wskazał co następuje:

1. Pokój, o którym mowa w opisie zaistniałego już stanu faktycznego w pkt 1, nie jest wynajmowany na rzecz osoby prowadzącej działalność gospodarczą do celów tej działalności. Pokój ten jest wynajmowany na cele mieszkalne.

2. Lokal mieszkalny, o którym mowa w pkt 2 w opisie zaistniałego już stanu faktycznego, nie jest przez Wnioskodawcę klasyfikowany według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Wnioskodawca, zgodnie z zawartą umową najmu ze spółką jako najemcą, wystawia spółce co miesiąc rachunek (bez VAT), a nie fakturę. Zostało to zaznaczone we wniosku (pkt 2). Skoro Wnioskodawca jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej, to nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT (nie posiada statusu podatnika VAT), stąd nie jest ani uprawniony ani zobowiązany do wystawiania faktur. W opisie zdarzeń przyszłych (pkt 3 wiersz 6) Wnioskodawca podał wprost: cyt.: "Do tej pory nie prowadzimy działalności gospodarczej i nie jesteśmy podatnikami VAT" i dalej (pkt 3 wiersz 7, 8) cyt. "w celu realizacji zdarzeń przyszłych (punkt nr 3 - zakup trzech lokali mieszkalnych) zamierzamy zarejestrować się jako czynni podatnicy VAT".

3. Pokój oraz lokal mieszkalny, opisane w punktach 1 i 2, wynajmowane są na cele mieszkalne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy poprawna jest interpretacja Wnioskodawcy, że wcześniej zakupiony lokal (z punktu nr 2) bez rejestracji jako czynny podatnik VAT, oraz wynajem jednego pokoju w mieszkaniu na cele mieszkalne (z punktu nr 1), nadal nie będą wymagały rozliczania fakturami VAT po zarejestrowaniu się jako czynny podatnik VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ w przypadku lokali z punktu 1 i 2 nie będąc zarejestrowanymi podatnikami VAT, przy zakupie zapłacono cenę z VAT w wysokości 23% i nie otrzymano zwrotu naliczonego podatku VAT, nie ciąży na Wnioskodawcy i jego małżonce obowiązek wystawiania faktur VAT za czynsz od tych lokali.

Fakturami VAT Zainteresowany i jego żona będą obciążać tylko najemców lokali, które dopiero zamierzają nabyć po rejestracji jako czynni podatnicy VAT.

W ocenie Zainteresowanego ani on ani jego żona nie muszą rejestrować działalności gospodarczej, gdyż przedstawiony najem lokali mieszkalnych nie jest prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Dla każdego lokalu Wnioskodawca i jego żona będą wystawiali miesięcznie tylko jedną fakturę VAT za czynsz. Oprócz faktur za zakup lokali Wnioskodawca i jego małżonka nie będą obciążani żadnymi fakturami generującymi VAT naliczony. Wszystkie czynności związane z bieżącą obsługą lokali będą wykonywane przez najemców. Po stronie Wnioskodawcy i jego żony, jako właścicielach lokalu mieszkalnego, ciąży jedynie obowiązek ubezpieczenia tych lokali i opłat z tytułu podatku od nieruchomości oraz wieczystego użytkowania. Należy podkreślić, że głównym źródłem utrzymania Wnioskodawcy i jego żony jest stosunek pracy a czynsz z najmu lokali mieszkalnych jest dochodem z ich majątku.

Od uzyskanych czynszów od wszystkich powyższych lokali Wnioskodawca i jego żona będą odprowadzał podatek ryczałtowy w wysokości 8,5% (zgodnie z ustawą z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - Dz. U. Nr 144, poz. 930).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Odbiorcą świadczenia musi być inny podmiot niż wykonujący usługę.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Analizując bowiem powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest bowiem to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zauważyć należy, że definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z powyższych przepisów na podstawę opodatkowania składają się kwoty należne z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, które są wykonywane przez podatnika.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką są właścicielami lokalu mieszkalnego, zakupionego w 2011 r., w którym mieszka ich syn. Jeden pokój w tym mieszkaniu Zainteresowany i jego małżonka wynajmują koledze syna. W 2014 r. Wnioskodawca z żoną zakupili lokal mieszkalny, który wynajmują spółce zajmującej się wynajmem krótko-i długoterminowym. Umowa najmu została zawarta na okres 10 lat z możliwością przedłużenia. Wnioskodawca i jego małżonka planują zakup trzech kolejnych lokali mieszkalnych, które wynajmą spółkom zajmującym się wynajmem krótko-i długoterminowym. Umowy najmu będą zawarte na okres 10 lat z możliwością przedłużenia. Wszystkie powyższe lokale Wnioskodawca wraz z żoną kupił lub zamierza kupić ze środków pozyskanych ze stosunków pracy, od których opłacili podatek PIT w wysokości 32%. Do tej pory Wnioskodawca i jego małżonka nie prowadzili działalności gospodarczej i nie są podatnikami VAT. W celu realizacji planów związanych z zakupem trzech lokali mieszkalnych Wnioskodawca i jego żona zamierzają zarejestrować się jako czynni podatnicy VAT, bez rejestracji działalności gospodarczej, ponieważ głównym źródłem utrzymania pozostaną nadal dochody ze stosunków pracy. Lokale te Zainteresowany i jego małżonka wynajmą spółkom zajmującym się wynajmem krótko-i długoterminowym. Jako czynni podatnicy, wystąpią o zwrot podatku naliczonego VAT od zakupu tych trzech lokali. Najemców będą obciążali czynszem wystawiając faktury VAT (23%) i będą odprowadzali należny podatek VAT do US. Wystawiane przez Wnioskodawcę i jego małżonkę faktury za czynsz będą jedynymi fakturami VAT w okresie najmu. Zaineresowany i jego żona nie przewidują żadnych innych faktur generujących podatek naliczony. Ponieważ posiadane już lokale mieszkalne (z punktu 1 i 2 opisu sprawy) Wnioskodawca i jego żona kupili nie jako zarejestrowani podatnicy VAT i nie wystąpili wówczas o zwrot podatku VAT, będą w tym przypadku nadal rozliczać się na dotychczasowych zasadach, tj. wystawiając rachunki bez VAT.

Na tle powyższego Wnioskodawca wniósł o potwierdzenie, że z uwagi na fakt, że lokale mieszkalne (wymienione w pkt 1 i 2 opisu sprawy) zostały przez niego zakupione przed zarejestrowaniem się jako podatnik VAT czynny, po dokonaniu rejestracji nie będzie zobowiązany do dokumentowania najmu tych lokali fakturami.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Z powyższego wynika, że najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe). W konsekwencji najem nieruchomości wpisuje się w definicję odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Bez znaczenia jest przy tym to, czy wynajmowana nieruchomość jest składnikiem majątku prywatnego, czy stanowi środek trwały w działalności gospodarczej. Dla klasyfikacji najmu jako usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy bez znaczenia jest również to, czy przy nabyciu nieruchomości będącej przedmiotem najmu właścicielowi nieruchomości przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, świadczone przez Wnioskodawcę usługi najmu - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - co do zasady podlegać będą opodatkowaniu, niezależnie od tego czy usługi te realizowane są przy wykorzystaniu nieruchomości zakupionych przed rejestracją czy po tym fakcie.

Zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Stosownie do przepisu art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2.

sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

3.

wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4.

otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,

2.

sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów - co do zasady - podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów nie będących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w przewidzianym przepisem terminie.

Należy przy tym mieć na uwadze wynikające expressis verbis z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy wyłączenie obowiązku wystawiania na żądanie nabywcy faktur dokumentujących czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy (tekst jedn.:m.in. usługi najmu, dzierżawy). Wyłączenie to odnosi się jednak tylko do sytuacji, gdy nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (obowiązek wystawienia faktury dokumentującej takie czynności dla podatnika VAT wynika z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy). Zgodnie zatem z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy sprzedawca nie jest obowiązany do wystawienia faktury dokumentującej czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy na rzecz nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nawet na żądanie takiego nabywcy.

W przypadku natomiast, gdy wystawienia faktury dokumentującej czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy, korzystające jednocześnie ze zwolnienia, zażąda podatnik VAT, sprzedawca jest obowiązany wystawić taką fakturę na podstawie art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy tut. Organ nie może zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym z uwagi na fakt, że lokale mieszkalne (wymienione w pkt 1 i 2 opisu sprawy) zostały przez niego zakupione przed zarejestrowaniem się jako podatnik VAT czynny, po dokonaniu rejestracji nie będzie zobowiązany do dokumentowania najmu tych lokali fakturami. Jak wyjaśniono bowiem wyżej fakt, że nieruchomość będąca przedmiotem najmu nie jest środkiem trwałym w działalności gospodarczej lecz składnikiem majątku prywatnego wynajmującego nie ma żadnego znaczenia dla kwestii opodatkowania podatkiem VAT usług najmu świadczonych przy wykorzystaniu tej nieruchomości. Na gruncie podatku od towarów i usług, najem nieruchomości stanowi usługę zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy, która to usługa świadczona przez podmiot działający w tym zakresie jako podatnik, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji zarejestrowania się przez Wnioskodawcę jako podatnika VAT czynnego - co do zasady, zgodnie z dyspozycją art. 106b ust. 1 ustawy - będzie on zobowiązany do wystawiania faktur dokumentujących świadczone usługi najmu. W analizowanym przypadku, z uwagi na charakter świadczonych przez Wnioskodawcę usług należy mieć jednak na uwadze treść przywołanych i omówionych wyżej przepisów art. 106b ust. 2 i ust. 3 ustawy. Zgodnie bowiem z ww. przepisami obowiązek udokumentowania przez Wnioskodawcę świadczonych usług fakturą zależeć będzie od tego czy usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku (np. w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe) oraz na czyją rzecz usługi te są świadczone, tj. na rzecz podatnika podatku od towarów i usług, czy osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku, tj. pytania Wnioskodawcy dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokumentowania fakturami usług najmu po zarejestrowaniu się jako czynny podatnik VAT.

Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - nie mogą być rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokumentowania fakturami usług najmu po zarejestrowaniu się jako czynny podatnik VAT. Natomiast postanowieniem o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 16 września 2015 r., nr ILPP5/4512-1-127/15-4/KG ILPB1/4511-1-855/15-4/TW załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego w zakresie odpowiedzi na sformułowane w części G poz. 69 wniosku pytania w części odnoszącej się do żony Wnioskodawcy oraz w zakresie obowiązku zarejestrowania przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wniosek w pozostałym zakresie zostanie załatwiony odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl