ILPP5/443-60/14-5/PG - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego udostępniania przez gminę świetlic.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2014 r. (data wpływu 11 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania świetlic (pytanie oznaczone we wniosku nr 5) - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania świetlic (pytanie oznaczone we wniosku nr 5). Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 czerwca 2014 r. (data wpływu 11 czerwca 2014 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: również Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina poniosła wydatki inwestycyjne związane z budową i modernizacją świetlic wiejskich (dalej: wydatki inwestycyjne).

Wartość wybudowanych/zmodernizowanych obiektów przekracza 15.000 zł i stanowią one nieruchomości, które są zaliczane na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych podlegających amortyzacji.

Obecnie świetlice są przekazane do nieodpłatnego wykorzystywania przez instytucję kultury (wpisaną do rejestru instytucji kultury).

Od grudnia 2013 r. Gmina planuje odpłatnie udostępnić na podstawie umowy cywilnoprawnej świetlice wiejskie na rzecz instytucji kultury. Kwota wynagrodzenia za świadczone przez Gminę usługi udostępniania świetlic może być niższa od wartości rynkowej takiej usługi.

Z tytułu odpłatnego udostępniania świetlic Gmina będzie:

* wystawiać faktury na rzecz instytucji kultury i

* wykazywać podatek VAT należny.

Dotychczas Gmina nie dokonywała odliczeń podatku VAT naliczonego z tytułu poniesionych wydatków inwestycyjnych związanych z budową lub/i modernizacją świetlic wiejskich.

Instytucja kultury będzie wykorzystywać obiekt do wykonywania czynności opodatkowanych, w związku z czym przysługiwać jej będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

W odniesieniu do świetlic, które są budowane/modernizowane obecnie, jak i które będą budowane/modernizowane w przyszłości, Gmina również zamierza zawrzeć umowę o odpłatne korzystanie z instytucją kultury.

W piśmie z 6 czerwca 2014 r. (data wpływu 11 czerwca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 26 maja 2014 r. nr ILPP5/443-60/14-2/PG, Zainteresowany wskazał, że inwestycje polegające zarówno na budowie, jak i modernizacji świetlic realizowane są sukcesywnie prawie w każdym roku budżetowym Gminy, w zależności od możliwości finansowych Gminy oraz od możliwości pozyskania środków ze źródeł zewnętrznych.

Przykładowo niektóre ze świetlic zostały oddane do użytkowania w 2010 r., 2011 r., a także w 2012 r.

W odniesieniu do inwestycji będącej modernizacją, Wnioskodawca wskazał, że stanowiła ona "ulepszenie" nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Ponadto w ww. piśmie, w odpowiedzi na pytanie tut. Organu o treści: "Do jakich czynności Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać nabyte towary i usługi w związku z budową i modernizacją świetlic wiejskich oraz ich modernizacją (w przypadku, gdy modernizacja ta stanowiła ulepszenie nieruchomości) od początku realizacji inwestycji, tj. czy do czynności:

* opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

* zwolnionych od tego podatku,

* niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT"

Wnioskodawca wskazał, że: "W odniesieniu do świetlic wiejskich już wybudowanych/zmodernizowanych, Wnioskodawca pragnie wskazać, że początkowo były one wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT i dopiero w 2013 r. Gmina zdecydowała się na zawarcie umowy o odpłatne korzystanie z obiektu (umowa cywilnoprawna), w związku z czym nastąpiła zmiana przeznaczenia wykorzystywania obiektu".

Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnił, że Gmina nieodpłatnie udostępniała świetlice na rzecz instytucji kultury na podstawie zawartego porozumienia, w oparciu o przepis art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy i w szczególności obejmują one sprawy kultury, a także na podstawie art. 9 ust. 1 tej ustawy, w myśl którego w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym organizacjami pozarządowymi.

Gmina nie dokonała odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków inwestycyjnych związanych z budową lub/i modernizacją świetlic wiejskich, ponieważ omyłkowo uznała, że nie przysługuje jej prawo do odliczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina nie jest zobowiązana do naliczenia podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania świetlic na rzecz instytucji kultury.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie jest zobowiązana do naliczenia podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania świetlic na rzecz instytucji kultury.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania własne obejmują m.in. sprawy: kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury.

Wnioskodawca, do momentu podpisania umowy o opłatne korzystanie udostępniał świetlice na rzecz instytucji kultury nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 5 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zdaniem Wnioskodawcy, do wykorzystywania zakupionych towarów i usług między innymi w ramach realizacji zadań własnych wynikających z ustawy o samorządzie gminnym, nie znajduje zastosowania art. 5 w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, wobec tego na tym gruncie nie dochodzi do czynności opodatkowanych.

W sytuacji wykonywania zadań nałożonych na Gminę stosownymi przepisami, Gmina wykonuje część swojej działalności gospodarczej. Wobec tego nieodpłatne udostępnianie świetlic na rzecz instytucji kultury, w ocenie Wnioskodawcy należy traktować, jako działalność gospodarczą Gminy - tj. wykonywanie zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym zachodzi podobna sytuacja, jak u przedsiębiorcy, który zapewnia bezpłatny dowóz swoim pracownikom do miejsca pracy. Trybunał Sprawiedliwości UE (sprawa C-258/95), jak i polskie organy podatkowe (przykładowo: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 8 września 2011 r., sygn. ILPP1/443-858/11-2/KG; Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 4 marca 2011 r., sygn. IPPP3/443 1200/10 2/k.c.) wskazują, że w przypadku gdy charakter działalności gospodarczej wymusza na pracodawcy świadczenie nieodpłatnych usług (zapewnienie dowozu), usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Organy podatkowe wskazują, że Gmina nie jest zobowiązana do naliczenia podatku VAT należnego, w przypadku nieodpłatnego udostępniania świetlic, np. na rzecz lokalnej społeczności, przykładowo:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2013 r., sygn. ILPP5/443-162/13-7/PG;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 9 maja 2012 r., sygn. ILPP2/443-153/12-3/MR.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe interpretacje znajdą zastosowanie również w przypadku nieodpłatnego udostępniania świetlic na rzecz instytucji kultury.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Gmina nie jest zobowiązana do naliczenia podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania świetlic na rzecz instytucji kultury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez pojęcie "dostawy towarów", należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zatem, opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zatem opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto wskazać należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Należy zaznaczyć, że Gmina, zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.), posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

3a) działalności w zakresie telekomunikacji,

6a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej,

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina poniosła wydatki inwestycyjne związane z budową i modernizacją świetlic wiejskich (dalej: wydatki inwestycyjne). Wartość wybudowanych/zmodernizowanych obiektów przekracza 15.000 zł i stanowią one nieruchomości, które są zaliczane na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych podlegających amortyzacji. Obecnie świetlice są przekazane do nieodpłatnego wykorzystywania przez instytucję kultury (wpisaną do rejestru instytucji kultury). Od grudnia 2013 r. Gmina planuje odpłatnie udostępnić na podstawie umowy cywilnoprawnej świetlice wiejskie na rzecz instytucji kultury. W odniesieniu do świetlic, które są budowane/modernizowane obecnie, jak i które będą budowane/modernizowane w przyszłości, Gmina również zamierza zawrzeć umowę o odpłatne korzystanie z instytucją kultury.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że Gmina nieodpłatnie udostępniała świetlice na rzecz instytucji kultury na podstawie zawartego porozumienia, w oparciu o przepis art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy i w szczególności obejmują one sprawy kultury, a także na podstawie art. 9 ust. 1 tej ustawy, w myśl którego w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym organizacjami pozarządowymi.

Z powołanego wcześniej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Natomiast czynności nieodpłatne podlegają opodatkowaniu jeżeli spełnione są przesłanki wynikające z art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy.

W tym miejscu należy powtórzyć, że nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania wydanymi towarami jak właściciel.

W analizowanej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie towarów. W konsekwencji, przekazanie świetlic do nieodpłatnego wykorzystania przez instytucje kultury nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy.

Jak już wyżej wskazano, by uznać daną czynność za opodatkowaną podatkiem VAT, świadczenie usług musi być odpłatne w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bądź też nieodpłatne, ale spełniające warunki wynikające z art. 8 ust. 2 ustawy. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu, w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

W przedmiotowej sprawie - jak wskazał Wnioskodawca - świetlice wiejskie są udostępniane na rzecz instytucji kultury na podstawie zawartego porozumienia w oparciu o przepis art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy i w szczególności obejmują one sprawy kultury.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy podatkowe należy stwierdzić, że nieodpłatne świadczenie usług przez Gminę polegające na udostępnianiu świetlic na cele gminne, odbywać się będzie w związku z wykonywanymi przez Gminę zadaniami publicznymi we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Zatem w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania przepis art. 8 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji ww. czynności nie podlegają/nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, z tytułu nieodpłatnego udostępniania świetlic na rzecz instytucji kultury Gmina nie jest/nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania świetlic (pytanie oznaczone we wniosku nr 5).

Wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia odpowiedniej części podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków inwestycyjnych w związku ze zmianą przeznaczenia świetlic (pytania oznaczone we wniosku nr 1-2) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na obecną i przyszłą budowę/modernizację świetlic (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) został załatwiony interpretacjami indywidualnymi z 25 czerwca 2014 r. nr ILPP5/443-60/14-7/PG i nr ILPP5/443-60/14-6/PG.

Natomiast wniosek w części dotyczącej zastosowania art. 32 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy wynagrodzenie z tytułu odpłatnego udostępniania świetlic na rzecz instytucji kultury będzie niższe od wartości rynkowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej o nr ILPP5/443-60/14-3/PG z 9 czerwca 2014 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.