ILPP5/443-50/13-5/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2013 r. (data wpływu 15 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2013 r. (data wpływu 17 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dla usługi polegającej na zapewnieniu noclegu rodzica / opiekuna przy chorym dziecku - jest prawidłowe.

W dniu 15 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dla usługi polegającej na zapewnieniu noclegu rodzica / opiekuna przy chorym dziecku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 maja 2013 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Szpital jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej, który świadczy usługi medyczne, tj. kompleksową diagnostykę, leczenie i rehabilitację. Statutową działalnością Szpitala jest świadczenie usług medycznych dla pacjentów. Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług jeżeli celem usługi jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, poprawa oraz przywracanie zdrowia podlegają one zwolnieniu od podatku VAT. W Szpitalu obowiązuje odpłatność za korzystanie z pokoju hotelowego (bez wyżywienia) przez matkę lub opiekuna dziecka hospitalizowanego w oddziale dziecięcym. Opłat za korzystanie z pokoju hotelowego nie wnoszą matki karmiące dziecko wyłącznie piersią. Wolę pobytu przy dziecku wyraża rodzic lub opiekun osobiście, a szpital mu ten pobyt ułatwia. Pobyt obejmuje: nocleg na łóżku, korzystanie z łazienki i wc, bez wyżywienia. Wg klasyfikacji jako usługa związana z zakwaterowaniem PKWiU 55.90.19.0 opodatkowana jest podstawową stawką podatku od towarów i usług. Zauważyć należy, że ww. usługa pozwala na zapewnienie dziecku objętemu opieka szpitalną lepszego komfortu psychicznego podczas leczenia co pomaga w terapii. Dlatego też zdaniem Szpitala usługi zakwaterowania osób towarzyszących pacjentom w hospitalizacji wykonywane przez zakład opieki zdrowotnej korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

W piśmie z dnia 16 maja 2013 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Zainteresowany wskazał, że opisywane zdarzenie w gruncie rzeczy dotyczy prawa pacjenta, określonego w ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 159 z późn. zm.), do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej zgodnie z art. 34 ustawy w kontekście art. 35.

Pojęcie "pokój hotelowy" w tym przypadku stanowi ogólnie pojętą definicję kosztów ponoszonych przez SPZOZ dla zapewnienia pacjentowi jego praw, a których koszt nie może obciążać zakład. Dodatkowa opieka pielęgnacyjna polega w szczególności na 24 godzinnym pobycie rodzica / opiekuna wraz z chorym dzieckiem w szpitalu. W trakcie pobytu osoba towarzysząca realizuje wszystkie podstawowe czynności pielęgnacyjne nad dzieckiem, przede wszystkim mycie całego ciała, dbałość o higienę jamy ustnej, mycie i czesanie włosów, przycinanie paznokci, a także kąpiel higieniczna.

Istota dodatkowej opieki pielęgnacyjnej nad dzieckiem polega właśnie na ciągłym pobycie w oddziale szpitalnym (głównie) matki z dzieckiem. Główne koszty zapewnienia ciągłego pobytu rodzica w oddziale to nie tylko udostępnienie łóżka obok dziecka, obejmują one również m.in. wodę, energię elektryczną, sprzątanie, środki czystości i dezynfekcji, ochronę, amortyzację sprzętu i pomieszczeń, w których przebywa opiekun. Rodzic / opiekun nie ma możliwości skorzystania z noclegu poza oddziałem szpitalnym, usytuowanym na terenie szpitala. Ponadto z tego typu świadczeń poza osobą stale przebywającą z pacjentem w szpitalu nie może korzystać żadna inna osoba. Zainteresowany wyjaśnił, że opisywane zdarzenie nie polega wprost na zapewnieniu noclegu. Specyfika zdarzenia polega na ciągłym pobycie z dzieckiem, w tym również w nocy. Poprzez tego typu świadczenie szpital oraz dziecko odnoszą wymierne korzyści w kierunku przywracania i poprawy zdrowia małego pacjenta.

Na potwierdzenie swojej tezy Wnioskodawca odwołał się do definicji przyczyny, która jest podłożem pobytu dziecka w szpitalu. Jest to oczywiście choroba. Zgodnie z pojęciem wg WHO choroba jest takim stanem organizmu, kiedy to czujemy się źle, a owego złego samopoczucia nie można jednak powiązać z krótkotrwałym, przejściowym uwarunkowaniem psychologicznym lub bytowym, lecz z dolegliwościami wywołanymi przez zmiany strukturalne lub zmienioną czynność organizmu. Przez dolegliwości rozumiemy przy tym doznania, które są przejawem nieprawidłowych zmian struktury organizmu lub zaburzeń regulacji funkcji narządów. Bądź prościej; jest odwrotnością zdrowia, które zgodnie z definicją WHO to stan pełnego dobrego samopoczucia fizycznego, psychicznego i socjalnego; a więc stan, w którym budowa i czynność wszystkich tkanek i narządów jest nie tylko prawidłowa, ale zapewnia także wewnętrzną równowagę i zdolność przystosowania się do otaczających warunków, również społecznych.

Dowodzi to, że aby podejść do leczenia, zespół terapeutyczny musi podejść globalnie, tj. zarówno do objawów chorobowych pacjenta, związanych ściśle z jednostką chorobową, jak i do jego sfery psychicznej. Jedynie takie podejście gwarantuje szybki powrót do zdrowia. Dziecko z uwagi na proces dojrzewania w trakcie leczenia w szczególności wymaga specyficznego podejścia. Powszechnie jest uznane, że szpital zwykle u dziecka wywołuje złe skojarzenia i może wzbudzać lęk. Nie wiedząc czego się spodziewać, dzieci tworzą różne scenariusze, które mogą potęgować ich obawy w tym również objawy chorobowe. W samym szpitalu dziecko jest płaczliwe, burzliwie i negatywnie reaguje na obce mu osoby, jakim jest personel medyczny, a także na samo leczenie. Szczególnie negatywną reakcję Wnioskodawca obserwuje w przypadku badań wymagających aparatury medycznej, nie wspominając o iniekcjach domięśniowych, dożylnych czy konieczności pobrania krwi. Dlatego aby sprawnie odnieść skutek terapeutyczny pobytu szpitalnego, a w tym zminimalizować strach i negatywne reakcje należy dziecku w pierwszej kolejności zapewnić potrzebę bezpieczeństwa. Niezbędną, ważną osobą, która może wspomóc proces leczenia i zdrowienie dziecka jest jego opiekun w szczególności matka, która eliminuje negatywne, emocjonalne czynniki pobytu w szpitalu. Mając na uwadze powyższe, Zainteresowany podkreślił, że w jego ocenie pobyt matki z dzieckiem w szpitalu w sposób oczywisty wpływa w kierunku przywracania i poprawy zdrowia dziecka. Dlatego koszty związane z jej pobytem winny zostać zwolnione od podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powyższą usługę należy traktować jako służącą profilaktyce, ratowaniu, zachowaniu i przywracaniu zdrowia, pomimo zakwalifikowania jej do grupy PKWiU 55.90.19.0 i na mocy art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy będzie ona zwolniona od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata za pobyt matek w pokojach hotelowych podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z uwagi na to, że usługa zakwaterowania rodziców przy małym pacjencie służy komfortowi psychicznemu hospitalizowanego.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Stosownie do art. 41 ust. 1, w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku od 1 stycznia 2011 r. do dnia 21 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 art. 129 ust. 1 oraz art. 146f. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi albo zwolnienie od podatku. Na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Przy czym wskazany przepis na mocy art. 170 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej z dniem 1 lipca 2011 r. otrzymał brzmienie: "zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze." Przepisy stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisów art. 132 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Cel opisanej usługi jest zdecydowanie terapeutyczny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi od opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU).

Z dniem 1 stycznia 2011 r. ustawodawca odstąpił od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, tym samym opisuje się poszczególne czynności zwolnione od podatku wskazując na ich cechy, charakter oraz okoliczności wykonania.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Należy podkreślić, iż obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r. przepis art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, stanowi implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z późn. zm.) (dalej zwana "Dyrektywą"), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze.

Zgodnie zaś z ugruntowanym stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zwolnienia zawarte w art. 132 Dyrektywy Rady stanowią autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego i mają na celu unikniecie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Oznacza to, że zakres przedmiotowy tych zwolnień powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich, zatem przy jego definiowaniu nie jest zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach UE.

Orzecznictwo Trybunału wskazuje, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Jeśli chodzi w szczególności o zwolnienie przewidziane w art. 132 Dyrektywy, to z orzecznictwa wynika, że pojęcie "opieka medyczna" dotyczy świadczeń medycznych, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Innymi słowy aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny, tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel.

Zdefiniowanie w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zakresu zwolnienia poprzez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał określeniom "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych".

Jak wynika z powyższych przepisów, czynności z zakresu profilaktyki, zachowania, ratowania, przywracania i poprawiania zdrowia muszą być powiązane wyłącznie z opieką medyczną. Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć "opieka" i "profilaktyka". Zatem przy dokonywaniu interpretacji ww. przepisu, należy posłużyć się wykładnią literalną odwołując się do językowego znaczenia tego wyrazu. Zgodnie z definicją zawartą we "Współczesnym słowniku języka polskiego" (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r. tom II str. 1119 oraz 1391), "opieka" oznacza "troskliwe zajmowanie się kimś, dbanie o kogoś (...)", natomiast "profilaktyka" oznacza "wszelkie działania podejmowane w celu zapobieżenia czemuś; ochrona przed niepożądanym skutkiem czegoś (...)".

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE jednoznacznie wynika, że zwolnieniu od podatku nie powinny podlegać takie usługi, których celem nie jest ochrona zdrowia. Dla przykładu, w wyroku w sprawie L.u.P. GmbH, Trybunał stwierdził: " (...) pojęcia "opieki medycznej" oraz "świadczeń opieki medycznej" (...) odnosi się do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia" (C-106/05, pkt 27). Również w wyroku w sprawie d"Ambrumenil Trybunał podkreślał: "Jeżeli chodzi o pojęcie świadczenia opieki medycznej (...) pojęcia tego nie można poddać wykładni, która obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych" (C-307/01, pkt 57). Ponadto w wyroku tym (pkt 60) Trybunał wskazał, że "to, czy dana usługa medyczna powinna zostać zwolniona z podatku VAT warunkuje jej cel. Dlatego, jeżeli kontekst, w jakim realizowana jest dana usługa medyczna pozwala określić, że jej podstawowym celem nie jest ochrona zdrowia, w tym jego utrzymanie lub przywrócenie, lecz raczej udzielenie porady wymaganej przed podjęciem decyzji wiążącej się z konsekwencjami prawnymi zwolnienie (...) nie ma zastosowania do tej usługi".

Ponadto, jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08 "Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania". Ponadto Rzecznik zauważa, że "działalność, którą uznano za części składowe opieki medycznej (leczenia medycznego), obejmuje: opiekę terapeutyczną jako część usługi ambulatoryjnej świadczonej przez wykwalifikowane pielęgniarki; leczenie psychoterapeutyczne świadczone przez wykwalifikowanych psychologów; prowadzenie badań lekarskich bądź pobieranie krwi lub innych próbek do badania pod kątem występowania choroby, na rzecz pracodawców lub ubezpieczycieli, albo poświadczanie zdolności medycznej do odbycia podróży, jeżeli celem tych usług zasadniczo pozostaje ochrona zdrowia zainteresowanych osób; oraz badania medyczne umożliwiające obserwację i zbadanie pacjentów, zanim zajdzie konieczność diagnozowania, rozciągnięcia opieki bądź leczenia potencjalnej choroby, zlecone przez internistów i wykonywane przez zewnętrzne laboratoria prywatne". Dodatkowo Rzecznik zauważa, iż "usługi są ściśle związane z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy są one rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem takiej opieki świadczonej pacjentom jako świadczenie główne, tylko wówczas jeżeli wpisują się one w logiczny sposób w ramy świadczenia tejże opieki i stanowią w procesie świadczenia tejże opieki niezbędny etap, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym służą, gdyż jedynie takie usługi mogą mieć wpływ na koszty opieki zdrowotnej, która staje się dostępna w drodze zwolnienia od podatku".

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Szpital jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej, który świadczy usługi medyczne, tj. kompleksową diagnostykę, leczenie i rehabilitację. Statutową działalnością Szpitala jest świadczenie usług medycznych dla pacjentów. W szpitalu obowiązuje odpłatność za korzystanie z pokoju hotelowego (bez wyżywienia) przez matkę lub opiekuna dziecka hospitalizowanego w oddziale dziecięcym. Opłat za korzystanie z pokoju hotelowego nie wnoszą matki karmiące dziecko wyłącznie piersią. Wolę pobytu przy dziecku wyraża rodzic lub opiekun osobiście, a szpital mu ten pobyt ułatwia. Pobyt obejmuje: nocleg na łóżku, korzystanie z łazienki i wc, bez wyżywienia. Wg klasyfikacji usługa ta związana jest z zakwaterowaniem i zaliczona jest do PKWiU 55.90.19.0. Ww. usługa pozwala na zapewnienie dziecku objętemu opieka szpitalną lepszego komfortu psychicznego podczas leczenia co pomaga w terapii. Usługi polegającej na zapewnieniu noclegu rodzica / opiekuna przy chorym dziecku dotyczą prawa pacjenta określonego w ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 159 z późn. zm.) do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej zgodnie z art. 34 ustawy w kontekście art. 35. Pojęcie "pokój hotelowy" w tym przypadku stanowi ogólnie pojętą definicję kosztów ponoszonych przez SPZOZ dla zapewnienia pacjentowi jego praw. Dodatkowa opieka pielęgnacyjna polega w szczególności na 24 godzinnym pobycie rodzica / opiekuna wraz z chorym dzieckiem w szpitalu. W trakcie pobytu osoba towarzysząca realizuje wszystkie podstawowe czynności pielęgnacyjne nad dzieckiem, przede wszystkim mycie całego ciała, dbałość o higienę jamy ustnej, mycie i czesanie włosów, przycinanie paznokci, a także kąpiel higieniczna. Istota dodatkowej opieki pielęgnacyjnej nad dzieckiem polega właśnie na ciągłym pobycie w oddziale szpitalnym (głównie) matki z dzieckiem. Główne koszty zapewnienia ciągłego pobytu rodzica w oddziale to nie tylko udostępnienie łóżka obok dziecka, obejmują one również m.in. wodę, energię elektryczną, sprzątanie, środki czystości i dezynfekcji, ochronę, amortyzację sprzętu i pomieszczeń, w których przebywa opiekun. Rodzic / opiekun nie ma możliwości skorzystania z noclegu poza oddziałem szpitalnym, usytuowanym na terenie szpitala. Ponadto z tego typu świadczeń poza osobą stale przebywającą z pacjentem w szpitalu nie może korzystać żadna inna osoba. Zainteresowany wyjaśnił, że opisywane zdarzenie nie polega wprost na zapewnieniu noclegu. Specyfika zdarzenia polega na ciągłym pobycie z dzieckiem, w tym również w nocy. Poprzez tego typu świadczenie szpital oraz dziecko odnoszą wymierne korzyści w kierunku przywracania i poprawy zdrowia małego pacjenta. Posiłkując się definicjami "choroby" i "zdrowia" opracowanymi przez WHO, Zainteresowany wskazał, że zespół terapeutyczny musi podejść do leczenia globalnie, tj. zarówno do objawów chorobowych pacjenta, związanych ściśle z jednostką chorobową, jak i do jego sfery psychicznej. Jedynie takie podejście gwarantuje szybki powrót do zdrowia. Dziecko z uwagi na proces dojrzewania w trakcie leczenia w szczególności wymaga specyficznego podejścia. Powszechnie jest uznane, że szpital zwykle u dziecka wywołuje złe skojarzenia i może wzbudzać lęk. Dlatego aby sprawnie odnieść skutek terapeutyczny pobytu szpitalnego, a w tym zminimalizować strach i negatywne reakcje należy dziecku w pierwszej kolejności zapewnić potrzebę bezpieczeństwa. Niezbędną, ważną osobą, która może wspomóc proces leczenia i zdrowienie dziecka jest jego opiekun w szczególności matka, która eliminuje negatywne, emocjonalne czynniki pobytu w szpitalu. Zainteresowany podkreślił, że w jego ocenie pobyt matki dzieckiem w szpitalu w sposób oczywisty wpływa na przywracanie i poprawę zdrowia dziecka.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż należną Szpitalowi opłatę za pobyt rodzica / opiekuna przy łóżku chorego dziecka na oddziale szpitalnym należy uznać (pomimo odrębnej klasyfikacji) jako wynagrodzenie za świadczoną usługę ściśle związaną z usługami zwolnionymi od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy. Usługa ta bowiem - jak wskazał Wnioskodawca - ma na celu zapewnienie dziecku objętemu opieką szpitalną lepszego komfortu psychicznego podczas procesu leczenia, a konsekwencją powyższego jest osiągnięcie wymiernych korzyści w kierunku przywracania i poprawy zdrowia małego pacjenta. Usługa zakwaterowania rodzica / opiekuna ma zatem niewątpliwie cel terapeutyczny - zapewnienie obecności rodzica / opiekuna przy hospitalizowanym dziecku podczas opieki medycznej służy celom terapeutycznym, ściśle związanym z opieką medyczną.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż usługi polegające na zapewnieniu noclegu rodzica / opiekuna przy chorym dziecku wykonywane przez Szpital będący w rozumieniu przepisów ustawy o działalności leczniczej podmiotem leczniczym, spełniają przesłanki do objęcia ich zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy. Usługi te bowiem spełniają wymogi umożliwiające zastosowanie zwolnienia, tj. są one usługami ściśle związanymi oraz niezbędnymi do świadczenia opieki medycznej, służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Usługi te "wspierają" procedury medyczne stosowane podczas leczenia szpitalnego przez co walnie wpływają na przywrócenie i poprawę zdrowia hospitalizowanego dziecka.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że świadczone przez Szpital usługi polegające na zapewnieniu noclegu rodzica / opiekuna przy chorym dziecku (pomimo odrębnej klasyfikacji) będą korzystać ze zwolnienia od podatku towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.