ILPP5/443-37/13-4/PG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2013 r. (data wpływu 27 lutego 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 kwietnia 2013 r. (data wpływu 9 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 kwietnia 2013 r. (data wpływu 9 kwietnia 2013 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Do dnia złożenia niniejszego wniosku nie odliczał on VAT naliczonego z faktur zakupu energii elektrycznej. Wystawiane przez zakład energetyczny faktury określają ogólny pobór energii dla całego gospodarstwa, bez rozbicia na budynki gospodarcze i budynek mieszkalny, w którym nie ma odrębnego licznika.

Zainteresowany prowadzi gospodarstwo rolne w zakresie produkcji mleka surowego (45 sztuk krów i 30 sztuk jałowizny), co wiąże się z wysokimi opłatami za energię elektryczną. Ma to związek z wykorzystywaniem przy produkcji mleka dużej ilości urządzeń elektrycznych, wymienionych niżej:

* hala udojowa wraz z wyposażeniem (silnik 3,2 kW) - 4 godziny dziennie,

* śrutownik bijakowy (silnik 11 kW) - 1 h dziennie,

* gniotownik zbożowy (silnik 7 kW) - 1 h dziennie,

* sieczkarnia toporowa (silnik 15 kW) - 0,5 h dziennie,

* pompa gnojowicy - 0,5 h dziennie,

* chłodziarka do mleka (zbiornik 1600 l),

* podgrzewacz do wody,

* spawarka, wiertarka stołowa, szlifierka, kompresor, przeżnica do drewna, aparat do bielenia, dmuchawa do zboża, wialnia do zboża,

* sprzęt warsztatowy (narzędzia naprawcze elektryczne),

* oświetlenie budynków inwentarskich i magazynów,

* wentylatory w budynkach inwentarskich.

Zakład energetyczny wystawia faktury raz na dwa miesiące, koszty energii wynikające z jednej faktury w 2012 r. kształtowały się następująco:

* grudzień - A zł,

* październik - B zł,

* sierpień - C zł,

* czerwiec - D zł,

* kwiecień - E zł,

* luty - F zł.

W budynku mieszkalnym Wnioskodawca wykorzystuje typowe sprzęty AGD i RTV.

Biorąc pod uwagę, przedstawiony opis sprawy Zainteresowany szacuje, iż zużywana przez niego energia elektryczna w 70% jest wykorzystywana do produkcji rolnej, pozostałe 30% w gospodarstwie domowym.

Szacowane 70% zużytej energii elektrycznej służy wyłącznie do czynności opodatkowanych: produkcja i sprzedaż mleka surowego.

W piśmie z dnia 7 kwietnia 2013 r. (data wpływu 9 kwietnia 2013 r.), będącym uzupełnieniem przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT od dnia 1 lipca 2010 r. oraz faktury za energię elektryczną, zgodnie z umową z marca br., będą wystawiane na jego nazwisko.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Zainteresowany ma prawo do odliczenia 70% podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu energii elektrycznej.

Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniając treść art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawiony opis sprawy ma on prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur zakupu energii elektrycznej. Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dotyczących zużytej energii elektrycznej przysługuje mu z uwagi na fakt, iż jest on zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest w stanie przyporządkować zużywaną energię elektryczną dla celów działalności rolniczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, odliczenie nie może nastąpić w pełnej wysokości wynikającej z faktury, lecz w wysokości 70%, oszacowanej przez Wnioskodawcę. Oszacowane 70% wysokości odliczenia jest, według Zainteresowanego, jak najbardziej uzasadnione, z uwagi na wysokie zużycie energii przez posiadane przez niego urządzenia elektryczne wykorzystywane w opodatkowanej działalności rolniczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, na którego faktura została wystawiona oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Przedstawiona wyżej zasada dotycząca prawa do odliczenia podatku od towarów i usług wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, bądź przez podatnika, który nie jest zarejestrowany jako "podatnik VAT czynny".

Ponadto należy wskazać, iż stosownie do zapisu art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

Z treści powyższych regulacji wynika zatem, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, tzn. czynności, które generują podatek należny. Odliczyć można więc w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność rolnicza została zdefiniowana w art. 2 pkt 15 ustawy, zgodnie z którym przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT od dnia 1 lipca 2010 r. Do dnia złożenia niniejszego wniosku nie odliczał on VAT naliczonego z faktur zakupu energii elektrycznej. Faktury za energię elektryczną, zgodnie z umową z marca br., będą wystawiane na jego nazwisko. Wystawiane przez zakład energetyczny faktury określają ogólny pobór energii dla całego gospodarstwa, bez rozbicia na budynki gospodarcze i budynek mieszkalny, w którym nie ma odrębnego licznika.

Zainteresowany prowadzi gospodarstwo rolne w zakresie produkcji mleka surowego (45 sztuk krów i 30 sztuk jałowizny), co wiąże się z wysokimi opłatami za energię elektryczną. Ma to związek z wykorzystywaniem przy produkcji mleka dużej ilości urządzeń elektrycznych.

W budynku mieszkalnym Wnioskodawca wykorzystuje typowe sprzęty AGD i RTV.

Zainteresowany szacuje, iż zużywana przez niego energia elektryczna w 70% jest wykorzystywana do produkcji rolnej, pozostałe 30% w gospodarstwie domowym. Szacowane 70% zużytej energii elektrycznej służy wyłącznie do czynności opodatkowanych: produkcja i sprzedaż mleka surowego.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do zdarzenia przyszłego i dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu energii elektrycznej, która jest zużywana zarówno do działalności rolnej, jak i w gospodarstwie domowym.

Należy zauważyć, iż ciężar rzetelnego rozdziału wydatków dotyczących wykorzystania energii elektrycznej dla potrzeb produkcji rolnej (produkcja i sprzedaż mleka surowego) i części wykorzystanej dla potrzeb gospodarstwa domowego (potrzeby osobiste) spoczywa zawsze na podatniku.

Jeżeli więc poniesione wydatki na zużycie energii elektrycznej zostały udokumentowane jedną fakturą VAT i dotyczą zarówno prowadzonej przez podatnika działalności, jak i jego prywatnych celów, to w ewidencji zakupów i w deklaracji należy ująć tylko tę część podatku naliczonego, która dotyczy prowadzonej działalności gospodarczej (tylko ta część może pomniejszać podatek należny).

Skoro zatem podatnik potrafi wydzielić i przyporządkować dany wydatek (podatek naliczony) do konkretnego rodzaju sprzedaży (tekst jedn.: sprzedaży opodatkowanej - uprawniającej do odliczenia podatku VAT naliczonego), i przyjęty przez niego sposób podziału jest uzasadniony np. specyfiką prowadzonej działalności, to możliwe jest odliczenie w wydzielonej części podatku naliczonego od wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi.

Jak wynika z opisu sprawy Zainteresowany szacuje, iż zużywana przez niego energia elektryczna w 70% jest wykorzystywana do produkcji rolnej, a pozostałe 30% w gospodarstwie domowym. Szacowane 70% zużytej energii elektrycznej służy wyłącznie do czynności opodatkowanych: produkcja i sprzedaż mleka surowego.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy w kontekście powołanych przepisów, należy stwierdzić, że skoro Zainteresowany jest w stanie przyporządkować zużywaną energię elektryczną dla celów wykonywanej działalności rolnej, to będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur wystawionych na niego w takiej części, która jest związana z realizowaną sprzedażą opodatkowaną, zgodnie z generalną zasadą, wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy.

Podkreślić jednak należy, iż w celu nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego podatnik musi być wskazany na fakturze zakupu jako nabywca. Zatem, podstawą do odliczenia podatku naliczonego mogą być wyłącznie faktury, na których figuruje podatnik sam bądź wraz ze współmałżonkiem.

Reasumując, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych na niego z tytułu zakupu energii elektrycznej w wysokości 70% kwoty podatku na niej wykazanej, ponieważ ta część energii elektrycznej służy wyłącznie do czynności opodatkowanych oraz Zainteresowany jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo podkreślić należy, iż prawidłowe określenie wysokości procentowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup energii elektrycznej związanego z realizowanymi czynnościami należy do podatnika, natomiast ocena prawidłowości przyjętych przez niego rozwiązań może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji. W związku z tym w niniejszej interpretacji nie oceniono prawidłowości wskazanego przez Wnioskodawcę wskaźnika procentowego lecz jedynie potwierdzono zasadność odliczenia podatku naliczonego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.