ILPP5/443-32/13-2/PG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2013 r. (data wpływu 22 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na sprzedaż drewnianych domów mieszkalnych i letniskowych - jest prawidłowe.

W dniu 22 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na sprzedaż drewnianych domów mieszkalnych i letniskowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu sprzętem oświetleniowym. Ostatnio firma rozszerzyła swoją działalność o sprzedaż drewnianych domów mieszkalnych (z określeniem PKOB 1122) oraz letniskowych (z określeniem PKOB 1110). Firma kupuje gotowe drewniane elementy domów od kontrahentów krajowych i zagranicznych.

Klienci Zainteresowanego (osoby fizyczne i firmy) wybierają sobie z oferty odpowiedni projekt domu mieszkalnego lub letniskowego. Domy montowane są z gotowych elementów, na odpowiednio przygotowanym przez samego klienta gruncie - tzn. domy są montowane bezpośrednio na ziemi lub podłożu zbudowanym z bloczków betonowych. Drewniane domki letniskowe będą możliwe do stałego zamieszkania po zamontowaniu przez ich właścicieli odpowiednich instalacji (elektrycznej, wodno-kanalizacyjnej).

Do tej pory firma wystawiała faktury przy zastosowaniu stawki podatku VAT - 23%. W związku z pojawiającymi się informacjami ze strony konkurencji, iż oni stosują stawkę 8% VAT przy sprzedaży drewnianych domków letniskowych i mieszkalnych, Wnioskodawca zdecydował się na złożenie wniosku o wydanie stosownej interpretacji indywidualnej w tym aspekcie, by móc również stosować stawkę podatku VAT - 8%.

Wniosek Zainteresowany złożył w dniu 7 listopada 20xx r. W dniu 4 stycznia 20xx r. dostał on wezwanie do uzupełnienia wniosku, które złożył w dniu 14 stycznia 20xx r. i w dniu 5 lutego 20xx r. otrzymał on interpretację, z której wynika, że ma on prawo do zastosowania stawki 8% VAT na budowę drewnianych domów mieszkalnych i letniskowych, przy spełnieniu odpowiednich warunków.

W powołanym wyżej wniosku jest zapis, iż - "w naszej ofercie mamy dostępne projekty o powierzchni użytkowej od 50 m² do 120 m² ", Wnioskodawca chciałby dokonać jego korekty w związku z faktem, iż ma on w ofercie również domy o mniejszym metrażu, tzn. od 20 m² do 120 m² i prosi jeszcze raz o wydanie interpretacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe będzie zastosowanie stawki 8% VAT na sprzedawane w przyszłości, drewniane domy mieszkalne i letniskowe, zarówno osobom fizycznym jaki i firmom.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na zapis w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, który mówi, że stawka VAT w wysokości 8% ma zastosowanie do obiektów budowlanych objętych programem mieszkaniowym i sklasyfikowanych w dziale 11 PKOB (domy mieszkalne PKOB 1122 oraz dom letniskowy PKOB 1110), ma on prawo do zastosowania w przyszłości stawki 8% VAT przy sprzedaży drewnianych domów mieszkalnych lub letniskowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy zaznaczyć, iż zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednak, zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, stosownie do art. 41 ust. 12a ustawy, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji budynków mieszkalnych, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.).

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, zdefiniowano w nim m.in. pojęcia takie jak:

Do budynków sklasyfikowanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy zalicza się:

* budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście w poziomu gruntu;

* budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112);

* budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki rezydencji biskupich oraz Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

W grupie 111 mieści się klasa: 1110 - budynki mieszkalne jednorodzinne, z kolei w grupie 112 sklasyfikowane są klasy: 1121 - budynki o dwóch mieszkaniach, 1122 - budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Wskazać także należy, iż w myśl zapisów Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych pod symbolem PKOB 111 zaklasyfikowano "budynki mieszkalne jednorodzinne". Klasa ta obejmuje także: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

Z kolei, pod symbolem 112 zaklasyfikowano "budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe". Klasa ta obejmuje: budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach, budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne, o trzech i więcej mieszkaniach.

Przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 8% od statusu nabywcy takiego budynku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca rozszerzył swoją działalność o sprzedaż drewnianych domów mieszkalnych (z określeniem PKOB 1122) oraz letniskowych (z określeniem PKOB 1110). Firma kupuje gotowe drewniane elementy domów od kontrahentów krajowych i zagranicznych. Klienci Zainteresowanego (osoby fizyczne i firmy) wybierają sobie z oferty odpowiedni projekt domu mieszkalnego lub letniskowego. Domy montowane są z gotowych elementów, na odpowiednio przygotowanym przez samego klienta gruncie - tzn. domy są montowane bezpośrednio na ziemi lub podłożu zbudowanym z bloczków betonowych. Drewniane domki letniskowe będą możliwe do stałego zamieszkania po zamontowaniu przez ich właścicieli odpowiednich instalacji (elektrycznej, wodno-kanalizacyjnej).

Wnioskodawca wskazał, iż ma on w ofercie domy o metrażu od 20 m² do 120 m².

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnione dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Zatem, w przypadku gdy przedmiotem planowanej dostawy będą domy mieszkalne i letniskowe spełniające definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego Wnioskodawca będzie miał prawo stosować 8% stawkę podatku.

Wskazać także należy, że z uwagi na to, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

W przedmiotowej sprawie oznacza to, iż w przypadku gdy sprzedawane drewniane domy letniskowe - przeznaczone będą wyłączenie do zamieszkania w sezonie letnim - nie będzie miała zastosowania stawka preferencyjna (obniżona), gdyż budynki takie nie stanowią obiektów budownictwa mieszkalnego, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 12 ustawy.

Reasumując, sprzedaż przez Zainteresowanego drewnianych domów mieszkalnych i letniskowych, zarówno osobom fizycznym, jak i firmom, sklasyfikowanych pod symbolem PKOB 1110 i 1122, zgodnie z art. 41 ust. 2 i ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, opodatkowana będzie 8% stawką podatku od towarów i usług, o ile przedmiotowe domy spełniają definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, tj. przeznaczone będą do stałego zamieszkania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania drewnianych domów mieszkalnych i letniskowych do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Bowiem, stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Z uwagi na przywołane uregulowania oraz w związku z faktem, iż organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług, a dla prawidłowego określenia stawki podatku VAT niezbędne jest zaklasyfikowanie drewnianych domów będących przedmiotem wniosku do właściwego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o klasyfikację PKOB wskazaną przez Zainteresowanego.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stawki podatku na sprzedaż drewnianych domów mieszkalnych i letniskowych w zdarzeniu przyszłym. Natomiast, kwestia dotycząca korekty stawki podatku dla już wystawionych faktur dla osób fizycznych i firm, w zaistniałym stanie faktycznym została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 27 marca 2013 r., nr ILPP5/443-32/13-3/PG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.