ILPP5/443-292/14-4/PG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 lutego 2015 r. (data wpływu 10 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku VAT od zakupionych autobusów - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku VAT od zakupionych autobusów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 lutego 2015 r. (data wpływu 10 lutego 2015 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną Gminy działającą w formie jednostki budżetowej. Powołany został w celu realizacji zadań własnych Gminy. Między innymi w zakresie lokalnego transportu zbiorowego.

Ceny biletów oraz ulg ustala Rada Miasta. Zainteresowany korzysta z pełnego odliczenia podatku VAT, ponieważ czynności były w całości opodatkowane. W związku z powyższym Wnioskodawca dokonał również odliczenia podatku VAT od zakupywanych autobusów.

Dnia 11 listopada 2014 r. uchwała Rady Miejskiej uchyliła uchwałę i podjęto decyzję o bezpłatnym przewozie wszystkich mieszkańców miasta i gminy. Uchwała ukazała się w Dzienniku Urzędowym w dniu 19 listopada 2014 r. Uchwała podjęta przez Radę Miejską wchodzi w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa. Od tego dnia wszystkie przewozy odbywają się bezpłatnie. Od dnia 4 grudnia Zainteresowany nie będzie odliczać od zakupionych towarów podatku VAT i nie będzie podatku należnego ponieważ zgodnie z uchwałą czynności są nieodpłatne.

W piśmie z dnia 3 lutego 2015 r. (data wpływu 10 lutego 2015 r.), będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawca poinformował, że trzy autobusy o których mowa we wniosku są w ewidencji środków trwałych, Wartość każdego autobusu przekraczała 15.000 zł.

Autobus (...) został oddany do użytkowania 1 marca 2013 r. - wartość brutto 426.810 zł w tym VAT 79.810 zł;

Autobus (...) został oddany do użytkowania 1 marca 2013 r. - wartość brutto 426.810 zł w tym VAT 79.810 zł;

Autobus Miejski (...) został oddany do użytkowania 15 grudnia 2011 r. - wartość brutto 798.885 zł w tym VAT 149.385 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca musi skorygować VAT naliczony od zakupionych autobusów z dniem uprawomocnienia się Uchwały Rady Miejskiej o 1/5 za każdy rok.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86.1 ustawy VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku z tym, że usługa za jazdę lokalnym transportem na terenie miasta i gminy jest nieodpłatna Zainteresowany od poniesionych kosztów nie odliczy podatku naliczonego. Zgodnie z art. 91.7a ustawy VAT korektę dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana nastąpiła w okresie korekty. Z tego wynika że dnia 4 grudnia 2014 r. Wnioskodawca powinien dokonać jednorazowej korekty zakupionych autobusów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast - zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1 ww. ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. zadania obejmujące sprawy lokalnego transportu zbiorowego - art. 7 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy.

Na mocy art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną Gminy działającą w formie jednostki budżetowej. Powołany został w celu realizacji zadań własnych Gminy m.in. w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. Ceny biletów oraz ulg ustala Rada Miasta. Zainteresowany korzystał z pełnego odliczenia podatku VAT, ponieważ czynności były w całości opodatkowane. W związku z powyższym Wnioskodawca dokonał również odliczenia podatku VAT od zakupywanych autobusów.

Dnia 11 listopada 2014 r. uchwała Rady Miejskiej uchyliła uchwałę i podjęto decyzję o bezpłatnym przewozie wszystkich mieszkańców miasta i gminy. Uchwała ukazała się w Dzienniku Urzędowym w dniu 19 listopada 2014 r. Uchwała podjęta przez Radę Miejską wchodzi w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa. Od tego dnia wszystkie przewozy odbywają się bezpłatnie. Od dnia 4 grudnia Zainteresowany nie będzie odliczać od zakupionych towarów podatku VAT i nie będzie podatku należnego ponieważ zgodnie z uchwałą czynności są nieodpłatne.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku VAT z tytułu zakupu autobusów.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy oraz - w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ustawy. Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zatem opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto wskazać należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest jednostką budżetową Gminy i został powołany w celu realizacji zadań własnych gminy m.in. w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. W dniu 11 listopada 2014 r. Rada Miejska podjęła decyzję o bezpłatnym przewozie wszystkich mieszkańców miasta i gminy. Uchwała ukazała się w Dzienniku Urzędowym w dniu 19 listopada 2014 r., weszła w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia i od tego dnia wszystkie przewozy odbywają się bezpłatnie.

Jak już wyżej wskazano, by uznać daną czynność za opodatkowaną podatkiem VAT, świadczenie usług musi być odpłatne w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bądź też nieodpłatne, ale spełniające warunki wynikające z art. 8 ust. 2 ustawy. Należy przy tym zaznaczyć, że aby uznać dane świadczenie za odpłatne, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu, w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

W przedmiotowej sprawie - jak wskazał Wnioskodawca - został on powołany w celu realizacji zadań własnych gminy m.in. w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. Ten sposób realizacji zadań przez Zainteresowanego wpisuje się w zadania własne Gminy wynikające z ustawy o samorządzie gminnym, a zatem mieści się w celu, dla którego Wnioskodawca został powołany.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy podatkowe należy stwierdzić, że świadczenie wskazanych we wniosku usług (bezpłatnych przewozów) w zakresie lokalnego transportu zbiorowego przez Wnioskodawcę, odbywa się nieodpłatnie w związku z wykonywanymi przez niego zadaniami publicznymi we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Zatem w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania przepis art. 8 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji ww. czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczania podatku należnego z tytułu świadczenia przedmiotowych usług w ramach czynności nieodpłatnych, związanych z bezpłatnym przewozem wszystkich mieszkańców miasta i gminy.

Przechodząc do kwestii objętej zakresem pytania, a mianowicie obowiązku Zainteresowanego do dokonania korekty podatku naliczonego od zakupionych autobusów, należy wskazać co następuje.

Kwestie korekty podatku naliczonego reguluje art. 91 ustawy.

Według art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2 10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Z kolei przepis art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty - art. 91 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stosownie do art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).

Na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Powołane wyżej przepisy art. 91 ustawy zobowiązują podatnika, któremu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, do dokonania korekty odliczonego podatku w sytuacji zmiany przeznaczenia towaru. W odniesieniu do ruchomości, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych o wartości powyżej 15.000 zł obowiązek korekty podatku naliczonego występuje w ciągu 5 kolejnych lat licząc od roku, w którym towary zostały oddane do użytkowania. Przy czym przepis wskazuje na generalną zasadę dotyczącą prawa do odliczenia.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy korzystał on z pełnego odliczenia podatku VAT, ponieważ wykonywane przez niego czynności były w całości opodatkowane. W związku z tym Zainteresowany dokonał również odliczenia podatku VAT od nabytych autobusów. Trzy autobusy, o których mowa we wniosku są w ewidencji środków trwałych oraz wartość każdego autobusu przekraczała 15.000 zł. Dwa autobusy zostały oddane do użytkowania 1 marca 2013 r., a jeden z nich 15 grudnia 2011 r.

Ponadto, jak zostało wyżej wykazane, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczania podatku należnego z tytułu świadczenia usług związanych z bezpłatnym przewozem wszystkich mieszkańców miasta i gminy.

Zatem, w momencie od kiedy Zainteresowany świadczy bezpłatne usługi przewozu mieszkańców miasta i gminy to jednocześnie zmieniło się przeznaczenie autobusów wykorzystywanych do świadczenia tej usługi. Bowiem autobusy te od tego dnia nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Czyli w związku ze zmianą przeznaczenia przedmiotowych autobusów istnieje konieczność dokonania korekty podatku naliczonego, odliczonego z tytułu zakupów autobusów.

W niniejszej sprawie obowiązek korekty podatku naliczonego związany jest ze zmianą przeznaczenia autobusów. Zauważyć należy, że obowiązek korekty wystąpi zawsze w przypadku, gdy dokonano odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie towarów i usług, które następnie zostały wykorzystane do czynności zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu. Prawo do odliczenia VAT przy zakupie autobusów przysługuje pod warunkiem, że środek trwały wykorzystywany jest na potrzeby prowadzonej działalności opodatkowanej. Tym samym, przepis zobowiązujący do korekty podatku adresowany jest do podatników, którzy odliczyli podatek naliczony od zakupu towaru lub usługi z uwagi na to, że wykorzystywali nabyty towar do wykonywania czynności opodatkowanych, a następnie na skutek zmiany sposobu wykorzystywania zmieniło się przeznaczenie tego towaru lub usługi na związane z czynnościami zwolnionymi bądź niepodlegającymi opodatkowaniu. W niniejszych okolicznościach Zainteresowany świadcząc nieodpłatne usługi przewozu wszystkich mieszkańców miasta i gminy autobusami zmienił ich przeznaczenie (z czynności opodatkowanych na niepodlegające opodatkowaniu), co tym samym powoduje obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego w związku z nabyciem autobusów.

Ponieważ zmiana przeznaczenia autobusów o wartości początkowej przekraczającej 15.000 zł nastąpiła w okresie korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy, tj. w ciągu 5 lat, licząc od roku, w którym zostały one oddane do użytkowania w prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego stosownie do postanowień art. 91 ust. 2 w związku z ust. 7a ustawy.

Oznacza to, że Zainteresowany powinien dokonać korekty podatku naliczonego od zakupionych autobusów w wysokości 1/5 kwoty podatku naliczonego za każdy rok, w którym autobusy będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, licząc do końca 5-letniego okresu korekty. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje bowiem Wnioskodawcy wyłącznie za lata, w których wykorzystywał autobusy do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z tym, że zmiana przeznaczenia autobusów nastąpiła w grudniu 2014 r. pierwszej korekty podatku naliczonego Zainteresowany zobowiązany jest dokonać za 2014 r., w deklaracji podatkowej za pierwszy okres rozliczeniowy 2015 r. w wysokości 1/5 odliczonego wcześniej podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że Wnioskodawca musi skorygować VAT naliczony od zakupionych autobusów - stosując korektę wieloletnią - o 1/5 za każdy rok, za który autobusy nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, aż do końca 5-letniego okresu korekty.

Zatem, stanowisko Zainteresowanego zostało uznane za nieprawidłowe w całości ponieważ - zgodnie z powyższym rozstrzygnięciem - korekta podatku naliczonego jest wieloletnia i wynosi ona rocznie 1/5 kwoty podatku odliczonego z faktur z tytułu zakupu autobusów, a nie jak twierdzi Wnioskodawca we własnym stanowisku, że powinien dokonać jednorazowej korekty od zakupionych autobusów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zauważa się, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty lub planowany stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przepisów lub któregokolwiek elementu stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.