ILPP5/443-265/14-4/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2014 r. (data wpływu 10 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lutego 2015 r. (data wpływu 16 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania przez podmiot trzeci faktur w imieniu i na rzecz sprzedawcy - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania przez podmiot trzeci faktur w imieniu i na rzecz sprzedawcy. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 lutego 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (producent oprogramowania) prowadzi działalność w zakresie tworzenia i sprzedaży programów komputerowych wspomagających zarządzanie przedsiębiorstw. Klienci końcowi mogą nabyć oprogramowanie u dowolnego z niezależnych partnerów handlowych (dystrybutorów) na terenie kraju lub bezpośrednio u producenta (zamówienie telefoniczne lub w siedzibie Spółki). Ponieważ Spółka nie świadczy usług opieki posprzedażnej on-site (u klienta) dlatego preferuje model dystrybucji oprogramowania za pośrednictwem lokalnych partnerów handlowych, którzy dodatkowo mogą świadczyć usługi wsparcia dla klientów (np. w zakresie instalacji oprogramowania, szkoleń i porad dotyczących użytkowania oprogramowania).

Spółka planuje udostępnić sprzedaż swojego oprogramowania do odbiorców końcowych w sieci Internet za pośrednictwem elektronicznego portalu dostępnego ze stron informacyjnych Spółki. Intencją Spółki jest aby nabywca oprogramowania w momencie zakupu mógł wybrać sprzedawcę z listy dystrybutorów. Opcja wyboru sprzedawcy ma na celu umożliwienie klientowi dokonania wyboru wg własnych preferencji, np. opinie o jakości/zakresie dodatkowych usług, bliska lokalizacja, inne.

W celu standaryzacji procedury zamówienia i elektronicznej dostawy licencji na oprogramowanie Spółka planuje podpisać z wybranymi dystrybutorami umowy, w ramach których każdy dystrybutor udzieliłby jej pełnomocnictwa do zawierania umów sprzedaży oprogramowania za pośrednictwem portalu, tj. wystawiania w jego imieniu i na jego rzecz faktur VAT. Zakres umownej współpracy obejmowałby również elektroniczną dostawę kodu aktywacyjnego oraz czynności związane z rozliczeniem płatności. Na fakturze wskazano by rachunek bankowy Spółki. Po wpłynięciu wpłaty od nabywcy, Spółka przekazywałaby te wpłaty na rachunek sprzedawcy.

Pomimo, że dostawa oprogramowania realizowana będzie elektronicznie (pobranie z Internetu + kod aktywujący licencję), to sprzedawca z racji zawiązania transakcji handlowej będzie opiekunem klienta w zakresie wsparcia technicznego przy instalacji, użytkowaniu i aktualizacji oprogramowania.

W piśmie z dnia 10 lutego 2015 r., stanowiącym uzupełninie wniosku, Zainteresowany wyjaśnił co następuje:

1. Oprogramowanie oferowane do sprzedaży przez Wnioskodawcę nie wymaga fizycznego dostarczenia nośnika danych. Można je pobrać z Internetu. Do legalnego użytkowania wymagane jest podanie kodu licencji, który może być dostarczony elektronicznie (obecnie to powszechna forma aktywacji oprogramowania). Dzięki temu skróceniu ulega czas dla nabywcy od momentu złożenia zamówienia poprzez dokonanie i udokumentowanie sprzedaży, aż do dostawy i możliwości legalnego użytkowania oprogramowania.

Intencją Wnioskodawcy jest obsługa następującego zdarzenia: klient portalu (ostateczny nabywca oprogramowania) za pośrednictwem portalu składa zamówienie na oprogramowanie wskazując wybranego dystrybutora jako dostawcę i sprzedawcę oprogramowania.

Realizacja zamówienia będzie skutkowała powstaniem dwóch transakcji handlowych (udokumentowanych dwoma fakturami VAT):

Sprzedaż oprogramowania do dystrybutora i dostawa kodu licencji nastąpi po złożeniu zamówienia przez klienta w portalu. W dalszej kolejności nastąpi sprzedaż licencji do ostatecznego nabywcy przez dystrybutora (udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz dystrybutora). Po otrzymaniu potwierdzenia płatności kod licencji zostanie przesłany z konta dystrybutora do ostatecznego nabywcy.

Pomimo realizacji w całości elektronicznej dostawy kodu licencji na etapie zakupu oprogramowania, to dystrybutor będąc podmiotem sprzedającym licencję na rzecz ostatecznego nabywcy, wstąpi w prawa i obowiązki sprzedawcy, tj. zapewnienie wsparcia (telefonicznie i/lub elektronicznie) na etapie instalacji i użytkowania oprogramowania oraz prawo do sprzedaży aktualizacji (kolejnych wersji) oprogramowania dla tego nabywcy.

2. Wnioskodawca będzie sprzedawał oprogramowanie (licencje do tego oprogramowania) partnerom handlowym (dystrybutorom), a partner handlowy dokona sprzedaży licencji do ostatecznego nabywcy (klienta portalu).

3. Faktura wystawiana przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz partnera handlowego (dystrybutora) będzie dokumentować dokonanie sprzedaży licencji na oprogramowanie przez tego partnera handlowego na rzecz ostatecznego nabywcy (klienta portalu).

4. Za pośrednictwem portalu oferowane będą licencje na oprogramowanie dedykowane dla firm, dlatego ostatecznymi nabywcami (klientami portalu) będą przedsiębiorcy (w rozumieniu art. 43 (1) kodeksu cywilnego), posiadający siedzibę/miejsce zamieszkania na terytorium kraju i będący podatnikami VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca może w imieniu dystrybutora na rzecz nabywcy wystawić fakturę sprzedaży oprogramowania na podstawie pełnomocnictwa udzielonego w umowie o współpracę, w przypadku gdy nie jest nabywcą towarów i usług od sprzedawcy.

2. Czy na fakturze VAT dotyczącej sprzedaży oprogramowania można umieścić numer rachunku bankowego Wnioskodawcy w przypadku gdy nie jest on sprzedawcą.

3. Czy Wnioskodawca wystawiający fakturę sprzedaży na podstawie pełnomocnictwa w przypadku gdy nie jest nabywcą towarów usług od sprzedawcy powinien na fakturze umieścić oprócz danych sprzedawcy i nabywcy również dane wystawcy, tj. Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Możliwość wystawienia faktur przez osobę trzecią w imieniu sprzedawcy i na jego rzecz wynika ze znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą VAT.

Zgodnie z art. 106d ust. 2 ustawy VAT faktury może wystawiać w imieniu i na rzecz podatnika również upoważniona przez niego osoba trzecia, w szczególności jego przedstawiciel podatkowy, o którym mowa w art. 18a.

Ad. 2-3.

Nie ma przeszkód, aby poza obligatoryjnymi danymi faktura zawierała także inne dodatkowe informacje dotyczące np. rachunku bankowego Wnioskodawcy, na który, zgodnie z zawartą umową wnoszone będą opłaty za zakupione oprogramowanie czy danych wystawcy faktury, nie będącego sprzedawcą ani nabywcą. Należy jednak pamiętać, że wystawiane faktury muszą spełniać wymogi co do minimalnej treści określone w ustawie VAT oraz przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Analizując bowiem powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

W tym miejscu należy wskazać, że przez sprzedaż - w myśl art. 2 pkt 22 ustawy - należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jednocześnie warto nadmienić, że jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć w jej przepisach jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów - co do zasady - podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów nie będących podatnikami VAT. Niemniej jednak - zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy - w przypadku, gdy nabywca towarów lub usług (innych niż wymienione w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy) zażąda od podatnika (sprzedawcy) wystawienia faktury dokumentującej transakcję, to po spełnieniu warunku dotyczącego terminu złożenia żądania, sprzedawca zobowiązany będzie taką fakturę wystawić.

Jak wskazano wyżej, zasadą jest, że fakturę wystawia będący podatnikiem sprzedawca towarów lub usług. Niemniej jednak - w myśl art. 106d ust. 2 ustawy - faktury może wystawiać w imieniu i na rzecz podatnika również upoważniona przez niego osoba trzecia, w szczególności jego przedstawiciel podatkowy, o którym mowa w art. 18a.

Jak wynika z przywołanego przepisu, ustawodawca dopuszcza możliwość wystawiania faktur przez podmiot trzeci w imieniu i na rzecz sprzedawcy, pod warunkiem jednak, że dysponuje on stosownym upoważnieniem.

Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

Terminy, w jakich należy wystawiać faktury ustawodawca określił w art. 106i ustawy.

Podkreślenia wymaga, że w systemie podatku od towarów i usług faktury są dokumentami sformalizowanymi potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktury winny zatem odzwierciedlać faktycznie dokonane transakcje pomiędzy prawidłowo oznaczonymi podmiotami gospodarczymi. Obligatoryjne elementy jakie musi zawierać faktura ustawodawca wymienił w cyt. wyżej art. 106e ustawy. Nie ma przeszkód aby na fakturze zawarte były również inne niż wymienione w art. 106e ustawy informacje/dane, (np. wynikające ze specyfiki działalności podatnika lub uzgodnione pomiędzy stronami transakcji), pod warunkiem jednak, że nie zakłóca to czytelności faktury.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka (producent oprogramowania) prowadzi działalność w zakresie tworzenia i sprzedaży programów komputerowych wspomagających zarządzanie przedsiębiorstw. Klienci końcowi mogą nabyć oprogramowanie u dowolnego z niezależnych partnerów handlowych (dystrybutorów) na terenie kraju lub bezpośrednio u producenta (zamówienie telefoniczne lub w siedzibie Spółki). Ponieważ Spółka nie świadczy usług opieki posprzedażnej on-site (u klienta) dlatego preferuje model dystrybucji oprogramowania za pośrednictwem lokalnych partnerów handlowych, którzy dodatkowo mogą świadczyć usługi wsparcia dla klientów (np. w zakresie instalacji oprogramowania, szkoleń i porad dotyczących użytkowania oprogramowania). Spółka planuje udostępnić sprzedaż swojego oprogramowania do odbiorców końcowych w sieci Internet za pośrednictwem elektronicznego portalu dostępnego ze stron informacyjnych Spółki. Intencją Spółki jest aby nabywca oprogramowania w momencie zakupu mógł wybrać sprzedawcę z listy dystrybutorów. Opcja wyboru sprzedawcy ma na celu umożliwienie klientowi dokonania wyboru wg własnych preferencji, np. opinie o jakości/zakresie dodatkowych usług, bliska lokalizacja, inne. W celu standaryzacji procedury zamówienia i elektronicznej dostawy licencji na oprogramowanie Spółka planuje podpisać z wybranymi dystrybutorami umowy, w ramach których każdy dystrybutor udzieliłby jej pełnomocnictwa do zawierania umów sprzedaży oprogramowania za pośrednictwem, tj. wystawiania w jego imieniu i na jego rzecz faktur VAT. Zakres umownej współpracy obejmowałby również elektroniczną dostawę kodu aktywacyjnego oraz czynności związane z rozliczeniem płatności. Na fakturze wskazano by rachunek bankowy Spółki. Po wpłynięciu wpłaty od nabywcy, Spółka przekazywałaby te wpłaty na rachunek sprzedawcy. Pomimo, że dostawa oprogramowania realizowana będzie elektronicznie (pobranie z Internetu + kod aktywujący licencję), to sprzedawca z racji zawiązania transakcji handlowej będzie opiekunem klienta w zakresie wsparcia technicznego przy instalacji, użytkowaniu i aktualizacji oprogramowania.

Oprogramowanie oferowane do sprzedaży przez Wnioskodawcę nie wymaga fizycznego dostarczenia nośnika danych. Można je pobrać z Internetu. Do legalnego użytkowania wymagane jest podanie kodu licencji, który może być dostarczony elektronicznie (obecnie to powszechna forma aktywacji oprogramowania). Dzięki temu skróceniu ulega czas dla nabywcy od momentu złożenia zamówienia poprzez dokonanie i udokumentowanie sprzedaży, aż do dostawy i możliwości legalnego użytkowania oprogramowania. Intencją Wnioskodawcy jest obsługa następującego zdarzenia: klient portalu (ostateczny nabywca oprogramowania) za pośrednictwem portalu składa zamówienie na oprogramowanie wskazując wybranego dystrybutora jako dostawcę i sprzedawcę oprogramowania. Realizacja zamówienia będzie skutkowała powstaniem dwóch transakcji handlowych (udokumentowanych dwoma fakturami VAT):

Sprzedaż oprogramowania do dystrybutora i dostawa kodu licencji nastąpi po złożeniu zamówienia przez klienta w portalu. W dalszej kolejności nastąpi sprzedaż licencji do ostatecznego nabywcy przez dystrybutora (udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz dystrybutora). Po otrzymaniu potwierdzenia płatności kod licencji zostanie przesłany z konta dystrybutora do ostatecznego nabywcy. Pomimo realizacji w całości elektronicznej dostawy kodu licencji na etapie zakupu oprogramowania, to dystrybutor będąc podmiotem sprzedającym licencję na rzecz ostatecznego nabywcy, wstąpi w prawa i obowiązki sprzedawcy, tj. zapewnienie wsparcia (telefonicznie i/lub elektronicznie) na etapie instalacji i użytkowania oprogramowania oraz prawo do sprzedaży aktualizacji (kolejnych wersji) oprogramowania dla tego nabywcy. Wnioskodawca będzie sprzedawał oprogramowanie (licencje do tego oprogramowania) partnerom handlowym (dystrybutorom), a partner handlowy dokona sprzedaży licencji do ostatecznego nabywcy (klienta portalu). Faktura wystawiana przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz partnera handlowego (dystrybutora) będzie dokumentować dokonanie sprzedaży licencji na oprogramowanie przez tego partnera handlowego na rzecz ostatecznego nabywcy (klienta portalu). Za pośrednictwem portalu oferowane będą licencje na oprogramowanie dedykowane dla firm, dlatego ostatecznymi nabywcami (klientami portalu) będą przedsiębiorcy (w rozumieniu art. 43 (1) kodeksu cywilnego), posiadający siedzibę/miejsce zamieszkania na terytorium kraju i będący podatnikami VAT.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy na mocy udzielonego pełnomocnictwa będzie mógł wystawiać w imieniu i na rzecz dystrybutora faktury dokumentujące sprzedaż oprogramowania oraz czy na tychże fakturach będzie mógł zamieścić swoje dane jako wystawcy faktury, w tym numeru swojego rachunku bankowego.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca będzie dysponował stosownym pełnomocnictwem-zgodnie z art. 106d ust. 2 ustawy - będzie mógł wystawiać w imieniu i na rzecz dystrybutora faktury dokumentujące sprzedaż oprogramowania. Wystawiane przez Zainteresowanego faktury, obok obligatoryjnych elementów wymienionych w art. 106e ust. 1 ustawy, mogą zawierać również inne dane, np. dane Wnioskodawcy jako wystawcy faktury, w tym numer Jego rachunku bankowego. Tak wystawione faktury, w celu zachowania przejrzystości dokumentu, winny jednak zawierać dokładne oznaczenie każdego z wymienionych podmiotów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W szczególności na informacji, że to partner handlowy Wnioskodawcy (dystrybutor) będzie podmiotem, który dokona sprzedaży licencji do ostatecznego nabywcy (klienta portalu).

Wskazać również należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy, tj. możliwości wystawiania przez podmiot trzeci faktur w imieniu i na rzecz sprzedawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii dokumentowania przez Spółkę sprzedaży licencji do oprogramowania na rzecz dystrybutora.

Ponadto cyt. wyżej przepis art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej jednoznacznie wskazuje, że indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie dotyczącej stosowania przepisów prawa podatkowego. Wobec powyższego należy podkreślić, że wydana interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawno-podatkową tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla jego kontrahentów (dystrybutorów).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.