ILPP5/443-257/14-6/PG - VAT w zakresie opodatkowania wyłączenia ze spółki jawnej udziałów

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 listopada 2014 r. (data wpływu 19 listopada 2014 r.) oraz pismem z dnia 29 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wyłączenia ze spółki jawnej udziałów - jest prawidłowe.

W dniu 27 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wyłączenia ze spółki jawnej udziałów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 listopada 2014 r. (data wpływu 19 listopada 2014 r.) o informację, że złożony wniosek dotyczy indywidualnej sprawy Wnioskodawcy oraz pismem z dnia 29 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca począwszy od dnia 19 grudnia 2006 r. jest jedynym wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w którym udziały pokrył wkładem niepieniężnym w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Objął tym samym 32.600 udziałów o wartości nominalnej po 50 zł każdy. Udziałowcami Wnioskodawcy są zaś trzy osoby fizyczne, które uczestniczą w spółce odpowiednio w proporcji 37%, 37% i 26%. Wnioskodawca osiąga obecnie dochody z udziałów, jakimi uczestniczy w wyżej wspomnianej spółce z o.o. Wnioskodawca jest nadto właścicielem nieruchomości biurowo magazynowej, wybudowanej w roku 2006 na własnym gruncie, nabytym przez spółkę jawną w 2005 r. i to z kredytu zaciągniętego przez tę spółkę, której wynajem stanowi obecnie główne źródło jego działalności gospodarczej. Wartość początkowa budynku przyjętego na stan środków trwałych została ustalona na podstawie poniesionych kosztów wytworzenia, natomiast wartość gruntu na podstawie kosztów zakupu gruntu. Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać przekształcenia spółki jawnej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w trybie art. 581, 582 i dalsze k.s.h. Przed podjęciem procedury przekształcenia Wspólnicy spółki jawnej chcieliby wyłączyć z majątku spółki jawnej udziały, jakimi spółka ta uczestniczy w wyżej przywołanej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością i przesunąć je do majątku prywatnego na własne potrzeby jako osoby fizyczne. Przeniesienie prawa majątkowego, jakim jest posiadanie udziałów zostanie dokonane w formie aktu notarialnego. Treść przyszłej uchwały:

W wyniku podjętej jednomyślnie uchwały i w celu jej wykonania, zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego Umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia własności udziałów, jakimi spółka jawna - wnioskodawca uczestniczy jako jedyny wspólnik w spółce z o.o. na rzecz wspólników spółki jawnej. Nie przyjmie ona formy umowy darowizny i będzie zawierać poniższą treść:

* § 1 ((...)) 2. W związku z podjęciem przez wspólników Przekazującego to jest spółki pod firmą (...) Sp. jawna uchwały nr 1/2014 z dnia (...), stanowiącej załącznik numer (...) do niniejszej umowy, Przekazujący oświadcza, że przenosi nieodpłatnie na Nabywców (tekst jedn.: aktualnych wspólników (...) Sp.j. prawo własności udziałów opisanych w § 1 ust. 1 mniejszej umowy, a Nabywcy oświadczają, że niniejsze udziały przyjmują wg stanu z dnia podpisania niniejszej umowy.

* 3. Strony oświadczają, że przeniesienie prawa własności udziałów, o których mowa w § 1 ust. 1 niniejszej Umowy, następuje przy zachowaniu proporcji w udziale przekazywanych udziałów w spółce z o.o., odpowiednich do udziałów przysługujących poszczególnym wspólnikom Przekazującego w zyskach i stratach w Spółce w taki sposób, że Przekazujący przenosi własność opisanych w § 1 ust. 1 niniejszej Umowy:

- 12.062 sztuk udziałów, to jest 37% Nabywającemu (...), - 12.062 sztuk udziałów, to jest 37% Nabywającemu (...), - 8.476 sztuk udziałów, to jest 26% Nabywającemu (...),

* § 2. 1. Strony oświadczają, że:

b. Przekazujący nie uzyskuje żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia udziałów w spółce z o.o. opisanych w 1 ust. 1 niniejszej

* 2. Jednocześnie Strony oświadczają, że zawierając niniejszą umowę nienazwaną, ich wolą nie jest zawarcie umowy darowizny o treści i skutkach określonych w niniejszej Umowie, co jest uzasadnione tym faktem, że na skutek jej zawarcia żaden ze wspólników Przekazującego nie otrzyma przysporzenia majątkowego kosztem majątku innych wspólników Przekazującego, a wszyscy wspólnicy Przekazującego utrzymają swój stan posiadania.

W piśmie z dnia 29 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.) - będącym uzupełnieniem wniosku - Zainteresowany wskazał, że:

1. przeważającym rodzajem działalności Wnioskodawcy zgodnie z zaświadczeniem o numerze identyfikacyjnym REGON jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (6810Z),

2. Zainteresowany nie prowadzi działalności brokerskiej, ani maklerskiej, zaś transakcja opisana we wniosku nie będzie realizowana w ramach tej działalności, a jedynie stanowić będzie rozporządzenie wspólników majątkiem spółki,

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wyłączenie ze spółki jawnej i przeznaczenie na własne, prywatne potrzeby nie związane z działalnością gospodarczą wspólników opisanych wyżej praw majątkowych w postaci udziałów jakimi spółka jawna, jako jedyny udziałowiec uczestniczy w spółce z o.o. i to w takiej samej proporcji w jakiej partycypują oni w prawie do udziału w zyskach tej spółki - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie (wycofanie) udziałów w spółce z o.o. z majątku spółki jawnej i przekazanie ich na potrzeby własne wspólników na podstawie jednomyślnej uchwały oraz umowy nieodpłatnego przekazania, jako przekazanie praw majątkowych nie następujące w drodze wykonywania działalności gospodarczej wnioskodawcy - w efekcie czego Wspólnicy spółki staną się udziałowcami spółki z o.o. w proporcji odpowiadającej obecnemu udziałowi w zyskach i stratach spółki - nie będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Zgodnie bowiem z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług:

1. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

2. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2) eksport towarów; 3) import towarów na terytorium kraju; 4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przeniesienie udziałów w przedmiotowym przypadku nie wchodzi również w zakres zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy tej ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez pojęcie "dostawy towarów", należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Należy jednakże wskazać, że odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza zatem czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że nie każda czynność dokonana przez podmiot mający status podatnika, będzie podlegać opodatkowaniu. Status podatnika podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki. Więc, w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi to czynność samego zbycia udziałów bądź akcji nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym, nie podlega opodatkowaniu.

Kwestia czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i zbywaniu własnych akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyrokach w sprawach C-60/90 i C-155/94 oraz w sprawie C-80/95, TSUE podkreślał, że samo posiadanie, czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika. Natomiast w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej.

Posiłkując się tym orzecznictwem należy stwierdzić, że co do zasady powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem. Od tej zasady orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania i zbywania papierów wartościowych (akcji, udziałów) wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, w określonych okolicznościach, a mianowicie gdy:

* posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada,

* sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej,

* posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.

Udział w spółce posiadającej osobowość prawną jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem transakcji (prawo zbywalne), nie mieści się jednak ani w definicji towarów, ani usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem zauważyć, że w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi to czynność samego nabycia/sprzedaży udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia, czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób ciągły.

Zatem co do zasady, udziały nie stanowią towaru a ich przekazanie - świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, niemniej jednak obrót udziałami może być uznany za usługę w rozumieniu tej ustawy. Jednakże, aby obrót ten podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT musi być wykonywany przez podatnika w rozumieniu ustawy w ramach jego profesjonalnej aktywności.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca od dnia 19 grudnia 2006 r. jest jedynym wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w którym udziały pokrył wkładem niepieniężnym w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Objął tym samym 32.600 udziałów o wartości nominalnej po 50 zł każdy. Udziałowcami Wnioskodawcy są natomiast trzy osoby fizyczne, które uczestniczą w spółce odpowiednio w proporcji 37%, 37% i 26%. Wnioskodawca osiąga obecnie dochody z udziałów, jakimi uczestniczy w wyżej wspomnianej spółce z o.o. Wnioskodawca jest nadto właścicielem nieruchomości biurowo magazynowej, wybudowanej w roku 2006 na własnym gruncie, nabytym przez spółkę jawną w 2005 r. i to z kredytu zaciągniętego przez tę spółkę, której wynajem stanowi obecnie główne źródło jego działalności gospodarczej. Wartość początkowa budynku przyjętego na stan środków trwałych została ustalona na podstawie poniesionych kosztów wytworzenia, natomiast wartość gruntu na podstawie kosztów zakupu gruntu. Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać przekształcenia spółki jawnej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w trybie art. 581, 582 i dalsze k.s.h. Przed podjęciem procedury przekształcenia Wspólnicy spółki jawnej chcieliby wyłączyć z majątku spółki jawnej udziały, jakimi spółka ta uczestniczy w wyżej przywołanej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością i przesunąć je do majątku prywatnego na własne potrzeby jako osoby fizyczne. Przeniesienie prawa majątkowego, jakim jest posiadanie udziałów zostanie dokonane w formie aktu notarialnego.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że przeważającym rodzajem działalności zgodnie z zaświadczeniem o numerze identyfikacyjnym REGON jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (6810Z). Zainteresowany nie prowadzi działalności brokerskiej, ani maklerskiej, a transakcja opisana we wniosku nie będzie realizowana w ramach tej działalności, a jedynie stanowić będzie rozporządzenie wspólników majątkiem spółki. Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca w sposób pośredni uczestniczy w zarządzaniu spółką z o.o. w S. w ten sposób, że wspólnicy Zainteresowanego są jednocześnie członkami zarządu tejże spółki z o.o. Jednakże w przyszłości - po ewentualnym wyłączeniu udziałów do majątku odrębnego wspólników, skład zarządu spółki z o.o. raczej zmianie nie ulegnie. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz spółki z o.o. polegają na wynajmowaniu po cenach rynkowych powierzchni użytkowej w nieruchomości stanowiącej środek trwały spółki jawnej na rzecz spółki z o.o. Strony umowy nie przewidują zmian w tym zakresie. Posiadanie udziałów przez Zainteresowanego w spółce z o.o. nie jest rozszerzeniem działalności gospodarczej, nie jest w ogóle działalnością gospodarczą. Fakt ten zaistniał w chwili tworzenia spółki z o.o. i wynika z pokrycia kapitału zakładowego spółki z o.o. aportem przez spółkę jawną. Nie jest stałym, bezpośrednim i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą w zakresie najmu powierzchni własnego obiektu na cele biurowe i magazynowe tak dla ww. spółki z o.o., jak i dla podmiotów nie powiązanych z Zainteresowanym.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące opodatkowania podatkiem VAT czynności wyłączenia ze spółki jawnej i przeznaczenia na własne, prywatne potrzeby nie związane z działalnością gospodarczą wspólników praw majątkowych w postaci udziałów jakimi spółka jawna (jako jedyny udziałowiec) uczestniczy w spółce z o.o. i to w takiej samej proporcji, w jakiej partycypują oni w prawie do udziału w zyskach tej spółki.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 14 listopada 2000 r. w sprawie C 142/99 Floridienne S.A. Beginvest przeciwko Państwu belgijskiemu stwierdził, że zaangażowanie w zarządzanie spółkami zależnymi (w holdingu) należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 (2) VI Dyrektywy, ale tylko w zakresie, w jakim pociąga to za sobą dokonywanie transakcji podlegających VAT na mocy art. 2 VI Dyrektywy, takich jak świadczenie przez Floridienne usług administracyjnych, rachunkowych i informatycznych na rzecz swoich spółek zależnych.

Również w orzeczeniu z dnia 12 lipca 2001 r. w sprawie C-102/00 Welthgrove BV (także spółka holdingowa) przeciwko Staatssecretaris van Financien TSUE wyraźnie wskazał, że samo zaangażowanie spółki holdingowej w zarządzanie jej spółkami zależnymi, lecz bez dokonywania transakcji podlegających VAT w rozumieniu art. 2 VI Dyrektywy, nie może być traktowane jak działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 (2) tej Dyrektywy. Wobec tego działalnością gospodarczą będzie tylko takie zarządzanie spółkami zależnymi, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 VI Dyrektywy.

W orzeczeniu TSUE z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations, Trybunał podtrzymał stanowisko, że udział spółki holdingowej w zarządzaniu spółkami, których udziały nabyła, stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, ale tylko w przypadku, gdy pociąga to za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 ust. 1 tej Dyrektywy, takich jak świadczenie przez spółkę holdingową na rzecz spółek zależnych usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych. W związku z powyższym, zdaniem TSUE, samo nabycie i posiadanie akcji spółki nie powinno być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, nadająca ich posiadaczowi status podatnika.

Trybunał powtórzył tu wyrażone wcześniej w orzeczeniu z dnia 20 czerwca 1996 r. C-155/94 stanowisko, że jeżeli objęcie akcji nie stanowi działalności gospodarczej, to również nie ma takiego charakteru ich zbycie (zob. także orzeczenie TSUE z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-442/01).

Interpretując wskazany w tym orzecznictwie wyjątek od powyższej zasady sprowadzający się do możliwości uznania za działalność gospodarczą posiadania (zbywania) udziałów, jeżeli towarzyszyłoby temu uczestnictwo w zarządzaniu spółką - WSA w Opolu w wyroku z 25 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Op 176/10 stwierdził, że taka możliwość ograniczona jest do sytuacji szczególnych, w których udział w zarządzaniu pociąga za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu, takich jak świadczenie usług na rzecz spółki.

Wskazać zatem należy, że nie każde uczestnictwo w zarządzie przedsiębiorstwa pozwala na uznanie zarządzania za działalności gospodarczą, lecz tylko takie, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji opodatkowanych.

W analizowanym przypadku - jak wynika z opisu sprawy - Wnioskodawca nie prowadzi działalności brokerskiej, ani maklerskiej, w związku z czym opisana we wniosku transakcja nie będzie realizowana w ramach tej działalności. Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca w sposób pośredni będzie uczestniczył w zarządzaniu spółką z o.o., w ten sposób, że wspólnicy Zainteresowanego będą jednocześnie członkami zarządu tejże spółki z o.o. Jednakże - jak wskazano w opisie zdarzenia - udział w zarządzaniu nie wiąże się ze świadczeniem na rzecz spółki usług podlegających opodatkowaniu. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz spółki z o.o. polegają bowiem jedynie na wynajmowaniu po cenach rynkowych powierzchni użytkowej w nieruchomości stanowiącej środek trwały spółki jawnej na rzecz spółki z o.o. Ponadto Zainteresowany wskazał, że posiadanie udziałów w spółce z o.o. nie jest stałym, bezpośrednim i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie najmu powierzchni własnego obiektu na cele biurowe i magazynowe zarówno dla spółki z o.o. jak i dla podmiotów nie powiązanych z Zainteresowanym.

Jak wynika z powyższego w przedmiotowej sprawie nie zachodzą przesłanki wymienione przez TSUE w ww. orzeczeniach, które wskazywałyby na to, że planowana przez Wnioskodawcę transakcja polegająca na wyłączeniu ze spółki jawnej i przeznaczenie na własne, prywatne potrzeby wspólników praw majątkowych w postaci udziałów, nie będzie realizowana przez Zainteresowanego jako podatnika VAT w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Mając na względzie przywołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie nie będą spełnione przesłanki warunkujące uznanie planowanej przez Wnioskodawcę transakcji polegającej na wyłączeniu ze spółki jawnej i przeznaczenie na własne, prywatne potrzeby wspólników praw majątkowych w postaci udziałów za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowany nie uzyska statusu podatnika podatku od towarów i usług w tym zakresie. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym opisana czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, wyłączenie ze spółki jawnej i przeznaczenie na własne, prywatne potrzeby nie związane z działalnością gospodarczą wspólników praw majątkowych w postaci udziałów jakimi spółka jawna jako jedyny udziałowiec uczestniczy w spółce z o.o., nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Wnioskodawcy - zgodnie z którym opisane we wniosku czynności nie podlegają opodatkowaniu - uznano za prawidłowe, choć częściowo w oparciu o inną argumentację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważa się, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty lub planowany stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu projektowanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.