ILPP5/443-211/14-7/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2014 r. (data wpływu 22 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 7 listopada 2014 r. (data wpływu 13 listopada 2014 r.) oraz z dnia 24 listopada 2014 r. (data wpływu 28 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia usług przesyłu wody (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 22 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia usług przesyłu wody (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 listopada 2014 r. o pełnomocnictwo oraz pismem z dnia 24 listopada 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Od 2013 r. Gmina ponosi wydatki na inwestycję związaną z budową sieci wodociągowej wraz z przyłączami na terenie miejscowości J. Gmina planuje ukończyć budowę sieci i oddać ją do użytkowania w 2014 r. Wartość inwestycji przekracza 15 tys. PLN netto. Wydatki w powyższym zakresie zostały częściowo sfinansowane z dotacji z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 do kwoty netto ponoszonych nakładów. VAT nie był wydatkiem kwalifikowanym.

Spółka komunalna, tj. sp. z o.o. (dalej: GPK), świadczy na terenie Gminy usługi zaopatrzenia mieszkańców Gminy w wodę, odprowadzania ścieków i usuwania odpadów. GPK jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i wykonuje te czynności w swoim imieniu i na swoją rzecz, tj. w szczególności rozlicza z tego tytułu VAT należny w składanych przez siebie deklaracjach VAT-7.

Gmina planuje, że po zakończeniu budowy sieci, tj. z chwilą oddania inwestycji do użytkowania, pozostawi ona wybudowany majątek we własnym władaniu i będzie wykorzystywać go świadcząc na rzecz GPK usługi polegające na przesyle wody (dalej: świadczenie usługi przesyłu).

Innymi słowy, Gmina zamierza zawrzeć z GPK umowę o świadczenie przez Gminę (jako właściciela infrastruktury kanalizacyjnej) na rzecz GPK usługi polegającej na przesyle wody na odcinku od posesji mieszkańców w miejscowości J. do istniejącego już zarządzanego przez GPK wodociągu w miejscowości P. do którego przedmiotowa infrastruktura wodociągowa zostanie podłączona. Jednocześnie, to GPK świadczyć będzie usługi odprowadzania ścieków na rzecz mieszkańców wskazanych miejscowości (oraz firm, instytucji, etc.). Umowy o świadczenie tych usług przez GPK zawierane będą pomiędzy GPK i odbiorcami usług.

GPK świadczyć będzie zatem (nie tylko dla mieszkańców ale również firm, instytucji, etc.) kompleksową usługę w zakresie doprowadzenia wody, wykorzystując możliwość przesyłu wody przy użyciu infrastruktury wodociągowej należącej do Gminy.

Skoro bowiem GPK nie jest właścicielem przedmiotowej infrastruktury, ani np. jej od Gminy nie wydzierżawi, musi w inny sposób zabezpieczyć sobie możliwość korzystania z niej w celu prowadzenia działalności. Tym sposobem jest właśnie realizacja przez Gminę na rzecz GPK odpłatnego świadczenia przesyłu.

Z tytułu świadczenia usługi przesyłu Gmina czerpać będzie wynagrodzenie, dokumentowane wystawianymi przez Gminę na rzecz GPK fakturami VAT. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia usług przesyłu na rzecz GPK Gmina wykazywać będzie w składanych deklaracjach VAT-7.

Zawarcie pomiędzy Gminą a GPK umowy o świadczenie usługi przesyłu w żaden sposób nie będzie powodowało wydania, czy też powstania władztwa ze strony GPK w stosunku do infrastruktury kanalizacyjnej.

W związku z realizacją świadczenia przesyłu na rzecz GPK, Gmina może ponosić bieżące wydatki związane z utrzymaniem infrastruktury kanalizacyjnej, tj. w szczególności na przeglądy, remonty, konserwacje, serwisowanie, etc.

W piśmie z dnia 24 listopada 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Zainteresowany wyjaśnił, że w złożonym wniosku omyłkowo posługuje się pojęciem "infrastruktura kanalizacyjna" zamiast "infrastruktura wodociągowa". Gmina zaznaczyła, że wniosek dotyczy budowy sieci wodociągowej wraz z przyłączami na terenie miejscowości J.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1).

Czy opisane odpłatne świadczenie przez Gminę usługi przesyłu na rzecz GPK stanowić będzie po stronie Gminy czynność opodatkowaną VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane odpłatne świadczenie przez Gminę na rzecz GPK usługi przesyłu będzie stanowić po stronie Gminy czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, że spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Zatem w przypadku, gdy Gmina realizuje należące do niej zadania na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - powinna być ona traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa ona de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W konsekwencji, zdaniem Gminy, świadczenie przez nią w przyszłości za wynagrodzeniem, na podstawie umowy zawartej z GPK usługi przesyłu, na gruncie ustawy o VAT powinno być traktowane jako odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 30 maja 2014 r. wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP1/443-201/14-2/AI) w analogicznym stanie faktycznym organ uznał, że: "opisane usługi przesyłu wody i ścieków bytowych świadczone przez Gminę na rzecz Przedsiębiorstwa Obsługi Mienia Komunalnego "A", będą stanowić po stronie Gminy czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług". Podobne stanowisko przyjął w interpretacji indywidualnej z dnia 19 października 2012 r. o sygn. IPPP1/443-671/12-2/MK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu twierdząc, że: "usługa przesyłu ścieków będzie stanowić czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług". Podobnie wypowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji z dnia 6 sierpnia 2012 r., o sygn. IPTPP1/443-461/12-3/MH.

Ponadto, zdaniem Gminy, ani ustawa o VAT, ani też wydane na jej podstawie rozporządzenia, nie przewidują zwolnienia od VAT dla przedmiotowych usług przesyłu.

Reasumując, zdaniem Gminy, świadczenie przez nią na rzecz GPK usługi przesyłu stanowić będzie czynność opodatkowaną VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

o czynności - co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT - muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,

o ponadto czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

W związku z powyższym należy podkreślić, że tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Do zakresu działania gminy - w oparciu o art. 6 ust. 1 ww. ustawy - należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zadania własne obejmują m.in. sprawy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplna oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 9 ust. 3 powołanej wyżej ustawy, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

W świetle art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518, z późn. zm.), do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostce organizacyjnej w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczenie na cele związane z ich działalnością. Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cytowanym wyżej przepisie - w myśl art. 4 pkt 10 cyt. ustawy - należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Od 2013 r. Gmina ponosi wydatki na inwestycję związaną z budową sieci wodociągowej wraz z przyłączami na terenie miejscowości J. Gmina planuje ukończyć budowę sieci i oddać ją do użytkowania w 2014 r. Wartość inwestycji przekracza 15 tys. PLN netto. Wydatki w powyższym zakresie zostały częściowo sfinansowane z dotacji z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 do kwoty netto ponoszonych nakładów. VAT nie był wydatkiem kwalifikowanym. Spółka komunalna (GPK), świadczy na terenie Gminy usługi zaopatrzenia mieszkańców Gminy w wodę, odprowadzania ścieków i usuwania odpadów. GPK jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i wykonuje te czynności w swoim imieniu i na swoją rzecz, tj. w szczególności rozlicza z tego tytułu VAT należny w składanych przez siebie deklaracjach VAT-7. Gmina planuje, że po zakończeniu budowy sieci, tj. z chwilą oddania inwestycji do użytkowania, pozostawi ona wybudowany majątek we własnym władaniu i będzie wykorzystywać go świadcząc na rzecz GPK usługi polegające na przesyle wody. Innymi słowy, Gmina zamierza zawrzeć z GPK umowę o świadczenie przez Gminę (jako właściciela infrastruktury) na rzecz GPK usługi polegającej na przesyle wody na odcinku od posesji mieszkańców w miejscowości J. do istniejącego już zarządzanego przez GPK wodociągu w miejscowości P., do którego przedmiotowa infrastruktura wodociągowa zostanie podłączona. Jednocześnie, to GPK świadczyć będzie usługi odprowadzania ścieków na rzecz mieszkańców wskazanych miejscowości (oraz firm, instytucji, etc.). Umowy o świadczenie tych usług przez GPK zawierane będą pomiędzy GPK i odbiorcami usług. GPK świadczyć będzie zatem (nie tylko dla mieszkańców ale również firm, instytucji, etc.) kompleksową usługę w zakresie doprowadzenia wody, wykorzystując możliwość przesyłu wody przy użyciu infrastruktury wodociągowej należącej do Gminy. Skoro bowiem GPK nie jest właścicielem przedmiotowej infrastruktury, ani np. jej od Gminy nie wydzierżawi, musi w inny sposób zabezpieczyć sobie możliwość korzystania z niej w celu prowadzenia działalności. Tym sposobem jest właśnie realizacja przez Gminę na rzecz GPK odpłatnego świadczenia przesyłu. Z tytułu świadczenia usługi przesyłu Gmina czerpać będzie wynagrodzenie, dokumentowane wystawianymi przez Gminę na rzecz GPK fakturami VAT. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia usług przesyłu na rzecz GPK Gmina wykazywać będzie w składanych deklaracjach VAT-7. Zawarcie pomiędzy Gminą a GPK umowy o świadczenie usługi przesyłu w żaden sposób nie będzie powodowało wydania, czy też powstania władztwa ze strony GPK w stosunku do ww. infrastruktury. W związku z realizacją świadczenia przesyłu na rzecz GPK, Gmina może ponosić bieżące wydatki związane z utrzymaniem infrastruktury wodociągowej, tj. w szczególności na przeglądy, remonty, konserwacje, serwisowanie, etc.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy opisane usługi przesyłu wody stanowią/będą stanowić czynności opodatkowane VAT.

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że czynności przesyłu wody są/będą realizowane przez Wnioskodawcę w ramach zawartej umowy, odpłatnie na rzecz podmiotu będącego odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług (GPK), to czynności te będą się wpisywać w szeroką definicji usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a Gmina w zakresie ich realizacji działa/będzie działała jako podatnik VAT. W konsekwencji - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - wykonywanie przez Gminę usług przesyłu wody podlega/będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Niemniej jak wynika z art. 146a pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obok zwolnień podmiotowych (dotyczących podatnika) również zwolnienia przedmiotowe odnoszące się do niektórych czynności, a także obniżone stawki podatku. Zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

Przepisy ustawy, jak również przepisy rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla świadczonych odpłatnie przez Gminę usług przesyłu wody, w związku z czym, usługi te podlegają/będą podlegały opodatkowaniu według właściwej stawki podatku VAT.

Podsumowując, odpłatne świadczenie przez Wnioskodawcę opisanych usług przesyłu wody na rzecz GPK, stanowi/będzie stanowić po stronie Gminy czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności stawki podatku właściwej dla świadczonych usług.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania świadczenia usług przesyłu wody (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Interpretacją indywidualną z dnia 28 listopada 2014 r., nr ILPP5/443-211/14-8/KG rozpatrzono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z budową infrastruktury wodociągowej, a także jej późniejszym bieżącym utrzymaniem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.