ILPP5/443-129/14-4/PG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2014 r. (data wpływu 22 maja 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 sierpnia 2014 r. (data wpływu 22 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obniżenia podstawy opodatkowania VAT oraz kwoty podatku należnego z tytułu udzielonych bonifikat - jest prawidłowe.

W dniu 22 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obniżenia podstawy opodatkowania VAT oraz kwoty podatku należnego z tytułu udzielonych bonifikat. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 sierpnia 2014 r. (data wpływu 22 sierpnia 2014 r.) o oświadczenie, o którym mowa w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej leków w aptekach. W latach 2008-2011 Spółka wdrożyła system bonifikat na sprzedaż leków, w tym leków refundowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia (dalej: NFZ).

W konsekwencji powyższego, cena sprzedaży wybranych leków, w części należnej od klienta, była obniżana poprzez udzielenie stosownej bonifikaty - zmianie natomiast nie ulegała część refundowana przez NFZ.

Celem udzielania bonifikat przez Wnioskodawcę, było zwiększenie konkurencyjności prowadzonych przez niego aptek. Ponadto, wskazać należy, że Zainteresowany stosował bonifikaty jedynie w odniesieniu do leków - opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wg stawki 8% w 2011 r., oraz 7% w latach poprzednich.

Na paragonach fiskalnych dokumentujących transakcję sprzedaży (w tym także na fakturach, jeżeli na życzenie klienta faktury były wystawiane) wykazywana była kwota należna (wraz z podatkiem od towarów i usług), wartość udzielonej bonifikaty oraz kwota zapłacona przez klienta (tekst jedn.: kwota należna pomniejszona o wartość udzielonej bonifikaty).

Bonifikaty były przypisane do wartości poszczególnych leków sprzedawanych w ramach tej transakcji, jednocześnie na paragonie wskazana była suma bonifikat wynikających z poszczególnych pozycji.

Te same dane były uwidocznione na wtórnikach drukowanych przez kasy fiskalne, które podlegają przechowaniu przez okres określony odrębnymi przepisami. Zatem paragony fiskalne odzwierciedlały wartość sprzedaży i potwierdzały faktyczny przebieg operacji gospodarczych.

Wartość bonifikat nie była uwidoczniona na raporcie dobowym z kasy fiskalnej, ponieważ bonifikata ujmowana jest w części informacyjnej, a nie fiskalnej kasy. W konsekwencji powstała różnica pomiędzy raportem fiskalnym, który pokazywał wartość obrotu bez uwzględnienia bonifikat oraz rzeczywistym obrotem, o te bonifikaty pomniejszonym. Podkreślić należy, że kasy rejestrujące i ich algorytmy działania są zdeterminowane przepisami i brak jest możliwości ingerencji w strukturę oprogramowania przez podatnika. Apteki jednak pracują przy użyciu zintegrowanego systemu informatycznego ("A" firmy (...) - zgodnego z przepisami Ministerstwa Zdrowia, Ministerstwa Finansów i Narodowego Funduszu Zdrowia), który powiązany jest z drukarkami fiskalnymi. Wobec powyższego wartość bonifikat i obrotu rejestrowanego za pomocą kas fiskalnych odzwierciedlona jest w ewidencji komputerowej i pojawia się na sporządzonych na jej podstawie raportach dziennych lub miesięcznych, wykazujących kwoty sprzedaży, kwoty bonifikat, a co za tym idzie kwoty faktycznie osiągniętego obrotu. Ponadto, wartość udzielonych bonifikat jest możliwa do potwierdzenia poprzez sporządzenie dziennego zestawienia z paragonów fiskalnych.

Jednocześnie, wskazać należy, że Wnioskodawca na podstawie danych zawartych w systemie "A", jest w stanie przyporządkować w sposób prawidłowy kwoty udzielonych bonifikat do konkretnych pozycji sprzedaży, co za tym idzie, do poszczególnych stawek VAT zrealizowanego obrotu.

W efekcie Zainteresowany w oparciu o dane ze zintegrowanego systemu informatycznego ma możliwość dokonania korekty kwoty podatku VAT, wykazanego w raportach fiskalnych, w taki sposób, aby kwota tego podatku uwzględniała rzeczywisty obrót.

Jednocześnie Spółka wskazała, że udzielanie bonifikaty każdorazowo polegało na obniżeniu ceny leków w trakcie realizacji transakcji pomiędzy apteką a klientem nabywającym towar; tym samym, nabywca był w momencie zakupu świadomy wysokości udzielonej bonifikaty przed uiszczeniem kwoty należnej z tytułu zakupu leków i produktów farmaceutycznych.

W wyniku zastosowania bonifikaty, do kas apteki prowadzonej przez Wnioskodawcę wpływała wyłącznie kwota odpowiadająca cenie leku w części należnej od klienta po bonifikacie, a zatem kwota faktycznie zapłacona przez klienta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy bonifikaty udzielane przez Spółkę bezpośrednio na rzecz klientów (ostatecznych konsumentów) stanowią bonifikaty, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, a w konsekwencji Spółka jest uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania VAT oraz kwoty podatku VAT należnego z tytułu sprzedaży produktów o wartość bonifikat udzielonych klientom.

2. Czy udokumentowanie kwot udzielonych bonifikat na rzecz klienta może zostać dokonane za pomocą odrębnych wydruków komputerowych w formie zestawień finansowych zawierających: wartości sprzedaży i wartość bonifikat dotyczących poszczególnych pozycji sprzedaży wraz z przypisanymi im stawkami i kwotami VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Bonifikaty udzielane przez Spółkę bezpośrednio na rzecz klientów (ostatecznych konsumentów) stanowią bonifikaty, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, a w konsekwencji Spółka jest uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania VAT oraz kwoty podatku VAT należnego z tytułu sprzedaży produktów o wartość bonifikat udzielonych klientom.

2. Udokumentowanie kwot udzielonych bonifikat na rzecz klienta może zostać dokonane za pomocą odrębnych wydruków komputerowych w formie zestawień finansowych zawierających: wartości sprzedaży i wartość bonifikat dotyczących poszczególnych pozycji sprzedaży wraz z przypisanymi im stawkami i kwotami VAT.

UZASADNIENIE stanowiska wnioskodawcy.

1. Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1 - bonifikaty udzielane klientom, jako bonifikaty w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na brzmienie art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, paragony kasy fiskalnej oraz wydruki komputerowe (raporty sprzedaży) są podstawą do pomniejszenia obrotu ze sprzedaży o kwoty bonifikat. Art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że obrót pomniejsza się o kwoty prawnie udokumentowanych, prawnie dopuszczonych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartości zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. Mimo, że bonifikata nie zmniejsza bezpośrednio ceny towaru na paragonie fiskalnym, to pomniejsza należną kwotę zapłaty, jaką musi uiścić kupujący, wobec czego Wnioskodawca ma prawo do pomniejszenia kwoty obrotu o udzieloną bonifikatę. Zatem, w oparciu o ww. przepis należy stwierdzić, że zestawienia finansowe generowane ze zintegrowanego systemu informatycznego KS-AOW są podstawą do udzielenia bonifikaty. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w piśmie z dnia 1 marca 2013 r. o sygnaturze IPTPP4/443-862/12-2/JM.

2. Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2 - możliwość dokumentowania bonifikat udzielanych klientom za pomocą odrębnych wydruków komputerowych w formie zestawień finansowych.

Ponadto Wnioskodawca uważa, że sposób dokumentacji bonifikat za pomocą paragonów fiskalnych, na których wskazano kwotę łącznej bonifikaty udzielonej klientowi oraz szczegółowej ewidencji komputerowej jest prawidłowy. Z treści paragonów fiskalnych, które były wystawiane przez apteki wynika m.in. wartość kwoty sprzedaży, wartość bonifikaty udzielonej kupującemu (pozycja bon.) oraz wartość zapłaty, którą kupujący wpłaca do kasy fiskalnej danej apteki (poz. zapł.). Zatem, faktyczna kwota obrotu, jaką otrzymywały apteki wynikała z paragonów fiskalnych oraz danych zawartych w pamięci kasy rejestrującej. Ponadto, dzienne i miesięczne kwoty udzielonych bonifikat wykazywane na paragonach fiskalnych ujęte były szczegółowo w ewidencji komputerowej Spółki oraz w zestawieniach miesięcznych sprzedaży, co pozwalało na ustalenie rzeczywistej wysokości obrotu. Wynikał on z pomniejszenia wartości sprzedaży wykazanej w raportach dobowych z kasy fiskalnej o kwotę bonifikat wynikających z dobowego raportu sprzedaży, stanowiącej sumę bonifikat wykazanych na paragonach fiskalnych z danego dnia.

Na tle obecnie obowiązujących przepisów nie jest możliwa korekta wydruków z kas (paragonów fiskalnych i raportów fiskalnych). Możliwość taka nie została przewidziana w przepisach, a ponadto uniemożliwiają ją warunki techniczne kas, które zapewniać mają nienaruszalność i nieusuwalność zapisów w kasie. W doktrynie nie budzi jednakże wątpliwości, że podatnicy są zobowiązani do korekty samych danych zaewidencjonowanych w kasie, o ile miały miejsce ich zmiany, w celu określenia rzeczywistej podstawy opodatkowania.

Przepisy nie określają tutaj w ogóle sposobów dokonywania tej korekty, która jednakże - co już powiedziano - nie może nastąpić poprzez samą kasę rejestrującą. Od strony technicznej tego rodzaju korekty są odnotowywane w prowadzonym pomocniczo, miesięcznym raporcie korekt. Wynikające z niego korekty i poprawki uwzględnia się na koniec każdego okresu przy sporządzaniu deklaracji za ten okres.

W kontekście powyższego uznać należy, że Wnioskodawca ma możliwość dokonania takiej właśnie korekty w związku z udzielanymi bonifikatami w oparciu o:

W efekcie system dokumentowania bonifikat, jaki był stosowany w aptekach prowadzonych przez Zainteresowanego - polegający na wykazaniu kwoty bonifikaty na paragonach fiskalnych oraz w systemie informatycznym - wystarczająco potwierdza fakt zastosowania bonifikaty i uprawnia Wnioskodawcę przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem VAT do uwzględnienia rzeczywistego obrotu, pomniejszonego o udzielone bonifikaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt, że - jak wskazał Zainteresowany - wdrożył on system bonifikat na sprzedaż leków w latach 2008-2011 oraz że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, niniejsza interpretacja jest oparta na przepisach obowiązujących do 31 grudnia 2011 r.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie sie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa sie o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza sie o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W działalności handlowej stosuje się często różnorodne preferencje cenowe. Przybierają one różne nazwy (zniżka, opust, rabat, bonifikata, premia itp.) i różne postacie (zmniejszenie ceny, zwiększenie ilości towaru, procentowe wynagrodzenie itp.).

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia "bonifikata", w związku z tym jej definicja powinna być odczytywana w oparciu o definicję słownikową. Pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Zatem, bonifikata to zniżka, ustępstwo od ustalonej ceny towaru na rzecz nabywcy (Słownik języka polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, rok wydania 2005, str. 62).

Ponadto, jak wskazało Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 14 kwietnia 1994 r. nr PO 4/AK 722-122-94: "(...) Przez bonifikatę (rabat) należy rozumieć zmniejszenie umówionej wcześniej należności za wykonane świadczenie. Najczęściej bonifikata udzielana jest w związku z faktycznie poniesioną lub przewidywaną szkodą kontrahenta. Bonifikata udzielana jest w przypadku, gdy wystąpią okoliczności, których strony nie mogły przewidzieć w momencie podpisania umowy i w jej efekcie następuje faktyczne obniżenie określonej w umowie ceny towaru. W przypadku, gdyby okoliczność wpływająca na zmniejszenie tej ceny była znana stronom przed podpisaniem umowy, powinna znaleźć odzwierciedlenie w cenie określonej w kontrakcie (...)".

Odnosząc sie do powyższego, z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

* rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży - niemające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat;

* rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży (bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta) wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania (w przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturą VAT - fakturą korygującą; w przypadku sprzedaży ewidencjonowanej na kasie rejestrującej - ewidencją korekt).

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT, po wyłączeniu wartości udzielonych bonifikat. Należy zaznaczyć, że bonifikata obniża zarówno podstawę opodatkowania, jak i podatek należny z niej wynikający. Wartość udzielonych bonifikat pomniejsza więc obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej leków w aptekach. W latach 2008-2011 Spółka wdrożyła system bonifikat na sprzedaż leków, w tym leków refundowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia (dalej: NFZ). W konsekwencji powyższego, cena sprzedaży wybranych leków, w części należnej od klienta, była obniżana poprzez udzielenie stosownej bonifikaty - zmianie natomiast nie ulegała część refundowana przez NFZ. Celem udzielania bonifikat przez Wnioskodawcę, było zwiększenie konkurencyjności prowadzonych przez niego aptek. Ponadto, wskazać należy, że Zainteresowany stosował bonifikaty jedynie w odniesieniu do leków - opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wg stawki 8% w 2011 r., oraz 7% w latach poprzednich.

Na paragonach fiskalnych dokumentujących transakcję sprzedaży (w tym także na fakturach, jeżeli na życzenie klienta faktury były wystawiane) wykazywana była kwota należna (wraz z podatkiem od towarów i usług), wartość udzielonej bonifikaty oraz kwota zapłacona przez klienta (tekst jedn.: kwota należna pomniejszona o wartość udzielonej bonifikaty). Bonifikaty były przypisane do wartości poszczególnych leków sprzedawanych w ramach tej transakcji, jednocześnie na paragonie wskazana była suma bonifikat wynikających z poszczególnych pozycji. Te same dane były uwidocznione na wtórnikach drukowanych przez kasy fiskalne, które podlegają przechowaniu przez okres określony odrębnymi przepisami. Zatem paragony fiskalne odzwierciedlały wartość sprzedaży i potwierdzały faktyczny przebieg operacji gospodarczych.

Wartość bonifikat nie była uwidoczniona na raporcie dobowym z kasy fiskalnej, ponieważ bonifikata ujmowana jest w części informacyjnej, a nie fiskalnej kasy. W konsekwencji powstała różnica pomiędzy raportem fiskalnym, który pokazywał wartość obrotu bez uwzględnienia bonifikat oraz rzeczywistym obrotem, o te bonifikaty pomniejszonym. Podkreślić należy, że kasy rejestrujące i ich algorytmy działania są zdeterminowane przepisami i brak jest możliwości ingerencji w strukturę oprogramowania przez podatnika. Apteki jednak pracują przy użyciu zintegrowanego systemu informatycznego ("A" firmy (...) - zgodnego z przepisami Ministerstwa Zdrowia, Ministerstwa Finansów i Narodowego Funduszu Zdrowia), który powiązany jest z drukarkami fiskalnymi. Wobec powyższego wartość bonifikat i obrotu rejestrowanego za pomocą kas fiskalnych odzwierciedlona jest w ewidencji komputerowej i pojawia się na sporządzonych na jej podstawie raportach dziennych lub miesięcznych, wykazujących kwoty sprzedaży, kwoty bonifikat, a co za tym idzie kwoty faktycznie osiągniętego obrotu. Ponadto, wartość udzielonych bonifikat jest możliwa do potwierdzenia poprzez sporządzenie dziennego zestawienia z paragonów fiskalnych.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że na podstawie danych zawartych w systemie "A", jest w stanie przyporządkować w sposób prawidłowy kwoty udzielonych bonifikat do konkretnych pozycji sprzedaży, co za tym idzie, do poszczególnych stawek VAT zrealizowanego obrotu. W efekcie Zainteresowany w oparciu o dane z zintegrowanego systemu informatycznego ma możliwość dokonania korekty kwoty podatku VAT, wykazanego w raportach fiskalnych, w taki sposób, aby kwota tego podatku uwzględniała rzeczywisty obrót.

Udzielanie bonifikaty każdorazowo polegało na obniżeniu ceny leków w trakcie realizacji transakcji pomiędzy apteką a klientem nabywającym towar; tym samym, nabywca był w momencie zakupu świadomy wysokości udzielonej bonifikaty przed uiszczeniem kwoty należnej z tytułu zakupu leków i produktów farmaceutycznych. W wyniku zastosowania bonifikaty, do kas apteki prowadzonej przez Wnioskodawcę wpływała wyłącznie kwota odpowiadająca cenie leku w części należnej od klienta po bonifikacie, a zatem kwota faktycznie zapłacona przez klienta.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkowa bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podkreślić również należy, że zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja wskazuje zatem, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Natomiast art. 111 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Zatem z powyższego wynika, że podatnicy podatku od towarów i usług dokumentują dokonaną sprzedaż następującymi sposobami:

* wystawiając faktury VAT,

* ewidencjonując obrót na kasie rejestrującej.

Jednocześnie podatnicy dokonujący sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do przestrzegania zasad zawartych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 2 pkt 11 rozporządzenia, paragon fiskalny to wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

W myśl § 5 ust. 1 pkt 6 lit. f do k) rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje: cenę jednostkową towaru lub usługi, ilość i wartość sprzedaży, wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku, wartość sprzedaży zwolnionej od podatku, łączną kwotę podatku, łączną kwotę należności.

Natomiast na podstawie § 2 pkt 18 rozporządzenia, przez raport fiskalny (dobowy, miesięczny, okresowy lub rozliczeniowy) rozumie sie dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za dana dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku.

Ewidencja obrotu i kwot podatku należnego prowadzona z zastosowaniem kas rejestrujących stanowi dowód, co do wysokości obrotu oraz kwot podatku należnego od dokonanych przez podatnika transakcji sprzedaży.

Jeśli zatem w momencie sprzedaży strony transakcji znają cenę sprzedaży, to cena powinna znaleźć odzwierciedlenie w dokumencie potwierdzającym dokonanie transakcji sprzedaży. W świetle powyższego paragony fiskalne a zarazem raporty fiskalne muszą odzwierciedlać wartość sprzedaży i potwierdzać faktyczny przebieg operacji gospodarczej.

Ze względu na fakt, że obrót pomniejszają udzielone bonifikaty w chwili sprzedaży powinny one mieć odzwierciedlenie w paragonie fiskalnym dokumentującym tę sprzedaż w taki sposób, aby zachować postanowienia zawarte w wyżej cytowanym § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia. Kwoty udzielonej bonifikaty, czyli zniżki od ustalonej ceny towaru, winny być uwidocznione z wyszczególnieniem podatku VAT oraz wartości sprzedaży, o jakie zmniejszane są wartości sprzedaży towarów lub usług. Obrót pomniejszony o kwoty udzielonych bonifikat winien być uwidoczniony zarówno w paragonach jak i w okresowych raportach fiskalnych (dobowych, miesięcznych, okresowych lub rozliczeniowych).

Obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej, jednak brak regulacji prawnych w tym zakresie nie pozbawia podatnika możliwości dokonania korekty zaewidencjonowanego obrotu. Skoro konstrukcja kasy rejestrującej nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej, to korektę należy dokonać za pomocą innych urządzeń księgowych.

Istotna bowiem jest w tym względzie zasada wynikająca z art. 29 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Obrotem jest zatem kwota rzeczywiście należna od nabywcy, a nie kwota figurująca na paragonie fiskalnym.

W celu więc ustalenia prawidłowej (rzeczywistej) podstawy opodatkowania w przypadku udzielenia bonifikat, które nie są uwidocznione w raportach fiskalnych należałoby prowadzić dodatkową, poza kasą rejestrującą, ewidencję (korekt), z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale wskazane jest, aby zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego.

Należy zaznaczyć, że ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej jest niezależną od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy, a w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona na podstawie art. 111 ustawy dotyczy bowiem części sprzedaży podatnika. Jest to przede wszystkim sprzedaż niedokumentowana fakturami. Ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy wyłącznie w przypadku, gdy zawiera dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, tj. dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.

W świetle powyższego, bonifikata, aby mogła pomniejszyć obrót powinna zostać właściwie udokumentowana.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca pracuje przy użyciu zintegrowanego systemu informatycznego, który powiązany jest z drukarkami fiskalnymi. Wobec powyższego wartość bonifikat i obrotu rejestrowanego za pomocą kas fiskalnych odzwierciedlona jest w ewidencji komputerowej i pojawia się na sporządzonych na jej podstawie raportach dziennych lub miesięcznych, wykazujących kwoty sprzedaży, kwoty bonifikat, a co za tym idzie kwoty faktycznie osiągniętego obrotu. Ponadto, wartość udzielonych bonifikat jest możliwa do potwierdzenia poprzez sporządzenie dziennego zestawienia z paragonów fiskalnych. Jednocześnie, Zainteresowany na podstawie danych zawartych w systemie informatycznym jest w stanie przyporządkować w sposób prawidłowy kwoty udzielonych bonifikat do konkretnych pozycji sprzedaży, co za tym idzie do poszczególnych stawek VAT zrealizowanego obrotu. W efekcie Spółka w oparciu o dane z zintegrowanego systemu informatycznego ma możliwość dokonania korekty kwoty podatku VAT, wykazanego w raportach fiskalnych, w taki sposób aby kwota tego podatku uwzględniała rzeczywisty obrót.

Odnosząc sie zatem do przedstawionego stanu faktycznego oraz mając na względzie brak szczegółowych uregulowań odnoszących sie do sposobu korygowania obrotu ewidencjonowanego przy zastosowaniu kas rejestrujących stwierdzić należy, że skoro prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja umożliwia mu prawidłowe prowadzenie rejestru udzielonych bonifikat z przyporządkowaniem ich do konkretnych stawek podatkowych w wykazanym obrocie, to może on przyjąć do określenia podstawy opodatkowania oraz rozliczenia w deklaracji podatkowej kwotę podatku należnego inną niż wynika to z wydruku raportu fiskalnego. Bowiem podstawą przysługującego uprawnienia do korekty sprzedaży i podatku należnego oraz podstawą prawidłowego sporządzenia deklaracji dla celów podatku VAT jest rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczej udokumentowany rzetelnymi dowodami i wynikający z zapisów zawartych w prowadzonych urządzeniach księgowych, z których dane za miesiąc rozliczeniowy obniżą łączną miesięczną sprzedaż zaewidencjonowaną w kasie rejestrującej.

Należy bowiem podkreślić, że to na podatniku spoczywa obowiązek rzetelnego udokumentowania prowadzonych transakcji w urządzeniach księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że prawidłowe jest pomniejszenie przez Wnioskodawcę obrotu ze sprzedaży, jak również kwoty podatku należnego o wartość udzielonych bonifikat, wynikających z odrębnych wydruków komputerowych, na podstawie dodatkowo prowadzonej ewidencji komputerowej (w postaci zintegrowanego systemu informatycznego).

Reasumując:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.