ILPP4/4512-1-372/15-2/IL

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 grudnia 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/4512-1-372/15-2/IL

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2015 r. (data wpływu 12 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania procedury odwrotnego obciążenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania procedury odwrotnego obciążenia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej:Wnioskodawca, Spółka) jest producentem wyrobów miedzianych i innych metali. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług rozliczającym się za miesięczne okresy rozliczeniowe.

Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa produkty, które wykorzystuje do realizacji działalności podstawowej, tj.m.in. stop magnezowo-wapniowy zużywany w procesie produkcyjnym rafinacji ołowiu jako odtleniacz i reduktor. Produkt ten występuje w postaci stałej (tzw. gąski) o składzie ok. 75% Mg oraz 25% Ca i śladowych ilości niklu, manganu, cynku, miedzi i aluminium.

Nabycie ww. towaru następuje od podmiotów zarejestrowanych jako czynni podatnicy VAT, a jego zakup dokumentowany jest fakturą. Sprzedaż ww. stopów nie korzysta u sprzedawcy ze zwolnienia określonego w art. 43 ustawy VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nabycie przez Spółkę stopu magnezowo-wapniowego skutkować będzie obowiązkiem rozliczenia podatku VAT przez Spółkę, na zasadzie odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie ww. stopu magnezowo-wapniowego, o którym mowa we wniosku nie będzie podlegało opodatkowaniu na zasadzie odwrotnego obciążenia VAT, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy VAT, co oznacza że obowiązanym do naliczenia VAT z tego tytułu będzie dostawca tych towarów.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2015 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a.

dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

b.

nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

c.

dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.

Katalog towarów objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia ujęty został w załączniku nr 11 do ustawy VAT. Katalog ten obejmuje m.in. pozostałe metale nieżelazne (pkt 28 załącznika nr 11). Zgodnie z brzmieniem załącznika nr 11 do ustawy VAT towary te zdefiniowane zostały jako "Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych".

Zgodnie z obowiązującą zasadą powiązania towarów ujętych w załączniku nr 11 do ustawy VAT z symbolami PKWiU, przedmiotowe towary sklasyfikowane zostały pod symbolem 24.45.30.0, przy czym ustawodawca dla potrzeb rozliczenia VAT dokonał modyfikacji opisu tego towaru jaki stosowany jest wyłącznie na potrzeby PKWiU, wprowadzając dodatkowy zapis: "- wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych".

W ocenie Wnioskodawcy, nabywany stop magnezowo-wapniowy mieści się w ww. grupowaniu oznaczonym symbolem PKWiU 24.45.30.0.

Wątpliwości Spółki budzi jednak, dokonana przez ustawodawcę modyfikacja opisu towarów przypisanych do tego grupowania w poz. 28 załącznika nr 11 do ustawy VAT, poprzez określenie jej jako "ex 24.45.30.0" i dodanie sformułowania "wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych", tj. czy dodany zwrot odnosi się do wszystkich wymienionych w tym grupowaniu towarów, czy też wyłącznie do ostatniego z wymienionych: "popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali". Prawidłowa interpretacja tego zapisu ma istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii sposobu opodatkowania sprzedaży tych wyrobów przez Spółkę.

Zdaniem Wnioskodawcy, uznać należy, iż dodane przez ustawodawcę sformułowanie: "- wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych" odnosi się do wszystkich towarów wymienionych w tym grupowaniu, co oznacza, że odwrotnemu obciążeniu VAT podlegać będzie wyłącznie sprzedaż odpadów i złomu metali nieszlachetnych wymienionych w tym grupowaniu PKWiU, a w konsekwencji nabywany przez Spółkę stop magnezowo-wapniowy, jako produkt pełnowartościowy, a nie odpad czy złom, winien być rozliczany na zasadach ogólnych, co oznacza, że w tym przypadku nie znajdzie zastosowania zasada odwrotnego obciążenia, a zatem Wnioskodawca nie będzie obowiązany do rozliczenia VAT z tytułu nabycia tego towaru, gdyż obowiązek w tym zakresie spoczywać będzie na jego dostawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pod pojęciem sprzedaży - na mocy art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 5a ustawy - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od dnia 1 stycznia 2011 r., na potrzeby podatku od towarów i usług wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Według art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wynika, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a.

dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

b.

nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

c.

dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy - w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Powyższe regulacje wprowadzają mechanizm odwrotnego obciążenia podatkiem od towarów i usług, który stanowi odstępstwo od generalnej zasady (zgodnie z którą osobą zobowiązaną do rozliczenia VAT jest podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczenia usług) i przenosi obowiązek rozliczenia VAT należnego ze sprzedającego na nabywcę.

Biorąc po uwagę powołany wyżej art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

2.

nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

3.

dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122,

4.

towary zostały wymienione w załączniku nr 11 do ustawy.

W przeciwnym przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony, obowiązek rozliczenia podatku w związku z daną dostawą spoczywa na sprzedawcy tych towarów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest producentem wyrobów miedzianych i innych metali. Jest on zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług rozliczającym się za miesięczne okresy rozliczeniowe. Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa produkty, które wykorzystuje do realizacji działalności podstawowej, tj.m.in. stop magnezowo-wapniowy zużywany w procesie produkcyjnym rafinacji ołowiu jako odtleniacz i reduktor. Produkt ten występuje w postaci stałej (tzw. gąski) o składzie ok. 75% Mg oraz 25% Ca i śladowych ilości niklu, manganu, cynku, miedzi i aluminium. Nabycie ww. towaru następuje od podmiotów zarejestrowanych jako czynni podatnicy VAT, a jego zakup dokumentowany jest fakturą. Sprzedaż ww. stopów nie korzysta u sprzedawcy ze zwolnienia określonego w art. 43 ustawy VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stwierdzenia, czy nabycie przez niego stopu magnezowo-wapniowego skutkować będzie obowiązkiem rozliczenia podatku VAT przez Spółkę, na zasadzie odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Jak wskazała Spółka w treści złożonego wniosku, nabywany przez nią towar - stop magnezowo-wapniowy - mieści się w grupowaniu oznaczonym symbolem PKWiU 24.45.30.0, jest produktem pełnowartościowym, a nie odpadem czy złomem.

W załączniku nr 11 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, znajdują się 54 grupy towarów, sklasyfikowane przy pomocy odpowiednich symboli PKWiU. Pod poz. 28 tego załącznika znajdują się towary oznaczone symbolem PKWiU ex 24.45.30.0 "Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych".

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy - przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Umieszczenie dopisku "ex" przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa towaru". Tak więc, wynikający z załącznika nr 11 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia, dotyczy wyłącznie danego towaru z danego grupowania.

Pozycja 28 załącznika nr 11 do ustawy jest odzwierciedleniem grupowania towarów zawartego w PKWiU. Wszystkie pozycje załącznika nieopatrzone znakiem "ex" bez żadnych zmian powtarzają treść danego grupowania PKWiU. Natomiast analiza pozycji załącznika nr 11 do ustawy opatrzonych znakiem "ex" w powiązaniu z treścią danego grupowania PKWiU prowadzi do wniosku, że pierwsza część opisu towaru (przed myślnikiem) jest pełnym odzwierciedleniem nazwy grupowania, zaś druga część za myślnikiem zawiera określone ograniczenia.

Niewątpliwie interpunkcja, budowa zdań, ich sposób łączenia ma ogromne znaczenie przy interpretacji tekstu pisanego. Użycie różnych znaków interpunkcyjnych może zmienić sens zdania. Nie można jednak twierdzić, że ze względu na użycie w rubryce "nazwa towaru lub usługi" w poz. 28 załącznika nr 11 do ustawy, średników do rozdzielenia poszczególnych zawartych w tej rubryce grup towarów, wyrażenie "- wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych" odnosi się tylko do ostatniej grupy towarów tam wymienionych, tj. popiołu i pozostałości zawierających metale i związków metali.

Wykaz towarów i usług zawarty w załączniku nr 11 objętych procedurą odwrotnego obciążenia w pozycjach oznaczonych "ex" z użyciem słowa "wyłącznie", należy interpretować w taki sposób, że odwrotnym obciążeniem objęty jest towar wymieniony po myślniku. W pierwszej części ustawodawca powołał wyłącznie nazwę grupowania, która jest przypisana przez PKWiU danemu symbolowi, dopiero po myślniku wymienił te towary, które mieszczą się w tym grupowaniu i są objęte odwrotnym obciążeniem. A zatem do grupy wyrobów sklasyfikowanych do PKWiU 24.45.30.0, stanowiących towary, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, należą wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że nabywany przez Wnioskodawcę towar - stop magnezowo-wapniowy - nie mieści się w treści załącznika nr 11 do ustawy, a zatem nie są spełnione warunki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy. W konsekwencji, nabycie tego towaru nie jest objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia, a zatem zobowiązanym do rozliczenia podatku jest dostawca tego towaru.

Reasumując, nabycie przez Spółkę stopu magnezowo-wapniowego nie skutkuje/nie będzie skutkować obowiązkiem rozliczenia podatku VAT przez Spółkę, na zasadzie odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Zatem interpretację indywidualną wydano na podstawie wskazanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl