ILPP4/4512-1-26/16-2/JN - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Pisma urzędowe
Status:  Nieaktualne

Pismo z dnia 11 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/4512-1-26/16-2/JN Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania przez Wnioskodawcę faktur w ramach samofakturowania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania przez Wnioskodawcę faktur w ramach samofakturowania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach procesu restrukturyzacji grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca, planowany jest podział spółki z grupy kapitałowej w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 t.j. z późn. zm.), tj. w drodze podziału przez wydzielenie i przeniesienie jednej z wewnętrznych jednostek biznesowych spółki dzielonej na Wnioskodawcę. W efekcie podziału Spółka przejmie świadczenie usług transportowych i logistycznych, zarówno na rynku polskim jak i dla klientów zagranicznych. Spółka będzie posiadała oddziały na terenie całego kraju. Wnioskodawca będzie świadczył usługi transportu towarów we współpracy z przewoźnikami zewnętrznymi (tekst jedn.: w celu obsługi zleceń klientów Spółka będzie nabywała usługi przewozu od zewnętrznych firm transportowych #8210; podprzewoźników). Z częścią przewoźników Spółka będzie współpracowała w oparciu o długoterminową umowę, w ramach której Spółka każdego miesiąca będzie zlecała podprzewoźnikowi dostarczenie określonej partii przesyłek. Do obsługi współpracy ze stałymi podprzewoźnikami wykorzystywany będzie system zarządzania transportem i relacjami z klientem, w którym rejestrowane będą wszystkie dane przesyłek odbieranych i dostarczanych przez poszczególnych podprzewoźników, ilość i rodzaj przebytych przez nich tras, waga przesyłek oraz liczba przejechanych kilometrów. Dostęp do systemu będą mieli pracownicy Spółki. Stali podprzewoźnicy będą korzystali z danych umieszczanych w systemie poprzez przygotowany na ich potrzeby specjalny portal.

Obecnie w spółce dzielonej (której majątek będzie przeniesiony na Spółkę) po zakończeniu każdego miesiąca i rozliczeniu przebytych przez podprzewoźników tras, spółka dzielona otrzymuje od każdego podprzewoźnika fakturę za wykonane w danym miesiącu usługi przewozowe. Po podziale Spółka planuje wdrożenie systemu samofakturowania (tekst jedn.: wystawiania przez nią, jako nabywcę, faktur w imieniu dostawców), który obejmie usługi przewozowe nabywane od stałych podprzewoźników, w celu zoptymalizowania procesu obiegu faktur kosztowych dostarczanych przez podprzewoźników.

Spółka planuje, iż proces wystawiania przez nią faktur (z jej perspektywy kosztowych) #8210; w imieniu dostawców usług przewozowych #8210; będzie realizowany przy wykorzystaniu informacji umieszczanych w systemie zarządzania transportem i relacjami z klientem. Po zakończeniu każdego miesiąca kalendarzowego w systemie będą podsumowywane trasy przejechane przez każdego z przewoźników i dostarczone przez nich przesyłki. Na bazie tych danych będzie przygotowywana specyfikacja wykonanych przez danego podprzewoźnika usług przewozowych wraz z podaniem skalkulowanej kwoty wynagrodzenia. Specyfikacja wykonanych usług wraz z przygotowaną na jej podstawie propozycją faktur będą zamieszczane w portalu i udostępniane w ten sposób podprzewoźnikom. Każdy podprzewoźnik będzie miał dostęp wyłącznie do swoich danych i dokumentów zamieszczanych w portalu.

Po udostępnieniu dokumentów (specyfikacji wykonanych usług i propozycji faktury) podprzewoźnik zostanie o tym poinformowany pocztą elektroniczną, telefonicznie lub za pośrednictwem wiadomości tekstowej. Następnie przewoźnik będzie miał kilka dni na akceptację dokumentów lub zgłoszenie ewentualnych uwag i nieprawidłowości (liczba dni na akceptację wystawionych dokumentów zostanie ustalona na dalszym etapie wdrożenia procesu samofakturowania). Akceptacja dokumentów będzie dokonywana poprzez kliknięcie w portalu przycisku "AKCEPTUJ" umieszczonego pod udostępnioną specyfikacją wykonanych usług i wygenerowaną na jej podstawie propozycją faktury. Natomiast zgłaszanie uwag i nieprawidłowości co do przedłożonych dokumentów będzie odbywało się drogą elektroniczną bądź telefonicznie. W sytuacji, gdy w wyznaczonym na akceptację dokumentów terminie przewoźnik nie zaakceptuje dokumentów ani nie zgłosi uwag, Spółka (zgodnie z ustaloną procedurą) uzna, iż przewoźnik akceptuje treść udostępnionych dokumentów (milcząca akceptacja). Po zaakceptowaniu przez przewoźnika dokumentów (poprzez kliknięcie przycisku "AKCEPTUJ" lub poprzez milczącą akceptację), ostateczna faktura będzie wystawiana i przesyłana drogą elektroniczną lub w formie papierowej do każdego podprzewoźnika. Wnioskodawca dąży do tego, aby możliwie jak najwięcej faktur wystawianych w imieniu i na rzecz dostawcy usług było wystawianych i dostarczanych do przewoźników drogą elektroniczną.

Spółka będzie zawierała nowe umowy lub będzie sporządzała aneksy do już istniejących umów z każdym podprzewoźnikiem, który wyrazi zgodę na uczestnictwo w procesie samofakturowania. Umowa lub aneks będą regulowały opisany powyżej proces samofakturowania oraz zawierały postanowienia, iż podprzewoźnik wyraża zgodę na wystawianie faktur za wykonane przez niego usługi przewozowe w procesie samofakturowania przez Spółkę. Ponadto, umowa lub aneks mogą wskazywać, iż zarówno Spółka jak i podprzewoźnik wyrażają zgodę na wystawianie i wysyłanie faktur wystawionych w procesie samofakturowania drogą elektroniczną.

Faktury wystawiane przez Spółkę, będącą nabywcą usług od przewoźników, w systemie samofakturowania (tzw. faktury selfbillingowe) będą zawierały wszystkie niezbędne elementy wymienione w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, w tym wyraz "samofakturowanie". Numeracja faktur będzie nadawana zgodnie z kolejnością wystawiania ich przez Spółkę (wystawiane dokumenty będą uwzględniały wymóg ciągłości numeracji zgodnie z systemem nadawania numeracji przez wystawcę dokumentów, a nie przez dostawcę usług). Ciągłość numeracji będzie zachowana w każdej serii, przy czym poszczególne serie będą przypisane do poszczególnych oddziałów Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy faktury, które będą wystawiane przez Spółkę w procesie samofakturowania (w imieniu podprzewoźników) w sposób opisany powyżej (tekst jedn.: z zachowaniem ciągłości numeracji zgodnej z systemem nadawania numerów faktur stosowanym przez Spółkę), będą wystawiane prawidłowo w świetle ustawy o VAT.

2. Czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturach, które sama wystawi w procesie samofakturowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, samofakturowanie zostało uregulowane w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z powołaną regulacją, podmiot nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu, jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności. Faktura selfbillingowa powinna spełniać wymogi ustawowe wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT. W myśl przedmiotowej regulacji faktura powinna zawierać:

1.

datę wystawienia;

2.

kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3.

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4.

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku;

5.

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług, jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi;

6.

datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8.

miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10.

kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11.

wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12.

stawkę podatku;

13.

sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15.

kwotę należności ogółem;

16.

wyraz "samofakturowanie".

Stanowisko Spółki w zakresie pytania 1

W opinii Spółki, faktury generowane przez nią w planowanym procesie samofakturowania będą wystawiane prawidłowo w świetle ustawy o VAT. W szczególności zgodne z przepisami będzie zachowanie kolejności numeracji faktur selfbillingowych zgodnie z systemem przyjętym przez wystawcę faktur, tj. przez Spółkę. Prawidłowe będą zarówno faktury wystawiane w formie elektronicznej, jak i papierowej, gdyż obie formy dokumentów za zgodą obu stron transakcji będą podlegały temu samemu procesowi samofakturowania. Na poparcie swojego stanowiska Spółka prezentuje poniższe argumenty.

Wymogi dotyczące faktur zawarte w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT

Faktury selfbllingowe wystawiane przez Spółkę będą zawierały wszystkie wymienione w powołanym przepisie dane, łącznie z wyrazem "samofakturowanie". Takie oznaczenie faktur jednoznacznie będzie wskazywało, iż faktura została wystawiona przez nabywcę usług przewozowych tj. Spółkę, w systemie samofakturowania. Kolejne numery faktur będą nadawane przez wystawcę (Spółkę) z zachowaniem ciągłości numeracji wynikającej z systemu (rejestru) przyjętego przez Wnioskodawcę. Faktury selfbillingowe będą grupowane seriami, gdzie każda seria będzie odpowiadała jednemu oddziałowi Spółki. W ocenie Spółki, zastosowanie ciągłości numeracji faktur selfbllingowych przez wstawiającego pozwala na (wymaganą prawem) jednoznaczną identyfikację wystawionych dokumentów, ich kontrolę i łatwe odszukanie.

Ustawa o VAT nie zawiera postanowień dotyczących kwestii, czy w przypadku faktur wystawianych w systemie samofakturowania kolejność numeracji powinna być zachowana u wystawcy takich faktur (tekst jedn.: u nabywcy usługi), czy u faktycznego sprzedawcy. Jednakże, w ocenie Spółki, z punktu widzenia mechanizmu wystawiania faktur i celu, jakie faktury mają spełniać w systemie VAT, uzasadnione jest zachowanie ciągłości numeracji faktur selfbillingowych według ewidencji ich wystawcy.

Charakter faktur selfbillingowych

Zdaniem Wnioskodawcy, zachowanie ciągłości numeracji faktur kosztowych zgodnie z zasadami prowadzenia ewidencji przez ich wystawcę (czyli nabywcę) jest uzasadnione szczególnym charakterem tych faktur (i różnicami względem faktur "tradycyjnych"). Z prawno-podatkowego punktu widzenia faktura wystawiona przez nabywcę jest dla niego fakturą dokumentującą zakup i zawierającą naliczony podatek VAT podlegający odliczeniu. Natomiast z technicznego punktu widzenia jej wystawienie odbywa się u nabywcy usług, tak, jak wystawienie faktury potwierdzającej sprzedaż (dokonywaną przez tego nabywcę w ramach jego własnej działalności). Z tego względu elementy techniczne faktury (np. kolejność numerów) powinny być określane przez pryzmat rozwiązań technicznych/procesowych stosowanych przez nabywcę. Takie rozwiązanie pozwała bowiem na zachowanie narzędzi kontroli po stronie wystawcy, który w tym przypadku jest stroną odpowiedzialną za rzetelność i prawidłowość danych zawartych na fakturze. W procesie samofakturowania to wystawca bowiem odpowiada za zafakturowanie wszystkich nabytych od danego sprzedawcy w danym okresie rozliczeniowym usług. Z tego względu to wystawca powinien posiadać narzędzia do kontroli tego procesu.

Kontrola nad wystawianymi fakturami selfbillingowymi

Ustawodawca w powołanym art. 106e ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT wskazał, iż kolejność numeracji dokumentów ma służyć przede wszystkim jednoznacznemu identyfikowaniu wystawianych faktur. Taki zapis prowadzi do wniosku, że to podmiot wystawiający faktury jest odpowiedzialny za zapewnienie ciągłości ich numeracji, tym samym za łatwość ich gromadzenia, przechowywania i odszukiwania. Numerowanie faktur zgodnie z kolejnością nadawaną przez ich wystawcę (tekst jedn.: w przedmiotowym stanie faktycznym przez Spółkę) pozwala na pełną kontrolę nad procesem samofakturowania. Wystawca po zakończeniu każdego miesiąca zna bowiem ilość faktur selfbillingowych, jakie powinien wystawić i może porównać je z nadawanymi kolejno numerami poszczególnych faktur selfbillingowych wystawianych w danym miesiącu. Takie porównanie pozwoli Spółce na zachowanie pełnej kontroli nad tym, aby wszystkie nabyte usługi przewozowe zostały w danym miesiącu zafakturowane.

Aspekt techniczny wystawiania faktur selfbillingowych

Dodatkowo, podkreślenia wymaga, iż zapewnienie przez wystawcę faktur selfbillingowych ciągłości numeracji wystawianych dokumentów u poszczególnych przewoźników jest technicznie niemożliwe (lub przynajmniej nadmiernie skomplikowane). Gdyby Spółka chciała w systemie samofakturowania (dokumentów dla niej kosztowych) zachować indywidualne numeracje dla każdego z przewoźników z osobna, musiałaby w momencie wystawiania każdej faktury pozyskiwać informacje dotyczące właściwego (na dany moment) numeru faktury wynikającego z ewidencji każdego przewoźnika odrębnie. Ponadto, sprzedawcy usług transportowych byliby zobowiązani do wstrzymania na określony czas u siebie procesu fakturowania sprzedaży tak, aby otrzymana faktura selfbillingowa z nadanym przez wystawcę kolejnym numerem została "dopasowana" do numeracji faktur już wystawionych przez sprzedawcę. Wymóg zachowania kolejności numeracji faktur selfbillingowych u sprzedawcy usług skutkowałby tym, iż wystawca musiałby de facto aktywnie uczestniczyć w procesie fakturowania u wszystkich sprzedawców usług objętych samofakturowaniem, co znacznie komplikowałoby proces wystawiania faktur i znacząco obniżało jego efektywność (o ile w ogóle byłoby to możliwe). Obowiązujące w obecnym kształcie regulacje dotyczące samofakturowania miały służyć uproszczeniu procesu samofakturowania oraz ułatwieniu jego stosowania. Zakładając zatem racjonalność ustawodawcy, należy wnioskować, iż jego intencją było umożliwienie podatnikom uczestnictwa w procesie samofakturowania przy zastosowaniu możliwie najprostszych rozwiązań technicznych (oczywiście z zachowaniem warunków ustawowych), a nie tych najbardziej skomplikowanych.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza Minister Finansów w interpretacji indywidualnej wydanej w jego imieniu przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 18 czerwca 2013 r. (sygn. IPPP3/443-227/13-2/LK): "każda wystawiona faktura powinna być zaopatrzona w swój numer, który zgodnie rozporządzeniem powinien być »kolejny«. Faktury muszą być ponumerowane w sposób pozwalający na identyfikację faktury. Podatnik musi zatem numerować faktury według określonego ciągu liczb, a ciąg ten musi być skonstruowany tak, by można było uszeregować faktury według kolejności. Zatem w sytuacji, gdy jak Wnioskodawca wskazał dodatkowo wprowadzone numery faktur w systemie selfbillingu zapożyczone od dostawcy uniemożliwiają uszeregowanie tych faktur w kolejności to wówczas taki sposób numerowania jest niezgodny z obowiązującymi przepisami. Tym samym sposób numerowania faktur wskazany przez Wnioskodawcę polegający na tym, że Wnioskodawca stosowałby własną, kolejną numerację wystawianych w procesie samofakturowania faktur, przy czym w odniesieniu do niektórych podmiotów stosowałby inną numerację, zapożyczoną od podmiotu, w imieniu którego wystawia faktury jest nieprawidłowy, bowiem ponumerowane w ten sposób faktury nie dałyby się uszeregować w kolejności, tym samym, nie byłby to numer który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę". Powołana interpretacja wskazuje wręcz, iż oznaczenie faktur wystawianych w imieniu i na rzecz dostawcy zgodnie z jego numeracją (a nie wystawcy) byłoby nieprawidłowe.

W świetle powyższych argumentów, w ocenie Spółki faktury selfbillingowe, które będą zawierały wszystkie elementy wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, a których kolejne numery będą nadawane przez Spółkę, zgodnie ze stosowanymi przez nią rozwiązaniami technicznymi (w poszczególnych seriach przypisanych do poszczególnych oddziałów Spółki) będą wystawione prawidłowo. Prawidłowe będą zarówno faktury selfbillingowe wystawiane elektronicznie i przesyłane do dostawców usług przewozowych pocztą elektroniczną, jak i faktury wystawiane i wysyłane w wersji papierowej.

Wymogi dotyczące wdrożenia systemu samofakturowania

Poza wskazanymi w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT wymogami odnośnie elementów, jakie powinna zawierać każda faktura selfbillingowa (wystawiona zarówno w formie elektronicznej, jak i papierowej), dla prawidłowości dokumentów wystawianych w procesie samofakturowania istotne jest także wypełnienie warunków wynikających z art. 106d ust. 1 ustawy o VAT. Faktura selfbillingowa (wystawiona w formie elektronicznej lub papierowej) będzie bowiem prawidłowa, jeżeli proces samofakturowania będzie zgodny z wymogami zawartymi w ustawie o VAT.

W myśl powołanego art. 106d ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, ustawodawca wymaga, aby wdrożenie procesu samofakturowania zostało poprzedzone:

1.

zawarciem umowy, w której zostanie wyrażona zgoda sprzedawcy i nabywcy usług na wystawianie faktur selfbillingowych oraz

2.

zapisaniem w umowie i wdrożeniem procedury pozwalającej sprzedawcy usług na akceptację wystawianych faktur selfbillingowych przez nabywcę.

Prawidłowość procesu samofakturowania, a tym samym i poprawność wystawianej faktury selfbillingowej oceniana jest przez pryzmat wyrażenia obopólnej (tekst jedn.: wyrażonej przez sprzedawcę i nabywcę usług), pisemnej zgody na samofakturowanie sprzedaży określonych usług oraz istnienia uzgodnionego przez sprzedawcę i nabywcę usług procesu akceptowania faktur selfbillingowych. Z punktu widzenia mechanizmu rozliczania podatku VAT istotnym jest zapewnienie sprzedawcy prawa do weryfikowania i akceptowania wystawianych przez nabywcę faktur selfbillingowych.

Planowany do wdrożenia przez Spółkę proces samofakturowania gwarantuje każdemu podprzewoźnikowi, który wyrazi zgodę na otrzymywanie faktur selfbillingowych, prawo do weryfikowania, sprawdzania poprawności danych, zgłaszania uwag i nieprawidłowości, a także finalnie do akceptowania wystawianych faktur selfbillingowych. Każdy podprzewoźnik ma dostęp do portalu, który zawiera szczegółowe dane o odebranych i dostarczonych przesyłkach, ilości przebytych tras i ilości przejechanych kilometrów. Podprzewoźnik może w każdym momencie wejść do portali i zapoznać się z informacjami na temat zrealizowanych przez siebie usług przewozowych (dane są wprowadzane do systemu po tym, jak podprzewoźnik rozliczy się z dokumentów przewozowych). Ponadto, planowany proces samofakturowania będzie zapewniał każdemu uczestnikowi systemu prawo do akceptacji wystawionej po zakończeniu każdego miesiąca specyfikacji wykonanych usług i faktury wygenerowanej na podstawie tej specyfikacji. Dopiero wówczas, gdy w założonym czasie podprzewoźnik nie wyrazi aktywnie (tekst jedn.: poprzez kliknięcie przycisku "AKCEPTUJ" w portalu) akceptacji dla wystawionej specyfikacji i faktury, będzie dochodziło do tzw. milczącej akceptacji dla wystawionych przez Spółkę dokumentów. Planowany proces zakłada milczącą akceptację faktur selfbillingowych w celu zapewnienia ciągłości w wystawianiu faktur i realizowaniu płatności na rzecz dostawców usług przewozowych.

Prawidłowość stosowania procedury milczącej akceptacji faktur potwierdzają także organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wydanej w imieniu Ministra Finansów interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2014 r. (sygn. ILPP2/443-139/14-2/MN) wskazał, iż "przedstawiona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur w oparciu o mechanizm milczącego zatwierdzania faktur, tj. zatwierdzenie faktury nastąpi przez kontrahenta Spółki wówczas, gdy w terminie określonym w umowie nie zgłosi on sprzeciwu lub uwag w stosunku do faktury wystawionej przez Spółkę #8210; będzie oznaczać spełnienie warunku istnienia określonej procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez kontrahenta, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy". Podobne stanowisko zostało także potwierdzone w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 14 sierpnia 2013 r. (sygn. ILPP4/443-218/13-5/BA).

Podkreślenia wymaga, iż przed wyrażeniem zgody na uczestnictwo w systemie samofakturowania każdy podprzewoźnik będzie poinformowany, w jaki sposób będzie przebiegał proces akceptacji wystawianych faktur selfbillingowych (przycisk "AKCEPTUJ", milcząca akceptacja). Każdy przewoźnik zainteresowany udziałem w systemie samofakturowania będzie miał możliwość zapoznania się z zasadami procesu selfbillingu, w tym z zasadami akceptacji faktur. Wdrożenie systemu samofakturowania odbywać się będzie przy aktywnym udziale zainteresowanych podprzewoźników.

Podsumowanie

W świetle powyższych argumentów, planowany przez Spółkę proces wystawiania faktur (w imieniu i na rzecz dostawców usług przewozowych) spełnia wszystkie warunki wskazane w ustawie o VAT, tj. (1) procedura samofakturowania wraz ze zgodą sprzedawcy usług przewozowych będzie zapisana w umowie z podprzewoźnikiem oraz (2) wdrożony zostanie proces akceptacji poszczególnych faktur selfbillingowych. Wystawiane przez Wnioskodawcę faktury selfbillingowe będą zawierały wszystkie niezbędne elementy wymienione przez ustawodawcę w art. I06e ust. 1 ustawy o VAT. Wskazane warunki będą spełniały zarówno faktury elektroniczne, jak i te wystawione i wysłane w formie papierowej. W związku z powyższym uprawnione jest stanowisko Spółki, że wystawiana przez nią faktura selfbillingowa (zarówno w formie elektronicznej jak i papierowej) będzie prawidłowa w świetle regulacji ustawy o VAT.

W świetle powyższych argumentów Spółka wnosi o uznanie jej stanowiska w zakresie pytania 1 za prawidłowe.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania 2

W opinii Spółki, podatek naliczony VAT wykazany na wystawianych przez nią fakturach selfbillingowych będzie podlegał odliczeniu, gdyż nabywane usługi przewozowe dokumentowane tymi fakturami będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do jego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Odliczeniu podlega podatek VAT naliczony z tytułu zakupów towarów i usług służących wykonywaniu (przez nabywcę tych świadczeń) czynności opodatkowanych VAT, pod warunkiem, iż zakup został udokumentowany prawidłowo wystawioną fakturą.

Zakupy usług przewozowych dokonywane przez Spółkę, a udokumentowane fakturami wystawionymi przez nią samą w ramach systemu samofakturowania będą spełniały warunki ustawowe dla odliczenia podatku naliczonego VAT. Przede wszystkim, usługi przewozowe nabywane od podprzewoźników służą czynnościom opodatkowanym VAT. Spółka świadczy bowiem na rzecz swoich klientów kompleksowe usługi transportu towarów. Wnioskodawca nabywa od podprzewoźników usługę przewozu, aby móc wyświadczyć na rzecz klienta zewnętrznego usługę transportową. Bez nabycia od podprzewoźnika usługi przewozu Spółka nie mogłaby wywiązać się z przyjętych zleceń transportu towarów (nie posiada bowiem własnej floty samochodów dostawczych). Nabywane przez Wnioskodawcę usługi przewozowe są zatem bezpośrednio związane z czynnościami opodatkowanymi VAT (tekst jedn.: ze sprzedażą usług transportowych). W konsekwencji, podatek VAT wykazany na fakturach dokumentujących nabycie usług przewozowych stanowi podatek naliczony podlegający odliczeniu. Z tych samych powodów odliczeniu będzie podlegał podatek naliczony wykazywany w fakturach selfbillingowych, które Spółka będzie wystawiała w imieniu podprzewoźników (celem udokumentowania nabywanych usług przewozowych).

Ponadto, jak Spółka wskazała w uzasadnieniu do pytania 1 zadanego w złożonym wniosku, wystawiana przez Wnioskodawcę w ramach systemu samofakturowania faktura selfbillingowa (zarówno w wersji elektronicznej jak i papierowej) będzie prawidłowa w świetle regulacji ustawy o VAT. Planowana do wdrożenia procedura samofakturowania spełnia bowiem wymogi ustawy o VAT, a wystawiona w jej ramach faktura selfbillingowa zawiera wszystkie niezbędne elementy wskazane przez ustawodawcę w ustawie o VAT.

Przewidziane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunki odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturach selfbillingowych będą zatem spełnione, gdyż:

1.

zakup przez Spółkę usług przewozowych służy do wyświadczenia przez Wnioskodawcę kompleksowej usługi transportu towarów opodatkowanej VAT, oraz

2.

faktura selfbillingowa wystawiona przez Wnioskodawcę będzie prawidłowo dokumentowała zakup wyżej wymienionych usług.

Prawo nabywcy do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur wystawionych w systemie samofakturowania potwierdzają także interpretacje indywidualne. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 26 marca 2014 r. (sygn. IPPP1/443-119/14-2/MP) wskazano, iż "powołany wyżej art. 106d ust. 1 ustawy wskazuje dwa warunki, których jednoczesne spełnienie pozwala na zgodne z prawem stosowanie systemu »samofakturowania«, czyli wystawienia faktur przez nabywcę towarów. Po pierwszy #8210; musi istnieć umowa w sprawie wystawiania faktur zawarta pomiędzy stronami (nabywcą towarów i usług a tym podatnikiem dokonującym sprzedaży). Powyższy przepis nie określa formy ani treści umowy, nie narzuca również czasu jej trwania. Istotą takiej umowy jest zgoda obu stron na wystawianie przez nabywcę faktur w imieniu i na rzecz podatnika dostarczającego towary i usługi. Po drugie #8210; w ww. umowie musi zostać określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego sprzedaży. Kwestie dotyczące wyboru sposobu zatwierdzania faktur pozostawiono w gestii poszczególnych stron sprzedaży. Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w analizowanej sprawie, oba wymienione warunki zostały spełnione. (...) W konsekwencji powyższego, faktury udostępnione przez Wnioskodawcę poprzez przedstawiony we wniosku system z zastosowaniem opisanej szczegółowo procedury zatwierdzania faktur, spełnia wymogi określone w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym wystawione w przedstawiony sposób faktury będą upoważniały Wnioskodawcę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w takiej części, w jakiej nabyte towary i usługi będą związane ze sprzedażą opodatkowaną, o ile oczywiście nie zachodzą inne wyłączenia wskazane w art. 88 ustawy".

Podsumowując, w świetle powyższych argumentów Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturze selfbillingowej wystawionej przez samą siebie (zarówno w formie elektronicznej jak i papierowej) w imieniu dostawcy.

W związku z powyższym Spółka wnosi o uznanie jej stanowiska w zakresie pytania 2 za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ wyjaśnia, że powołany przez Wnioskodawcę art. 106e ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) obowiązuje w następującym brzmieniu:

"Faktura powinna zawierać:

1.

datę wystawienia;

2.

kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3.

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4.

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5.

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6.

datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8.

miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10.

kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11.

wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12.

stawkę podatku;

13.

sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15.

kwotę należności ogółem;

16.

w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 - wyrazy »metoda kasowa«;

17.

w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz »samofakturowanie«;

(...)".

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl