ILPP4/443-71/11-4/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2011 r. (data wpływu 25 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.) o pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik czynny na terenie kraju. Wykonuje usługi projektowe dotyczące nieruchomości położonych poza granicami Polski, zarówno na terenie Wspólnoty jak i poza jej terytorium. Zainteresowany wystawił fakturę VAT na rzecz podmiotu zarejestrowanego jako czynny podatnik na terenie kraju za wykonanie usługi projektowej, dotyczącej nieruchomości położonej poza granicami Polski, na terenie Wspólnoty i zastosował stawkę podstawową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postąpiła prawidłowo wystawiając fakturę VAT ze stawką podstawową czynnemu podatnikowi VAT zarejestrowanemu na terenie kraju, z tytułu wykonania usług projektowych dotyczących nieruchomości położonych poza Polską na terenie Wspólnoty.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa projektowa wykonana na nieruchomości położonej poza granicami Polski, na terenie Wspólnoty podlega opodatkowaniu w miejscu położenia nieruchomości. W związku z tym, winien on wystawić czynnemu podatnikowi VAT zarejestrowanemu na terytorium kraju fakturę VAT bez wykazania stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, dołączając adnotację "odwrotne obciążenie" (revers charge).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca wykonał usługę projektową dotyczącą nieruchomości położonej poza Polską na terenie Wspólnoty dla czynnego podatnika zarejestrowanego na terytorium kraju, z tytułu której wystawił fakturę VAT, stosując stawkę podstawową.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W myśl art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej wynikającej z art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż ustawodawca przewidział szczególny sposób określenia miejsca świadczenia dla usług związanych z nieruchomościami. Sposób ten reguluje art. 28e ustawy. Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach i obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

W przepisie tym przyjęto, że usługi związane z nieruchomościami są zawsze opodatkowane w kraju położenia nieruchomości, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu są wykonywane, gdzie ma siedzibę usługodawca oraz gdzie faktycznie (fizycznie) wykonuje tę usługę. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia.

Zatem stosownie do art. 28e ustawy, miejscem opodatkowania wykonanej przez Spółkę usługi projektowej dotyczącej nieruchomości położonej na terenie Wspólnoty jest miejsce położenia nieruchomości. Tym samym, usługa ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

W związku z powyższym, jeżeli przepisy dotyczące podatku od wartości dodanej obowiązujące na terytorium państwa członkowskiego, na terytorium którego było miejsce świadczenia wykonanej przez Zainteresowanego usługi projektowej nie obligowały go do zarejestrowania się dla tego podatku na terytorium tego państwa, był on zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej wykonaną usługę projektową, zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy.

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Z kolei § 25 ust. 1 rozporządzenia stanowi, iż przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem - § 25 ust. 2 rozporządzenia.

Zatem, wystawiona przez Spółkę faktura powinna zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, stosownie do powołanych przepisów.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż rozporządzenie o adnotacji "odwrotne obciążenie" (rewers charge) mówi w dwóch przepisach, tj. w § 5 ust. 15 i § 25 ust. 4 rozporządzenia.

Stosownie do § 5 ust. 15 rozporządzenia, faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż Wnioskodawca na wystawionej fakturze nie mógł umieścić adnotacji "odwrotne obciążenie" zgodnie z powołanym przepisem, bowiem w przedmiotowej sprawie występował on jako usługodawca, a nie jako podatnik z tytułu nabywanych usług.

Na mocy § 25 ust. 4 rozporządzenia, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Natomiast art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy stwierdza, że podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych nie będących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca, zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Również powyższe przepisy nie znajdą zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem jak wskazał Zainteresowany, nabywcą usługi był podatnik polski, czyli nie została wypełniona przesłanka, mówiąca o tym, że nabywca usługi winien być zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Ponadto, miejsce świadczenia (opodatkowania) usługi projektowej ustalone zostało w oparciu o przepis art. 28e ustawy. Nie miał tu zastosowania przepis zasady ogólnej, czyli art. 28b ustawy.

Wobec powyższego wskazać należy, iż w przedmiotowym przypadku wystawiona przez Spółkę faktura nie mogła zawierać informacji, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, jak i oznaczenia "odwrotne obciążenie".

Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, iż Zainteresowany postąpił nieprawidłowo wystawiając fakturę VAT ze stawką podstawową czynnemu podatnikowi VAT zarejestrowanemu na terenie kraju, z tytułu wykonania usługi projektowej dotyczącej nieruchomości położonej poza Polską na terenie Wspólnoty, bowiem czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym winien on wystawić czynnemu podatnikowi VAT zarejestrowanemu na terytorium kraju fakturę VAT bez wykazywania stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem dołączając adnotację "odwrotne obciążenie" uznać należy za nieprawidłowe, bowiem jak wskazano w niniejszej interpretacji, faktura ta nie powinna zawierać stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, jak i informacji, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Ponadto, zdaniem tut. Organu Zainteresowany winien upewnić się, czy z tytułu wykonanej usługi projektowej na terytorium innego państwa członkowskiego, nie był on zobligowany do dokonania rejestracji na terytorium tego państwa dla potrzeb rozliczenia podatku od wartości dodanej. W przypadku takiego obowiązku, udokumentowanie świadczonych usług winno odbyć się zgodnie z przepisami obowiązującymi w państwie, na terytorium którego było miejsce świadczenia (opodatkowania) tej usługi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy również zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o stan faktyczny wskazany przez Spółkę. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie wystawiania faktur. Pozostałe kwestie zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach indywidualnych z dnia 29 kwietnia 2011 r. znak: ILPP4/443-71/11-5/ISN, ILPP4/443-71/11-6/ISN i ILPP4/443-71/11-7/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.