ILPP4/443-69/11-5/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, reprezentowanej przez Pełnomocników, przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2011 r. (data wpływu 24 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.) o pełnomocnictwo dla osób umocowanych do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji oraz o doprecyzowanie stanu faktycznego i stanowiska własnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zakupił towar z Unii Europejskiej, za który została wystawiona faktura w walucie polskiej w kwocie 120 054 zł (netto = brutto) przez kontrahenta z Czech. Do otrzymanej faktury wystawiona została faktura wewnętrzna (na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz § 23 rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.). Naliczono VAT należny w wysokości 22%, według stawek obowiązujących w kraju w kwocie 26 412 zł (wartość z podatkiem VAT 146 466 zł).

Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Sporządzono deklaracje VAT-7, gdzie podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota 120 054 zł, a podatek należny to 26 412 zł. Natomiast faktura wewnętrzna jest zakupem rozliczanym na drugiej stronie deklaracji VAT-7 w wysokości 120 054 zł, a podatek naliczony to 26 412 zł, taki sam jak podatek należny. Wnioskodawca zapłacił kontrahentowi za dostarczony towar 120 054 zł, zgodnie z otrzymaną fakturą. Podatek należny od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest jednocześnie podatkiem naliczonym, a więc nie poniósł on z tego tytułu wydatku do urzędu skarbowego, czyli kosztem dla Zainteresowanego jest wartość netto, zgodnie z otrzymaną fakturą.

W uzupełnieniu wskazano, iż wymieniony we wniosku towar nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych tylko do działalności statutowej - ratowania poszkodowanych w górach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy postępowanie w ww. sprawie było prawidłowe i czy w świetle ww. procedur można mówić o odzyskaniu VAT przez Zainteresowanego, gdzie poniesionym przez niego kosztem była kwota podana z FV 120 054 zł, a podatek VAT obliczony zgodnie z art. 84 ustawy o VAT wynosi 0 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, najistotniejszym elementem wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru jest ustawowe rozwiązanie relacji wysokości podatku należnego i naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 1 w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W omawianym przypadku znajdzie nadto zastosowanie art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT, prowadzący do normy, iż kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Ustanowienie takiej sztywnej relacji jest oczywiście uproszczeniem ale bardzo korzystnym dla podatnika. Celem takiej relacji jest pobudzanie wymiany towarowej wewnątrz Unii Europejskiej. Unormowanie to prowadzi zatem do konstatacji, że skoro podatek naliczony i należny mają w tym wypadku tą samą wysokość to poprzez obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, faktyczne obciążenie podatnika od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ma charakter neutralny. Konieczne jest przede wszystkim spełnienie wymogów formalnych związanych z rejestracją transakcji. Tych obowiązków Zainteresowany dopełnił.

Podmiot czeski był świadom, że dokonana transakcja jest kwalifikowana jako wewnątrzwspólnotowe dostawa/nabycie towarów, a dowodem na to jest to, że precyzując dane odbiorcy posłużył się numerem P (...).

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. Dlatego stawki VAT dla towarów sprowadzonych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia są identyczne jak dla tych obowiązujących w kraju. W omawianym przypadku jest to Polska i właśnie tutaj Wnioskodawca miał spełnić wymogi formalne związane z opodatkowaniem. Faktury wewnętrzne wskazały, że stawka podatkowa wg polskiej ustawy wynosi 22%, co daje kwotę 26 412 zł. Jak zaznaczył już Zainteresowany, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów co prowadzi do faktycznego nieobciążania nabywcy, o ile spełni dodatkowe warunki formalne. Nabycie zostało zatem opodatkowane prawidłowo i następnie udokumentowane w sposób wymagany przez ustawę.

Wnioskodawca nie został zwolniony od podatku VAT, nie otrzymał też zwrotu podatku VAT, a jedynie skorzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z racji, że w tym specyficznym przypadku kwoty te mają tą samą wysokość, cena uiszczona finalnie (brutto) jest równa cenie netto.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany zaznaczył, iż jego stanowisko w tej sprawie jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Artykuł 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

Na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie (...).

W myśl § 23 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 21a stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy (...).

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jako podatnik VAT czynny dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od kontrahenta z terytorium Czech. Na podstawie faktury wystawionej przez dostawcę w walucie polskiej, Zainteresowany sporządził fakturę wewnętrzną, na której zgodnie z przepisami podatkowymi (art. 106 ust. 7 ustawy oraz § 23 rozporządzenia) wykazał podatek należny w wysokości 22% według stawek obowiązujących w kraju.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 z późn. zm.), określił szczegółowe informacje dotyczące ww. deklaracji podatkowych i ich prawidłowego wypełniania.

W załączniku nr 4 do ww. rozporządzenia (Objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), w części C (Rozliczenie podatku należnego), zawarte są objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-D), w których wskazano, iż: "W poz. 33 wykazuje się wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obliczoną zgodnie z art. 31 ustawy. Kwota będzie porównywana z wartością wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów wykazaną w informacji podsumowującej. W pozycji tej należy również wykazać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 138 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy (dane te wykazuje ostatni w kolejności podatnik rozliczający się w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej wg procedury uproszczonej). Również w tej pozycji uwzględnia się wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o których mowa w art. 136 ustawy (dane dotyczące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, które zostało uznane za opodatkowane na terytorium kraju na podstawie zastosowania w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej procedury uproszczonej, podaje drugi w kolejności podatnik rozliczający się w tej transakcji wg procedury uproszczonej)".

Ponadto, w części C przedmiotowego załącznika do cyt. rozporządzenia zapisano: "W poz. 34 wykazuje się łączną wartość podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obliczoną wg obowiązujących stawek, z wyłączeniem transakcji, o których mowa w art. 136 ustawy".

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowana w wewnątrzwspólnotowym nabyciu jest kwota, jaką nabywca zobowiązany jest zapłacić.

W świetle art. 31 ust. 2 ustawy, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

Z powyższego wynika, iż podatnik rozliczający w deklaracji VAT-7 dokonane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w poz. 33 tej deklaracji winien wykazać wartość stanowiącą podstawę opodatkowania bez podatku VAT, a w poz. 34 wartość podatku należnego.

Natomiast w części D deklaracji VAT-7 "Rozliczenie podatku naliczonego" podatnicy, którzy mają prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów deklarują tożsame wartości w poz. 51 i 52 deklaracji.

Podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy. W przepisie tym wskazano, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy precyzuje, iż kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zainteresowany poinformował, iż towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych tylko do działalności statutowej ratowania poszkodowanych w górach.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie nie zostaną spełnione wszystkie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, aby uznać, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Jak bowiem zaznaczył Zainteresowany, nabyte przez niego towary nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym, Wnioskodawca dokonując rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów winien wykazać w poz. 33 deklaracji VAT-7 jedynie podstawę opodatkowania oraz w poz. 34 podatek należny od tej transakcji. Jako, że nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu tego nabycia, nie powinien rozliczać tej transakcji w części D deklaracji.

Odnosząc powyższe do zadanego pytania stwierdzić zatem należy, że postępowanie Zainteresowanego w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji VAT-7 nie było prawidłowe.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Wobec powyższego, jeżeli kwota podatku naliczonego z tytułu wszystkich transakcji dokonanych w danym okresie rozliczeniowym jest wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zaznaczyć należy, iż w związku z niejednoznaczną i budzącą wątpliwości treścią pytania zawartą we wniosku o interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego, tut. Organ wezwał Zainteresowanego do przeformowania pytania. W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca nie dokonał jednak zmiany zadanego pytania, w związku z tym zgodnie z jego wolą w niniejszej interpretacji odniesiono się do pytania: Czy postępowanie w ww. sprawie było prawidłowe i czy w świetle ww. procedur można mówić o odzyskaniu VAT przez Zainteresowanego, gdzie poniesionym przez niego kosztem była kwota podana z FV 120 054 zł, a podatek VAT obliczony zgodnie z art. 84 ustawy o VAT wynosi 0 zł.

Dodatkowo należy wskazać, iż w myśl art. 84 ust. 1 ustawy, podatnicy świadczący usługi w zakresie handlu, którzy dokonują sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej od podatku lub opodatkowanej według różnych stawek, a nie są obowiązani prowadzić ewidencji, o której mowa w art. 111 ust. 1, mogą w celu obliczenia kwoty podatku należnego dokonać podziału sprzedaży towarów w danym okresie rozliczeniowym w proporcjach wynikających z udokumentowanych zakupów z tego okresu, w którym dokonano zakupu. Do obliczenia tych proporcji przyjmuje się wyłącznie towary przeznaczone do dalszej sprzedaży według cen uwzględniających podatek.

Jeżeli podatnik podjął lub wznowił działalność wymienioną w ust. 1, podział sprzedaży może być dokonany przy zastosowaniu do obrotu danego okresu rozliczeniowego procentowych wskaźników podziału udokumentowanych zakupów, dokonanych w okresie rozliczeniowym przed zakończeniem okresu rozliczeniowego, w którym podjęto lub wznowiono działalność (art. 84 ust. 2 ustawy).

Mając na uwadze stan faktyczny sprawy stwierdzić należy, że powołany przez Zainteresowanego w pytaniu art. 84 ustawy, nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.