ILPP4/443-646/14-2/BA - VAT w zakresie zastosowania dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów stawki podatku w wysokości 0%.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2014 r. (data wpływu 12 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów stawki podatku w wysokości 0% - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów stawki podatku w wysokości 0%.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne oraz zdarzenia przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, w szczególności w zakresie produkcji izolacji technicznych. Spółka jest podatnikiem VAT czynnym, zarejestrowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: WDT) na rzecz nabywców z innych państw członkowskich, posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla tych nabywców (dalej jako: Nabywcy). W wyniku części transakcji WDT realizowanych przez Spółkę towary są transportowane bezpośrednio z magazynu Wnioskodawcy znajdującego się na terytorium Polski, do Nabywcy, na terytorium innego państwa członkowskiego (dalej: Model 1).

Niemniej jednak, Spółka dokonuje WDT również w ramach tzw. transakcji łańcuchowych, które realizowane są według następującego schematu (dalej: Model 2):

* Wnioskodawca sprzedaje towary na rzecz Nabywcy z innego państwa członkowskiego, co dokumentuje poprzez wystawienie faktury,

* następnie Nabywca z innego państwa członkowskiego (drugi podmiot w łańcuchu dostaw) sprzedaje towary na rzecz swoich nabywców z innych niż Polska państw członkowskich (dalej: Odbiorcy),

* towary są transportowane bezpośrednio z magazynu Spółki, znajdującego się w Polsce, do ostatecznego Odbiorcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego,

* co do zasady, dostawa odbywa się na warunkach dostawy DDP, DAP, CPT (według międzynarodowych reguł handlowych Incoterms),

* a transport organizowany jest w tym przypadku przez Wnioskodawcę.

Przebieg transakcji w ramach Modelu 2 ilustruje poniższy rysunek.

Schemat - załącznik PDF - strona 3

Przedmiotowa transakcja, w której Wnioskodawca uczestniczy jako pierwszy w kolejności podmiot, jest opodatkowana na zasadach określonych w art. 22 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535; dalej: ustawa o VAT). Na gruncie tych przepisów, Spółka uznaje swoją dostawę na rzecz drugiego w kolejności nabywcy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego. W przypadku transakcji realizowanych w ramach obu wskazanych powyżej modeli (tekst jedn.: zarówno w ramach Modelu I, jak i Modelu 2), w celu zastosowania 0% stawki VAT Wnioskodawca, zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gromadzi dokumenty potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski.

(i) Kopia faktury

Spółka pragnie wskazać, iż każdorazowo jest ona w posiadaniu kopii faktury zawierającej m.in.:

* dane Nabywcy,

* datę wystawienia faktury,

* adres wysyłki (zasadniczo jest to adres Nabywcy w Modelu I lub adres Odbiorcy w Modelu 2),

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (w tym nazwę towaru oraz jego wagę),

* właściwe i ważne numery identyfikacyjne Wnioskodawcy oraz Nabywcy dla transakcji wewnątrzwspólnotowych,

* miejsce załadunku towarów (określone jako magazyn Spółki, znajdujący się na terytorium Polski).

(ii) Zbiorcze zestawienie dostaw

Jednocześnie, Wnioskodawca gromadzi zbiorcze zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz kontrahenta w danym okresie (zestawienie zawiera w szczególności numer faktury dokumentującej dostawę, datę wystawienia faktury oraz kwotę należną z tytułu dokonania dostawy). Lista faktur wystawionych przez Spółkę, dokumentujących WDT, jest przesyłana Nabywcom drogą elektroniczną. Przedmiotowe zestawienie zawiera informację (w języku angielskim), zgodnie z którą jego celem jest potwierdzenie, że towary, których dostawa została udokumentowana fakturami o wskazanych numerach, zostały dostarczone do ich miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. Zestawienie to jest przesyłane Nabywcy po zakończeniu danego okresu, którego dotyczy (zazwyczaj jest to okres miesięczny, a zestawienie przesyłane jest 8-10 dnia następnego miesiąca). Wnioskodawca pragnie przy tym wskazać, że możliwe są następujące sytuacje:

* Nabywca (lub podmiot działający w jego imieniu - przykładowo spółka z grupy odpowiedzialna za przyjmowanie i rozliczanie dostaw towarów) potwierdza, że informacje zawarte w zestawieniu są prawidłowe poprzez przesłanie drogą elektroniczną wiadomości do Spółki;

* Nabywca (lub podmiot działający w jego imieniu - przykładowo spółka z grupy odpowiedzialna za przyjmowanie i rozliczanie dostaw towarów) odsyła Spółce skan i/lub oryginał zestawienia, które zostało podpisane przez odpowiednio umocowaną do tego osobę;

* Nabywca nie odsyła do Wnioskodawcy informacji zwrotnej w zakresie otrzymanego zestawienia. Wynika to z faktu, że zgodnie z ustaleniami z Nabywcą oraz informacją zawartą w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, uznaje się, że towary zostały dostarczone do ich miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

(iii) Dokument dostawy (Delivery Note)

W niektórych przypadkach Spółka dysponuje również dokumentem dostawy (Delivery Note), który zawiera następujące informacje:

* specyfikację towarów będących przedmiotem dostawy;

* dane Nabywcy;

* adres wysyłki (zasadniczo jest to adres Nabywcy w Modelu I lub adres Odbiorcy w Modelu 2);

* datę dokonania wysyłki;

* miejsce załadunku towarów (określone jako magazyn Wnioskodawcy znajdujący się na terytorium Polski);

* numer zamówienia.

Przedmiotowy dokument (Delivery Note) jest potwierdzony przez Nabywcę lub Odbiorcę (zawiera on podpis oraz/lub pieczątkę Nabywcy lub Odbiorcy).

Zgodnie z powyższymi informacjami, dokumentacja gromadzona przez Spółkę obejmuje następujące przypadki:

Przypadek I

* kopia faktury (zawierającej dane wskazane powyżej);

* zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz kontrahenta w danym okresie potwierdzone przez Nabywcę lub podmiot działający w jego imieniu (przy czym potwierdzenie to może nastąpić poprzez podpisanie otrzymanego zestawienia, bądź też poprzez przesłanie drogą elektroniczną wiadomości, zgodnie z którą informacje zawarte w zestawieniu zostają potwierdzone).

Przypadek la

* kopia faktury (zawierającej dane wskazane powyżej);

* zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz kontrahenta w danym okresie potwierdzone przez Nabywcę lub podmiot działający w jego imieniu (przy czym potwierdzenie to może nastąpić poprzez podpisanie otrzymanego zestawienia, bądź też poprzez przesłanie drogą elektroniczną wiadomości, zgodnie z którą informacje zawarte w zestawieniu zostają potwierdzone);

* dokument dostawy (Delivery Note) (zawierający dane wskazane powyżej), potwierdzony przez Nabywcę lub Odbiorcę poprzez umieszczenie na nim podpisu oraz/lub pieczątki.

Przypadek 2

* kopia faktury (zawierającej dane wskazane powyżej);

* zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz kontrahenta w danym okresie (które uznaje się za potwierdzone z uwagi na fakt, iż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, Nabywca nie zgłosił zastrzeżeń).

Przypadek 2a

* kopia faktury (zawierającej dane wskazane powyżej);

* zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz kontrahenta w danym okresie (które uznaje się za potwierdzone z uwagi na fakt, że do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, Nabywca nie zgłosił zastrzeżeń);

* dokument dostawy (Delivery Note) (zawierający dane wskazane powyżej), potwierdzony przez Nabywcę lub Odbiorcę poprzez umieszczenie na nim podpisu oraz/lub pieczątki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W przedstawionych stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy dostawy udokumentowane w sposób opisany w każdym z czterech przypadków (1-2a), w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane w sposób opisany w każdym z czterech przypadków (1-2a), w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

1. Klasyfikacja podatkowa transakcji realizowanej w ramach Modelu 2

Spółka pragnie wskazać, że transakcja łańcuchowa, w której ona uczestniczy jako pierwszy w kolejności podmiot, jest opodatkowana na zasadach określonych w art. 22 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Zatem z uwagi na fakt, że transport towarów jest organizowany przez pierwszy podmiot w łańcuchu dostaw (tekst jedn.: przez Wnioskodawcę), transport należy przyporządkować dostawie realizowanej przez niego na rzecz Nabywcy. W związku z tym Spółka uznaje swoją dostawę na rzecz finalnego nabywcy za tzw. transakcję "ruchomą", tj. w analizowanym przypadku wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z terytorium Polski na rzecz finalnego odbiorcy w innym państwie członkowskim.

2. Stawka 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z przepisem art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, "rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...)".

W konsekwencji, transakcje realizowane przez Wnioskodawcę, wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, spełniają powyższą definicję.

Należy zauważyć, że transakcje WDT zasadniczo podlegają opodatkowaniu według 0% stawki VAT. Niemniej jednak, art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku. Są to następujące warunki: "(...)

Należy przy tym zaznaczyć, że stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od reguły, lecz jako reguła, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. III SA/Wa 1220/11), "dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która - wbrew stanowisku Organów - w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową". Mając na uwadze powyższe, dostawy wewnątrzwspólnotowe powinny być więc co do zasady opodatkowane stawką 0% VAT, a nie stawką krajową.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zarówno warunek wskazany w pkt 1 zacytowanego powyżej przepisu, jak i warunek wskazany w pkt 3 zostały spełnione. Spółka dokonuje bowiem dostaw na rzecz Nabywców posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez właściwe państwo członkowskie, a także jest ona zarejestrowana jako podatnik VAT UE.

Tym samym, warunkiem jaki powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia, czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku realizowanych dostaw, jest warunek posiadania przez nią dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały przez Wnioskodawcę wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego (stosownie do treści przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyższej dowodami, są:

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Ponadto zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 art. 42 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

* korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie, dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

* dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

* dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, że w jej opinii, wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, że podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami.

a. Uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r. (sygn. I FPS 1/10)

Spółka pragnie ponadto zwrócić uwagę na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) wydaną przez poszerzony skład siedmiu sędziów z dnia 11 października 2010 r., sygn. sprawy I FPS 1/10.

W powołanej uchwale odnoszącej się do wykładni gramatycznej, celowościowej i prounijnej stwierdzono, że: "w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § I ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju".

Dodatkowo, w przedmiotowej uchwale NSA stwierdził jednoznacznie, że katalog dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy o VAT nie jest zamknięty i powinien być stosowany z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § I ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w świetle której "jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem". Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, że dowody określone w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też, w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami, niewymienionymi w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do finalnego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

3. Analiza dokumentacji zgromadzonej przez Wnioskodawcę

a. Uwagi wstępne - faktura będąca jednocześnie specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku

Spółka pragnie wskazać, że zasadniczo nie jest ona w posiadaniu specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w postaci odrębnego od faktury dokumentu. Niemniej jednak, jej zdaniem, jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tekst jedn.:m.in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Zdaniem Wnioskodawcy, posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT.

Stanowisko Spółki znajduje odzwierciedlenie w licznych pismach organów podatkowych oraz orzeczeniach sądów administracyjnych. Potwierdził je również Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w następujących orzeczeniach:

* wyrok z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1301/08, w którym wskazano, że " (...) można uznać za dopuszczalne zamieszczenie na fakturze specyfikacji dostarczanych towarów, gdyż zawarcie w dokumencie faktury spisu towarów pozwalającego na ich identyfikację daje odpowiedź co jest przedmiotem WDT, a restrykcyjne żądanie posiadania w tym zakresie dwóch dokumentów nie znajduje uzasadnienia";

* wyrok z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1388/08, w którym stwierdzono, że "jeśli w sposób dostateczny można ustalić na podstawie faktury nazwę, ilość, cenę, wartość lub inne dane niezbędne do ustalenia jaki towar był przedmiotem owej dostawy, to posiadanie specyfikacji jest zbędne. Wówczas faktura pełni również rolę specyfikacji. Specyfikacja nie jest żadnym szczególnym dokumentem, lecz stanowi jedynie szczegółowy wykaz towarów, wobec tego stawianie wymogu sporządzenia jej na odrębnej kartce papieru, jeśli faktura zawiera specyfikację jest nieracjonalne i jest nadmiernym formalizmem, sprzecznym z ratio legis art. 42 ust. 3 u.p.t.u".

Podobne podejście zaprezentował również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przykładowo w wyroku z dnia 27 września 2007 r., sygn. III SA/Wa 1210/07, w którym wskazano, że " (...) ponieważ dokumenty mają »łącznie« potwierdzać określony fakt, podatnik (dostawca) nie musi posiadać wszystkich typów dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3. Wystarczy, że dwa z nich potwierdzają jednoznacznie dostarczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego (a niekiedy nawet jeden - np. faktura zawierająca specyfikację towarów i będąca jednocześnie dokumentem potwierdzającym przewóz towaru)".

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia I marca 2011 r., sygn. ILPP4/443-7/11-3/EWW, wskazał, że "jeżeli wystawiona przez Wnioskodawcę faktura VAT posiada wszystkie elementy wymienione w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), nie musi on posiadać specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku".

b. Dokumenty otrzymywane drogą elektroniczną

W opinii Wnioskodawcy, przepisy art. 42 ust. 11 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zgromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Tym samym, zdaniem Spółki, dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty dodatkowe miały formę elektroniczną bądź też - były jej przesłane w formie elektronicznej. Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że do takiego wniosku prowadzi analiza wyroku WSA w Warszawie z dnia 25 lutego 2006 r. (sygn. akt III SA/Wa 2140/07), w którym Sąd stwierdził, że: "nie ma wymogu, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę »papierową«. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem".

Podejście to jest również akceptowane przez organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 kwietnia 2010 r. (sygn. IPPP3/443-154/10-4/k.c.) wskazał, że w sytuacji, gdy: "po dokonanej dostawie, kontrahenci odsyłają podpisany i opieczętowany dokument do Wnioskodawcy, faxem lub drogą elektroniczną. W tym miejscu należy podkreślić, że nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej wskazanym dokumentom, które dostarczone są w formie elektronicznej lub za pomocą faxu do Wnioskodawcy. Zasadniczo, na tle uregulowań art. 42, dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniona była autentyczność dokumentu".

Stanowisko to zostało także zaakceptowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidulanej z dnia 2 listopada 2009 r., sygn. IBPP3/443-596/09/IK, w której wskazano, że " (...) dowodami potwierdzającymi, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju są: kopia faktury, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku oraz dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów. Jeżeli te dokumenty łącznie w sposób jednoznaczny nie potwierdzają dostarczenia towarów do miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, istnieje możliwość stosowania dodatkowych dowodów, określonych w art. 42 ust. 11 ustawy. Dokumenty te mogą być również przesłane faksem lub mailem, jeżeli łącznie z dokumentami określonymi w art. 42 ust. 3 pkt 1-3, potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju".

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej uwagi, w ocenie Spółki, zarówno otrzymywane przez nią drogą elektroniczną potwierdzenie, że informacje zawarte w zbiorczym zestawieniu dostaw są prawidłowe, jak i skan zestawienia, które zostało podpisane przez odpowiednio umocowaną do tego osobę stanowią dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

c. Dokumentacja gromadzona przez Wnioskodawcę

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka posiada kopię faktury, będącą jednocześnie specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku, nie posiada ona jednak dokumentów przewozowych. Niemniej jednak, gromadzi ona dodatkową dokumentację, o której mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, potwierdzającą jednoznacznie dokonanie dostawy towarów, tj. korespondencję handlową stanowiącą potwierdzenie nabywcy, że towary będące przedmiotem WDT zostały mu dostarczone oraz w niektórych przypadkach dokument dostawy (Delivery Note) potwierdzony przez Nabywcę/Odbiorcę.

Mając natomiast na uwadze uchwałę NSA z dnia 11 października 2011 r., sygn. I FPS 1/10 Wnioskodawca stoi na stanowisku, że, dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Wobec tego, zdaniem Spółki nieposiadanie dokumentu przewozowego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, przy jednoczesnym gromadzeniu dokumentacji dodatkowej, o której mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli łącznie, jednoznacznie potwierdzają one dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do zastosowania 0% stawki VAT.

W świetle powyższego, Spółka pragnie podkreślić, że jej zdaniem, gromadzone dokumenty jednoznacznie potwierdzają, iż towary będące przedmiotem dostaw opisanych w stanie faktycznym /zdarzeniu przyszłym zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim.

(i) Uwagi wstępne - kopia faktury posiadana przez Wnioskodawcę

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, kopia faktury posiadana przez Spółkę stanowi jednocześnie specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, o której mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT. Wskazuje ona zatem jednoznacznie, jakie towary były przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy dokonywanej przez Wnioskodawcę. Niemniej jednak Spółka pragnie podkreślić, iż przedmiotowa faktura spełnia również rolę dokumentu odzwierciedlającego przebieg dokonywanej transakcji.

Wnioskodawca pragnie bowiem zauważyć, iż z brzmienia art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT wynika, że posiadana przez Spółkę dokumentacja powinna wskazywać jednoznacznie, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (ii) dostarczone do Nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. W konsekwencji, konieczne jest wykazanie, iż te same towary, które zostały wydane z magazynu Wnioskodawcy znajdującego się na terytorium Polski zostały dostarczone do Nabywcy w innym kraju członkowskim.

Należy przy tym zaznaczyć, że zasadniczo przebieg transportu towarów przedstawiany jest za pomocą dokumentu przewozowego CMR, który wskazuje dane pozwalające na identyfikację towarów, miejsce ich załadunku oraz miejsce przeznaczenia. Niemniej jednak, Spółka stoi na stanowisku, że również w przypadku braku takiego dokumentu, gromadzone przez nią dowody wskazują jednoznacznie, iż powyższe przesłanki zostały spełnione.

W szczególności należy bowiem zaznaczyć, że faktura wystawiana przez Wnioskodawcę wskazuje magazyn, z którego towary zostały wydane. Jest to każdorazowo magazyn Spółki znajdujący się na terytorium Polski. Ponadto, przedmiotowa faktura wskazuje, że wykazane na niej towary mają zostać dostarczone do określonego miejsca na terytorium innego państwa członkowskiego.

Co więcej, dostarczenie towarów do miejsca ich przeznaczenia jest potwierdzone za pomocą zbiorczego zestawienia dostaw, przesyłanego do Nabywcy (dowód w postaci przedmiotowego zestawienia został szczegółowo przeanalizowany poniżej). Biorąc natomiast pod uwagę, że przedmiotowe zestawienie zawiera numery faktur wystawionych przez Spółkę, w jej ocenie za bezsporne należy uznać, że towary wydane z magazynu Wnioskodawcy znajdującego się na terytorium Polski oraz towary dostarczone do Nabywcy (tekst jedn.: do określonego miejsca w innym kraju członkowskim) to te same towary - wymienione szczegółowo na fakturze wystawionej przez Spółkę.

(ii) Przypadek 1-1a

Dokumenty gromadzone w ramach Przypadku I-la, oprócz kopii faktury opisanej szczegółowo powyżej zawierają każdorazowo zbiorcze zestawienie faktur (dokumentujących dostawy dokonane w danym okresie), potwierdzone przez Nabywcę (lub podmiot działający w jego imieniu), przy czym potwierdzenie to może nastąpić zarówno poprzez podpisanie otrzymanego zestawienia przez Nabywcę, jak i poprzez przesłanie drogą elektroniczną wiadomości, zgodnie z którą informacje zawarte w zestawieniu zostają przez niego potwierdzone.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że w przedmiotowym zestawieniu Nabywca oświadcza, że towary będące przedmiotem WDT (identyfikowane poprzez podane w tym zestawieniu numery faktury) zostały do niego dostarczone. Z treści oświadczenia jednoznacznie wynika zatem, że dostawy towarów oznaczone wymienionymi numerami faktur zostały zrealizowane, tzn. że towary te zostały otrzymane przez Nabywcę na terytorium innego państwa członkowskiego.

W konsekwencji, pomimo braku dokumentu przewozowego, przedmiotowe zestawienie, łącznie z fakturą, potwierdzają jednoznacznie, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (ii) dostarczone do Nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Co więcej, w ramach przypadku la Spółka jest dodatkowo w posiadaniu dokumentu dostawy (Delivery Note). Należy przy tym zaznaczyć, iż przedmiotowy dokument zawiera w szczególności takie dane jak data wysyłki, miejsce wysyłki oraz miejsce przeznaczenia towarów, a także potwierdzenie (podpis/pieczątkę) Nabywcy lub Odbiorcy. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, potwierdza on dodatkowo informacje, które wynikają z dokumentacji gromadzonej w ramach Przypadku I (tekst jedn.: dokładny przebieg transportu towarów - ich wywóz z terytorium Polski oraz dostarczenie do innego kraju członkowskiego, a także odbiór towarów przez Nabywcę/Odbiorcę - o czym świadczy podpis umieszczony na tym dokumencie).

(iii) Przypadek 2-2a

W ocenie Spółki, wskazane powyżej uwagi mają zastosowanie również do sytuacji, w której Nabywca co prawda nie odsyła do niej informacji zwrotnej w zakresie otrzymanego zestawienia, niemniej jednak, z ustaleń dokonanych z Nabywcą oraz informacji zawartych w przedmiotowym zestawieniu wynika, iż w przypadku braku otrzymania od Nabywcy potwierdzenia do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego zestawienie dotyczy, uznaje się, że Nabywca potwierdza tym samym, iż towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

Biorąc pod uwagę powyższe, dokument taki ma w ocenie Wnioskodawcy jednakową moc dowodową, jak zestawienie dostaw potwierdzone przez Nabywcę. Należy bowiem wskazać, iż ustalony przez strony termin na potwierdzenie otrzymania towarów każdorazowo daje kontrahentowi możliwość dokonania szczegółowej weryfikacji danych zawartych w tym zestawieniu oraz przedstawienie ewentualnych uwag co do jego treści (jest to bowiem średnio około 7-10 dni). Nie ulega natomiast wątpliwości, że każdy racjonalny przedsiębiorca zgłosiłby Spółce wszelkie zauważone braki w towarach mających być przedmiotem dostaw dokonywanych na jego rzecz (udokumentowanych fakturami dostarczonymi Nabywcy).

Należy w tym miejscu również podkreślić, iż niezgłoszenie przez Nabywcę zastrzeżeń może być w ocenie Wnioskodawcy postrzegane jako jego oświadczenie woli - zgodne z ustaleniami stron oraz z informacją zawartą na przedmiotowym zestawieniu (która stanowi, iż brak przekazania informacji zwrotnej oznacza w istocie potwierdzenie otrzymania towarów udokumentowanych fakturami, których numery wymienione zostały w zestawieniu).

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa cywilnego, "bierne zachowanie podmiotu prawa cywilnego, brak jego aktywności (nazywany w doktrynie milczeniem) może być sposobem złożenia oświadczenia woli, jeżeli istnieją reguły znaczeniowe wiążące z nim sens w postaci woli wywołania skutku prawnego". Przykładowo, taką formę złożenia oświadczenia woli dopuszcza uregulowanie przepisu art. 682 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny, zgodnie z którym "jeżeli przedsiębiorca otrzymał od osoby, z którą pozostaje w stałych stosunkach gospodarczych, ofertę zawarcia umowy w ramach swej działalności, brak niezwłocznej odpowiedzi poczytuje się za przyjęcie oferty".

Wnioskodawca pragnie w tym miejscu podkreślić, że w analizowanym przypadku, zgodnie z ustaleniami stron, brak odpowiedzi na przesłane zestawienie w określonym terminie oznacza jego akceptację. W konsekwencji, powyższy dokument zdaniem Spółki jednoznacznie poświadcza fakt otrzymania towarów przez Nabywcę.

Biorąc pod uwagę powyższe uwagi, zestawienie (przesłane do Nabywcy i niezakwestionowane przez niego), łącznie z fakturą, potwierdzają jednoznacznie, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (ii) dostarczone do Nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Co więcej, w ramach przypadku 2a Wnioskodawca jest dodatkowo w posiadaniu dokumentu dostawy (Delivery Note), potwierdzonego przez Nabywcę lub Odbiorcę poprzez umieszczenie na nim podpisu oraz/lub pieczątki. Należy przy tym zaznaczyć, iż przedmiotowy dokument zawiera w szczególności takie dane jak data wysyłki, miejsce wysyłki oraz miejsce przeznaczenia towarów, a także potwierdzenie (podpis/pieczątkę) Nabywcy lub Odbiorcy. W konsekwencji, w ocenie Spółki, potwierdza on dodatkowo informacje, które wynikają z dokumentacji gromadzonej w ramach Przypadku 2 (tekst jedn.: dokładny przebieg transportu towarów - ich wywóz z terytorium Polski oraz dostarczenie do innego kraju członkowskiego, a także odbiór towarów przez Nabywcę/Odbiorcę - o czym świadczy podpis umieszczony na tym dokumencie).

W świetle powyższego, wskazana dokumentacja dodatkowa (opisane powyżej zestawienie oraz faktura, a także w niektórych przypadkach dokument dostawy) razem z jednym z dokumentów podstawowych (specyfikacją zawartą na fakturze, a w niektórych przypadkach także na dokumencie dostawy), o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, upoważniają Wnioskodawcę do opodatkowania przedmiotowych dostaw towarów 0% stawką VAT.

4. Stanowisko organów podatkowych oraz sądów administracyjnych

Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w pismach organów podatkowych i wyrokach sądów administracyjnych powołanych poniżej:

* w interpretacji indywidualnej z dnia 15 listopada 2013 r., sygn. IBPP4/443-399/13/LG, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, że "w świetle wyżej powołanych przepisów z uwzględnieniem uchwały NSA sygn. akt I FPS 1/10 stwierdzić należy, że jeśli przed dniem złożenia deklaracji podatkowej VAT Wnioskodawca będzie posiadał wskazane dokumenty i dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy, w tym pisemne oświadczenie nabywcy, że towar został dostarczony do miejsca jego przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (...). Tym samym będzie on uprawniony do uznania tak udokumentowanej transakcji za WDT i zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 0% względem dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów".

* w interpretacji indywidualnej z dnia 18 czerwca 2013 r., sygn. ILPP4/443-108/13-4/BA, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że "Zainteresowany nie posiada kompletu dowodów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy. (...) Wnioskodawca nie posiada dokumentu przewozowego (CMR). Posiada jednak kopię faktury, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (packing list) oraz Oświadczenie Nabywcy, które potwierdza fakt dostarczenia towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Z Oświadczenia Nabywcy nie wynika, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium Polski. Fakt, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium Polski wynika z dokumentu magazynowego znajdującego się w dokumentacji Zainteresowanego (...). Przenosząc powyżej opisaną sytuację na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących uprawnienia do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, należy uznać posiadane przez Zainteresowanego dokumenty wskazane powyżej za dokumenty, które wystarczająco uprawdopodobniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego".

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 20 stycznia 2010 r. (sygn. I SA/Bd 926/09), dotyczący sytuacji, w której wnioskodawca dokonujący WDT nie dysponował żadnym dokumentem przewozowym, a jedynie potwierdzeniem od kontrahenta, w którym ten poświadczał, że otrzymał towar udokumentowany daną fakturą oraz wskazywał miejsce, gdzie nastąpiło wydanie przedmiotowego towaru (na terytorium danego państwa członkowskiego Unii Europejskiej). WSA w Bydgoszczy uznał wówczas, że " (...) w przypadku podjęcia przez stronę starań dla uzyskania potwierdzenia dostawy towarów od przewoźnika odpowiadającego (...) warunkom dokumentu przewozowego i niemożliwości jego otrzymania, sam brak tego dokumentu nie może być podstawą pozbawienia spółki, niejako automatycznie, prawa do stosowania stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jeżeli inne posiadane przez nią dokumenty (kopia faktury, specyfikacja sztuk załadunku, pismo od kontrahenta zawierające stwierdzenie, że otrzymał on towar oraz wskazanie miejsca wydania towaru) potwierdzają fakt, że dostawa wewnątrzwspólnotowa miała miejsce". Stanowisko WSA w Bydgoszczy zostało potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 18 maja 2011 r. (sygn. I FSK 639/10).

5. Stanowisko Ministra Finansów wyrażone w interpretacji indywidualnej wydanej w sprawie Wnioskodawcy

Spółka pragnie dodatkowo podkreślić, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (dalej: Organ podatkowy) w dniu 4 czerwca 2008 r. wydał na wniosek Spółki interpretację indywidualną, w zakresie możliwości zastosowania 0% stawki VAT w przypadku WDT. W przedmiotowej interpretacji Organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku, gdy posiada ona w swojej dokumentacji:

* kopię faktury,

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (w niektórych przypadkach zawartą na fakturze),

* dokument przewozowy CMR bez podpisu/pieczęci odbiorcy towarów,

* wysyłane przez Wnioskodawcę zestawienie transakcji dokonanych na rzecz danego podmiotu w danym miesiącu (zawierające w szczególności numer faktury dokumentującej dostawę, datę faktury, kwotę należną z tytułu dokonania dostawy), które zgodnie z ustaleniami i informacją zawartą w e-mailu w przypadku braku uwag po określonym czasie (zasadniczo 7 dni) uznaje się za potwierdzone.

Należy przy tym podkreślić, że przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest bardzo zbliżony do stanu faktycznego będącego przedmiotem analizy Organu podatkowego w ramach powyższej interpretacji indywidualnej. W analizowanym przypadku Wnioskodawca nie posiada co prawda dokumentu przewozowego CMR, niemniej jednak, należy podkreślić, że:

* zgodnie z powołaną powyżej uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, nie jest wymagane posiadanie przez podatnika wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT (w szczególności, dokument CMR nie jest niezbędny w celu zastosowania 0% stawki VAT), a ponadto

* faktura wystawiona przez Spółkę, znajdująca się w jej dokumentacji precyzyjnie wskazuje miejsce wysyłki towarów (magazyn Wnioskodawcy znajdujący się na terytorium Polski) oraz miejsce przeznaczenia towarów (terytorium innego kraju członkowskiego).

W konsekwencji, w ocenie Spółki, możliwe jest uznanie, iż w analizowanej sytuacji faktura wystawiona przez nią stanowi dowód potwierdzający informacje podobne jak w przypadku posiadania dokumentu przewozowego CMR bez podpisu odbiorcy towarów. W szczególności, oba dokumenty nie potwierdzają bowiem jednoznacznie, iż towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego, niemniej jednak wynika z nich tożsamość towarów, miejsce ich załadunku oraz miejsce przeznaczenia.

Przede wszystkim, Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż Organ podatkowy uznał za prawidłowe jego stanowisko, zgodnie z którym " (...) w sytuacji opisanej w powyższym stanie faktycznym mogą powstać wątpliwości, czy z dokumentu tego jednoznacznie wynika, iż towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego. Niemniej jednak, w takim przypadku znajduje w opinii Spółki zastosowanie przepis art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, tj. możliwość posłużenia się przez Spółkę dokumentami uzupełniającymi. W opinii Spółki, dodatkowymi dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT może być wskazana w stanie faktycznym korespondencja, która w myśl zawartych ustaleń stanowi potwierdzenie realizacji dostawy do nabywcy".

Organ podatkowy uznał zatem, iż wysyłane przez Wnioskodawcę zestawienie transakcji dokonanych na rzecz Nabywcy w danym miesiącu (tożsame z zestawieniem, o którym mowa w stanie faktycznym /zdarzeniu przyszłym - również w przypadku 2 oraz 2a) stanowi dodatkowy dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, który potwierdza jednoznacznie, że towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego.

W konsekwencji Spółka stoi na stanowisku, iż również posiadane przez nią dokumenty, wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym jednoznacznie potwierdzają, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski oraz dostarczone do Nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Tym samym nie ulega wątpliwości, iż warunek zastosowania 0% stawki VAT z tytułu dokonanych przez Wnioskodawcę dostaw wewnątrzwspólnotowych potwierdzony przez Organ podatkowy w powoływanej interpretacji, został spełniony również w analizowanym przypadku i Spółka powinna być uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT.

Mając na względzie przedstawioną powyżej argumentację Spółka wnosi o potwierdzenie, że wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów udokumentowane w sposób opisany w stanie faktycznym /zdarzeniu przyszłym powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.