ILPP4/443-640/11-2/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2011 r. (data wpływu 19 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 15 lutego 2010 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą w zakresie "konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli - PKD 45.20. Z".

Dokonując zgłoszenia w urzędzie skarbowym, skorzystał on z przysługującego mu zwolnienia z płatności podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Przez cały 2010 r. Zainteresowany był zwolniony z opodatkowania podatkiem VAT. Wnioskodawca, mając zamiar dokonywać zakupów towarów do swojej działalności w krajach Unii Europejskiej, zgłosił ten fakt naczelnikowi urzędu skarbowego na druku VAT-R zakreślając rubrykę 60 formularza.

W trakcie 2010 r. Zainteresowany dokonał zakupu towarów w Niemczech na łączną kwotę: 6.287 PLN wg następującego wyszczególnienia:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2c ustawy o podatku od towarów i usług, mówiącym, że "wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 nie występuje w przypadku, gdy podatnik korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 jeżeli całkowita wartość dostawy nie przekracza w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł", Wnioskodawca nie składał deklaracji VAT ani informacji podsumowującej VAT-UE z zakresu zakupów towarów w Niemczech. W lipcu 2010 r. otrzymał on z urzędu skarbowego wezwanie do złożenia deklaracji VAT-8 oraz informacji podsumowującej VAT-UE oraz zapłaty podatku z tytułu wykonanych nabyć wewnątrzwspólnotowych towarów - żywicy do usuwania zarysowań i pęknięć szyb.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy złożenie formularza VAT-R (w 2010 r.) w urzędzie skarbowym z wyborem zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług, przy jednoczesnym zawiadomieniu o zamiarze wykonywania czynności wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów (rubryka 60 formularza) jest automatycznym zgłoszeniem do opodatkowania czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zawartym w przepisie art. 10 ust. 6 ustawy o VAT i jednocześnie dobrowolną rezygnacją z prawa określonego w art. 10 ust. 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, korzystając ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zgłosił ten fakt naczelnikowi urzędu skarbowego na druku VAT-R. Zaznaczenie rubryki 60 tego formularza było wyłącznie tylko zawiadomieniem o zamiarze wykonywania czynności nabyć towarów z krajów Unii Europejskiej, nie zaś pisemnym oświadczeniem o rezygnacji z prawa zwolnienia z uwagi na obroty nieprzekraczające kwoty 50.000 zł w roku podatkowym, zgodnie z przysługującym mu zapisem art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Artykuł 10 ust. 6 ustawy o VAT mówi o wymogu złożenia pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania czynności wewnątrzwspólnotowych. W przypadku podatku VAT w części C1 formularza VAT-R w rubryce "Ogólne informacje" występują odrębne kwadraty do określenia, czy podatnik wybiera zwolnienie przysługujące mu na mocy art. 113 ust. 1 i 9, czy też z niego rezygnuje, i w tej sytuacji oświadczenie woli jest jednoznaczne i przejrzyste. Natomiast w zakresie nabyć wewnątrzwspólnotowych jest informacja wyłącznie o zamiarze wykonywania tych czynności, bez określenia, jak w przypadku podatku VAT, o rezygnacji z przysługującego prawem zwolnienia.

Ponadto art. 10 ust. 6 wyraźnie określa wymóg złożenia pisemnego Oświadczenia, w którym podatnik wyraźnie określi chęć rezygnacji z przysługującego mu zwolnienia, co oznacza w pełni świadome i zamierzone wykonanie woli i spełnienie wymogu określonego art. 10 ust. 6 ustawy o VAT.

Według słownika języka polskiego "pisemne oświadczenie" jest to "oficjalna wypowiedź na piśmie przedstawiająca czyjeś stanowisko w sprawie", a w przypadku bardzo lakonicznej informacji wynikającej z zakreślenia poz. 60 w formularzu VAT-R nie zaistniała nawet prowizoryczna forma oficjalnej wypowiedzi podatnika o jego woli.

Określenie zamiaru wykonywania pewnych czynności nie jest jednoznaczne z oświadczeniem woli w zakresie chęci ich opodatkowania. Czynności dotyczące zamiaru dokonywania nabyć wewnątrzwspólnotowych są wyłącznie informacją (zgodnie z opisem formularza VAT-R w części C3), natomiast zawiadomienie o dobrowolnym przyjęciu na siebie zobowiązania podatkowego jest oświadczeniem woli. W przypadku Zainteresowanego, do formularza VAT-R nie dołączył on żadnego oświadczenia o rezygnacji z przysługującego mu prawa zwolnienia z podatku VAT nabyć wewnątrzwspólnotowych, dlatego uważa on, że zastosowanie wobec niego przepisu art. 10 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, jest nadinterpretacją przepisów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie tut. Organ informuje, iż niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym w 2010 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca rozpoczął dnia 15 lutego 2010 r. działalność gospodarczą, w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych. Zainteresowany dokonując zgłoszenia w urzędzie skarbowym skorzystał z przysługującego mu zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Przez cały 2010 r. Zainteresowany był zwolniony od podatku VAT. Jednak mając zamiar dokonywać zakupów towarów do swojej działalności w krajach Unii Europejskiej, zgłosił ten fakt naczelnikowi urzędu skarbowego na druku VAT-R zakreślając rubrykę 60 formularza. W trakcie 2010 r. Wnioskodawca dokonał zakupu towarów w Niemczech na łączną kwotę: 6.287 PLN. Zainteresowany nie składał deklaracji VAT, ani informacji podsumowującej VAT-UE z zakresu zakupów towarów w Niemczech. W lipcu 2010 r. otrzymał on z urzędu skarbowego wezwanie do złożenia deklaracji VAT-8 oraz informacji podsumowującej VAT-UE oraz zapłaty podatku z tytułu wykonanych nabyć wewnątrzwspólnotowych towarów - żywicy do usuwania zarysowań i pęknięć szyb.

W opinii Wnioskodawcy, korzystając ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, zgłosił ten fakt naczelnikowi urzędu skarbowego na druku VAT-R. Zaznaczenie rubryki 60 tego formularza było wyłącznie tylko zawiadomieniem o zamiarze wykonywania czynności nabyć towarów z krajów Unii Europejskiej, nie zaś pisemnym oświadczeniem o rezygnacji z prawa zwolnienia z uwagi na obroty nie przekraczające kwoty 50.000 zł w roku podatkowym, zgodnie z przysługującym mu zapisem art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z powołanych przepisów wynika, iż potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

* po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego (nie zawsze musi być podatnikiem VAT) musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa towarów,

* po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie gra tu roli, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Należny z tytułu obrotu podatek rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Podkreślić wszakże należy, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie - zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie wedle stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa co do zasady wedle stawki 0% powoduje, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:

W myśl art. 10 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 3 ustawy, przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, jeżeli przedmiotem nabycia są:

Przyjęcie powyższego rozwiązania nie zakłóca reguł konkurencji, gdyż brak w ww. przypadkach opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powoduje równoczesne opodatkowanie korelujących z nimi wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. W takim zatem przypadku, gdy status nabywcy powoduje, że nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (brak opodatkowania po stronie nabywcy), następuje obciążenie podatkiem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a więc opodatkowanie nie następuje - jak to jest zasadą przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w kraju przeznaczenia - lecz ma miejsce w kraju wysyłki (dostawca opodatkowuje je w swoim kraju według stawki obowiązującej w jego kraju).

W tym miejscu należy wskazać na art. 10 ust. 6 ustawy. Przepis ten wskazuje, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów może mieć zastosowanie w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, do podatników oraz osób prawnych niebędących podatnikami, pod warunkiem złożenia przez te podmioty naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania tych czynności.

Przepis art. 96 ust. 1 ustawy stanowi, iż podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do treści art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z uwagi na szczególne mechanizmy rządzące opodatkowaniem transakcji wewnątrzwspólnowych, konieczne było wprowadzenie w prawie krajowym szczególnych przepisów dotyczących rejestrowania podmiotów uczestniczących w dokonywaniu tych transakcji, zasad nadawania im unikalnych numerów identyfikacyjnych oraz zasad i trybu identyfikowania podmiotów, które rozpoznają transakcje wewnątrzwspólnotowe.

W myśl art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Zatem, obowiązek rejestracji został nałożony na tych podatników, którzy zawsze rozpoznają transakcje wewnątrzwspólnotowe. Są to podatnicy VAT niebędący rolnikami ryczałtowymi, niebędący podatnikami wykonującymi czynności nieopodatkowane lub niebędący zwolnionymi podmiotowo od podatku.

Jednak stosownie do art. 97 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6.

Warunkiem opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w państwie nabywcy jest podanie przez niego numeru identyfikacyjnego, pod którym jest on zidentyfikowany w danym państwie. Stąd też obowiązek rejestracji w charakterze "podatników VAT UE", który umożliwić ma opodatkowanie przedmiotowych transakcji w państwie zamawiającego jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zainteresowany poinformował, iż dokonując zgłoszenia w urzędzie skarbowym, mając zamiar dokonywać zakupów towarów do swojej działalności w krajach Unii Europejskiej, zgłosił ten fakt naczelnikowi urzędu skarbowego na druku VAT-R zakreślając rubrykę 60 tego formularza.

Zatem zgodnie z art. 97 ust. 2 ustawy, Wnioskodawca dokonał zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym o zamiarze wykonywania wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

Tym samym, nabycia towarów dokonywane przez Zainteresowanego w 2010 r. należało traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, gdyż zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy, złożył on naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowywania tych czynności. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania art. 10 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z art. 99 ust. 8 ustawy wynika, iż podatnicy wymienieni w art. 15, inni niż zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i osoby prawne niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, lub którzy skorzystali z możliwości wymienionej w art. 10 ust. 6, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe w zakresie dokonywanych nabyć za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.

W § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333) określony został wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-8), o której mowa w art. 99 ust. 8 ustawy. Deklarację tę, dla celów rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obowiązani są składać podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT UE.

Służy ona do rozliczania podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w przypadku, gdy podatnicy, którzy nie mają obowiązku składania deklaracji VAT-7 i VAT-7K, dokonują wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, których wartość przekroczyła kwotę 50.000 zł lub w sytuacji, gdy wartość tego nabycia nie przekroczyła ww. kwoty, ale podjęli decyzję o opodatkowaniu nabycia, co potwierdzili stosownym zawiadomieniem złożonym w urzędzie skarbowym.

Z kolei w świetle art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zatem, Zainteresowany dokonując wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów był zobowiązany z tego tytułu do wystawienia faktur wewnętrznych, wykazania tych transakcji w informacji podsumowującej oraz w deklaracji podatkowej VAT-8.

Reasumując, Wnioskodawca zarejestrowany jako podatnik dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, nabywając na warunkach określonych w art. 9 ust. 1 ustawy w krajach Unii Europejskiej towary, pomimo że ich wartość nie przekroczyła w 2010 r. 50.000 zł, zobowiązany był traktować je jako wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów i opodatkować je podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie złożenie formularza VAT-R (w 2010 r.) przez Zainteresowanego w urzędzie skarbowym z wyborem zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, przy jednoczesnym zawiadomieniu o zamiarze wykonywania czynności wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów (rubryka 60 formularza) było zgłoszeniem do opodatkowania czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zawartym w przepisie art. 10 ust. 6 ustawy i jednocześnie dobrowolną rezygnacją z prawa określonego w art. 10 ust. 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.