ILPP4/443-591/14-3/EWW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 lutego 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-591/14-3/EWW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółka, przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2014 r. (data wpływu 7 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie posiadanej dokumentacji #61485; jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie posiadanej dokumentacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytową podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce i zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT), o którym mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), zarejestrowanym także na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych (podatnik VAT UE). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu urządzeniami elektronicznymi. W skład towarów, które sprzedaje Wnioskodawca wchodzą m.in. przenośne komputery (tzw. "tablety") oraz telefony komórkowe i inne urządzenia elektroniczne. Wnioskodawca posiada stałe kontakty handlowe, nabywa swoje towary od wąskiego grona kontrahentów, a także wąskiemu gronu kontrahentów sprzedaje oferowane przez siebie towary. W praktyce Wnioskodawca zazwyczaj nabywa towary na terytorium Polski i sprzedaje je na terenie Unii Europejskiej, tj. również dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: WDT).

Jak już uprzednio wskazano, Wnioskodawca posiada stałych kontrahentów, których rzetelność nie budzi jego wątpliwości.

Bez względu na to, polityka Wnioskodawcy zakłada dokładne i kompletne dokumentowanie dokonanych transakcji zarówno zakupu, jak i sprzedaży towarów przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym, przy okazji każdego nabycia towarów, Wnioskodawca gromadzi następujące dokumenty:

* dokumenty zamówienia na towary, skierowane przez Wnioskodawcę do dostawcy;

* wystawione przez dostawcę faktury proforma;

* faktury zakupu towarów, opieczętowane i podpisane przez dostawców;

* dokumenty księgowe WZ, odpowiadające treści faktur zakupowych, opieczętowane i podpisane przez dostawców Wnioskodawcy, potwierdzające, że towar został wydany z magazynu dostawcy;

* protokoły odbioru towarów, zawierające informacje: którego dnia, o której godzinie, kto oraz jakim środkiem transportu dostarczył towary.

Taki protokół jest sporządzany i podpisywany przez osoby współpracujące z Wnioskodawcą, potwierdzające, że towar będący przedmiotem dostawy został dostarczony do magazynu Wnioskodawcy;

* opieczętowane i potwierdzone oryginały międzynarodowych listów przewozowych CMR dotyczące konkretnych faktur, potwierdzające transport konkretnego towaru;

* potwierdzenia zapłaty za towary, będące przedmiotem dostawy;

* opieczętowane oświadczenia dostawcy, że wykaże on VAT wykazany na swojej fakturze sprzedażowej w deklaracji VAT-7 oraz że zapłaci podatek do właściwego urzędu skarbowego;

* kopie deklaracji VAT-7 dostawcy wraz z potwierdzeniami zapłaty podatku.

Natomiast dokumentacje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zawierają następujący zestaw dokumentów:

* skierowane do Wnioskodawcy dokumenty zamówienia na towary;

* wystawione przez Wnioskodawcę faktury proforma;

* wystawione przez Wnioskodawcę faktury sprzedaży;

* międzynarodowe listy przewozowe CMR dotyczące nadania towaru za pośrednictwem firmy transportowej;

* potwierdzenia przelewów dokonanych przez odbiorcę towarów;

* faktury transportowe dotyczące wysyłki z magazynu Wnioskodawcy do odbiorców;

* potwierdzenia zapłaty za faktury transportowe;

* oświadczenia Wnioskodawcy, że transport udokumentowany fakturą otrzymaną od firmy transportowej dotyczy konkretnej faktury sprzedażowej;

* tabele podpisane przez odbiorców towarów, zawierające informacje: jakiej faktury dotyczy sprzedaż, datę wysyłki i odbioru oraz dane identyfikacyjne środka transportu.

Ponadto Wnioskodawca:

a.

wykazuje w rejestrach VAT (zakupu lub sprzedaży) wszelkie dokonane transakcje, opodatkowane podatkiem od towarów i usług, a w zakresie transakcji wewnątrzwspólnotowych #61485; przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

b.

posiada specyfikacje odbieranych i wysyłanych towarów w postaci wykazów numerów IMEI;

c.

wykonuje zdjęcia, dokumentujące wywóz i przywóz towarów.

Wnioskodawca, przed nawiązaniem współpracy z danym kontrahentem, weryfikuje fakt zarejestrowania przez ten podmiot działalności gospodarczej we właściwym rejestrze, zwykle uzyskując dokumenty rejestrowe potwierdzone za zgodność z oryginałem. Weryfikowana jest też aktywność podmiotu gospodarczego na stronie internetowej Głównego Urzędu Statystycznego. Wnioskodawca uzyskuje również od kontrahentów zaświadczenia o niezaleganiu z płatnościami podatków. Weryfikacji podlega również numer NIP albo, w przypadku transakcji wewnątrzwspólnotowych, numer podatkowy odpowiedni dla danego kraju, w tym numer podatkowy dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT UE) #61485; za pomocą Krajowej Informacji Podatkowej w Koninie oraz systemu VIES.

Wnioskodawca podkreśla, że dokonuje dostaw wewnątrzwspólnotowych wyłącznie na rzecz zarejestrowanych podatników podatku od wartości dodanej, posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Przedmiotowe towary Wnioskodawca nabywa ze stawką podatku VAT 23% i rozlicza ten podatek jako podatek naliczony. Wewnątrzwspólnotową dostawę wykazuje w rejestrze VAT ze stawką 0%, taką też stawkę wykazuje na fakturach dokumentujących WDT.

Transakcje Wnioskodawcy z kontrahentami są faktycznie dokonywane. Według wiedzy Wnioskodawcy, jego kontrahenci (dostawcy i odbiorcy) są rzetelnymi podatnikami VAT, rozliczającymi dokonane transakcje.

Wnioskodawca, w ramach współpracy ze swoimi kontrahentami, planuje również w przyszłych okresach rozliczeniowych dokonać transakcji analogicznych do powyżej opisanych transakcji ze swoimi kontrahentami. Będzie również dokumentować te transakcje na dotychczasowych zasadach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokumenty wymienione w opisie sprawy, za pomocą których Wnioskodawca dokumentuje dokonane transakcje WDT są wystarczające w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy, do zastosowania przez niego stawki 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokumenty które on gromadzi, pozwolą mu zastosować stawkę 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, "w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42".

Artykuł 42 ustawy o VAT formułuje warunki zastosowania stawki 0%. Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3.

podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Ustawa o VAT ściśle wskazuje, jakimi dokumentami należy udokumentować wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 42 ust. 3, "Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1.

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju #61485; w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2.

(uchylony),

3.

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4.

(uchylony)

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5".

Ust. 4 i 5 dotyczą sytuacji, w których podatnik dokonuje wywozu bez wykorzystania zewnętrznej firmy transportowej, oraz dostawy środków transportu. Żadna z powyższych sytuacji nie zachodzi w odniesieniu do Wnioskodawcy.

W praktyce obrotu gospodarczego może się zdarzyć, że dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, nie będą jednoznacznie potwierdzać dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Sytuację taką reguluje art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, który stanowi, że "W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1.

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2.

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3.

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny #61485; dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4.

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju".

W ocenie Wnioskodawcy, art. 41 ust. 3 w zw. z art. 42 ustawy o VAT należy rozumieć w ten sposób, że w przypadku, gdy dokumenty określone w art. 42 ust. 3-5 ustawy o VAT nie potwierdzają jednoznacznie, że WDT miało miejsce, wówczas należy odwołać się do dokumentów określonych w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Jeżeli zaś podatnik posiada którykolwiek z tych dokumentów, wówczas przysługuje mu prawo do zastosowania stawki 0% w odniesieniu do tak udokumentowanej WDT.

W świetle powyżej zaprezentowanych przepisów, w ocenie Wnioskodawcy, należy uznać, że przysługiwać mu będzie prawo do zastosowania stawki 0%, ponieważ:

a. wewnątrzwspólnotowa dostawa zostanie faktycznie dokonana;

b. Wnioskodawca dokona dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

c. Wnioskodawca posiadać będzie dokumenty wypełniające dyspozycję art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, świadczące o tym, że WDT zostało faktycznie dokonane, tj. międzynarodowy list przewozowy CMR oraz specyfikację towaru w postaci wykazu numerów IMEI;

d. Wnioskodawca posiadać będzie także dokumenty określone w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, dodatkowo potwierdzające fakt dokonania WDT (dokumenty dotyczące zamówienia na towar, potwierdzenia przelewów na rachunek bankowy za towar).

Końcowo należy wskazać na pogląd wynikający z orzecznictwa TSUE (orzeczenia: C-409/04 Teleos plc i C-146/05 Albert Collee) oraz sądów polskich (uchwała Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10), że katalog dokumentów określonych w art. 42 ustawy o VAT nie jest katalogiem bezwzględnie obligatoryjnym i zamkniętym i podatnikowi przysługuje prawo do stosowania stawki 0%, jeżeli może udowodnić innymi dowodami, że WDT miało miejsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy - przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu - przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Przepisy art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy wymagają dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, aby obie strony transakcji były podatnikami zarejestrowanymi dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w różnych krajach członkowskich, tj. aby dostawca towaru był zarejestrowany jako podatnik VAT UE na terytorium Polski zaś nabywcą towaru winien być podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska. Jest to związane z faktem, że dana dostawa tylko wówczas może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - czego praktycznym wyrazem jest stawka 0% (z prawem do odliczenia) - jeśli zapewnione jest, że dostawa ta będzie opodatkowana w państwie nabywcy towaru, co zagwarantowane będzie wówczas, jeśli zostanie ona opodatkowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie.

Zatem zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie wg stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa wg stawki 0% (z prawem do odliczenia) powoduje, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką komandytową podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce i zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT), zarejestrowanym także na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych (podatnik VAT UE). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu urządzeniami elektronicznymi. Wnioskodawca zazwyczaj nabywa towary na terytorium Polski i sprzedaje je na terenie Unii Europejskiej, tj. również dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Wnioskodawca dokonuje dostaw wewnątrzwspólnotowych wyłącznie na rzecz zarejestrowanych podatników podatku od wartości dodanej, posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Artykuł 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 (art. 41 ust. 3 ustawy).

Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3.

podatnik składający deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Przedmiotowa sprawa dotyczy sytuacji, gdy transport towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wykonywany będzie przez firmę transportową.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 - zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy - są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1.

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2.

(uchylony),

3.

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4.

(uchylony)

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 11 ustawy - w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1.

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2.

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3.

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4.

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, a w konsekwencji jej opodatkowanie preferencyjną stawką podatku w wysokości 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków - o którym mowa wyżej - od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej opodatkowanej stawką podatku w wysokości 0%, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym ważne jest to, aby posiadane przez podatnika dokumenty zawierały informacje z których wynika, że określony towar został wywieziony z terytorium kraju oraz został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest zatem w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych skutki podatkowe.

Należy jednak stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% Wnioskodawca będzie musiał posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jak wskazał Wnioskodawca, dokumentacje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zawierają następujący zestaw dokumentów:

* dokumenty zamówienia na towary, skierowane przez Wnioskodawcę do dostawcy;

* wystawione przez dostawcę faktury proforma;

* faktury zakupu towarów, opieczętowane i podpisane przez dostawców;

* dokumenty księgowe WZ, odpowiadające treści faktur zakupowych, opieczętowane i podpisane przez dostawców Wnioskodawcy, potwierdzające, że towar został wydany z magazynu dostawcy;

* protokoły odbioru towarów, zawierające informacje: którego dnia, o której godzinie, kto oraz jakim środkiem transportu dostarczył towary.

Taki protokół jest sporządzany i podpisywany przez osoby współpracujące z Wnioskodawcą, potwierdzające, że towar będący przedmiotem dostawy został dostarczony do magazynu Wnioskodawcy;

* opieczętowane i potwierdzone oryginały międzynarodowych listów przewozowych CMR dotyczące konkretnych faktur, potwierdzające transport konkretnego towaru;

* potwierdzenia zapłaty za towary, będące przedmiotem dostawy;

* opieczętowane oświadczenia dostawcy, że wykaże on VAT wykazany na swojej fakturze sprzedażowej w deklaracji VAT-7 oraz że zapłaci podatek do właściwego urzędu skarbowego;

* kopie deklaracji VAT-7 dostawcy wraz z potwierdzeniami zapłaty podatku.

Biorąc pod uwagę przedstawione dokumenty należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie posiadał dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy potwierdzające, że towary będące przedmiotem danej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Zatem, dokumenty wymienione w opisie sprawy, za pomocą których Wnioskodawca udokumentuje dokonane transakcje będą wystarczające w rozumieniu art. 42 ustawy, do zastosowania przez niego stawki 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej możliwości zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie posiadanej dokumentacji. Natomiast w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od kontrahentów, gdy pomimo zachowania należytej staranności przez Wnioskodawcę okazałoby się, że są oni nierzetelni, możliwości zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bez względu na rzetelność kontrahentów oraz prawa do zwrotu podatku w terminie 25 dni, wydana została w dniu 3 lutego 2015 r. interpretacja indywidualna nr ILPP4/443-591/14-2/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl