ILPP4/443-570/11-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2011 r. (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem indywidualnym, prowadzącym od 2002 r. do dnia dzisiejszego gospodarstwo rolne o powierzchni ok. 90 ha. Z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług medycznych (ok. 95%) i innych usług objętych podatkiem od towarów i usług ok. 5% (w tym usługi komputerowe). Uzyskuje także wynagrodzenie ze stosunku pracy. W grudniu 2002 r. Zainteresowany zakupił działkę rolną (niezabudowaną) Nr 49, obręb Wiązów na poszerzenie prowadzonej działalności rolniczej. Wnioskodawca zamierzał stworzyć obok gospodarstwa konwencjonalnego, także gospodarstwo ekologiczne. Chcąc uzyskać w tamtym okresie dotacje unijne nie mógł prowadzić takich gospodarstw równocześnie. W związku z powyższym, w maju 2005 r. podjął decyzję o przekazaniu ww. działki w drodze darowizny mamie, która podjęła się kontynuacji prowadzonego gospodarstwa konwencjonalnego. Zainteresowany natomiast zajął się uprawą ekologiczną.

W bieżącym roku mama Wnioskodawcy ze względu na wiek i stan zdrowia uniemożliwiający jej dalsze prowadzenie działalności rolniczej przekazała mu w drodze darowizny ww. działkę. W tym też roku, został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i część wskazanego gruntu została w nim zakwalifikowana jako grunt budowlany. W związku z powyższym, w wyniku podziału rzeczonego gruntu powstało 19 działek budowlanych, które ma on zamiar zbywać na wolnym rynku a środki uzyskane z tej sprzedaży chce przeznaczyć na zakup gruntów rolnych w celu powiększenia istniejącego gospodarstwa rolnego. Zainteresowany wskazał, że nie dokonywał sprzedaży innych działek budowlanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek wydzielonych z gospodarstwa rolnego będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego opisu sprawy opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek budowlanych stanowiących część gospodarstwa rolnego nie znajduje podstaw. W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów ustawodawca rozumie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o czym stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przy czym zgodnie z definicją zawartą w art. 2 przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast definicja podatnika zawarta jest w art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pojęcie działalności gospodarczej reguluje ust. 2 art. 15 tej ustawy stanowiąc, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W przedmiotowej sprawie, w związku z tym, że Polska jest krajem członkowskim UE należy mieć na względzie przepisy unijne, a w szczególności Dyrektywę Rady nr 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L06.347 z dnia 11 grudnia 2006 r. z późn. zm.). W art. 9 Dyrektywa wskazuje, że "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Przy czym zgodnie z art. 12 tej Dyrektywy, Państwa Członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności transakcję dostawy terenu budowlanego. Przywołane regulacje są odpowiednikami art. 4 ust. 1, 2 i 3 VI Dyrektywy Rady 77/388 z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 145 z późn. zm.). Realizacją w polskim prawie podatkowym powyższych przepisów prawa wspólnotowego jest art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, który w szczególności zwraca uwagę na zamiar częstotliwego wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W wyroku NSA w składzie 7 sędziów z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07 (opubl. w: ONSAiWSA z 2008 r., Nr l s. 8) Sąd wyraził pogląd, iż przepisy art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u. powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. NSA stwierdził, że jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, to w świetle art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie. Mając na uwadze powyższe przepisy Zainteresowany uważa, że sprzedaż działek wydzielonych z gospodarstwa, z której środki będą przeznaczone na jego powiększenie nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sprzedaży tych działek nie można bowiem zakwalifikować jako działalność rolniczą, a jako okazjonalną sprzedaż majątku prywatnego. Działalność rolnicza zdefiniowana jest w art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowle i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych. W myśl pkt 16 ww. artykułu, pod pojęciem "gospodarstwo rolne" należy rozumieć gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Z kolei pkt 20 tego artykułu określa, iż pod pojęciem "produktów rolnych" należy rozumieć towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim. Z regulacji art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.) wynika, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując czynności sprzedaży gruntu z powodu jego przekształcenia z rolnego na grunt budowlany nie dokonuje on w tym momencie żadnych czynności zdefiniowanych powyżej jako działalność rolnicza, a dokonuje sprzedaży majątku prywatnego. Nie jest to także działalność handlowa, gdyż grunty te były przez niego dłuższy czas użytkowane w działalności rolniczej i nie dokonałby ich sprzedaży, gdyby nie zmiana ich klasyfikacji, o którą nie występował. Sprzedaż tych gruntów nie ma także nic wspólnego z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, z tytułu której jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podobne stanowisko prezentowane jest również w orzeczeniach sądów. W orzeczeniu sygn. akt I SA/Gd 20/11 - wyrok WSA w Gdańsku - zaprezentowano stanowisko, iż nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celach odsprzedaży (tj. w celach handlowych) - nabycie sprzedawanych gruntów musi bowiem nastąpić w celach wykonywania działalności handlowej, a nie w innych celach. Ponadto stwierdzono, że zbycie nawet kilku, czy kilkunastu działek budowlanych, powstałych z podziału gruntu rolnego nabytego na cele prywatne i po zmianie przeznaczenia tego gruntu, nie stanowi per se działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na brak przesłanek uznania takiej działalności za działalność handlową. Również w orzeczeniu sygn. akt I FSK 448/10 Naczelny Sąd Administracyjny wyraził opinię, że czynność opodatkowana w postaci dostawy towaru lub świadczenia usług ma miejsce wówczas, gdy w odniesieniu do tej właśnie czynności dany podmiot występuje w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej, a więc podmiotu prowadzącego w określonym zakresie działalność gospodarczą. Ponadto stwierdził, iż aby uznać dokonującego dostawy za podatnika, konieczne jest stwierdzenie, że przy sprzedaży przedmiotowych działek gruntu występować będzie jako handlowiec w zakresie obrotu nieruchomościami, a nie jedynie okazjonalny sprzedawca. Mając powyższe na uwadze Zainteresowany uważa, że sprzedaż działek wydzielonych z gospodarstwa rolnego nie będzie podlegać podatkowi od towarów i usług, gdyż ich dostawa nie następuje zarówno w działalności handlowej jak i rolniczej, a stanowi jedynie sprzedaż majątku osobistego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży działek jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, czy nieruchomość była wykorzystywana przez nią do celów zarobkowych oraz czy została nabyta na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

W związku z powyższym wskazać należy, iż działalnością gospodarczą jest również działalność rolnicza, w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy, zgodnie z którym, przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Przez gospodarstwo rolne, rozumie się gospodarstwo rolne w myśl przepisów o podatku rolnym (art. 2 pkt 16 ustawy).

Z kolei zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Wskazać w tym miejscu należy, iż zgodnie z art. art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Stanowi zatem zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej.

Natomiast w myśl art. 55³ ustawy - Kodeks cywilny, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Zatem rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Jeśli więc osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z własną działalnością, jest z tego tytułu podatnikiem podatku VAT.

Dla celów ustalenia, czy dostawa działek wyczerpuje znamiona pojęcia "działalność gospodarcza" koniecznym jest także ustalenie, czy zamiarem wykonania czynności jest jej dokonywanie w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar", jak również nie precyzuje pojęcia "sposób częstotliwy", w każdym przypadku należy badać, czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie).

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili sprzedaży towaru.

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzonej działalności gospodarczej, co może mieć miejsce również przy czynności dokonanej jednorazowo.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż Wnioskodawca jest rolnikiem indywidualnym prowadzącym od 2002 r. do dnia dzisiejszego gospodarstwo rolne o powierzchni ok. 90 ha. Z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług medycznych (ok. 95%) i innych usług objętych podatkiem od towarów i usług ok. 5% (w tym usługi komputerowe). Uzyskuje także wynagrodzenie ze stosunku pracy. W grudniu 2002 r. Zainteresowany zakupił działkę rolną (niezabudowaną) Nr 49, obręb Wiązów na poszerzenie prowadzonej działalności rolniczej. Wnioskodawca zamierzał stworzyć obok gospodarstwa konwencjonalnego, także gospodarstwo ekologiczne. Chcąc uzyskać w tamtym okresie dotacje unijne nie mógł prowadzić takich gospodarstw równocześnie. W związku z powyższym w maju 2005 r. podjął decyzję o przekazaniu ww. działki w drodze darowizny mamie, która podjęła się kontynuacji prowadzonego gospodarstwa konwencjonalnego. Zainteresowany natomiast zajął się uprawą ekologiczną. W bieżącym roku mama Wnioskodawcy ze względu na wiek i stan zdrowia uniemożliwiający jej dalsze prowadzenie działalności rolniczej, przekazała mu w drodze darowizny ww. działkę. W tym też roku, został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i część wskazanego gruntu została w nim zakwalifikowana jako grunt budowlany. W związku z powyższym, w wyniku podziału tego gruntu powstało 19 działek budowlanych, które ma on zamiar zbywać na wolnym rynku a środki uzyskane z tej sprzedaży chce przeznaczyć na zakup gruntów rolnych w celu powiększenia istniejącego gospodarstwa rolnego. Zainteresowany wskazał, że nie dokonywał sprzedaży innych działek budowlanych.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż działki będące przedmiotem sprzedaży były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do celów zarobkowych (prowadzenie działalności gospodarczej - rolniczej) oraz zostały przez niego nabyte z przeznaczeniem do działalności handlowej (nabycie gruntu nie nastąpiło na cele prywatne Zainteresowanego).

Także zakres i skala planowanego przedsięwzięcia (planowana sprzedaż 19 działek budowlanych) oraz podjęte przez Wnioskodawcę działania (dokonanie przed sprzedażą podziału gruntu na działki budowlane), wskazują na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy, a więc w okolicznościach przesądzających o prowadzeniu działalności gospodarczej. Bowiem dostawa działek będącym przedmiotem wniosku będzie realizowana z zamiarem ich powtarzania i zmierza do nadania im zorganizowanego charakteru.

Należy zgodzić się z twierdzeniem, iż nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy dostawa (sprzedaż) majątku prywatnego, wykorzystywanego dla zaspokojenia potrzeb osobistych. W rozpoznawanej sprawie jednak taka sytuacja nie występuje. Bowiem jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca nie wykorzystywał nabytego gruntu na zaspokojenie własnych potrzeb osobistych.

Reasumując, planowana sprzedaż działek wydzielonych z gospodarstwa rolnego będzie czynnością wykonywaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowany z tytułu ich sprzedaży będzie działał w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy. Zatem ich sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zauważa, iż rozwiązania przyjęte w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług odnoszące się do zakresu opodatkowania ww. podatkiem nie są sprzeczne z rozwiązaniami obowiązującymi w prawie europejskim.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Przy zaistniałym podobieństwie stanu faktycznego oraz rozważań prawnych organ podatkowy uważa, iż w badanej sprawie należy jednak uznać stanowisko Zainteresowanego za nieprawidłowe.

Niniejszy wniosek został rozpatrzony w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii opodatkowania sprzedaży działek budowlanych. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w kwestii opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości w dniu 14 listopada 2011 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/415-854/11-2/MW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.