ILPP4/443-554/12-2/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2012 r. (data wpływu 10 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 10 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje samochody będące jego własnością. W celu ułatwienia pracownikom rozliczeń z tytułu zakupów związanych z użytkowaniem samochodów, Spółka zawarła z kontrahentem (dalej: Pośrednik) umowę w zakresie realizacji transakcji bezgotówkowych przy użyciu Kart Flotowych (...) (dalej: Karty Flota). Przedmiotem umowy jest umożliwienie Zainteresowanemu bezgotówkowe zaopatrzenie samochodów na stacjach benzynowych w paliwo, smary, części zamienne, inne akcesoria i usługi ściśle określone w umowie. W ramach transakcji możliwe jest również bezgotówkowe rozliczenie opłat za autostrady. Karty Flota uprawniają Spółkę do dokonywania zakupów zarówno u operatorów stanowiących własność pośrednika, jak również u operatorów będących podmiotami trzecimi (dalej: Dostawcy). W tym celu Pośrednik zawiera z Dostawcami umowy, w których określa zasady współpracy z Dostawcą w zakresie dostaw towarów i świadczenia usług realizowanych przy wykorzystaniu kart paliwowych.

Lista Dostawców obsługujących Karty Flota jest określona przez Pośrednika w ramach zawartej umowy i w ogólnych warunkach sprzedaży i używania kart flotowych. Umowa taka reguluje także inne istotne warunki handlowe, takie jak sposób ustalania ceny jaką płaci Wnioskodawca, terminy płatności itd.

Proces fakturowania i rozliczania opisanych transakcji wygląda następująco. W ustalonych okresach rozliczeniowych (miesięcznych) Pośrednik wystawia na rzecz Zainteresowanego faktury VAT wraz ze specyfikacją towarów i usług wydanych/wyświadczonych Spółce w danym okresie oraz opłaty za użytkowanie kart: składającą się z jednorazowej opłaty za wydanie karty oraz opłaty miesięcznej. Wnioskodawca dokonuje odliczenia podatku VAT wynikającego z otrzymanych faktur wystawionych przez Pośrednika z uwzględnieniem ograniczenia wynikającego z art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 585 - obowiązującej do końca 2012 r.) oraz w ustawie o VAT (tekst jedn.: w art. 88a, który wejdzie w życie w dniu 1 stycznia 2013 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur otrzymanych od Pośrednika związanych z korzystaniem z Kart Flota.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcje dokonywane pomiędzy nim a Pośrednikiem, polegające na obciążeniu go za towary i usługi wydane mu bezpośrednio przez Dostawców stanowią odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. Pośrednik zobowiązany jest do udokumentowania tych transakcji fakturami VAT oraz do wykazania w nich kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce zalicza się odpowiednio dostawę towarów lub świadczenie usług dokonane na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 8 ustawy w sytuacji, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że ustawodawca uregulował sposób opodatkowania specyficznych transakcji, w których uczestniczą więcej niż 2 podmioty przy czym towar jest wydawany przez pierwszego dostawcę bezpośrednio na rzecz ostatniego (finalnego) nabywcy. Są to tzw. transakcje łańcuchowe, w ramach których przyjmuje się, że każdy z podmiotów uczestniczących w łańcuchu dostaw wykonał czynność opodatkowaną VAT (odpłatną dostawę towarów). Nie ma przy tym znaczenia, że podmiot "środkowy" nigdy nie otrzymał fizycznie tego towaru. Ustawodawca przyjął bowiem pewnego rodzaju fikcję prawną skutkującą tym, że każdy z podatników uczestniczących w tego typu transakcji dokonał czynności opodatkowanej VAT, a w rezultacie jest zobowiązany do naliczenia podatku należnego i wystawienia faktury VAT dla dokonanej przez siebie dostawy towarów.

Analogiczne regulacje zostały przewidziane w przypadku świadczenia usług. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się co do zasady każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Z kolei w sytuacji, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi (art. 8 ust. 2a ustawy o VAT).

W ocenie Spółki, powyższe przepisy mają zastosowanie w zaprezentowanym we wniosku stanie faktycznym. Na podstawie umów zawartych z Dostawcami, Pośrednik nabywa od Dostawców określone towary lub usługi, które następnie odprzedaje Wnioskodawcy. Fizyczne wydanie towarów czy faktyczne świadczenie usług ma natomiast miejsce pomiędzy Dostawcami (podmiot pierwszy w łańcuchu) a Zainteresowanym (podmiot ostatni). Pośrednik występuje w tym wypadku zarówno jako nabywca jak i dostawca, biorący - zgodnie z cytowanymi przepisami - udział w łańcuchu dostaw i świadczeniu usług. Oznacza to, że jest podatnikiem VAT z tytułu opisanych transakcji. Fakt, że Spółka fizycznie nie dysponuje towarami pozostaje w tym wypadku bez znaczenia, gdyż w świetle ustawy o VAT jest zobowiązana do odpowiedniego dokumentowania transakcji i wykazania ich w swoich rozliczeniach podatkowych, co wynika z fikcji prawnej stworzonej przez art. 7 ust. 8 ustawy o VAT. Na udział Pośrednika w łańcuchu dostaw i świadczeniu usług wskazuje również sam charakter jego działań. Jest on bowiem aktywnym uczestnikiem transakcji, gdyż negocjuje odpowiednie warunki z Dostawcą w zakresie oferowanych przez niego towarów i usług, a następnie ustala odpowiednie zasady współpracy i dostaw towarów i usług z Wnioskodawcą. W zakresie Pośrednika leży również uzgodnienie listy towarów i usług, które będą mogły zostać nabyte przy użyciu Kart Flota oraz zasięg obowiązywania tych kart. Pośrednik dokonując więc dostawy towarów i usług działa jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, która obejmuje m.in. wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców (...). Taka sytuacja ma właśnie miejsce w przedstawionym przez Zainteresowanego stanie faktycznym, gdyż Pośrednik tam występuje w roli handlowca nabywającego i odprzedającego towary i usługi (dokonuje obrotu). Działając jako podatnik VAT, Pośrednik jest jednocześnie zobowiązany do wystawienia faktury VAT na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 101 art. 120 ust. 16.

Słuszność powyższej argumentacji została również potwierdzona w licznych interpretacjach Ministra Finansów dotyczących uznania transakcji dokonywanych za pośrednictwem kart paliwowych jako dostawa towarów i świadczenie usług. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 14 maja 2012 r. (nr IPPP3/443-259/12-4/JF) oraz z dnia 11 września 2012 r. (nr IPPP2/443-811/12-2/BH), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, za prawidłowe uznał stanowisko wnioskodawcy, że przy transakcjach za pośrednictwem kart paliwowych mamy do czynienia z dostawą towarów i świadczeniem usług na rzecz klientów posługujących się kartami paliwowymi przy nabyciu towarów i usług na stacjach paliw. Ponadto w interpretacji z dnia 12 września 2011 r. (nr ILPP2/443-942/11-2/AK) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że wnioskodawca zobowiązany jest do uznania transakcji pomiędzy nim a klientami za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów o podatku od towarowi usług i naliczenia w związku z obciążaniem klientów za nabycie towarów i usług przy pomocy kart paliwowych podatku należnego oraz wykazania go w deklaracji podatkowej. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu do analogicznych wniosków doszedł również w interpretacji indywidualnej z dnia 27 kwietnia 2011 r. (nr ILPP4/443-156/11-4/JKa). Pośrednio również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 4 października 2011 r. (nr IPPP1/443-1053/11-2/ISz) przyznał, że przy transakcjach za pośrednictwem kart paliwowych, mamy do czynienia z dostawą towarów i świadczeniem usług przez leasingodawcę na rzecz klientów posługujących się kartami paliwowymi przy nabyciu towarów i usług na stacjach paliw.

Mając powyższe na uwadze Spółka stoi na stanowisku, że jest zobowiązana do uznania świadczeń realizowanych przez Pośrednika za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, tym samym ma prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur otrzymanych od Pośrednika z tytułu korzystania z Kart Flota z uwzględnieniem ograniczenia wynikającego z art. 4 ustawy z dnia 18 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 585 - obowiązującym do końca 2012 r.) oraz w ustawie o VAT (tekst jedn.: w art. 88a, który wejdzie w życie w dniu 1 stycznia 2013 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Podatnikami, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Zarówno przepisy ustawy, jak i przepisy wykonawcze do ustawy, nie regulują zagadnienia odsprzedaży towaru. Uznaje się, iż odsprzedaż towaru jest dostawą towaru realizowaną bezpośrednio przez podatnika (art. 7 ust. 1 ustawy) lub realizowaną na zasadach określonych w art. 7 ust. 8 ustawy. W rezultacie, w obu ww. przypadkach dostawy ostateczne obciążenie podatkiem VAT spoczywa nie na pierwotnym nabywcy towaru, lecz na ich rzeczywistym użytkowniku.

Z cyt. wyżej przepisów art. 7 ustawy wynika, że w sytuacji, w której podatnik, działając we własnym imieniu bierze udział w dostawie towaru w taki sposób, że zakupiony towar wydaje nabywcy lub też towar ten wydaje pierwszy z podmiotów na rzecz ostatniego w kolejności nabywcy, przyjmuje się, że podatnik ten nabył towar, a następnie dokonał dostawy tego towaru. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje towar, a kolejno w stanie "nieprzetworzonym" odsprzedaje go swojemu kontrahentowi.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Artykuł 8 ust. 2a ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powołany przepis dotyczy sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie w "stanie nieprzetworzonym" odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi. W myśl ww. przepisu jest on traktowany tak, jakby świadczył tą usługę.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje samochody będące jego własnością. W celu ułatwienia pracownikom rozliczeń z tytułu zakupów związanych z użytkowaniem samochodów, Spółka zawarła z kontrahentem (Pośrednik) umowę w zakresie realizacji transakcji bezgotówkowych przy użyciu Kart Flotowych (...) (Karty Flota). Przedmiotem umowy jest umożliwienie Zainteresowanemu bezgotówkowe zaopatrzenie samochodów na stacjach benzynowych w paliwo, smary, części zamienne, inne akcesoria i usługi ściśle określone w umowie. W ramach transakcji możliwe jest również bezgotówkowe rozliczenie opłat za autostrady. Karty Flota uprawniają Spółkę do dokonywania zakupów zarówno u operatorów stanowiących własność pośrednika, jak również u operatorów będących podmiotami trzecimi (Dostawcy). W tym celu Pośrednik zawiera z Dostawcami umowy, w których określa zasady współpracy z Dostawcą w zakresie dostaw towarów i świadczenia usług realizowanych przy wykorzystaniu kart paliwowych. Lista Dostawców obsługujących Karty Flota jest określona przez Pośrednika w ramach zawartej umowy i w ogólnych warunkach sprzedaży i używania kart flotowych. Umowa taka reguluje także inne istotne warunki handlowe, takie jak sposób ustalania ceny jaką płaci Wnioskodawca, terminy płatności, itd.

Proces fakturowania i rozliczania opisanych transakcji wygląda następująco. W ustalonych okresach rozliczeniowych (miesięcznych) Pośrednik wystawia na rzecz Zainteresowanego faktury VAT wraz ze specyfikacją towarów i usług wydanych/wyświadczonych Spółce w danym okresie oraz opłaty za użytkowanie kart: składającą się z jednorazowej opłaty za wydanie karty oraz opłaty miesięcznej.

W świetle powyższego uznać należy, iż mamy tu do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca nabywa towary i usługi, uprzednio zakupione przez Pośrednika.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż transakcje dokonywane pomiędzy Pośrednikiem a Spółką, polegające na obciążaniu jej za towary i usługi wydane/wykonane dla niej bezpośrednio przez Dostawców stanowią odpłatną dostawę towarów (prawo do dysponowania towarami jak właściciel przechodzi na Wnioskodawcę) i odpłatne świadczenie usług, które to czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W przedmiotowej sprawie Spółka nabywa za pomocą kart Flota na określonych przez Pośrednika stacjach benzynowych paliwo, smary, części zamienne, inne akcesoria i usługi ściśle określone w umowie.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Na mocy art. 4 ww. ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W opisie sprawy Wnioskodawca podkreślił, iż dokonuje on odliczenia podatku VAT wynikającego z otrzymanych faktur wystawionych przez Pośrednika z uwzględnieniem ograniczenia, o którym mowa w art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.).

Zatem mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że Spółka ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur otrzymanych od Pośrednika związanych z korzystaniem z Kart Flota, w zakresie w jakim nabywane przez nią towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z jednoczesnym uwzględnieniem wskazanego powyżej ograniczenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.