ILPP4/443-549/13-4/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2013 r. (data wpływu 29 listopada 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2014 r. (data wpływu 14 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 lutego 2014 r. (data wpływu 14 lutego 2014 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy, pytanie oraz własne stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z żoną 19 grudnia 2012 r. kupili od ANr działkę o pow. 1,586 m^2, która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego leży na terenie przeznaczonym pod zabudowę jednorodzinną "2 Mn/MW". Ponieważ Zainteresowany wraz z żoną mają dwoje dzieci, planowali oni, że wybudują jeden wspólny lub dwa osobne domy, a działkę podzielą na dwie, aby każdy miał swoją. Obecnie sytuacja się zmieniła ponieważ dzieci nie bardzo chcą się budować, Wnioskodawca wraz z żoną przypuszczają, że z powodu odległości działki od A ok. 20 km, a dzieci wolą teraz mieszkać w A.

Zainteresowany wraz z żoną są emerytami nie bardzo zdolnymi do budowy tym bardziej, że Wnioskodawca jest inwalidą. Dlatego też Zainteresowany wraz z żoną myślą o ewentualnej sprzedaży części lub całej działki i przeznaczeniu pieniędzy na kupno nieruchomości w A. Wnioskodawca wraz z żoną działkę kupili ze swojego wspólnego prywatnego majątku. Oboje obecnie są emerytami, nie pracują i nie prowadzą działalności gospodarczej. Jest to pierwsza działka jaką ewentualnie musieliby sprzedać.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował, że 19 grudnia 2012 r. wraz z żoną zakupił działkę od ANr o pow. 1,586 m^2. Przedmiotowa działka wchodziła w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, a pochodzi ze zlikwidowanego Przedsiębiorstwa (...) i została przekazana ANr przez Wojewodę. Powyższa działka jest oznaczona zgodnie z wypisem z rejestru gruntów jako R - grunty orne. Wymieniona działka leży w terenie obecnie przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną "2 Mn/MW", częściowo w strefie ochronnej od napowietrznej linii elektroenergetycznej Sn 15. Wnioskodawca wraz z żoną są emerytami nie bardzo zdolnymi do budowy tym bardziej, że Zainteresowany jest inwalidą, a dzieci ze względu na odległość od A, ok. 20 km, nie bardzo myślą się budować. Dlatego też Wnioskodawca wraz z żoną myślą o ewentualnej sprzedaży całej działki i przeznaczeniu pieniędzy na kupno nieruchomości w A. Wymieniona działka nie jest wykorzystywana w działalności gospodarczej jak i rolniczej. Zainteresowany ww. nieruchomości nie udostępniał i nie udostępnia odpłatnie innym osobom na podstawie umowy: najmu, dzierżawy, użyczenia itp. Wnioskodawca ani jego żona nie są czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT. Zainteresowany aktualnie zrezygnował z podziału działki na mniejsze i zostawia ją w całości o pow. 1,586 m².

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku).

Czy jeżeli sprzedamy działkę w całości będziemy podlegać pod podatek VAT pomimo, że nie jesteśmy podatnikami VAT i nie prowadzimy działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinni oni podlegać pod podatek VAT, ponieważ nie prowadzą działalności gospodarczej, nie są podatnikami VAT. Ewentualna sprzedaż działki będzie sporadyczna, nie ciągła i częstotliwa a przy zakupie działki intencją nie był zamiar jej odsprzedaży. Zainteresowany wraz z żoną uważają, że sporadyczna wyprzedaż swojego prywatnego majątku nie powinna być uznana za działalność gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem - w świetle przytoczonych powyżej przepisów - grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Podkreślić należy, że nie każda czynność która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Konsekwentnie nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Aby przyjąć, że dany podmiot przy sprzedaży gruntu działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) trzeba ustalić, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami wskazującej, że czynności danego podmiotu przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tą rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntu istotne jest stwierdzenie, czy w świetle zaprezentowanego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu (a więc za podatnika podatku od towarów i usług), czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Wskazać należy, że zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z przedstawionego stanu sprawy wynika, że Wnioskodawca 19 grudnia 2012 r. wraz z żoną zakupił działkę od ANr o pow. 1,586 m^2. Przedmiotowa działka wchodziła w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, a pochodzi ze zlikwidowanego Przedsiębiorstwa i została przekazana ANr przez Wojewodę. Powyższa działka jest oznaczona zgodnie z wypisem z rejestru gruntów jako R - grunty orne. Wymieniona działka leży w terenie obecnie przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną "2 Mn/MW" częściowo w strefie ochronnej od napowietrznej linii elektroenergetycznej Sn 15. Ponieważ Zainteresowany wraz z żoną mają dwoje dzieci, planowali oni, że wybudują jeden wspólny lub dwa osobne domy, a działkę podzielą na dwie, aby każdy miał swoją. Obecnie sytuacja się zmieniła. Dzieci nie bardzo chcą się budować. Wnioskodawca wraz z żoną przypuszczają, że z powodu odległości działki od A, ok. 20 km Dzieci wolą teraz mieszkać w A. Dlatego też Wnioskodawca wraz z żoną myślą o ewentualnej sprzedaży całej działki i przeznaczeniu pieniędzy na kupno nieruchomości w A. Wymieniona działka nie jest wykorzystywana w działalności gospodarczej jak i rolniczej. Zainteresowany ww. nieruchomości nie udostępniał i nie udostępnia odpłatnie innym osobom na podstawie umowy: najmu, dzierżawy, użyczenia itp. Wnioskodawca ani jego żona nie są czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT. Zainteresowany aktualnie zrezygnował z podziału działki na mniejsze i zostawia ją w całości - pow. 1,586 m².

Wskazać zatem należy, że z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie działa jako producent, handlowiec lub usługodawca, a czynność sprzedaży działki stanowić będzie jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego przez niego prywatnego majątku.

W związku z powyższym, Wnioskodawca sprzedając przedmiotową działkę będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie planowanej sprzedaży działki, a dostawie działki cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, planowana sprzedaż działki w całości nie wpisuje się w definicję działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z planowaną dostawą działki Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z powyższego wynika zatem, że pisemna interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przez Zainteresowanego, który z tym wnioskiem występuje. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja indywidualna wydana Wnioskodawcy nie wywiera skutku prawnego dla jego żony.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.