ILPP4/443-509/14-4/EWW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 grudnia 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-509/14-4/EWW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2014 r. (data wpływu 25 września 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 grudnia 2014 r. (data wpływu 18 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania i opodatkowania stawką podatku w wysokości 0% wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz eksportu (bezpośredniego lub pośredniego) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania i opodatkowania stawką podatku w wysokości 0% wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz eksportu (bezpośredniego lub pośredniego). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 grudnia 2014 r. (data wpływu 18 grudnia 2014 r.) o dowód potwierdzający uiszczenie opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zarejestrować się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, a także na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce.

Spółka zamierza podjąć współpracę z podatnikiem posiadającym siedzibę w Niemczech oraz zarejestrowanym w tym kraju dla celów podatku od wartości dodanej, w tym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (dalej: "Kontrahent"). Współpraca pomiędzy podmiotami będzie polegała m.in. na tym, że Spółka będzie wytwarzała wyroby gotowe oraz części zamienne do nich z materiałów dostarczanych przez Kontrahenta oraz przez dostawców zewnętrznych jako producent kontraktowy zgodnie ze specyfikacjami przekazanymi przez Kontrahenta, które będzie następnie sprzedawała na jego rzecz.

Przy tym Kontrahent nabywać będzie towary od Spółki każdorazowo z intencją ich wywozu z Polski do innego niż Polska państwa Unii Europejskiej (w takim wypadku dla celów transakcji używać on będzie swojego niemieckiego numeru VAT-UE) bądź do kraju trzeciego, tj. poza terytorium Unii Europejskiej. Wyroby gotowe i części zamienne nabyte przez Kontrahenta od Spółki będą bowiem następnie sprzedawane przez niego ostatecznym odbiorcom mającym siedzibę poza terytorium Polski, w tym zarówno w innych krajach Unii Europejskiej jak i w krajach trzecich (dalej: "Klienci" bądź "Klient").

W ramach uzgodnień pomiędzy stronami transakcji, towary będą transportowane bezpośrednio od Wnioskodawcy z Polski do Klientów (ostatecznych odbiorców) do innych niż Polska krajów Unii Europejskiej albo do krajów trzecich.

Zgodnie ze wzajemnymi uzgodnieniami stron, warunki dostaw towarów mogą być odrębnie kształtowane w stosunku do poszczególnych transakcji (tekst jedn.: nie sposób określić jednych, danych warunków dostaw, które znajdowałyby zastosowanie do realizowanych transakcji #61485; warunki te mogą się różnić się w ramach poszczególnych dostaw). W związku jednak z preferencjami związanymi ze specyfiką realizowanych dostaw, bez względu na przyjęte przez strony (tekst jedn.: Spółkę, Kontrahenta i Klientów) warunki dostaw, czynności związane z samym transportem towarów i jego realizacją wykonywane będą każdorazowo przez zewnętrznego przewoźnika, usługodawcę, współpracującego bezpośrednio z Kontrahentem i działającego na jego rzecz. Specyfika organizacji transportu będzie wyglądała w ten sposób, że to Kontrahent będzie zajmował się organizacją transportu towarów (ustalanie z przewoźnikiem warunków transportu, zasad wynagrodzenia, zakresu odpowiedzialności stron etc.), przy czym jeśli chodzi o same techniczne aspekty takie jak ustalenie terminu transportu, miejsca rozpoczęcia wysyłki, czy dostarczenie przewoźnikowi informacji dotyczącej ładunku również Spółka może być zaangażowana w ten proces. Jednocześnie (jak wskazano powyżej) to Kontrahent będzie współpracował bezpośrednio z przewoźnikiem działającym na jego rzecz na podstawie stosownej umowy wiążącej przewoźnika z Kontrahentem. Kontrahent będzie przy tym pozostawał w faktycznym, bezpośrednim kontakcie z przewoźnikiem przed, w trakcie i ewentualnie po transporcie, jednocześnie sprawując bieżący nadzór i kontrolę nad transportem. Mogą przy tym wystąpić sytuacje, w ramach których koszty transportu towarów (koszt nabytych przez Kontrahenta usług transportowych), będą ostatecznie "przerzucane" na Klienta.

W celu prawidłowego udokumentowania przebiegu transakcji Spółka będzie otrzymywała informacje i dokumenty potwierdzające, że towary będące przedmiotem dostawy zostały faktycznie wywiezione z terytorium Polski:

* w przypadku dostaw do innych niż Polska krajów Unii Europejskiej mogą to być dokumenty (w tym oświadczenia) otrzymane od przewoźnika potwierdzające, bądź to:

* że towary zostały odebrane przez ostatecznego odbiorcę na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, bądź też,

* że towary zostały przez przewoźnika podjęte w celu wywozu do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Spółka posiadać przy tym będzie dokumenty potwierdzające zapłatę za towar przez Kontrahenta oraz kopie faktur dokumentujących dostawę, jak również specyfikację poszczególnych sztuk ładunku; fakt dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej będzie również wynikać z innych dokumentów, jakie będą znajdować się w posiadaniu Spółki, takich jak np. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

* w przypadku dostaw realizowanych do krajów trzecich będzie to dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, tj. w szczególności, bądź to:

* dokument w formie elektronicznej otrzymany przez Spółkę z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez urząd celny wydruk tego dokumentu,

* dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany przez Spółkę poza systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność,

* zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone przez Spółkę poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez urząd celny

- w przypadku uznawania transakcji za tzw. eksport bezpośredni Spółki, bądź też

* dokument (jeden z wskazanych powyżej) potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu

- w przypadku uznawania transakcji za tzw. eksport pośredni Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów obowiązujących na gruncie VAT Spółka będzie uprawniona na podstawie posiadanych dokumentów do uznania dokonywanych transakcji odpowiednio za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz eksport bezpośredni bądź pośredni i stosowania w stosunku do tych transakcji 0% stawki VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej; "ustawa o VAT"), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, a także eksport towarów i wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do definicji zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zdaniem Spółki, w związku z tym, że dostawy towarów będące przedmiotem zapytania związane są z wywozem towarów do krajów innych niż Polska realizowanym w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy o VAT, według Spółki wypełniają ustawowe definicje:

* w przypadku dostaw do innych niż Polska krajów Unii Europejskiej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zawartą w art. 13 ustawy o VAT, zgodnie z którą przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy o VAT na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem warunków przewidzianych w ust. 2-8 tego artykułu, tj.m.in. pod warunkiem dokonania dostawy na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 13 ust. 2 pkt 1);

* w przypadku dostaw do krajów trzecich #61485; eksportu zawartą w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, zgodnie z którą przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez (a) dostawcę lub na jego rzecz (tzw. eksport bezpośredni), lub (b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych (tzw. eksport pośredni) jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Przy tym na marginesie Spółka pragnie również wskazać na treść art. 7 ust. 8 oraz art. 22 ust. 2 i 3 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Jednocześnie stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; natomiast jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie.

W następstwie powyższego, zgodnie z ust. 3 tej regulacji dostawę towarów, która:

1.

poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2.

następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W kontekście tych przepisów Spółka pragnie wskazać na tezy płynące z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE"), który w wyroku z dnia 16 grudnia 2010 r. w sprawie C-430/09 Euro Tyre Holding BV vs. Staatssecretaris van Financiën stwierdził, że:

44)"W związku z powyższym na przedstawione pytanie należy odpowiedzieć w ten sposób, że jeżeli towar jest przedmiotem dwóch następujących po sobie dostaw między różnymi podatnikami, działającymi w takim charakterze, ale jednocześnie jest przedmiotem tylko jednego transportu wewnątrzwspólnotowego, ustalenie czynności, której należy przypisać ten transport, tj. pierwszej lub drugiej dostawy zważywszy, że czynność ta jest wobec tego objęta pojęciem wewnątrzwspólnotowej dostawy w rozumieniu art. 28c część A lit. a) akapit pierwszy szóstej dyrektywy w związku z art. 8 ust. 1 lit. a) i b), art. 28a ust. 1 lit. a) akapit pierwszy oraz art. 28b część A ust. 1 tejże dyrektywy #61485; następuje w świetle całościowej oceny wszystkich okoliczności sprawy w celu ustalenia, która z tych dwóch dostaw spełnia wszystkie przesłanki związane z dostawą wewnątrzwspólnotową.45) W okolicznościach takich jak rozpatrywane przez sąd krajowy, w których pierwszy nabywca, jaki uzyskał prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na terytorium państwa członkowskiego pierwszej dostawy, wskazuje na zamiar przetransportowania tego towaru do innego państwa członkowskiego i przedstawia swój numer identyfikacyjny nadany do celów podatku VAT przez to ostatnie państwo, transport wspólnotowy powinien zostać przypisany pierwszej dostawie, pod warunkiem że prawo do rozporządzania towarem jak właściciel zostało przeniesione na drugiego nabywcę w państwie członkowskim przeznaczenia transportu wewnątrzwspólnotowego. Do sądu krajowego należy ustalenie, czy warunek ten jest spełniony w rozpatrywanym przezeń sporze".

Odnosząc się do tych tez Spółka pragnie podkreślić, że zgodnie ze specyfiką procesu organizacji transportu to:

* Kontrahent nabywając od Spółki towary każdorazowo z intencją ich wywozu z Polski do innego niż Polska państwa Unii Europejskiej (w takim wypadku dla celów transakcji używać on będzie swojego niemieckiego numeru VAT-UE) bądź do kraju trzeciego (tekst jedn.: poza terytorium Unii Europejskiej), będzie zajmował się organizacją transportu towarów (ustalanie z przewoźnikiem warunków transportu, zasad wynagrodzenia, zakresu odpowiedzialności stron etc.),

* Kontrahent będzie współpracował bezpośrednio z przewoźnikiem działającym na jego rzecz na podstawie stosownej umowy wiążącej przewoźnika z Kontrahentem, co oznacza że będzie on pozostawał w faktycznym, bezpośrednim kontakcie z przewoźnikiem przed, w trakcie i ewentualnie po transporcie, jednocześnie sprawując bieżący nadzór i kontrolę nad transportem,

* jeśli zaś chodzi o same techniczne aspekty takie jak ustalenie terminu transportu, miejsca rozpoczęcia wysyłki, czy dostarczenie przewoźnikowi informacji dotyczącej ładunku również Spółka może być zaangażowana w ten proces, co łącznie implikuje, że w omawianym opisie sprawy przeniesienie przez Kontrahenta na Klienta prawa do rozporządzania i dysponowania towarami jak właściciel nastąpi faktycznie każdorazowo poza terytorium Polski, tj. w kraju przeznaczenia w wyniku wydania towarów Klientowi przez przewoźnika działającego w imieniu Kontrahenta. Dla powyższych konkluzji nie będzie przy tym w ocenie Spółki mieć znaczenia ewentualna sytuacja, gdy koszty transportu towarów (koszt nabytych przez Kontrahenta usług transportowych), będą ostatecznie "przerzucane" na Klienta.

Mając na uwadze powyższe, w kontekście wskazanych regulacji, w przypadku transportu towarów z Polski do innego kraju Unii Europejskiej w ocenie Spółki dostawa dokonywana przez Spółkę powinna być traktowana dla celów polskiego VAT, jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (dalej również, jako "WDT") z Polski, przy czym Kontrahent dla potrzeb transakcji dokonywanej przez Spółkę będzie posługiwał się niemieckim numerem VAT potwierdzającym jego zarejestrowanie na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Niemczech.

Z drugiej strony w przypadku transportu towarów z Polski do kraju trzeciego dostawa traktowana będzie przez Spółkę dla celów polskiego VAT jako eksport towarów, który w zależności od faktycznego przebiegu transakcji będzie traktowany przez nią jako tzw. eksport pośredni bądź tzw. eksport bezpośredni.

Stosownie natomiast do art. 41 ust. 3, 4 i 11 ustawy o VAT zarówno w stosunku do transakcji stanowiących WDT, jak i eksportu, stawka podatku wynosi co do zasady 0%, pod warunkiem spełnienia określonych ustawą przesłanek szczególnych związanych z posiadaniem stosownej dokumentacji potwierdzającej faktyczne dokonanie transakcji (wywóz towarów poza terytorium Polski).

Zastosowanie stawki 0% w stosunku do WDT uzależnione jest od spełnienia przesłanek zawartych w art. 42 ust. 1 pkt 1-3 ustawy o VAT, takich jak:

1.

dokonanie dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

2.

posiadanie przez podatnika w swojej dokumentacji, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3.

zarejestrowanie podatnika na moment złożenia deklaracji podatkowej, w której wykazuje tę dostawę towarów, jako podatnika VAT UE.

W przypadku dokonywania WDT przy udziale przewoźnika (spedytora) dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju,

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Natomiast w przypadku, gdy dokumenty, o których mowa powyżej, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy mogą być stosownie do art. 42 ust. 11 ustawy o VAT również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła WDT, w szczególności:

1.

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2.

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3.

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4.

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z kolei w przypadku eksportu zarówno bezpośredniego, jak i pośredniego zastosowanie stawki 0% VAT dopuszczalne jest jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, przy czym zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku eksportu pośredniego z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Jeżeli natomiast ww. warunki nie zostaną spełnione, to stosownie do art. 41 ust. 7, art. 41 ust. 8 oraz art. 41 ust. 11 ustawy o VAT podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania wspomnianego dokumentu przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres, o ile jest on w posiadaniu dokumentu celnego potwierdzającego procedurę wywozu. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim lub też braku dokumentu celnego potwierdzającego procedurę wywozu generalnie mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Zdaniem Spółki przedstawione zdarzenie przyszłe spełnia hipotezy norm wyrażonych w powyższych przepisach, a zatem Spółka powinna być uprawniona do zastosowania stawki 0% VAT dla dokonywanych przez nią dostaw, bowiem w wyniku tych transakcji:

* w przypadku dostaw realizowanych do krajów trzecich:

* towary są wywożone w wykonaniu dostawy, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT poza terytorium Unii Europejskiej,

* wywóz jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych,

* Spółka będzie w posiadaniu dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, tj. w szczególności, bądź to:

o dokumentu w formie elektronicznej otrzymanego przez Spółkę z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez urząd celny wydruk tego dokumentu, bądź,

o dokumentu w formie elektronicznej pochodzącego z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymanego przez Spółkę poza systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność, bądź,

o zgłoszenia wywozowego w formie papierowej złożonego przez Spółkę poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopii potwierdzonej przez urząd celny

- w przypadku uznawania transakcji za tzw. eksport bezpośredni Spółki, bądź też,

o dokumentu (jednego z wskazanych powyżej) potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu

- w przypadku uznawania transakcji za tzw. eksport pośredni Spółki;

* w przypadku dostaw realizowanych do innych niż Polska krajów Unii Europejskiej:

* towary wywożone są w wykonaniu dostawy, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju,

* dostawy dokonywane są na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,

* Spółka będzie zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97 ustawy o VAT i odpowiednio zgłosiła, że zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów,

* Spółka będzie posiadać dokumenty (w tym oświadczenia) otrzymane od przewoźnika potwierdzające, bądź to:

o że towary zostały odebrane przez ostatecznego odbiorcę na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, bądź też,

o że towary zostały przez przewoźnika podjęte w celu wywozu do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Spółka posiadać przy tym będzie dokumenty potwierdzające zapłatę za towar przez Kontrahenta oraz kopie faktur dokumentujących dostawę, jak również specyfikację poszczególnych sztuk ładunku; fakt dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej będzie również wynikać z innych dokumentów, jakie będą znajdować się w posiadaniu Spółki, takich jak np. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie.

Należy zaznaczyć, że konkluzja, iż ww. dokumenty mogą być uznane za "dowody potwierdzające, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju", o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów.

W świetle powyższego, celem poparcia zaprezentowanego stanowiska w pierwszej kolejności Spółka pragnie odwołać się wniosków Naczelnego Sądu Administracyjnego przedstawionych w uchwale wydanej w poszerzonym składzie siedmiu sędziów z dnia 11 października 2010 r., sygn. sprawy I FPS 1/10. W uchwale tej odnoszącej się do wykładni gramatycznej, celowościowej i prowspólnotowej odpowiednich przepisów ustawy o VAT stwierdzono, że: "w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Dodatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju".

Spółka pragnie ponadto zwrócić uwagę, że do analogicznych konkluzji jak zaprezentowanej powyżej dochodziły także organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, i tak przykładowo:

* w interpretacji z dnia 16 kwietnia 2014 r. sygn. IPPP3/443-57/14-2/LK Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że "dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Zatem dokumentem tym może być zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy. Spółka wskazała, że będzie w posiadaniu: (1) oświadczenia spedytora (które będzie zawierało wszystkie elementy listu przewozowego CMR, potwierdzające odbiór towaru przez zagranicznego kontrahenta), oświadczenie to będzie wskazywać że dostawa została zrealizowana na rzecz wewnątrzwspólnotowego odbiorcy spoza Polski, (2) kopii faktury, (3) specyfikacji ładunku. Przenosząc powyższe wskazania na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących uprawnienia do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, należy uznać posiadane przez Spółkę dokumenty wskazane w opisie sprawy za dokumenty, które łącznie uprawdopodobniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Zatem Spółka na podstawie tych dokumentów będzie miała prawo do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów";

* w interpretacji z dnia 30 września 2013 r. sygn. IBPP3/443-353/10/PK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu odstępując od uzasadnienia prawnego w całości potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym w sytuacji gdy " (...) Zainteresowany będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających fakt dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Posiadana przez Wnioskodawcę dokumentacja dotycząca dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, obejmująca: (1) list przewozowy CMR potwierdzający przekazanie towarów przewoźnikowi (CMR potwierdzony na oryginale karty I w poz. 23 przez przewoźnika, bez potwierdzenia odbioru w poz. 24), (2) kopia faktury wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku, (3) pisemne zbiorcze oświadczenie przewoźnika (spedytora) potwierdzające dostarczenie towarów nabywcy, do miejsca przeznaczenia w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej niż Polska, będzie potwierdzała wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Tym samym przesłanka określona w art. 42 ust. 1 pkt 2 zostanie spełniona. Konsekwentnie, Spółce będzie przysługiwało prawo do zastosowania w odniesieniu do przedmiotowych dostaw 0% stawki VAT";

* w interpretacji z dnia 25 czerwca 2010 r. sygn. ILPP4/443-329/13-2/ISN Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu odstępując od uzasadnienia prawnego w całości potwierdził stanowisko Podatnika, zgodnie z którym "z uwagi na fakt, iż dokument przewozowy nie będzie opatrzony pieczęcią/podpisem nabywcy (odbiorcy) #61485; posiadana przez Spółkę, powyższa dokumentacja określona w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie może zostać uznana za jednoznacznie potwierdzającą fakt dostarczenia towarów w ramach tych dostaw do nabywców (odbiorców) w innych niż Polska państwach członkowskich. Dlatego też, aby zabezpieczyć możliwość skorzystania z 0% stawki VAT, Spółka zgromadzi dodatkowe dokumenty, o których mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Zdaniem Spółki, dokumenty te w połączeniu z posiadanymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, jednoznacznie będą potwierdzały, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone we wskazane miejsce na terytorium państwa członkowskiego";

* w interpretacji z dnia 21 czerwca 2010 r. sygn. IPPP3/443-335/10-4/k.c. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie odnosząc się do wątpliwości podatnika uznał, że w " (...) oświadczenie wystawiane przez Wnioskodawcę jako spedytora dla swoich zleceniodawców, można uznać za dokument o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy i w konsekwencji upoważnia posiadaczy takiego dokumentu do zastosowania stawki podatku 0% dla dostawy wewnątrzwspólnotowej, łącznie z kopią faktury i specyfikacją ładunku (bądź kopią faktury zawierającą specyfikację ładunku) zgodnie z dyspozycją art. 42 ust. 3 ustawy".

Ponadto, Wnioskodawca pragnie powołać się również na interpretacje wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2012 r. sygn. IPPP3/443-45/12-2/MPe, z dnia 9 kwietnia 2013 r. IPPP3/443-912/12-8/k.c. oraz z dnia 4 lipca 2014 r., sygn. IPPP3/443 912/12/14-9/S/k.c., w których organ podatkowy potwierdził prawo do zastosowania stawki 0% w odniesieniu do szerokiego spektrum różnorodnych przypadków zestawienia przez podatnika stosownych dokumentów dotyczących transakcji, w tym w szczególności przypadku posiadania przez podatnika jedynie części dokumentów określonych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT uzupełnionych odpowiednimi dokumentami zgodnie z ust. 11 tej regulacji, które łącznie zdaniem organu w sposób jednoznaczny i wystarczający potwierdzają zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, że "towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju". Przykładowo wśród zaprezentowanych zestawień dokumentów dających prawo do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT znalazł się zestaw składający się z (i) kopi faktury VAT, (ii) specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku wystawionej przez wcześniejszy podmiot w łańcuchu, (iii) oryginału dokumentu CMR niepotwierdzonego przez finalnego odbiorcę, (iv) dokumentu wystawionego przez przewoźnika potwierdzającego przekazanie towarów finalnemu odbiorcy oraz (v) dowodu zapłaty za towary przez finalnego odbiorcę, w zakresie którego organ stwierdził, że analiza powyższych dokumentów pozwala stwierdzić, że dokumenty dodatkowe wraz z dokumentami podstawowymi, o których mowa w art. 42 ustawy potwierdzają, że towar wysłany z Polski został przyjęty do nabywcy w innym kraju członkowskim, z zachowaniem warunku jego tożsamości. Tym samym są spełnione niezbędne przesłanki dla prawidłowego udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w świetle art. 42 ust. 1 i ust. 3 w zw. z ust. 11 ustawy, a co za tym idzie w przedstawionym przypadku nr 3, dają prawo Wnioskodawcy do zastosowania dla dostawy wewnątrzwspólnotowej stawki podatku 0%".

Reasumując powyższe uwagi Spółka stoi na stanowisku, że w oparciu o posiadaną przez nią dokumentację będzie uprawniona do dokonywania dostaw towarów na rzecz Kontrahenta przy zastosowaniu 0% stawki podatku od towarów i usług, traktując dostawy odpowiednio bądź jako WDT, bądź jako eksport towarów, który w zależności od faktycznego przebiegu transakcji będzie traktowany przez nią jako tzw. eksport pośredni, bądź tzw. eksport bezpośredni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl