ILPP4/443-495/12-5/BA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2012 r. (data wpływu 6 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek nr 49/3, 53/1 i 170/62 - jest prawidłowe.

W dniu 6 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek nr 49/3, 53/1 i 170/62. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni posiada działki numer 49/3 i 53/1 (razem ok. 50 ha) oraz działkę 170/62 (70 ha), które zakupiła 12 lat temu pod uprawy rolne na poszerzenie jej gospodarstwa rolnego. Obecnie grunt ten od 7 lat uprawia Spółdzielnia (...) - Zainteresowana posiada umowę dzierżawy ale nie pobiera żadnych opłat z tytułu tej dzierżawy. Grunty te objęte są planami miejscowymi pod zabudowę przemysłową (hale magazynowe, działalność gospodarcza itp.). Wnioskodawczyni nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT, nigdy nie była i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Zainteresowana jest obecnie na emeryturze. W ostatnich 5-ciu latach sprzedała 2 działki: jedną o wielkości 1 ha i drugą o wielkości 2 ha, obie o statusie aktywizacji gospodarczej.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając te działki inwestorom krajowym lub zagranicznym, Zainteresowana będzie musiała odprowadzić podatek VAT w wysokości 23%.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w wyżej wymienionym przypadku nie będzie obowiązywał podatek VAT 23% ponieważ grunty pochodzą z jej majątku osobistego, nie sprzedaje ona płodów rolnych, nie jest rolnikiem ryczałtowym ani nie jest płatnikiem podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni posiada działki numer 49/3 i 53/1 (razem ok. 50 ha) oraz działkę 170/62 (70 ha), które zakupiła 12 lat temu pod uprawy rolne na poszerzenie jej gospodarstwa rolnego. Obecnie grunt ten od 7 lat uprawia Spółdzielnia (...) - Zainteresowana posiada umowę dzierżawy ale nie pobiera żadnych opłat z tytułu tej dzierżawy. Grunty te objęte są planami miejscowymi pod zabudowę przemysłową (hale magazynowe, działalność gospodarcza itp.). Wnioskodawczyni nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT, nigdy nie była i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Zainteresowana jest obecnie na emeryturze. W ostatnich 5-ciu latach sprzedała 2 działki: jedną o wielkości 1 ha i drugą o wielkości 2 ha, obie o statusie aktywizacji gospodarczej.

Działki o numerach 49/3, 53/1 i 170/62 były cały czas wykorzystywane rolniczo i uprawiane. Wnioskodawczyni nie zamierza dokonywać podziału przedmiotowych działek na mniejsze działki. Zainteresowana nie zamierza zbyć ww. działek jednorazowo. Nie wie, czy będzie to jeden nabywca czy kilku. Wnioskodawczyni nie poniosła żadnych kosztów w celu przygotowania gruntów do sprzedaży.

Wątpliwości Zainteresowanej dotyczą kwestii, czy sprzedając ww. działki inwestorom krajowym lub zagranicznym, będzie musiała odprowadzić podatek VAT w wysokości 23%.

Zgodnie z art. 693 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

W myśl art. 710 Kodeksu cywilnego, przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, iż - co do zasady - oddanie nieruchomości w dzierżawę stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W opisanym zdarzeniu przyszłym trudno uznać Wnioskodawczynię za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą przedmiotowych działek. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży tych działek działała ona w charakterze "handlowca" w rozumieniu art. 15 ustawy. Nie można bowiem stwierdzić, że nabyła ona grunt w celu odsprzedaży. Zainteresowana nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT, nigdy nie była i nie jest rolnikiem ryczałtowym.

Obecnie grunt ten od 7 lat uprawia Spółdzielnia - Wnioskodawczyni posiada umowę dzierżawy ale nie pobiera żadnych opłat z tytułu tej dzierżawy. Grunty te objęte są planami miejscowymi pod zabudowę przemysłową (hale magazynowe, działalność gospodarcza itp.). Czynność ta w żaden sposób nie będzie miała związku z chęcią osiągnięcia jakichkolwiek profitów, bo będzie nieodpłatna. Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika także, iż Zainteresowana nie będzie dokonywała jakiegokolwiek uatrakcyjnienia działek, tj. nie poniosła/nie będzie ponosiła żadnych kosztów w celu przygotowania gruntów do sprzedaży.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowych, a czynność ta wykonywana jest w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie będzie czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Powyższe stanowisko potwierdza również szerokie orzecznictwo Sądów Administracyjnych, w tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 oraz wyrok z dnia 18 grudnia 2008 r. sygn. akt I FSK 1556/07, w którym między innymi Sąd wskazał, że pojęcie "majątek osobisty", czy też "majątek prywatny" oznacza tę część majątku danej osoby, która nie jest przez nią wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej.

W kontekście rozpatrywanej sprawy, Zainteresowana będzie mogła korzystać z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawczynię zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym sprzedając przedmiotowe działki inwestorom krajowym lub zagranicznym, Zainteresowana nie będzie musiała odprowadzić podatku VAT w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ wskazuje, iż wniosek w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży działki nr 436/2 został załatwiony odrębną interpretacją z dnia 12 lutego 2013 r. nr ILPP4/443-495/12-4/BA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.