ILPP4/443-466/13-2/BA

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 grudnia 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-466/13-2/BA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2013 r. (data wpływu 4 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i zastosowania stawki podatku 0% - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i zastosowania stawki podatku 0%.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność produkcyjną w sektorze chemicznym. Spółka jest podatnikiem VAT czynnym oraz jest zarejestrowana dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT-UE. Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów na rzecz kontrahenta, mającego siedzibę na Gibraltarze (dalej: Podmiot gibraltarski) i dokumentuje dokonane dostawy poprzez wystawienie faktury VAT. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy Spółką a Podmiotem gibraltarskim, towary są dostarczane kontrahentowi przez Wnioskodawcę na zasadach lncoterms FOB Antwerpia.

W związku z powyższym, Spółka jest odpowiedzialna za dostarczenie towaru do Antwerpii. Usługa transportu z Polski do Belgii jest zlecana przez Wnioskodawcę firmie logistycznej. Towary są przewożone transportem kolejowym z miejscowości, w której znajduje się siedziba Spółki na terytorium Niemiec, skąd również drogą kolejową są transportowane na terytorium Holandii. Z Holandii natomiast towary przewożone są transportem drogowym do Antwerpii.

Podmiot gibraltarski działa za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego, który jest zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Belgii. Dla celów przedmiotowych transakcji Podmiot gibraltarski posługuje się właściwym i ważnym numerem identyfikacyjnym dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadanym przez państwo członkowskie (Belgię). Numer ten zawiera dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej "BE". Zgodnie z informacjami zawartymi w systemie służącym do potwierdzenia numeru VAT (VIES), numer którym posługuje się Podmiot gibraltarski dla celów niniejszych transakcji przypisany jest podmiotowi o nazwie "przedstawiciel podatkowy Podmiotu gibraltarskiego = Podmiot gibraltarski". Ponadto według informacji uzyskanych przez Spółkę, przedmiotowa transakcja rozliczana jest przez Podmiot gibraltarski działający za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej: WNT) na terytorium Belgii.

Ze względów biznesowych Podmiot gibraltarski nie informuje Wnioskodawcy o przeznaczeniu towarów po ich odebraniu od Spółki w Antwerpii. Z informacji posiadanych przez Wnioskodawcę wynika, że towary te mogą być przedmiotem wywozu poza terytorium Unii Europejskiej przez Podmiot gibraltarski. Niemniej jednak Spółka nie otrzymuje szczegółowych informacji o przeznaczeniu towarów będących przedmiotem dostawy.

Wnioskodawca gromadzi następującą dokumentację dotyczącą przedmiotowych transakcji:

* kopię faktury VAT, zawierającą m.in.: dane nabywcy (ze wskazaniem, że działa on za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego), datę wystawienia faktury, miejsce przeznaczenia towarów, warunki dostawy (FOB Antwerpia), numer zamówienia, numery kontenerów, właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych Spółki oraz kontrahenta (jako numer kontrahenta podany jest numer przedstawiciela którym posługuje się on w celu rozliczenia w Belgii WNT w imieniu Podmiotu gibraltarskiego);

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku zawartą na dokumencie o nazwie "Packing list", w postaci opisu przedmiotu dostawy wraz ze wskazaniem numerów kontenerów (tożsamych z numerami wskazanymi przez Wnioskodawcę w wystawionej fakturze VAT);

* oryginały dokumentów przewozowych (dokument CIM w zakresie transportu towarów z siedziby Spółki do Niemiec, dokument CIM w zakresie transportu towarów z Niemiec do Holandii oraz dokument CMR w zakresie transportu towarów z Holandii do Antwerpii), niepotwierdzone przez odbiorcę towarów. W przedmiotowych dokumentach (bądź w załącznikach do nich) wskazane są numery kontenerów będące przedmiotem dostawy (tożsame z numerami wskazanymi przez Wnioskodawcę w wystawionej fakturze VAT);

* zbiorcze potwierdzenie odbioru towarów, zawierające wykaz dostaw dokonanych przez Spółkę w postaci numerów faktur dokumentujących poszczególne dostawy oraz numerów kontenerów w których przewożone były towary będące przedmiotem dostawy. Potwierdzenie zawiera podpis osoby działającej w imieniu przedstawiciela podatkowego Podmiotu gibraltarskiego, pieczątkę przedstawiciela podatkowego oraz adnotację, że towary zostały dostarczone do Antwerpii do Podmiotu gibraltarskiego działającego za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy transakcja dostawy towarów na rzecz Podmiotu gibraltarskiego, działającego za pośrednictwem belgijskiego przedstawiciela podatkowego, stanowi po stronie Spółki wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

2. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, czy na podstawie dokumentacji gromadzonej w zakresie przedmiotowych transakcji, Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania dostawy towarów dokonywanej na rzecz Podmiotu gibraltarskiego 0% stawką VAT, zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Transakcja dostawy towarów na rzecz Podmiotu gibraltarskiego, działającego za pośrednictwem belgijskiego przedstawiciela podatkowego, stanowi po stronie Spółki wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

2. Na podstawie dokumentacji gromadzonej w zakresie przedmiotowych transakcji, Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania dostawy towarów dokonywanej na rzecz Podmiotu gibraltarskiego 0% stawką VAT, zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE

Ad. 1

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, "przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, (...) rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8".

Zgodnie natomiast z ust. 2 cytowanego powyżej przepisu, "Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu".

Ponadto, art. 13 ust. 6 ustawy o VAT stanowi, że "wewnątrzwspółnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (...)".

W świetle powyższego, aby przedmiotowa transakcja mogła być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, musi ona spełniać następujące warunki:

* jest realizowana w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy o VAT, tj. w jej wyniku następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,

* w wyniku dostawy następuje wywóz towarów będących jej przedmiotem z Polski na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska,

* dostawca jest podatnikiem zarejestrowanym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT-UE,

* nabywca towarów jest osobą prawną lub podatnikiem podatku od wartości dodanej i jest zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska.

W przypadku dostaw przedstawionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w ocenie Spółki, wszystkie wskazane powyżej warunki są spełnione. Jak wskazano bowiem w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest podatnikiem, zarejestrowanym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT-UE i dokonuje dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT na rzecz Podmiotu gibraltarskiego.

Spółka pragnie ponadto wskazać, że pomimo faktu, że Podmiot gibraltarski nie jest zarejestrowany dla celów VAT w Belgii, zgodnie z regulacjami belgijskimi ustanowił on przedstawiciela podatkowego w tym kraju, który dokonuje rozliczeń VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od Wnioskodawcy w jego imieniu. Przedstawiciel ten jest odpowiedzialny za prowadzenie rozliczeń VAT tego podmiotu w Belgii. Konsekwentnie, w ocenie Spółki Podmiot gibraltarski spełnia warunki przewidziane w art. 13 ust. 2 ustawy o VAT.

Ad. 2

Stosownie do treści przepisu art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, aby wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów mogła podlegać opodatkowaniu według stawki podatku 0%, spełnione muszą być następujące warunki:

* podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE;

* dostawa dokonana jest na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

* podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT-UE. Ponadto, Podmiot gibraltarski (tekst jedn.: nabywca), działając poprzez belgijskiego przedstawiciela podatkowego, posługuje się numerem identyfikacyjnym nadanym przez belgijskie władze podatkowe przedstawicielowi podatkowemu. Konsekwentnie, jak Wnioskodawca wskazał w punkcie 1 niniejszego uzasadnienia, w jego ocenie należy uznać, że Podmiot gibraltarski posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy (Belgię). Ponadto, numer ten zawiera dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej (w tym przypadku "BE").

W świetle powyższego, aby być uprawniony do zastosowania 0% stawki VAT w odniesieniu do dokonywanych transakcji WDT, konieczne jest posiadanie przez Spółkę, przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów potwierdzających że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Zgodnie natomiast z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyższej dowodami, są:

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi) oraz

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Ponadto zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 art. 42 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

* korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

* dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

* dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

* dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W opinii Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Spółka posiada wszystkie dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, tj.:

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku zawartą na dokumencie o nazwie "Packing list" oraz

* oryginały dokumentów przewozowych CIM oraz CMR.

W opinii Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że dokumenty przewozowe CIM/CMR nie są opatrzone ani pieczęcią ani też podpisem nabywcy bądź osoby go reprezentującej, posiadana przez Spółkę dokumentacja określona w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie może zostać uznana za jednoznacznie potwierdzającą fakt dostarczenia towarów w ramach tych dostaw do nabywców w innych niż Polska państwach członkowskich. Dlatego też, aby zabezpieczyć możliwość skorzystania z 0% stawki VAT Spółka gromadzi dodatkową dokumentację, o której mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Jak wskazano bowiem w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca posiada ponad wymienione powyżej dowody wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, również dokumentację dodatkową o której mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, potwierdzającą jednoznacznie dokonanie dostawy towarów. Spółka gromadzi bowiem zbiorcze potwierdzenia odbioru towarów zawierające wykaz dostaw dokonanych przez Wnioskodawcę (w postaci numerów faktur dokumentujących poszczególne dostawy oraz numerów kontenerów). Potwierdzenie takie zawiera podpis osoby działającej w imieniu przedstawiciela podatkowego Podmiotu gibraltarskiego, pieczątkę przedstawiciela podatkowego oraz adnotację, że towary zostały dostarczone do Podmiotu gibraltarskiego działającego za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego.

Zdaniem Spółki, dokument ten ma pełną moc dowodową oraz łącznie z pozostałymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT jednoznacznie potwierdza, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, wskazane powyżej dokumenty upoważnioną Spółkę do opodatkowania przedmiotowych dostaw towarów 0% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 13 ust. 1 ustawy wskazuje, że przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy - przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Artykuł 13 ust. 6 ustawy stanowi, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (...).

W myśl art. 5 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) - w okresie od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o której mowa w art. 13 ust. 6 ustawy zmienionej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy zmienionej w art. 1, niekorzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 tej ustawy.

Zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie wedle stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa - co do zasady - wedle stawki podatku w wysokości 0% powoduje, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Zatem aby dana czynność została uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów konieczne jest, aby po jednej stronie transakcji występował polski podatnik, po drugiej zaś stronie podatnik podatku od wartości dodanej z innego państwa członkowskiego. Jest to związane z faktem, że dana dostawa tylko wówczas może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - czego praktycznym wyrazem jest stawka 0% - jeśli zapewnione jest, że dostawa ta będzie opodatkowana w państwie nabywcy towaru, co zagwarantowane będzie wówczas, jeśli zostanie ona opodatkowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie.

W celu realizacji przedstawionych wyżej zasad opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych przepisy art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 wymagają dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, aby obie strony transakcji były podatnikami zarejestrowanymi dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w różnych krajach członkowskich, tj. aby dostawca towaru był zarejestrowany jako podatnik VAT UE na terytorium Polski zaś nabywcą towaru winien być podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowanyna potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska.

Ponieważ przepisy art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy dotyczą podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego, który w państwie zakończenia transportu lub wysyłki towarów będzie rozpoznawał wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, należy w kwestii podmiotów zobowiązanych do zapłaty podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia odnieść się do postanowień Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347.1, z późn. zm.).

Stosownie do art. 204 ww. Dyrektywy - w przypadku gdy zgodnie z art. 193-197 oraz art. 199 i 200, osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik niemający siedziby w państwie członkowskim, w którym VAT jest należny, państwa członkowskie mogą zezwolić temu podatnikowi na wyznaczenie przedstawiciela podatkowego jako osoby zobowiązanej do zapłaty VAT.

Ponadto, w przypadku gdy podlegająca opodatkowaniu transakcja dokonywana jest przez podatnika niemającego siedziby w państwie członkowskim, w którym VAT jest należny i gdy z państwem, w którym podatnik ten ma siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, nie istnieje żaden instrument prawny dotyczący wzajemnej pomocy o zakresie podobnym do przewidzianego w dyrektywie 76/308/EWG oraz w rozporządzeniu (WE) nr 1798/2003, państwa członkowskie mogą przyjąć przepisy stanowiące, że osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest przedstawiciel podatkowy wyznaczony przez tego podatnika niemającego siedziby.

Państwa członkowskie nie mogą jednakże stosować możliwości, o której mowa w akapicie drugim, do podatników niemających siedziby na terytorium Wspólnoty w rozumieniu art. 358 pkt 1, którzy wybrali procedurę szczególną dla usług świadczonych drogą elektroniczną.

Możliwość przewidziana w ust. 1 akapit pierwszy podlega warunkom i procedurom określonym przez każde państwo członkowskie.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że osobą zobowiązaną do zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w danym państwie członkowskim może być również przedstawiciel podatkowy, jeżeli to państwo członkowskie wprowadziło możliwość lub obowiązek ustanowienia przedstawiciela podatkowego na podstawie cyt. wyżej art. 204 Dyrektywy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność produkcyjną w sektorze chemicznym. Zainteresowany jest podatnikiem VAT czynnym oraz jest zarejestrowany dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT-UE. Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów na rzecz kontrahenta, mającego siedzibę na Gibraltarze i dokumentuje dokonane dostawy poprzez wystawienie faktury VAT. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy Zainteresowanym a Podmiotem gibraltarskim, towary są dostarczane kontrahentowi przez Wnioskodawcę na zasadach lncoterms FOB Antwerpia.

W związku z powyższym, Zainteresowany jest odpowiedzialny za dostarczenie towaru do Antwerpii. Usługa transportu z Polski do Belgii jest zlecana przez Wnioskodawcę firmie logistycznej. Towary są przewożone transportem kolejowym z miejscowości, w której znajduje się siedziba Spółki na terytorium Niemiec, skąd również drogą kolejową są transportowane na terytorium Holandii. Z Holandii natomiast towary przewożone są transportem drogowym do Antwerpii. Podmiot gibraltarski działa za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego, który jest zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Belgii. Dla celów przedmiotowych transakcji, Podmiot gibraltarski posługuje się właściwym i ważnym numerem identyfikacyjnym dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadanym przez państwo członkowskie (Belgię). Numer ten zawiera dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej "BE". Zgodnie z informacjami zawartymi w systemie służącym do potwierdzenia numeru VAT (VIES), numer którym posługuje się Podmiot gibraltarski dla celów niniejszych transakcji przypisany jest podmiotowi o nazwie "przedstawiciel podatkowy Podmiotu gibraltarskiego = Podmiot gibraltarski". Ponadto według informacji uzyskanych przez Spółkę, przedmiotowa transakcja rozliczana jest przez Podmiot gibraltarski działający za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Belgii. Ze względów biznesowych Podmiot gibraltarski nie informuje Wnioskodawcę o przeznaczeniu towarów po ich odebraniu od Spółki w Antwerpii. Z informacji posiadanych przez Zainteresowanego wynika, że towary te mogą być przedmiotem wywozu poza terytorium Unii Europejskiej przez Podmiot gibraltarski. Niemniej jednak Spółka nie otrzymuje szczegółowych informacji o przeznaczeniu towarów będących przedmiotem dostawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji gdy przepisy państwa belgijskiego dopuszczają możliwość rozliczenia podatku od wartości dodanej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Belgii dokonanego przez przedstawiciela podatkowego Podmiotu gibraltarskiego zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwpólnotowych, wówczas dostawa dokonana przez Wnioskodawcę na warunkach opisanych w sprawie spełnia warunki do uznania za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ustawy.

Zatem transakcja dostawy towarów na rzecz Podmiotu gibraltarskiego - działającego za pośrednictwem belgijskiego przedstawiciela podatkowego - stanowi/będzie stanowić po stronie Zainteresowanego wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 ust. 3 ustawy.

Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3.

podatnik składający deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Przedmiotowa sprawa dotyczy sytuacji, gdy transport towarów w ramach wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów wykonywany jest przez firmę logistyczną.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 - zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy - są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1.

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2.

uchylony

3.

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 11 ustawy - w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1.

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2.

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3.

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4.

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, a w konsekwencji jej opodatkowanie preferencyjną stawką podatku w wysokości 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków, o którym mowa wyżej, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej opodatkowanej stawką podatku w wysokości 0%, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest zatem w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych skutki podatkowe.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Należy jednak podkreślić, że dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca gromadzi następującą dokumentację dotyczącą przedmiotowych transakcji:

* kopię faktury VAT, zawierającą m.in.: dane nabywcy (ze wskazaniem, że działa on za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego), datę wystawienia faktury, miejsce przeznaczenia towarów, warunki dostawy (FOB Antwerpia), numer zamówienia, numery kontenerów, właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych Spółki oraz kontrahenta (jako numer kontrahenta podany jest numer przedstawiciela którym posługuje się on w celu rozliczenia w Belgii WNT w imieniu Podmiotu gibraltarskiego);

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku zawartą na dokumencie o nazwie "Packing list", w postaci opisu przedmiotu dostawy wraz ze wskazaniem numerów kontenerów (tożsamych z numerami wskazanymi przez Wnioskodawcę w wystawionej fakturze VAT);

* oryginały dokumentów przewozowych (dokument CIM w zakresie transportu towarów z siedziby Spółki do Niemiec, dokument CIM w zakresie transportu towarów z Niemiec do Holandii oraz dokument CMR w zakresie transportu towarów z Holandii do Antwerpii), niepotwierdzone przez odbiorcę towarów. W przedmiotowych dokumentach (bądź w załącznikach do nich) wskazane są numery kontenerów będące przedmiotem dostawy (tożsame z numerami wskazanymi przez Wnioskodawcę w wystawionej fakturze VAT);

* zbiorcze potwierdzenie odbioru towarów, zawierające wykaz dostaw dokonanych przez Spółkę w postaci numerów faktur dokumentujących poszczególne dostawy oraz numerów kontenerów w których przewożone były towary będące przedmiotem dostawy. Potwierdzenie zawiera podpis osoby działającej w imieniu przedstawiciela podatkowego Podmiotu gibraltarskiego, pieczątkę przedstawiciela podatkowego oraz adnotację, że towary zostały dostarczone do Antwerpii do Podmiotu gibraltarskiego działającego za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego.

Przenosząc powyżej opisaną sytuację na grunt przepisów ustawy dotyczących uprawnienia do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, należy uznać posiadane przez Zainteresowanego dokumenty wskazane powyżej za dokumenty, które wystarczająco uprawdopodobniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Spółka posiada dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy, czyli dokumenty przewozowe oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Dodatkowo posiada zbiorcze potwierdzenie odbioru towarów, które potwierdza dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska.

Reasumując, na podstawie gromadzonej dokumentacji Wnioskodawca ma prawo/będzie miał prawo do opodatkowania dostawy towarów dokonywanej na rzecz Podmiotu gibraltarskiego ze stawką podatku w wysokości 0%, zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl