ILPP4/443-444/11-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usługi - jest prawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usługi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł umowę dotyczącą programu S. ze Spółką B., nieposiadającą siedziby na terytorium kraju (Polski). Spółka B. jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej. Przedmiotem umowy jest objęcie Zainteresowanego programem S., aby mógł on nabyć uprawnienia licencyjne i usługi oferowane użytkownikom programu S.

Wnioskodawca na podstawie innej umowy nabył już od Spółki B. licencje na oprogramowanie A. Natomiast w ramach przedmiotowej umowy nabywa usługi S., tj. wsparcia technicznego. Powyższa umowa daje mu możliwość aktualizacji oprogramowania w okresie obowiązywania umowy oraz używania posiadanych licencji jako "licencji pływających". Umowa obowiązuje przez okres 12 miesięcy, jednakże okres obowiązywania umowy podlega automatycznemu przedłużeniu na podobne okresy, chyba że jedna ze stron powiadomi o nieprzedłużaniu umowy.

Zgodnie z informacją zawartą w fakturze Spółki B., aktualny okres w jakim świadczona jest usługa to termin od dnia 23 lutego 2011 r. do dnia 22 lutego 2012 r. Dotychczasowa współpraca Zainteresowanego ze Spółką B. wskazuje, iż co roku podpisywana jest kolejna umowa dotycząca przedmiotowej usługi na okres następnych 12 miesięcy.

Spółka B. wystawiła mu fakturę z tytułu świadczenia usługi S. w okresie od dnia 22 lutego 2011 r. do dnia 22 lutego 2012 r. Faktura ta została wystawiona w dniu 22 kwietnia 2011 r. Termin płatności wyznaczono na dzień 22 maja 2011 r., natomiast płatności dokonano w dniu 23 maja 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy z tytułu importu usługi, o której mowa powyżej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy o podatku VAT, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Natomiast na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju (Polski).

Mając na względzie powyższe, określenie czy usługa świadczona przez usługodawcę zagranicznego stanowi import usług należy rozpocząć od ustalenia gdzie, zgodnie z treścią przepisów art. 28a-28o ustawy o VAT, usługa ta podlega opodatkowaniu, gdyż od zasady ogólnej ustawodawca przewidział szereg odstępstw.

Transakcja opisana powyżej zgodnie z powołanymi przepisami, stanowi u Zainteresowanego (podatnika) import usługi.

Należy uznać, iż przy zakupie usługi S. (wsparcia technicznego) przez podatnika podatku od towarów i usług, nie ma zastosowania żadna szczególna regulacja dotycząca miejsca ich świadczenia.

Stosuje się zatem art. 28b ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania.

W związku z tym, przy imporcie usługi, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 19a i 19b, tj. w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

Jeżeli jednak przed wykonaniem usługi polski usługobiorca zapłacił usługodawcy część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania zapłaty w tej części (art. 19 ust. 19b).

Wobec powyższego, momentem powstania obowiązku podatkowego będzie chwila wykonania usługi. Jeśli przed wykonaniem usługi zostanie wniesiona płatność, obowiązek podatkowy powstanie w tej części. W przypadku usług ciągłych i wszelkich usług rozliczanych w okresach rozliczeniowych obowiązek podatkowy powstaje w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, a jeśli okres rozliczeniowy jest dłuższy niż rok, to w ostatnim dniu roku.

W umowie, o której mowa w opisie sprawy okresem rozliczeniowym jest rok (12 miesięcy), wobec tego powyższa usługa zostanie wykonana w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, tj. dnia 22 lutego 2012 r.

Z pewnością jednak można potraktować zapłatę za usługę jako płatność następującą przed zakończeniem (wykonywania) usługi. Zatem obowiązek podatkowy powstanie z chwilą zapłaty za świadczoną usługę, zgodnie z zasadą określoną w art. 19 ust. 19b ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, w przedmiotowym stanie faktycznym usługa będzie wykonywana od dnia 23 lutego 2011 r. do dnia 22 lutego 2012 r. Tak więc należy przyjąć, iż powyższa usługa zostanie wykonana w dniu 22 lutego 2012 r. Płatność za świadczenie usługi dokonano natomiast w dniu 23 maja 2011 r., tj. przed wykonaniem usługi, zatem obowiązek podatkowy powstanie z chwilą dokonania zapłaty na podstawie art. 19 ust. 19b ustawy o podatku od towarów i usług, tj. dnia 23 maja 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany zawarł umowę dotyczącą programu S. ze Spółką B., nieposiadającą siedziby na terytorium kraju (Polski). Spółka B. jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej. Przedmiotem umowy jest objęcie Zainteresowanego programem S., aby mógł on nabyć uprawnienia licencyjne i usługi oferowane użytkownikom programu S. W ramach przedmiotowej umowy nabywa on usługi S., tj. wsparcia technicznego. Powyższa umowa daje mu możliwość aktualizacji oprogramowania w okresie obowiązywania umowy oraz używania posiadanych licencji jako "licencji pływających".

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy w brzmieniu obowiązującym na dzień złożenia wniosku (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zainteresowany spełnia definicję podatnika, w myśl art. 28a ustawy.

Zgodnie z regułą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym na dzień złożenia wniosku (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Po dokonaniu analizy informacji zawartych we wniosku stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wskazane powyżej zastrzeżenia nie mają zastosowania, zatem miejsce świadczenia usługi wykonywanej przez kontrahenta zagranicznego ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż kontrahent zagraniczny świadczy przedmiotową usługę na rzecz podatnika (Wnioskodawcy) mającego siedzibę w Polsce. Zatem, miejscem jej świadczenia jest terytorium kraju.

Reasumując, miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania usługi wsparcia technicznego świadczonej przez zagranicznego kontrahenta na rzecz Zainteresowanego, jest Polska.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym na dzień złożenia wniosku (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)).

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Z opisu sprawy wynika, iż podmiotem świadczącym przedmiotową usługę jest podatnik podatku od wartości dodanej nieposiadający siedziby na terytorium kraju (Polski). Natomiast usługobiorca (Wnioskodawca) spełnia warunki określone w art. 17 ust. 3 ustawy, a zatem rozpozna on po swojej stronie import usługi wsparcia technicznego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż Zainteresowany zobowiązany jest do opodatkowania importu ww. usługi zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest określenie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia usługi wsparcia technicznego.

W myśl ogólnej zasady zawartej w art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (art. 19 ust. 11 ustawy).

Stosownie do treści art. 19 ust. 19 ustawy, przepisy ust. 1, 4, 5, 11, ust. 13 pkt 1 lit. b) i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług, z zastrzeżeniem ust. 19a i 19b.

Zgodnie z art. 19 ust. 19a ustawy, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

Do usług, o których mowa w ust. 19a, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio (art. 19b ustawy).

Przepis art. 19 ust. 19a ustawy wskazuje zatem moment powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług na rzecz podmiotów będących podatnikami z tytułu ich importu, dla których miejsce świadczenia ustalane jest na podstawie art. 28b ustawy, z którym mamy do czynienie w niniejszej sprawie. Natomiast art. 19 ust. 19b ustawy ma zastosowanie do tych usług, dla których przed ich wykonaniem dokonano zapłaty za daną usługę.

Z opisu sprawy wynika, iż umowa zawarta pomiędzy stronami obowiązuje przez okres 12 miesięcy, jednakże okres obowiązywania umowy podlega automatycznemu przedłużeniu na podobne okresy, chyba że jedna ze stron powiadomi o nieprzedłużaniu umowy.

Zgodnie z informacją zawartą w fakturze Spółki B., aktualny okres w jakim świadczona jest usługa to termin od dnia 23 lutego 2011 r. do dnia 22 lutego 2012 r. Dotychczasowa współpraca Zainteresowanego ze Spółką B. wskazuje, iż co roku podpisywana jest kolejna umowa dotycząca przedmiotowej usługi na okres następnych 12 miesięcy.

Spółka B. wystawiła mu fakturę z tytułu świadczenia usługi S. w okresie od dnia 22 lutego 2011 r. do dnia 22 lutego 2012 r. Faktura ta została wystawiona w dniu 22 kwietnia 2011 r. Termin płatności wyznaczono na dzień 22 maja 2011 r., natomiast zapłaty za usługę dokonano w dniu 23 maja 2011 r.

Odnosząc więc przedstawiony stan prawny do opisanego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 19 ust. 19b w zw. z art. 19 ust. 11 ustawy. Zatem obowiązek podatkowy z tytułu importu ww. usługi, powstał z chwilą dokonania zapłaty. Tym samym, jeżeli zapłaty za nabywaną usługę dokonano w dniu 23 maja 2011 r., obowiązek podatkowy powstał w tej właśnie dacie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.