ILPP4/443-384/11-5/BA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 25 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

W dniu 25 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.) o skorygowanie wniosku co do informacji, iż przedmiotem interpretacji jest również zdarzenie przyszłe oraz o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością), rozliczającym się w okresach miesięcznych. Zainteresowany dokonuje dostawy towarów do kontrahentów mających swoją siedzibę oraz będących zarejestrowanymi jako podatnicy VAT dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych państwach członkowskich UE. Towary zostają wywiezione z Polski do miejsca docelowego znajdującego się w innym państwie członkowskim UE.

Dokumenty - forma

Z tytułu dokonania ww. dostaw Spółka dysponuje następującymi dokumentami:

W momencie wysyłki Wnioskodawca dysponuje swoim egzemplarzem dokumentu CMR - bez podpisu/pieczątki kontrahenta. Dokument ten potwierdza fakt wysłania towaru do kontrahenta. Po otrzymaniu towarów (w innym kraju członkowskim UE) kontrahent odsyła Zainteresowanemu dokument CMR podpisany przez osobę odbierającą towar w jego imieniu lub wraz z przybitą pieczątką firmową kontrahenta - potwierdzając w ten sposób fakt otrzymania towarów.

Dokumenty - czas otrzymania

Wnioskodawca z reguły w terminie określonym w art. 42 ust. 1 pkt 2 oraz w art. 42 ust. 12 pkt 2 ustawy o VAT, otrzymuje od kontrahenta podpisany (opieczętowany) dokument CMR - w takim wypadku wykazuje daną transakcję jako WDT ze stawką 0% VAT.

Zdarza się jednak, że pomimo nalegań Zainteresowanego kontrahent w ww. terminie nie odsyła mu podpisanego/opieczętowanego dokumentu CMR. W konsekwencji w ww. terminie Wnioskodawca nie dysponuje wysłanym i podpisanym (opieczętowanym) przez kontrahenta dokumentem CMR, który potwierdza fakt dostarczenia towarów do nabywcy w innym państwie członkowskim UE, a jedynie swoim egzemplarzem dokumentu CMR - bez podpisu (pieczątki) kontrahenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany posiada prawo do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, jeżeli w terminie określonym w art. 42 ust. 1 pkt 2 lub w art. 42 ust. 12 pkt 2 ustawy o VAT nie dysponuje on dokumentem CMR podpisanym/opieczętowanym przez kontrahenta, a dysponuje swoim egzemplarzem dokumentu CMR (niepodpisanym/nieopieczętowanym przez kontrahenta), kopią faktury, specyfikacją towarów oraz innymi dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, tj.: zamówieniem, potwierdzeniem zamówienia, dotyczącą przedmiotowego zamówienia korespondencją z kontrahentem (mail lub faks).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przedstawionym opisem sprawy może zdarzyć się sytuacja, w której w terminie określonym w art. 42 ust. 1 pkt 2 lub w art. 42 ust. 12 pkt 2 ustawy o VAT, nie otrzyma on podpisanego (opieczętowanego) przez kontrahenta dokumentu CMR związanego z dokonaną WDT. W takim przypadku Zainteresowany dysponuje kopią faktury VAT, swoim egzemplarzem dokumentu CMR niepodpisanym (nieopieczętowanym) przez kontrahenta, specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku oraz innymi dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (zamówienie, potwierdzenie zamówienia, korespondencja z kontrahentem - mail lub faks).

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, dowodami świadczącymi o wywiezieniu ich z kraju oraz dostarczeniu odbiorcy są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

* kopia faktury,

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

W myśl art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku, gdyby ww. dokumenty nie potwierdzały jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy mającego siedzibę lub miejsce zamieszkania w innym niż Polska kraju członkowskim Unii Europejskiej, za dowody uprawniające do zastosowania stawki 0% VAT mogą być uznane także inne dokumenty, z których wynika, że WDT została dokonana. Tymi dokumentami mogą być w szczególności (a więc jest to katalog otwarty):

* korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

* dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

* dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

* dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W przypadku, gdy dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, nie potwierdzają jednoznacznie, że wewnątrzwspólnotowa dostawa została wykonana (np. braknie któregokolwiek z ww. dokumentów), to zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, podatnik posiada prawo do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu dokonanej WDT, jeżeli przedstawi inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa. Ustawodawca w ww. przepisie posłużył się katalogiem otwartym dokumentów, które mogą posłużyć za dowody uzupełniające, a zatem takim dokumentem może być np.:

* podpisana przez kontrahenta kopia dokumentu CMR lub podpisana przez kontrahenta kopia faktury VAT (kopii),

* wiadomość mailowa lub faks, w których kontrahent potwierdza otrzymanie towarów,

* wydruk z konta bankowego podatnika poświadczający zapłatę za towar,

* dokumenty dotyczące ubezpieczenia towaru lub transportu.

Zainteresowany podkreśla, że szczególnie z uwagi na postęp technologiczny i powszechny użytek elektronicznych form kontaktu, nie można ograniczać formy tych dowodów jedynie do oryginałów - o dokonaniu dostawy mogą także poświadczać wiadomości elektroniczne lub kopie przesłane mailem czy faksem.

Zaznaczenia wymaga także fakt, że katalog określony w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, stanowi jedynie wykaz dokumentów pomocniczych - w żadnym wypadku nie można uzależniać zastosowania dyspozycji tego przepisu od posiadania przez podatnika wszystkich dokumentów określonych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT.

Zdanie Wnioskodawcy zostało potwierdzone w orzecznictwie sądów administracyjnych, np.: "Nie stanowi podstawy dla odmowy zastosowania stawki podatku 0% przy dokonaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, okoliczność dysponowania kopią listu przewozowego" (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 155/08); " (...) stosowanie stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest wyjątkiem od reguły, lecz regułą, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Oznacza to, że wykładnia przepisów dotyczących warunków, od których spełnienia zależy prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatkowej, powinna być rozszerzająca, a nie zawężająca, zaś wszelkie wątpliwości dotyczące opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powinny być rozstrzygane na korzyść reguły ogólnej, czyli stosowania stawki 0%. Należy zatem uznać, że podatnik nie musi posiadać omawianych dowodów jako odrębnych. Ważne jest jedynie to, aby dokumenty te zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3, mają "łącznie" potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis. Ponieważ dokumenty mają "łącznie" potwierdzać określony fakt, podatnik (dostawca) nie musi posiadać wszystkich typów dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3. (...) Należy podkreślić, że w art. 42 ust. 11 omawianej ustawy przewidziano również dowody uzupełniające. Z przepisu tego wynika, że jeśli dokumenty obowiązkowe nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa. Przywołana regulacja oznacza, że jeśli lista dokumentów obowiązkowych nie dostarczy odpowiedzi na pytanie, czy towar został faktycznie przetransportowany na terytorium innego państwa członkowskiego, dopuszczalne jest posiłkowanie się jakimikolwiek innymi dokumentami, które staną się dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., jeśli wskazują one, że dostawa wewnątrzwspólnotowa miała miejsce. (...) należy uznać, że nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi w formie kserokopii lub przesłanemu faksem. Nadto trzeba podkreślić, że jeżeli podatnik nie jest w stanie zgromadzić dokumentów wymienionych w katalogu podstawowym, powinien mieć prawo zastosowania dowodów pomocniczych, określonych w art. 42 ust. 11 u.p.t.u., w celu skorzystania ze stawki 0% VAT przy WDT" (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2010 r., sygn. akt I FSK 1421/08).

Jednocześnie wspomnieć należy o fundamentalnej dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego w siedmioosobowym składzie z dnia 11 października 2010 r. (sygn. I FPS 1/10), w której Sąd opowiedział się za liberalną interpretacją dotyczącą kwestii dokumentacji w kontekście możliwości zastosowania stawki VAT 0%.

Zdaniem NSA nie można uzależniać skutków podatkowych od posiadania, bądź nie, określonej dokumentacji w oderwaniu od faktycznego spełnienia warunków do stosowania stawki 0%. Sąd uznał, że stawka preferencyjna nie jest przywilejem, lecz konsekwencją zasady swobodnego przepływu towarów w UE. Cytując: "Tym samym - przy uwzględnieniu kompleksowej wykładni art. 42 ust. 1, 3 i 11 u.p.t.u., na którą składają się wykładnie: gramatyczna, systemowa oraz prowspólnotowa, na przedstawione do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne należy odpowiedzieć, że w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju". Powyższa uchwała zamknęła zatem wszelką dyskusję dotyczącą interpretacji art. 42 ust. 3 w zw. z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, a tym samym stanowisko Zainteresowanego należy uznać za słuszne.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy w terminie określonym w art. 42 ust. 1 pkt 2 lub w art. 42 ust. 12 pkt 2 ustawy o VAT, posiada on kopię własnego egzemplarza CMR (niepodpisanego/nieopieczętowanego przez kontrahenta), kopię faktury VAT, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, inne dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, tj. zamówienie, potwierdzenie zamówienia, korespondencję z kontrahentem (mail lub faks), to posiada on prawo do zastosowania stawki 0% VAT w związku z dokonaną wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, z uwagi na fakt, że dokumenty te w sposób jednoznaczny uprawdopodabniają fakt wykonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Natomiast w kwestii dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, została wydana odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP4/443-384/11-4/BA z dnia 25 sierpnia 2011 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.