ILPP4/443-381/13-2/ISN - Określenie stawki VAT właściwej dla usług polegających na monitorowaniu stanu nawodnienia pacjenta będącego pod opieką szpitala lub niepublicznej stacji dializ poprzez system informatyczny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2013 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma "A" Sp. z o.o. (dalej zwana "Spółką") zamierza świadczyć usługi medyczne polegające na ciągłym monitorowaniu stanu nawodnienia pacjenta będącego pod opieką szpitala lub niepublicznej stacji dializ poprzez system informatyczny. Spółka zawierać będzie umowy na ww. usługi ze szpitalami i stacjami dializ. Podmioty lecznicze świadczyć będą usługi dla pacjentów finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia w ramach ubezpieczenia zdrowotnego. W ramach przedmiotowej operacji pacjent będący pod opieką podmiotu leczniczego otrzyma tzw. zestaw terminalny: waga, ciśnieniomierz, telefon komórkowy oraz oprogramowanie umożliwiające przesyłanie danych na serwer Spółki. Oprogramowanie umożliwiające pobranie danych z serwera otrzyma również lekarz prowadzący pacjenta w ośrodku dializ, czy szpitalu. Powyższe zestawy wydawane będą do użytkowania jako przedmioty niezbędne do realizacji usługi. Cała usługa wykonywana będzie elektronicznie - pacjent po wykonaniu pomiarów prześle wyniki za pomocą telefonu/tableta na serwer Spółki. Na serwerze Spółki odbywać się będzie segregowanie danych i przesłanie danych nieprawidłowych do lekarza prowadzącego w placówce leczniczej. Lekarz otrzymywał będzie zbiorcze wykresy (tendencje), które posłużą do skorygowania terapii. Usługa świadczona przez Spółkę polegająca na ciągłym monitorowaniu pacjenta ma na celu w szczególności: ochronę pacjenta ze schorzeniem nefrologicznym przed przewadnianiem, ustabilizowanie ciśnienia krwi, ograniczenie farmakoterapii co wpływa na zmniejszenie ilości powikłań leczonych w ramach stacjonarnego leczenia szpitalnego oraz dłuższe przeżycie pacjenta. Monitorowanie stanu nawodnienia pacjenta z przewlekłą niewydolnością nerek jest w tej chwili integralną częścią procesu terapeutycznego. Oferowana przez Spółkę usługa wprowadza w tej terapii zmianę polegającą na tym, że monitorowanie odbywać będzie się w sposób ciągły - on-line. Niewątpliwie przedmiotowa usługa ma więc służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku VAT opodatkowana będzie usługa świadczona przez Spółkę.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do zastosowania zwolnienia od podatku VAT do świadczonych przez siebie usług, ponieważ spełnione są wszystkie warunki wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3 i art. 129 ust. 1.

Jednakże z art. 146a pkt 1 ustawy wynika, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca w ustawie oraz w przepisach wykonawczych do niej, przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy - zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy - zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

Należy zauważyć, że powyższe zwolnienia odnoszą się do usług w zakresie opieki medycznej oraz dostawy towarów i usług ściśle z tymi usługami związanych świadczonych przez podmioty lecznicze (pkt 18) oraz świadczonych na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza (pkt 18a).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy - zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

Artykuł 43 ust. 1 pkt 19a ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy - zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Na mocy art. 43 ust. 17a ustawy - zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki - służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz świadczone są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę podmioty (podmioty lecznicze oraz świadczone w ramach wykonywanych zawodów lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa i medycznych, o których mowa w ustawie o działalności leczniczej). Zatem powyższe zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Podkreślić należy, że przy konstruowaniu ww. przepisów określających zakres zwolnienia od podatku odstąpiono od identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. b i c Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1 z późn. zm.), zwolnieniu od podatku podlegają:

* opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze;

* świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

Z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08 w sprawie Eulitz, pkt 25). Jak również wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości UE w swym orzecznictwie: pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 VI Dyrektywy (obecnie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Zauważyć należy, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych ani wspólnotowych przepisach podatkowych. W tym zakresie należy szukać wyjaśnienia tych pojęć w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.

W odniesieniu do powołanych wyżej przepisów Dyrektywy ukształtowała się wspólnotowa linia orzecznicza. I tak w wyroku w sprawie L.u.P. GmbH (C-106/05, pkt 27) Trybunał stwierdził, że pojęcia "opieki medycznej" oraz "świadczeń opieki medycznej" (...) odnoszą się do usług, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku w sprawie d'Ambrumenil (C-307/01, pkt 57), gdzie podkreślono, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Analizując przedstawione powyżej regulacje należy zauważyć, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 18, 18a i pkt 19 ustawy pojęcie "usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia" odpowiada określeniom używanym przez Trybunał "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych". W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C 212, pkt 40).

Warto przywołać tu ugruntowane stanowisko Trybunału Sprawiedliwości UE, że zwolnienia (zawarte w art. 132 Dyrektywy) stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego i mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich (np. wyrok C-307/01, pkt 52). Oznacza to, że zakres przedmiotowy zwolnień zawartych w art. 132 Dyrektywy powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich.

Należy podkreślić, że ani przytoczone przepisy Dyrektywy ani orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności których celem nie jest ochrona zdrowia nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z wyroku w sprawie C-212/01.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie Margarete Unterpringer vs Pensionsversicherungsanstalt der Arbiter C-212/01 stwierdził, że " (...) to cel usługi medycznej decyduje o tym, czy powinna ona być zwolniona z podatku VAT. Dlatego też, jeśli kontekst, w jakim taka usługa jest wykonywana, pozwala ustalić, że jej głównym celem nie jest ochrona zdrowia, włączając w to utrzymanie lub przywrócenie zdrowia, lecz udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących skutki prawne, zwolnienie nie ma zastosowania do takiej usługi".

Również z orzeczenia C-384/98 wynika, że preferencji podlegać mogą jedynie te usługi, które mają cel terapeutyczny bądź profilaktyczny, a nie podlegają mu takie które mają charakter czysto ekspercki i doradczy (np. orzekanie o stanie zdrowia dla potrzeb przyznania renty, bądź dla instytucji ubezpieczeniowych dla ustalenia wysokości składki ubezpieczenia na życie).

W art. 132 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że zwolnienie dotyczy jedynie czynności "ściśle" związanych z podstawowymi usługami objętymi zwolnieniem, którym - jak wynika z powyższej analizy - powinien przyświecać cel terapeutyczny. W zakresie pojęcia "czynności ściśle związane z opieką szpitalną i medyczną" powinny zatem mieścić się wyłącznie świadczenia, których realizacja jest niezbędna dla osiągnięcia celu terapeutycznego opieki szpitalnej i medycznej. Prawidłowość takiej interpretacji znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunał. Zdaniem Trybunału zwolnienie obejmuje czynności pobierania i przesyłania próbek do analizy laboratoryjnej. Bez tych czynności nie byłoby bowiem możliwe dokonanie analizy - spełniają one zatem warunek bezpośredniego związku z czynnością główną (analiza laboratoryjna), której przyświeca cel terapeutyczny - wyrok TSUE z 11 stycznia 2001 r. w sprawie Commision of the European communities v French Republic, C-76/99.

Omawiane na wstępie zwolnienia odnoszą się do świadczeń, które mają bezpośrednio na celu diagnozę, opiekę lub terapię. W przypadku jedynie hipotetycznego związku świadczenia ze wskazanymi celami zwolnienie nie przysługuje. Powyższe stanowisko wyraził Trybunał w wyroku w sprawie Future Heath Technologies sygn. C-86/09. Przedmiotem rozstrzygnięcia Trybunału była kwestia objęcia zwolnieniem z VAT czynności polegających na wysyłce zestawu do poboru krwi pępowinowej noworodka oraz na analizie i przetwarzaniu tej krwi, a także na konserwacji komórek macierzystych w celu ewentualnego przyszłego wykorzystania jej w celach terapeutycznych. Trybunał uznał, że jeżeli powyższe czynności "mają jedynie zagwarantować, że szczególny środek będzie dostępny w celu leczenia medycznego w hipotetycznej sytuacji, gdy stanie się on niezbędny (...), to takie czynności (...) nie są objęte zakresem pojęcia »opieka szpitalna i medyczna«, znajdującego się w art. 132 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112, ani zakresem pojęcia »świadczenie opieki medycznej« znajdującego się w art. 132 ust. 1 lit. c) tej Dyrektywy. Inaczej by było gdyby analiza krwi pępowinowej rzeczywiście miała na celu umożliwienie dokonania diagnozy lekarskiej (...)".

Dodatkowo Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08 zauważył, że "usługi są ściśle związane z opieką medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy są one rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem takiej opieki świadczonej pacjentom jako świadczenie główne, tylko wówczas jeżeli wpisują się one w logiczny sposób w ramy świadczenia tejże opieki i stanowią w procesie świadczenia tejże opieki niezbędny etap, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym służą, gdyż jedynie takie usługi mogą mieć wpływ na koszty opieki zdrowotnej, która staje się dostępna w drodze zwolnienia od podatku".

Ponadto jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08: "Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania". Rzecznik zauważa również, że: "działalność, którą uznano za części składowe opieki medycznej (leczenia medycznego), obejmuje: opiekę terapeutyczną jako część usługi ambulatoryjnej świadczonej przez wykwalifikowane pielęgniarki; leczenie psychoterapeutyczne świadczone przez wykwalifikowanych psychologów; prowadzenie badań lekarskich bądź pobieranie krwi lub innych próbek do badania pod kątem występowania choroby, na rzecz pracodawców lub ubezpieczycieli, albo poświadczanie zdolności medycznej do odbycia podróży, jeżeli celem tych usług zasadniczo pozostaje ochrona zdrowia zainteresowanych osób; oraz badania medyczne umożliwiające obserwację i zbadanie pacjentów, zanim zajdzie konieczność diagnozowania, rozciągnięcia opieki bądź leczenia potencjalnej choroby, zlecone przez internistów i wykonywane przez zewnętrzne laboratoria prywatne". Dodatkowo Rzecznik zauważa, że: "usługi są ściśle związane z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy są one rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem takiej opieki świadczonej pacjentom jako świadczenie główne, tylko wówczas jeżeli wpisują się one w logiczny sposób w ramy świadczenia tejże opieki i stanowią w procesie świadczenia tejże opieki niezbędny etap, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym służą, gdyż jedynie takie usługi mogą mieć wpływ na koszty opieki zdrowotnej, która staje się dostępna w drodze zwolnienia od podatku".

Z przytoczonych powyższej argumentów wynika, że zwolnieniem od podatku o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18, pkt 18a, pkt 19 i pkt 19a ustawy objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia. Usługi które tych celów nie realizują nie mogą korzystać z przedmiotowego zwolnienia. W związku z tym każdorazowo należy poddawać analizie jaki cel przyświecał danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta. Zauważyć należy, że nie w każdym przypadku działania podejmowane na rzecz pacjenta mają na celu zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę jego zdrowia.

Z informacji zawartych w opisie sprawy wynika, że Spółka zamierza świadczyć usługi polegające na ciągłym monitorowaniu stanu nawodnienia pacjenta będącego pod opieką szpitala lub niepublicznej stacji dializ poprzez system informatyczny. Spółka zawierać będzie umowy na ww. usługi ze szpitalami i stacjami dializ. Podmioty lecznicze świadczyć będą usługi dla pacjentów finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia w ramach ubezpieczenia zdrowotnego. W ramach przedmiotowej operacji pacjent będący pod opieką podmiotu leczniczego otrzyma tzw. zestaw terminalny: waga, ciśnieniomierz, telefon komórkowy oraz oprogramowanie umożliwiające przesyłanie danych na serwer Spółki. Oprogramowanie umożliwiające pobranie danych z serwera otrzyma również lekarz prowadzący pacjenta w ośrodku dializ, czy szpitalu. Powyższe zestawy będą wydawane do użytkowania jako przedmioty niezbędne do realizacji usługi. Cała usługa wykonywana będzie elektronicznie: pacjent po wykonaniu pomiarów prześle wyniki za pomocą telefonu/tableta na serwer Spółki. Na serwerze Spółki odbywać się będzie segregowanie danych i przesłanie danych nieprawidłowych do lekarza prowadzącego w placówce leczniczej. Lekarz otrzymywał będzie zbiorcze wykresy (tendencje), które posłużą do skorygowania terapii. Usługa świadczona przez Spółkę polegająca na ciągłym monitorowaniu pacjenta ma na celu w szczególności: ochronę pacjenta ze schorzeniem nefrologicznym przed przewadnianiem, ustabilizowanie ciśnienia krwi, ograniczenie farmakoterapii co wpływa na zmniejszenie ilości powikłań leczonych w ramach stacjonarnego leczenia szpitalnego oraz dłuższe przeżycie pacjenta. Monitorowanie stanu nawodnienia pacjenta z przewlekłą niewydolnością nerek jest w tej chwili integralną częścią procesu terapeutycznego. Oferowana przez Spółkę usługa wprowadza w tej terapii zmianę polegającą na tym, że monitorowanie odbywać będzie się w sposób ciągły - on-line.

W niniejszej sprawie kluczową rolę stanowi określenie, czy usługi ciągłego monitorowania stanu nawodnienia pacjenta będącego pod opieką szpitala lub niepublicznej stacji dializ przez system informatyczny - które Spółka zamierza świadczyć - stanowią usługi opieki medycznej. Wówczas przedmiotowe usługi - zgodnie z art. 43 ustawy - korzystałyby ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jak Spółka wskazała, pacjent - będący pod opieką podmiotu leczniczego - otrzyma tzw. zestaw terminalny: waga, ciśnieniomierz, telefon komórkowy oraz oprogramowanie umożliwiające przesyłanie danych na serwer Spółki. Oprogramowanie umożliwiające pobranie danych z serwera otrzyma również lekarz prowadzący pacjenta w ośrodku dializ, czy szpitalu. Cała usługa będzie wykonywana elektronicznie: pacjent po wykonaniu pomiarów prześle wyniki za pomocą telefonu/tableta na serwer Spółki. Na serwerze Spółki odbywać się będzie segregowanie danych i przesłanie danych nieprawidłowych do lekarza prowadzącego w placówce leczniczej. Lekarz otrzymywał będzie zbiorcze wykresy (tendencje), które posłużą do skorygowania terapii.

Należy zatem zauważyć, że usługi świadczone za pomocą urządzenia elektronicznego oraz oprogramowania umieszczonego na serwerze mają w rzeczywistości charakter narzędzia informatycznego, przy użyciu którego dokonywane są określone czynności.

Po przeanalizowaniu przedstawionych przez Spółkę cech usług - które zamierza świadczyć - należy stwierdzić brak podstaw do uznania, że usługi te stanowić będą usługi opieki medycznej wymienionej w art. 43 ust. 1 pkt 18, pkt 18a, pkt 19 i pkt 19a ustawy. Czynności które Spółka planuje wykonywać nie będą obejmowały charakterystycznych cech usługi opieki medycznej, ponieważ o skorygowaniu terapii będzie decydował samodzielnie lekarz prowadzący danego pacjenta na podstawie nieprawidłowych wyników przesłanych z serwera Spółki, który zlecił monitorowanie i który będzie faktycznym klientem Spółki.

Tym samym usług - które zamierza świadczyć Spółka - nie będzie można uznać za usługi opieki medycznej, gdyż nie będą one służyły profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Opisane usługi będą miały charakter techniczny, upodabniający je bardziej do swoistego narzędzia informatycznego, bez cech charakterystycznych dla usług opieki medycznej.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że zwolnienia wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 18, 18a i 19 ustawy w analizowanej sytuacji nie będą miały zastosowania, ponieważ przedmiotowych usług nie będzie można uznać za usługi opieki medycznej - nie będą one służyły profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Dodatkowo należy wskazać, że zwolnienie o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy odnosi się do usług świadczonych przez podmioty lecznicze, a z opisu sprawy nie wynika aby Spółka posiadała statusu podmiotu leczniczego, wykonuje natomiast usługi na rzecz tych podmiotów.

Ponadto zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy wskazane usługi winny być faktycznie wykonywane na terenie przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego. Natomiast z opisu sprawy wynika, że usługi będą świadczone na własnych serwerach Spółki.

Usługi będące przedmiotem wniosku nie będą także wykonywane w ramach zawodów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy.

Ww. usługi nie będą korzystały także ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 17 ustawy, ponieważ uprawnienie do korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu - w przypadku świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi - dotyczy wyłącznie podmiotów świadczących usługi podstawowe zwolnione od podatku.

Zastosowania nie znajdzie także zwolnienie wskazane w art. 43 ust. 17a ustawy - Spółka nie będzie podmiotem świadczącym usługę podstawową (medyczną), lecz zamierza sprzedawać usługi które będą wykorzystywane przy świadczeniu usługi medycznej, ale przez inny podmiot co powoduje, że nie będzie ona uprawiona do korzystania ze zwolnienia od podatku również na podstawie tego przepisu.

Reasumując, ww. usługi będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, ponieważ jak wykazano powyżej nie zostaną spełnione przesłanki umożliwiające objęcie tych usług zwolnieniem od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18, pkt 18a i pkt 19 oraz ust. 17 i 17a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.