ILPP4/443-369/11-5/EWW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-369/11-5/EWW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2011 r. (data wpływu 1 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania importu usługi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania importu usługi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność holdingową, która koncentruje się na zarządzaniu kapitałem poprzez utrzymywanie pakietu kontrolnego udziałów podmiotów zależnych oraz na dysponowaniu nimi. Jest on podatnikiem VAT czynnym, zarejestrowanym na potrzeby VAT w Polsce. W ramach działalności holdingowej, Spółka udzieli pożyczki na rzecz podmiotu powiązanego z siedzibą w Polsce. Pożyczka ta traktowana będzie przez nią jako czynność podlegająca zwolnieniu z VAT (odsetki wykazywane jako obrót zwolniony z VAT).

Następnie Zainteresowany rozważa zbycie wspomnianej wierzytelności własnej z tytułu pożyczki na rzecz spółki z siedzibą w Luksemburgu (dalej Nabywca). Nabywca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Nabywca będzie prowadził działalność holdingową i będzie podmiotem ze Spółką powiązanym. Dodatkowo może zostać przeniesiona wierzytelność z tytułu naliczonych, lecz niezapłaconych odsetek od pożyczki, jeżeli takie wystąpią.

Sprzedaż wierzytelności własnej przez Wnioskodawcę nastąpi w drodze umowy sprzedaży. Zgodnie z umową, wynagrodzenie z tytułu sprzedaży wierzytelności będzie określone w pieniądzu i będzie równe wartości nominalnej wierzytelności, pomniejszonej o dyskonto. Zgodnie z posiadanymi przez niego informacjami, po wykonaniu opisanych powyżej transakcji, Nabywca zamierza odsprzedać wierzytelność zakupioną od Spółki.

Jednocześnie, po zawarciu umowy sprzedaży wierzytelności, Nabywca planuje dokonanie podwyższenia kapitału zakładowego, który miałby zostać pokryty poprzez Zainteresowanego wkładem pieniężnym. Akcje nowej emisji obejmie on po ich wartości nominalnej. Całkowita wartość podwyższenia kapitału zakładowego będzie równa wartości nominalnej zakupionych wierzytelności (ewentualnie wartości nominalnej wierzytelności z uwzględnieniem dyskonta i odsetek).

* W rezultacie tych dwóch transakcji powstaną dwie wierzytelności pieniężne:

a.

wierzytelność pieniężna Zainteresowanego względem Nabywcy o zapłatę ceny za sprzedaż wierzytelności,

b.

wierzytelność pieniężna Nabywcy względem Spółki o pokrycie wkładem pieniężnym obejmowanych przez nią akcji w kapitale Nabywcy.

* Następnie, strony dokonają potrącenia wzajemnych zobowiązań wierzytelności wynikających odpowiednio (i) ze sprzedaży wierzytelności przez Wnioskodawcę oraz (ii) objęcia przez niego akcji nowej emisji Nabywcy.

* Tak więc, w ramach dwóch opisanych powyżej transakcji, co do zasady strony dokonają następujących czynności:

a.

sprzedaży wierzytelności własnej przez Zainteresowanego za cenę równą wartości nominalnej wierzytelności minus dyskonto - przykładowo 100 - 1 (dyskonto) = 99,

b.

emisji akcji przez Nabywcę, gdzie całkowita wartość podwyższenia kapitału zakładowego będzie odpowiadała wartości nominalnej zakupionych wierzytelności z uwzględnieniem dyskonta - przykładowo równej 99,

c.

potrącenia wzajemnych zobowiązań i należności.

Spółka podkreśliła jednocześnie, iż realizowana przez strony transakcja nie stanowi wniesienia przez nią aportu w postaci wierzytelności w rozumieniu przepisów kodeksu spółek handlowych, ani też odpowiednich regulacji luksemburskiego prawa handlowego.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z posiadanymi informacjami, po wykonaniu opisanych powyżej transakcji, Nabywca zamierza odsprzedać wierzytelność od niego zakupioną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak należy ustalić podstawę opodatkowania z tytułu importu usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania będzie stanowiła kwota ustalonego przez strony dyskonta.

Zainteresowany stoi na stanowisku, że jeżeli Nabywca świadczy na jego rzecz usługę podlegającą opodatkowaniu VAT, to podstawą opodatkowania będzie kwota dyskonta.

Należy zauważyć, że podstawą opodatkowania z tytułu importu usług jest, zgodnie z art. 19 ust. 14 ustawy o VAT kwota, którą usługobiorca obowiązany jest zapłacić. W opinii Spółki, podstawą opodatkowania w przypadku usługi w zakresie nabycia wierzytelności będzie wynagrodzenie świadczącego usługę ustalone jako dyskonto, tj. różnica pomiędzy wartością nominalną wierzytelności, a kwotą zapłaconą za wierzytelność przez jej Nabywcę.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 października 2010 r. (sygn. IPPP3-443 693/10-4/JF), w której organ podatkowy wskazał, że " (...) podstawą opodatkowania importu opisanych usług polegających na nabyciu przez podmiot zagraniczny wierzytelności, będzie kwota dyskonta - czyli różnica pomiędzy wartością nominalną wierzytelności a wartością którą kontrahent zagraniczny zapłaci wierzycielowi pierwotnemu (Wnioskodawcy)".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Wnioskodawca prowadzi działalność holdingową, która koncentruje się na zarządzaniu kapitałem poprzez utrzymywanie pakietu kontrolnego udziałów podmiotów zależnych oraz na dysponowaniu nimi. Jest on podatnikiem VAT czynnym, zarejestrowanym na potrzeby VAT w Polsce.

Zainteresowany rozważa zbycie wierzytelności własnej z tytułu udzielonej pożyczki na rzecz spółki z siedzibą w Luksemburgu (dalej Nabywca). Nabywca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Nabywca będzie prowadził działalność holdingową i będzie podmiotem ze Spółką powiązanym. Dodatkowo może zostać przeniesiona wierzytelność z tytułu naliczonych, lecz niezapłaconych odsetek od pożyczki, jeżeli takie wystąpią. Sprzedaż wierzytelności własnej przez Wnioskodawcę nastąpi w drodze umowy sprzedaży. Zgodnie z umową, wynagrodzenie z tytułu sprzedaży wierzytelności będzie określone w pieniądzu i będzie równe wartości nominalnej wierzytelności, pomniejszonej o dyskonto.

W tym miejscu wskazać należy, że w interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2011 r., nr ILPP4/443-369/11-3/EWW stwierdzono, iż Zainteresowany będzie podatnikiem z tytułu importu świadczonej na jego rzecz przez Nabywcę usługi, zobowiązanym do odpowiedniego rozliczenia i udokumentowania jej importu.

W sprawie będącej przedmiotem pytania, zasadniczą kwestią jest dokonanie analizy przepisów dotyczących określenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem przypadku gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi - na podstawie odrębnych przepisów - zwiększa wartość celną importowanego towaru (art. 29 ust. 17 ustawy).

Zatem w niniejszej sprawie, podstawą opodatkowania importu usługi w zakresie nabycia wierzytelności będzie wynagrodzenie świadczącego usługę ustalone jako dyskonto, tj. różnica pomiędzy wartością nominalną wierzytelności, a kwotą zapłaconą za wierzytelność przez jej Nabywcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się także, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie podstawy opodatkowania importu usługi. Natomiast w pozostałych zakresach wydane zostały odrębne interpretacje indywidualne z dnia 30 czerwca 2011 r. nr ILPP4/443 369/11 2/EWW, ILPP4/443 369/11-3/EWW, ILPP4/443-369/11-4/EWW oraz ILPP4/443-369/11 6/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl