ILPP4/443-366/11-4/EWW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-366/11-4/EWW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2011 r. (data wpływu 18 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

1.

prawidłowe - w zakresie eksportu pośredniego towarów,

2.

nieprawidłowe - w zakresie stawki podatku.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie eksportu pośredniego towarów oraz stawki podatku. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.) o brakujący podpis.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca produkuje i sprzedaje części motoryzacyjne. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje dostawy towarów na rzecz kontrahentów krajowych, kontrahentów posiadających siedzibę na terytorium państw Unii Europejskiej oraz na terytorium państw trzecich.

Spółka zamierza rozpocząć współpracę z nowym kontrahentem z siedzibą w Niemczech, zarejestrowanym w tym państwie dla potrzeb podatku od wartości dodanej i posiadającego numer, pod którym jest zidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Zgodnie z ustaleniami z niemieckim kontrahentem, towar nie zostanie dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Zainteresowany będzie dostarczać towar ze swojej siedziby do wyznaczonego przez niemieckiego kontrahenta miejsca w Polsce. Dalej wywozu towaru z terytorium Polski na terytorium Rosji, bezpośrednio do podmiotu trzeciego (finalny odbiorca), dokona przewoźnik działający na rzecz kontrahenta unijnego.

Przed dokonaniem zgłoszenia eksportowego, Wnioskodawca wystawi kontrahentowi z Niemiec fakturę sprzedaży. Kontrahent unijny odsprzeda nabyty od niego uprzednio towar klientowi z siedzibą w Rosji. Rozpoczęcie procedury celnej będzie miało miejsce w polskim urzędzie celnym. Zgłoszenia eksportowego w systemie ECS dokona agencja celna w imieniu i na rzecz kontrahenta niemieckiego, na podstawie faktury wystawionej przez podmiot niemiecki na kontrahenta rosyjskiego. Kontrahent niemiecki w momencie zgłoszenia eksportowego będzie właścicielem towaru i on wystąpi na potwierdzeniu wywozu IE-599 jako nabywca (eksporter) towaru.

Spółka będzie posiadać następujące dokumenty:

* wystawioną przez siebie kopię faktury VAT na rzecz kontrahenta z Niemiec, na której wskazana będzie ilość towaru z podziałem na poszczególne typy, waga netto i brutto;

* specyfikację towaru wystawioną przez Zainteresowanego;

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za dostarczenie towaru do wyznaczonego przez niemieckiego kontrahenta miejsca w Polsce;

* kserokopię faktury wystawionej przez kontrahenta niemieckiego na kontrahenta rosyjskiego, w oparciu o którą dokonywane będzie zgłoszenie celne w związku z wywozem towarów poza terytorium Wspólnoty, na której wskazana będzie ilość towaru z podziałem na poszczególne typy, waga netto i brutto.

Zainteresowany posiadać będzie oprócz dokumentów opisanych szczegółowo powyżej komunikat IE-599 w formie pliku xml, przesłany drogą e-mailową przez agencję celną działającą na rzecz kontrahenta unijnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy przedstawiona transakcja stanowi dla Spółki eksport pośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług.

2.

Czy Wnioskodawca posiadając komunikat IE-599 w formie pliku xml, który otrzyma drogą e mailową od agencji celnej działającej na rzecz kontrahenta niemieckiego oraz pozostałe dokumenty wskazane w opisie sprawy, uprawniony będzie do zastosowania stawki 0% w eksporcie pośrednim.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane transakcje stanowią transakcje, w wyniku których dochodzi do eksportu pośredniego. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów usług, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2.

eksport towarów,

3.

import towarów,

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Eksportem towaru w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy o VAT, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1.

dostawcę lub na jego rzecz lub

2.

nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy, chcąc zastosować stawkę 0% dla eksportu pośredniego, przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokona dostawy towarów, posiadać powinien kopie dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty odbywa się w systemie ECS poprzez wysłanie przez urząd celny wywozu, komunikatu IE-599 do podmiotu dokonującego zgłoszenia celnego. Co do zasady więc, eksporter pośredni, celem stosowania stawki 0% zobowiązany jest posiadać kopie komunikatu IE-599, z którego będzie wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy. Agencja celna działająca na rzecz kontrahenta unijnego otrzyma drogą e-mailową od urzędu celnego komunikat IE-599, jako potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty. Otrzymany komunikat agencja celna prześle również drogą e-mailowa w formie pliku xml zarówno kontrahentowi unijnemu, jak i Spółce. Z otrzymanego komunikatu lE-599 wynikać będzie tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Artykuł 41 ust. 11 ustawy o VAT, nie wprowadza żadnych wymogów formalnych co do kopii dokumentu, jaki podatnik musi posiadać, zawierającego potwierdzenie wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty przez urząd celny. Skoro zatem w systemie ECS potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty odbywa sie za pomocą elektronicznego komunikatu IE-599 - podpisywanego przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych, który to komunikat dokumentuje czynność łatwą przez organy celne do zweryfikowania, to jego kopię może stanowić każdy rodzaj dokumentu, który by wiernie odzwierciedlał treść oryginału. Treść przepisów ustawy VAT, nie sprzeciwia sie bowiem temu, aby był to również dokument zapisany w formie elektronicznej. Ponadto, jeśli celem ECS jest m.in. zapewnienie przejrzystości i weryfikowalności przeprowadzanych operacji celnych, to organ mający jakiekolwiek wątpliwości co do treści otrzymanych dokumentów, czy też podejrzeń co do fikcyjności transakcji ma narzędzia służące do weryfikacji uzyskanych od podatnika danych. Tym samym może w łatwy sposób zbadać, czy nadesłany plik jest kopią oryginalnego komunikatu IE-599. W tych warunkach nakładanie na podatnika obowiązku niejako "ponownego" potwierdzenia autentyczności wydawanych dokumentów nie znajduje oparcia w treści przepisów ustawy VAT i stoi w sprzeczności z założeniami ECS. W świetle powyższego Spółka stoi na stanowisku, iż posiadane dokumenty są wystarczające do zastosowania stawki 0% w eksporcie pośrednim. Stanowisko Zainteresowanego potwierdza wydana interpretacja przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 grudnia 2010 r. sygnatura IPPP1/443-1221/08/10-9/S/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe - w zakresie eksportu pośredniego towarów oraz nieprawidłowe - w zakresie stawki podatku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1.

poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2.

następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej produkuje i sprzedaje części motoryzacyjne oraz dokonuje dostawy towarów na rzecz kontrahentów krajowych, kontrahentów posiadających siedzibę na terytorium państw Unii Europejskiej oraz na terytorium państw trzecich. Spółka zamierza rozpocząć współpracę z nowym kontrahentem z siedzibą w Niemczech, zarejestrowanym w tym państwie dla potrzeb podatku od wartości dodanej i posiadającego numer, pod którym jest zidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Zgodnie z ustaleniami z niemieckim kontrahentem, towar nie zostanie dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Zainteresowany będzie dostarczać towar ze swojej siedziby do wyznaczonego przez niemieckiego kontrahenta miejsca w Polsce. Dalej wywozu towaru z terytorium Polski na terytorium Rosji, bezpośrednio do podmiotu trzeciego (finalny odbiorca), dokona przewoźnik działający na rzecz kontrahenta unijnego. Przed dokonaniem zgłoszenia eksportowego Wnioskodawca wystawi kontrahentowi z Niemiec fakturę sprzedaży. Kontrahent unijny odsprzeda nabyty od niego uprzednio towar klientowi z siedzibą w Rosji. Rozpoczęcie procedury celnej będzie miało miejsce w polskim urzędzie celnym. Zgłoszenia eksportowego w systemie ECS dokona agencja celna w imieniu i na rzecz kontrahenta niemieckiego, na podstawie faktury wystawionej przez podmiot niemiecki na kontrahenta rosyjskiego. Kontrahent niemiecki w momencie zgłoszenia eksportowego będzie właścicielem towaru i on wystąpi na potwierdzeniu wywozu IE-599 jako nabywca (eksporter) towaru.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że dostawę przedmiotowych towarów przez Spółkę należy uznać za dokonaną na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

a.

dostawcę lub na jego rzecz, lub

b.

nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż Zainteresowany będzie dokonywał eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy.

Tym samym, w powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%. Zgodnie natomiast z przepisem art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Oznacza to, iż prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów uzależnione jest od posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy).

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (art. 41 ust. 8 ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy art. 41 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, eksportem towarów jest więc potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów. Ustalając zakres zastosowania przepisu art. 41 ust. 6, 7 i 11 ustawy, właściwym staje się przyjęcie uregulowań zawartych w przepisach prawa celnego. Warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki 0% jest bowiem posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Unii Europejskiej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki oraz w jakiej formie powinien być sporządzony dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. W takim przypadku należy odwołać się do regulacji zawartych w przepisach celnych, wskazujących na rodzaj dokumentów jednoznacznie potwierdzających wywóz towarów poza obszar celny Unii Europejskiej.

Zgodnie z pkt 14 preambuły rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, organy celne zostały zobowiązane do zastąpienia procedury wywozu, uszlachetnienia biernego oraz powrotnego wywozu, obecnej procedury z zastosowaniem dokumentów w formie papierowej procedurą elektronicznej wymiany danych.

Od dnia 31 sierpnia 2007 r. w Polsce zaczęła w pełni funkcjonować I faza Systemu Kontroli Eksportu (ang. Export Control System, ECS). Od tego momentu zmianie uległy zasady dokonywania zgłoszeń celnych procedury wywozu, procedury uszlachetnienia biernego i powrotnego wywozu. System ECS pozwala na dokonywanie i obsługę zgłoszenia w formie elektronicznej, zarówno w urzędzie wywozu, jak i wyprowadzenia. System ten opiera się na obiegu dokumentów pomiędzy urzędami a podmiotami dokonującymi zgłoszeń.

Zgodnie z art. 796e Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006, urząd wywozu po otrzymaniu komunikatu "Wyniki kontroli w urzędzie wyprowadzenia", o którym mowa w art. 796d ust. 2, potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów, przesyłając zgłaszającemu komunikat "Potwierdzenie wywozu" lub informując go w innej określonej w tym celu przez ten urząd formie.

Komunikat IE-599 podpisany przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informacje o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy. Komunikat IE-599 jest wysyłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu.

W przypadku eksportu towarów przepisy celne nie dokonują podziału eksportu na bezpośredni i pośredni, przewidziany w art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług. We wskazanym wcześniej rozporządzeniu Komisji (WE), podmiotem, którego władze celne informują o dokonaniu wywozu jest zgłaszający. W przypadku dokonania zgłoszenia celnego przez agencję celną na rzecz podmiotu nie posiadającego siedziby na terenie Unii Europejskiej, zgłaszającym w myśl przepisów celnych jest podmiot zagraniczny. W takiej sytuacji polski podatnik nie występuje jako zgłaszający w dokumentach celnych.

Jednakże, w przypadku obydwu rodzajów eksportu do zastosowania stawki 0% konieczne jest spełnienie określonych warunków o charakterze formalnym. Ich spełnienie ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana. Ustawa wprowadza dla obu tych rodzajów eksportu różne warunki formalne, których dopełnienie jest warunkiem zastosowania stawki 0%. Jest to spowodowane różnym ich charakterem, a w szczególności tym, że w każdym przypadku inny podmiot dokonuje wywozu (zleca wywóz). Stąd też inny jest tryb dysponowania przez te podmioty dokumentami potwierdzającymi wywóz.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z dokonywaniem eksportu pośredniego, Wnioskodawca będzie gromadził dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Dokumentacja ta będzie obejmować:

* wystawioną przez siebie kopię faktury VAT na rzecz kontrahenta z Niemiec, na której wskazana będzie ilość towaru z podziałem na poszczególne typy, waga netto i brutto;

* specyfikację towaru wystawioną przez Zainteresowanego;

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za dostarczenie towaru do wyznaczonego przez niemieckiego kontrahenta miejsca w Polsce;

* kserokopię faktury wystawionej przez kontrahenta niemieckiego na kontrahenta rosyjskiego, w oparciu o którą dokonywane będzie zgłoszenie celne w związku z wywozem towarów poza terytorium Wspólnoty, na której wskazana będzie ilość towaru z podziałem na poszczególne typy, waga netto i brutto.

Zainteresowany posiadać będzie oprócz dokumentów opisanych szczegółowo powyżej komunikat IE-599 w formie pliku xml, przesłany drogą e-mailową przez agencję celną działającą na rzecz kontrahenta unijnego.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika, że będzie on dokonywał eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy, a więc dla określenia prawidłowej stawki podatku zastosowanie znajdzie art. 41 ust. 11 ustawy.

Jak wskazuje powyższy przepis, aby podatnik miał prawo zastosować stawkę podatku w wysokości 0% do eksportu pośredniego towarów, przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, musi posiadać kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Analiza wniosku i opisu przedstawionych przez Spółkę dokumentów wskazuje, iż jedynym dokumentem, który może spełniać powyższą definicję będzie komunikat IE-599 przesłany jej w formacie elektronicznym xml. Pozostałych dokumentów gromadzonych jako dowody dokonania dostawy towarów, nie można uznać za dokumenty, o których mowa w art. 41 ust. 11 ustawy, tym samym, nie znajdą one zastosowania przy ustalaniu prawa do zastosowania 0% stawki podatku.

W przypadku eksportu pośredniego potwierdzenie dokonania wywozu towarów otrzymuje zgłaszający, którym co do zasady jest nabywca - podmiot zagraniczny.

Zdaniem Zainteresowanego, ustawa o podatku od towarów i usług nie wprowadza żadnych wymogów formalnych co do kopii dokumentu, jaki podatnik musi posiadać zawierającego potwierdzenie wywozu towaru poza terytorium Unii Europejskiej przez urząd celny. Skoro zatem w systemie ECS potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej odbywa się za pomocą elektronicznego komunikatu IE-599 - podpisywanego przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych, który to komunikat dokumentuje czynność łatwą przez organy celne do zweryfikowania, to jego kopię może stanowić każdy rodzaj dokumentu, który by wiernie odzwierciedlał treść oryginału

W opinii tut. Organu, powyższe stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy, stawka podatku w wysokości 0% ma zastosowanie dla eksportu pośredniego, jeżeli spełnione zostały warunki zawarte w tym przepisie. Dokument, jakim Zainteresowany powinien posłużyć się dla wykazania dokonania eksportu pośredniego winien tę okoliczność jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać. Powinien on zatem posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny i potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

W niniejszej sprawie podstawową kwestią jest ustalenie, co należy uznać za kopię komunikatu IE-599, w szczególności, czy kopią taką może być przesłany Spółce przez agencję celną pocztą elektroniczną komunikat IE-599, który agencja ta otrzymała bezpośrednio od polskiego urzędu celnego.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jak oraz w jakiej formie powinien być sporządzony dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, nie definiują także zwrotu "kopia", o którym mowa w powyższym przepisie. W takim przypadku należy odwołać się do regulacji zawartych w przepisach innych ustaw. Ewentualne odwołanie do przepisów pozapodatkowych może mieć bowiem miejsce, jeżeli jest to uzasadnione i niezbędne do wydania rozstrzygnięcia. Wtedy przepisy prawa podatkowego odwołują się do instytucji innej gałęzi prawa.

Kwestia dokonywania zgłoszeń celnych została uregulowana cyt. rozporządzeniem Komisji (EWG) Nr 2454 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny.

Wskazać należy ponownie, iż w myśl art. 796e ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającego ww. rozporządzenie (EWG) nr 2454/93, urząd celny wywozu po otrzymaniu komunikatu "Wyniki kontroli w urzędzie wyprowadzenia", o którym mowa w art. 796d ust. 2, potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów, przesyłając zgłaszającemu komunikat "Potwierdzenie wywozu" lub informując go w innej, określonej w tym celu przez ten urząd formie.

System ECS pozwala na dokonywanie i obsługę zgłoszenia w formie elektronicznej, zarówno w urzędzie wywozu jak i wyprowadzenia. System ten opiera się na obiegu dokumentów pomiędzy urzędami a podmiotami dokonującymi zgłoszeń.

Określony w przepisach celnych elektroniczny komunikat IE-599, potwierdzający wyprowadzenie towaru poza terytorium Wspólnoty, jest przesyłany przez urząd celny wywozu do eksportera lub do działającej w jego imieniu agencji celnej. W przedmiotowej sprawie eksporterem towaru będzie podmiot zagraniczny - kontrahent niemiecki. Zgłoszenia celnego do procedury wywozu dokona agencja celna działająca na rzecz kontrahenta unijnego. Zgłoszenie towaru do wywozu odbędzie się w elektronicznym systemie kontroli eksportu (ESC), potwierdzeniem fizycznego wyprowadzenia towarów poza terytorium Wspólnoty będzie podpisany przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych elektroniczny komunikat IE-599. Będzie on przesyłany przez urząd celny wywozu do działającej w imieniu eksportera agencji celnej, która następnie przekaże go nabywcy oraz w formacie elektronicznym xml Wnioskodawcy.

Przepis art. 41 ust. 11 ustawy, posługuje się zwrotem "kopię dokumentu" i jednocześnie wskazuje, że chodzi o dokument, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Nie ulega wątpliwości, że komunikat IE 599 jest dokumentem elektronicznym. Ustalić należy zatem, w jakiej formie występować może kopia tego dokumentu, o której mowa w ww. przepisie prawa podatkowego.

Zgodnie z definicją słownikową, "kopia" określana jest jako to, co jest dokładnym powtórzeniem, odtworzeniem oryginału (Słownik Języka Polskiego PWN, W-wa 2005 r., str. 361).

Przepisy prawa podatkowego ani celnego nie definiują pojęcia kopii dokumentu elektronicznego, natomiast w innych aktach prawnych znaleźć można takie definicje i posiłkować się nimi w celu uzyskania prawidłowej informacji.

W myśl art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr 64, poz. 565 z późn. zm.) dokument elektroniczny, jest to stanowiący całość znaczeniową zbiór danych uporządkowanych w określonej strukturze wewnętrznej i zapisany na informatycznym nośniku danych.

Natomiast § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 listopada 2006 r. w sprawie sporządzania i doręczania pism w formie dokumentów elektronicznych (Dz. U. Nr 227, poz. 1664) wskazuje, iż kopie pism w formie dokumentów elektronicznych sporządza się i udostępnia w postaci dokumentu elektronicznego, podpisanego bezpiecznym podpisem elektronicznym osoby sporządzającej kopię, a składającego się z treści udostępnianego dokumentu elektronicznego i elementów informacyjnych określających co najmniej informację, kto sporządził kopię, datę jej sporządzenia oraz nazwę urzędu i jego adres. Elementy informacyjne dokumentu muszą być zgodne z danymi zawartymi w kwalifikowanym certyfikacie osoby sporządzającej kopie.

Kopia pisma w formie dokumentu elektronicznego może być sporządzona w postaci uwierzytelnionego wydruku komputerowego (§ 7 pkt 3 cyt. rozporządzenia).

Z powyższego wynika, że dokument elektroniczny, to stanowiący odrębną całość znaczeniową zbiór danych uporządkowanych w określonej strukturze wewnętrznej i zapisany na informatycznym nośniku danych, którego kopie mogą być sporządzone w formie dokumentu elektronicznego, jak i dokumentu papierowego. Co ważne, kopia dokumentu elektronicznego w formie dokumentu elektronicznego składa się z treści dokumentu elektronicznego i elementów informacyjnych określających co najmniej informacje, kto sporządził kopię, datę jej sporządzenia oraz nazwę urzędu i adres, przy czym podkreśla się, że taka kopia musi być podpisana bezpiecznym podpisem elektronicznym, natomiast kopia dokumentu elektronicznego w formie papierowej może być sporządzona w postaci uwierzytelnionego wydruku komputerowego.

Dokonując przeniesienia powyższych informacji na grunt ustawy o podatku od towarów i usług, wskazać należy na cel, który chciał osiągnąć ustawodawca dokonując zapisu art. 41 ust. 11 ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu, celem tym było, aby eksporter pośredni posiadał kopię dokumentu, w którym urząd celny potwierdził wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że komunikat IE-599 będący dokumentem elektronicznym, zostanie przekazany od urzędu celnego do agencji celnej bezpośrednio w ramach systemu ESC i w tym zakresie zachowane jest bezpieczeństwo, to jest treść dokumentu otrzymanego przez agencję celną będzie tożsama z treścią dokumentu wysłanego przez urząd celny wywozu. W dalszej kolejności agencja celna prześle Zainteresowanemu komunikat IE-599 w formacie elektronicznym xml. W treści komunikatu firma niemiecka wskazana będzie jako nadawca/eksporter oraz wynikać będzie z niego tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że otrzymany przez Wnioskodawcę komunikat IE-599 w formie pliku xml przesłanego drogą elektroniczną przez agencję celną, nie będzie kopią dokumentu elektronicznego IE-599, gdyż przesłanie tego dokumentu przez agencję do niego nastąpi już poza systemem ESC, który funkcjonuje tylko pomiędzy urzędem celnym wywozu a agencją. Na tym etapie natomiast możliwa jest już ingerencja w treść tego dokumentu, ponieważ nie zostaje zagwarantowana tożsamość treści w nim zawartych z oryginałem. Zatem, nie jest to dokument dokładnie odtworzony z oryginału.

Dodatkowo komunikat IE-599 w formie pliku xml przesłany drogą elektroniczną nie będzie stanowił kopii dokumentu elektronicznego, ponieważ nie będzie zawierał informacji, że jest to kopia oraz kto i kiedy ją sporządził.

Dokonując zatem analizy przywołanych przepisów, należy stwierdzić, że komunikat IE-599 przesłany Zainteresowanemu w formacie elektronicznym xml, nie będzie stanowił wiarygodnego dokumentu, o którym mowa w art. 41 ust. 11 ustawy.

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne wskazać należy, iż w przypadku, gdy zgłoszenie celne obsługiwane jest w Systemie Kontroli Eksportu, właściwy urząd celny powinien potwierdzić wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej przez fizyczne wydanie zgłaszającemu potwierdzenia wywozu towarów poza jej terytorium, polegające na wydruku komunikatu IE-599 oraz zamieszczeniu na nim pieczęci i podpisu. Kopia takiego potwierdzenia uprawnia podatnika do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy.

W świetle powyższego, komunikat IE-599 przesłany Spółce w formacie elektronicznym xml, nie będzie stanowił kopii dokumentu, o którym mowa w art. 41 ust. 11 ustawy, tym samym nie uprawni jej do zastosowania 0% stawki podatku VAT z tytułu pośredniego eksportu towarów na rzecz kontrahenta niemieckiego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż w sprawie powołanej przez Zainteresowanego interpretacji indywidualnej wskazać należy, że stanowi ona rozstrzygnięcie w indywidualnej sprawie, do której się zawęża, przez co nie ma wpływu na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl