ILPP4/443-354/11-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu data wpływu 8 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi refinansowania depozytu bankowego - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi refinansowania depozytu bankowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowany jest stroną transakcji nabycia depozytu pieniężnego złożonego w Banku przez podmiot SA, jako zabezpieczenie emisji papierów wartościowych. SA jest spółką prawa luksemburskiego działającą na podstawie ustawy z dnia 22 marca 2004 r. o sekurytyzacji, zarejestrowaną jako podatnik VAT w Luksemburgu. SA oraz Bank zawarły umowę depozytu, na podstawie której SA składa w Banku depozyty z określonym terminem zapadalności od 2 lat do 3,5 roku. Depozyty te stanowią zabezpieczenie emisji papierów wartościowych emitowanych przez SA. Oprocentowanie depozytów jest stałe, odsetki płacone są w terminie zapadalności depozytu.

Umowa depozytu przewiduje, że jednocześnie z nią zawarta będzie umowa kupna-sprzedaży praw do tych depozytów.

Umowa, która została zawarta pomiędzy SA a Bankiem przewiduje, że Bank lub wskazany przez niego podmiot z grupy kapitałowej Banku jest uprawniony do zakupu złożonego w Banku depozytu. W praktyce zatem, depozyt może zostać nabyty przez sam Bank, co z prawnego punktu widzenia oznaczałoby wcześniejsze zakończenie umowy depozytu i jego zwrot. Jednakże w przypadku objętym zapytaniem Bank wskaże Wnioskodawcę, jako nabywającego depozyt złożony w Banku.

Nabycie depozytu przez Zainteresowanego ma nastąpić przed terminem jego zapadalności. W zamian za to Wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłaty ceny, której sposób kalkulacji określony został w umowie kupna-sprzedaży. W rezultacie środki pieniężne złożone w bankowym depozycie staną się jego własnością.

Umowa nie przewiduje wykonywania przez Zainteresowanego żadnych innych czynności poza nabyciem tego depozytu. Po upływie jego terminu otrzyma on środki pieniężne złożone w depozycie wraz z naliczonymi odsetkami od tego depozytu.

W istocie swojej zatem transakcja będąca przedmiotem umowy polega na refinansowaniu przez Wnioskodawcę (na wniosek/zlecenie Banku) depozytu złożonego przez SA w Banku. Zlecenie to jest szczególnego rodzaju, gdyż Bank wskazuje podmiot (Zainteresowanego) i stąd wynika jego uprawnienie do nabycia/odpłatnego przejęcia tego depozytu.

Natomiast wynagrodzenie/korzyść ekonomiczna dla Wnioskodawcy wynika z faktu, że otrzyma on od Banku odsetki od przejętego depozytu, które ekonomicznie będą częściowo obejmowały jego korzyść wynikającą z faktu, że nabył on do nich prawo płacąc mniej niż kwota, w jakiej były naliczone na dzień zawarcia transakcji.

Zainteresowany jest zarejestrowany jako podatnik podatku VAT świadczący wyłącznie usługi zwolnione od tego podatku. Natomiast SA jest zarejestrowany jako podatnik podatku VAT (podatku od wartości dodanej) w Luksemburgu.

Wnioskodawca jest spółką, której udziałowcem/właścicielem jest Bank. Zatem nie ponosi on żadnego ryzyka ekonomicznego z tytułu tego depozytu bankowego ani nie będzie go dochodził od Banku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nabycie przez Zainteresowanego praw do depozytu stanowi usługę i w związku z tym, będzie on podatnikiem zwolnionym od podatku VAT z racji uzyskanych odsetek od depozytu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku transakcji opisanych powyżej mamy do czynienie z usługą finansową w postaci refinansowania depozytu bankowego.

Obrót z tego tytułu jest co do zasady obrotem zwolnionym od podatku VAT. Wynika to z faktu, że przychód Zainteresowanego będą stanowiły odsetki od depozytu, jakie Bank wypłaci z tytułu depozytu pieniężnego, który będzie miał on w Banku.

Należy zaznaczyć, że nabycie depozytu następuje w ramach wykonywanej przez Wnioskodawcę własnej działalności gospodarczej. Nie zyska on innych przychodów/obrotów w związku z zawarciem i wykonaniem przez niego umowy.

W zawartej umowie pomiędzy Bankiem a SA przewidziano zapewnienie możliwości wcześniejszego zakończenia depozytu pieniężnego. Dzięki tej możliwości, oferta Banku w postaci depozytu jest bardziej elastyczna. W szczególności, że depozyt w tym przypadku jest składany tylko jako zabezpieczenie innej transakcji, czyli emisji papierów wartościowych i nie ma on samoistnego charakteru.

Aby wypełnić zobowiązania umowne, czyli dać możliwość wcześniejszego wycofania z depozytu przez SA, Bank może sam przejąć ten depozyt (w istocie rozwiązać go i wypłacić środki pieniężne) lub wykorzystać/wskazać swoją spółkę zależną, czyli Wnioskodawcę, który nabędzie/przejmie ten depozyt.

Nabycie depozytu przez Zainteresowanego nastąpi przed terminem jego zapadalności, a w zamian za to zobowiązany będzie on do zapłaty ceny określonej w umowie. Zapłata ceny jest elementem refinansowania transakcji przez Spółkę, wynikającym z tego, że Bank ma prawo wskazać ją jako nabywającego depozyt przed terminem zapadalności. Pomimo zatem cywilnoprawnej nazwy umowy (kupna-sprzedaży) w istocie mamy do czynienia z usługą świadczoną przez Wnioskodawcę jako podmiot, który w zastępstwie Banku wykupuje depozyty, w sytuacji gdy posiadacz przed terminem chciałby je wycofać z Banku.

W ramach umowy pomiędzy Bankiem a SA, Zainteresowany pełni rolę podmiotu, który w razie potrzeby na zlecenie Banku zrefinansuje ten depozyt bankowy, wypłacając do SA kwotę depozytu przed zapadalnością odsetek. Dzięki temu odsetki związane z depozytem oraz różnica związana z wcześniejszym wypłaceniem kwoty depozytu do SA będą stanowiły ekonomiczne wynagrodzenie Spółki. Biorąc pod uwagę, że jedynym jej wynagrodzeniem będą otrzymane od Banku odsetki od depozytu należy uznać, że całość obrotu powinna być potraktowana jako zwolniona od podatku VAT, na takiej samej zasadzie na jakiej zwolnione od VAT są odsetki od innych pieniężnych depozytów bankowych lub dyskonto od refinansowania (np. dłużnych instrumentów finansowych). W takich przypadkach zwolnienie od podatku VAT wynika wprost z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 40 oraz art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT.

W całej tej transakcji mamy sytuacje analogiczną do zakupu przez podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej obligacji lub innych instrumentów dłużnych przed terminem ich wykupu. Wówczas kwotę uzyskanych przez posiadacza obligacji odsetek oraz zarobionego dyskonta traktuje się jako obrót nabywcy tych obligacji i wykupuje się go stawką zwolnioną od VAT.

Takie stanowisko zajął również Minister Finansów, potwierdzając, że w przypadku nabycia obligacji w ramach działalności gospodarczej obrót będą stanowiły otrzymane odsetki oraz rozliczone dyskonto, przy czym będzie to obrót zwolniony od VAT. Takie stanowisko znajduje się między innymi w interpretacji indywidualnej z dnia 10 lutego 2011 r. sygn. IPPP2/443 948/10-2/MM czy interpretacji indywidualnej z dnia 25 stycznia 2011 r. sygn. IPPP3/443 1109/10-3/MPe.

Ponieważ Wnioskodawca nie uzyskuje innych (poza wyżej wymienionymi) przychodów, należy przyjąć, że nie powstaje u niego żaden inny obrót/przychód dla celów podatku VAT.

Niezależnie od powyższego należy zwrócić uwagę, że ustawa VAT posługuje się sformułowaniem "usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych", a więc pojęciem szerokim i w konsekwencji wprowadza zwolnienie od podatku VAT do całego tego zakresu działalności. Zatem w konsekwencji takiego podejścia ustawodawcy, można dodatkowo wzmocnić argument o zwolnionej od VAT działalności Zainteresowanego w zakresie przedterminowego przejęcia depozytu bankowego. Znajdowałby tu zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie nie będące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, iż oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest stroną transakcji nabycia depozytu pieniężnego złożonego w Banku przez podmiot SA, jako zabezpieczenie emisji papierów wartościowych. SA oraz Bank zawarły umowę depozytu, na podstawie której SA składa w Banku depozyty z określonym terminem zapadalności od 2 lat do 3,5 roku. Depozyty te stanowią zabezpieczenie emisji papierów wartościowych emitowanych przez SA. Oprocentowanie depozytów jest stałe, odsetki płacone są w terminie zapadalności depozytu. Umowa depozytu przewiduje, że jednocześnie z nią zwarta będzie umowa kupna-sprzedaży praw do tych depozytów.

Umowa, która została zawarta pomiędzy SA a Bankiem przewiduje, że Bank lub wskazany przez niego podmiot z jego grupy kapitałowej jest uprawniony do zakupu złożonego w Banku depozytu. W tej sytuacji nabycie depozytu przez Zainteresowanego ma nastąpić przed terminem jego zapadalności. W zamian za to Wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłaty ceny, której sposób kalkulacji określony został w umowie kupna-sprzedaży. W rezultacie, środki pieniężne złożone w bankowym depozycie staną się jego własnością. Umowa nie przewiduje wykonywania przez Zainteresowanego żadnych innych czynności poza nabyciem tego depozytu. Po upływie jego terminu otrzyma on środki pieniężne złożone w depozycie wraz z naliczonymi odsetkami od tego depozytu. Odsetki od przejętego depozytu, ekonomicznie będą częściowo obejmowały korzyść Wnioskodawcy wynikającą z faktu, że nabył on do nich prawo płacąc mniej niż kwota, w jakie były naliczone na dzień zawarcia transakcji.

Wskazać należy, że depozyt jest to inwestycja finansowa, która polega na powierzeniu środków finansowych bankowi przez inwestora (zwanego depozytariuszem) na pewien okres. Inaczej mówiąc depozyty to aktywa finansowe, które podmiot posiada w wyniku złożenia w banku jego pieniędzy lub innych wartości.

Dla banku depozyt jest zobowiązaniem, na mocy którego bank po określonym w umowie terminie wypłaci jego właścicielowi tę samą kwotę plus odsetki, które są formą zapłaty za cierpliwość klienta za to, że w tym czasie zrezygnował on z innego sposobu wykorzystania środków. Odsetki od depozytu są naliczane według stopy procentowej, która odzwierciedla wartość pieniądza w czasie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie będziemy mieli do czynienia ze świadczeniem usług przez Zainteresowanego na rzecz Banku, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. W zamian bowiem za refinansowanie depozytu bankowego złożonego w Banku (jego wykupu od Banku), Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie w postaci odsetek od tego depozytu. Zachowanie to stanowić zatem będzie świadczenie usługi za wynagrodzeniem. Zatem, pomiędzy stronami zaistnieje więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy stanowić będzie świadczenie usług za wynagrodzeniem.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W świetle powyższego, nabycie przez Zainteresowanego depozytu stanowić będzie świadczenie usługi finansowej na rzecz Banku, zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy, z tytułu świadczenia której otrzyma on wynagrodzenie w postaci odsetek od depozytu.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki obniżone oraz zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

W myśl art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że odpłatna usługa nabycia depozytu pieniężnego od Banku, spełni warunki do uznania jej za usługę zwolnioną od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.