ILPP4/443-33/14-4/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2014 r. (data wpływu 28 stycznia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2014 r. (data wpływu 11 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania pożyczki otrzymanej od podmiotu zagranicznego - jest prawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania pożyczki otrzymanej od podmiotu zagranicznego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 kwietnia 2014 r. (data wpływu 11 kwietnia 2014 r.) o wyjaśnienie dotyczące dołączonego do wniosku pełnomocnictwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza nabyć od swojego udziałowca (niemieckiej spółki GmbH) udziały w spółce z siedzibą w Luksemburgu. W związku z tym, Spółka zamierza zaciągnąć oprocentowaną pożyczkę na zakup udziałów. Umowa pożyczki zostanie zawarta z podmiotem zagranicznym innym niż GmbH. Pożyczkodawca nie będzie bankiem, nie będzie miał siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, będzie natomiast zarejestrowany, jako podatnik podatku od wartości dodanej w kraju swojej siedziby. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT UE.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego czynność udzielenia Wnioskodawcy pożyczki będzie stanowiła świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.

2. Jeśli tak, to czy:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Czynność udzielenia Spółce pożyczki będzie stanowiła świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.

Ad. 2.

Usługa świadczona na rzecz Spółki:

Opisane stanowisko Wnioskodawca opiera na następującej argumentacji.

Ad. 1.

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl przepisów ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami w rozumieniu ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług na gruncie ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika zatem, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi dla potrzeb podatku VAT. Jednocześnie, aby uznać dane świadczenie za odpłatne, pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą musi istnieć stosunek prawny, a w zamian za wykonanie usługi usługodawcy powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, należy zdaniem Spółki uznać, że udzielenie jej pożyczki przez podmiot zagraniczny będzie mieściło się w tak sformułowanej definicji usług. Na podstawie zawartej umowy pożyczki dający pożyczkę (podmiot zagraniczny) zobowiąże się bowiem przenieść na własność Wnioskodawcy określoną ilość pieniędzy oznaczonych tylko co do gatunku, a Spółka będzie zobowiązana zwrócić tę samą ilość pieniędzy w ustalonym terminie. Jednocześnie pożyczkodawca otrzyma od niej wynagrodzenie z tytułu pożyczonego kapitału w postaci odsetek.

Reasumując, zdaniem Spółki, udzielenie jej pożyczki będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług na gruncie przepisów ustawy o podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje organów podatkowych, w tym np. interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 13 czerwca 2013 r. (ITPP2/443-286/13/AP) i z dnia 12 czerwca 2013 r. (ITPP2/443-271/13/AK) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 3 czerwca 2013 r. (IPTPP2/443-217/13-2/AW).

Ad. 2a - miejsce świadczenia usług

Zgodnie z regulacjami art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług świadczonych na rzecz podatnika (w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT) jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej (z zastrzeżeniem art. 28b ust. 2 4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n).

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy o VAT przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

W myśl przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnikami podatku VAT są m.in. podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, będący usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, do których stosuje się art. 28b ustawy o VAT. Równocześnie, w świetle przepisu art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, w takich przypadkach usługodawca nie rozlicza należnego podatku VAT z tytułu świadczenia tych usług.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że w opisanym zdarzeniu przyszłym analizowana usługa będzie świadczona przez podmiot zagraniczny (nieposiadający ani siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski oraz będący podatnikiem podatku od wartości dodanej) na rzecz Spółki (czynnego podatnika VAT, zarejestrowanego dla VAT UE, posiadającego w Polsce swoją siedzibę oraz stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej). Jednocześnie w odniesieniu do przedmiotowej usługi nie znajdą zastosowania zastrzeżenia wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, usługę tą należy uznać za usługę podlegającą opodatkowaniu w Polsce. Jednocześnie to Spółka, jako nabywca przedmiotowej usługi, będzie występowała w charakterze podatnika, który jest obowiązany do rozliczania podatku VAT od nabywanej usługi poprzez rozpoznanie tzw. importu usług.

Ad. 2b - zwolnienie usług z podatku VAT

Zgodnie z przepisami ogólnymi ustawy o VAT, dostawa towarów i świadczenie usług są opodatkowane standardową stawką podatku VAT (na moment składania wniosku wynoszącą 23%). Niemniej jednak, w przepisach szczególnych ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku VAT.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwolnione z podatku VAT są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. W myśl art. 43 ust. 15 ustawy o VAT, powyższe zwolnienie nie ma jednak zastosowania do:

* czynności ściągania długów, w tym factoringu;

* usług doradztwa;

* usług w zakresie leasingu.

Na marginesie jedynie należy zaznaczyć, że przepis ten koresponduje z przepisem art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z późn. zm., dalej: "Dyrektywa VAT"), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają transakcje udzielania kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Biorąc pod uwagę dotychczasowe rozważania i powołane wyżej przepisy prawa, zdaniem Wnioskodawcy, opisane w zdarzeniu przyszłym udzielenie Spółce pożyczki na zakup udziałów w spółce luksemburskiej będzie stanowić dla niej import usług podlegający opodatkowaniu na terytorium kraju. Do rozliczenia tej transakcji w zakresie podatku VAT obowiązany będzie Wnioskodawca, jako nabywca usługi. Jednocześnie, usługa ta nie będzie: (a) czynnością ściągania długów, w tym factoringu; (b) usługą doradztwa ani (c) usługą w zakresie leasingu. W rezultacie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Spółka nadmienia, że stanowisko wskazane wyżej w odniesieniu do pkt 2a i 2b znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, w tym m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lutego 2013 r. (IPPP3/443-1242/12-2/KT), Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 listopada 2012 r. (ITPP2/443-979a/12/AD) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 lutego 2012 r. (ILPP4/443-758/11-2/BA).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Aby świadczenie usługi podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi mieć miejsce również odpłatność, tj. musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usługi, a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym, zaś usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek świadczenia usługi oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności. Bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usługi a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść na rzecz świadczącego usługę i jeżeli świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Taka definicja świadczenia usług jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług wszelkich transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Umowa pożyczki została uregulowana w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), zgodnie z którym przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zaciągnąć oprocentowaną pożyczkę na zakup udziałów w innej spółce, od podmiotu zagranicznego. Pożyczkodawca nie będzie bankiem, nie będzie miał siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, będzie natomiast zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w kraju swojej siedziby. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT UE. Pożyczkodawca otrzyma od Spółki wynagrodzenie z tytułu pożyczonego kapitału w postaci odsetek.

Zatem czynność udzielenia Spółce pożyczki będzie stanowiła świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy - na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca spełnia definicję podatnika wskazaną w cytowanym powyżej art. 28a ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie będą miały zastosowania, zatem miejsce świadczenia usługi udzielenia pożyczki ustalane będzie na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie.

W związku z powyższym miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania usługi świadczonej przez pożyczkodawcę zagranicznego na rzecz Zainteresowanego, będzie Polska.

W myśl art. 2 pkt 9 ustawy - przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że pożyczkodawca nie będzie miał siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, będzie natomiast zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w kraju swojej siedziby.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że Zainteresowany jako podatnik o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, zobowiązany będzie do opodatkowania usługi nabywanej od zagranicznego pożyczkodawcy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium kraju.

Tym samym Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia VAT z tytułu zaciągniętej pożyczki jako usługobiorca, na zasadzie importu usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy - zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Natomiast art. 43 ust. 15 ustawy stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Nadmienić też trzeba, że zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.) - państwa członkowskie zwalniają transakcje udzielania kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że pożyczka udzielona Spółce przez podatnika zagranicznego, z tytułu importu której będzie ona zobowiązana do jej rozliczenia, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania pożyczki otrzymanej od podmiotu zagranicznego. W zakresie uwzględnienia wartości importu usługi przy ustalaniu proporcji, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy została interpretacja indywidualna z dnia 22 kwietnia 2014 r. nr ILPP4/443-33/14-5/ISN. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie rozstrzygnięty w odrębnym piśmie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.