ILPP4/443-300/11-4/PG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-300/11-4/PG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2011 r. (data wpływu 13 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 lipca 2011 r. (data wpływu 11 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 lipca 2011 r. (data wpływu 11 lipca 2011 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest jednoosobową Spółką Skarbu Państwa. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od osób kierownictwa i dozoru ruchu zakładów górniczych, mierniczego górniczego i geologa górniczego oraz wykazu stanowisk w ruchu zakładu górniczego, które wymagają szczególnych kwalifikacji (Dz. U. z dnia 1 maja 2004 r.), Zainteresowany organizuje i przeprowadza szkolenia swoich pracowników w ramach swojej działalności. Za przeprowadzone szkolenia, wykładowcy, a są nimi jego pracownicy, otrzymują wynagrodzenie według stawek obowiązujących w Kopalni. Szkolenie kończy się egzaminem, a osoba ubiegająca się o przystąpienie do egzaminu uiszcza opłatę egzaminacyjną w wysokości 280 zł, zgodnie z ww. rozporządzeniem. Za tę opłatę Wnioskodawca wystawiał faktury VAT ze stawką zwolnioną na podstawie PKWiU 80.42.20-00, jako usługi w zakresie pozostałych form kształcenia.

W piśmie z dnia 7 lipca 2011 r. (data wpływu 11 lipca 2011 r.), będącym uzupełnieniem złożonego wniosku Zainteresowany poinformował, że nie jest on jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Ponadto uważa on, że organizowane szkolenia są usługami w zakresie kształcenia, gdyż uzyskane kwalifikacje po ukończonych szkoleniach zgodne są z wyżej wymienionym rozporządzeniem i wykorzystywane są przez pracowników w branży w której pracują. Wnioskodawca nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. W zakresie przedmiotowych usług nie ma on akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone usługi nie są finansowane ze środków publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od dnia 1 stycznia 2011 r. opłata egzaminacyjna jest zwolniona od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przedstawionego stanu faktycznego można stwierdzić, że od dnia 1 stycznia 2011 r. opłata egzaminacyjna związana z usługą szkolenia jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Szkolenie obejmuje nauczanie, które jest związane z wykonywanym zawodem. Osoby te uzyskują wiedzę niezbędną do wykonywanej pracy zawodowej. Zdobywają kwalifikacje w danym zawodzie, które są wykorzystywane w branży w której pracują.

Szkolenia osób prowadzone są na podstawie przepisów Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2004 r. (Dz. U. z dnia 1 maja 2004 r.), co oznacza, że usługi te są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Zainteresowany uważa, że spełnione zostały wymagane przepisem przesłanki zwolnienia, tj.: szkolenia stanowią kształcenie zawodowe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż uzyskane kwalifikacje po ukończonych szkoleniach zgodne są z ww. rozporządzeniem, oraz prowadzone są w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienia od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w poz. 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy pkt 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Równocześnie, na podstawie uregulowań zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednoosobową Spółką Skarbu Państwa. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od osób kierownictwa i dozoru ruchu zakładów górniczych, mierniczego górniczego i geologa górniczego oraz wykazu stanowisk w ruchu zakładu górniczego, które wymagają szczególnych kwalifikacji (Dz. U. z dnia 1 maja 2004 r.), organizuje on i przeprowadza szkolenia swoich pracowników w ramach swojej działalności. Za przeprowadzone szkolenia, wykładowcy, a są nimi jego pracownicy, otrzymują wynagrodzenie według stawek obowiązujących u Zainteresowanego. Szkolenie kończy się egzaminem, a osoba ubiegająca się o przystąpienie do egzaminu uiszcza opłatę egzaminacyjną w wysokości 280 zł, zgodnie z ww. rozporządzeniem.

Wnioskodawca poinformował jednocześnie, że nie jest on jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Ponadto Zainteresowany uważa, że organizowane szkolenia są usługami w zakresie kształcenia, gdyż uzyskane kwalifikacje po ukończonych szkoleniach zgodne są z wyżej wymienionym rozporządzeniem i wykorzystywane są przez pracowników w branży w której pracują. Wnioskodawca nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. W zakresie przedmiotowych usług nie ma on akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone usługi nie są finansowane ze środków publicznych.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty, o którym mowa w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.).

Biorąc pod uwagę informacje wynikające z wniosku oraz powołane regulacje stwierdzić należy, iż skoro Zainteresowany nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, wykonywane przez niego usługi - nie mogą korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W zakresie, w jakim świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, należy określić, czy mogą one korzystać ze zwolnienia przedstawionego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Natomiast, dla oceny tego, czy świadczone przez Zainteresowanego usługi są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie powołanego przepisu ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

* czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;

* czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi będące przedmiotem wniosku, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Po ukończeniu szkolenia są pozyskiwane kwalifikacje, które następnie są wykorzystywane przez pracowników w branży w której pracują.

Zgodnie z normą wyrażoną w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, zwolnieniem objęte są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Tak więc, ustawodawca przewidział zastosowanie zwolnienia przedmiotowego dla ww. usług, ale wyłącznie w sytuacji, gdy warunki ich świadczenia, w szczególności forma i zasady wynikają z odrębnych od podatkowych aktów prawnych.

Stosownie do art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. prawo geologiczne i górnicze (t.j. z dnia 14 listopada 2005 r. Dz. U. Nr 228, poz. 1947 z późn. zm.), ruch zakładu górniczego może się odbywać tylko pod kierownictwem i dozorem osób posiadających odpowiednie kwalifikacje.

W myśl art. 68 ust. 2 ww. ustawy, minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1.

kwalifikacje ogólne i zawodowe wymagane od osób kierownictwa i dozoru ruchu w poszczególnych rodzajach zakładów górniczych oraz w działach ruchu tych zakładów;

2.

wykaz stanowisk w ruchu zakładu górniczego, innych niż wymienione w pkt 1, które mogą zajmować osoby o szczególnych kwalifikacjach zawodowych i warunkach zdrowotnych, oraz rodzaj tych kwalifikacji i warunków;

3.

sposób postępowania w sprawach stwierdzania kwalifikacji osób, o których mowa w pkt 1 i 2, tryb powoływania komisji egzaminacyjnych, skład komisji egzaminacyjnej do sprawdzania wiadomości kandydatów oraz zakres wiadomości podlegających sprawdzeniu, wysokość opłat związanych ze stwierdzaniem kwalifikacji i sposób ich uiszczania, tryb stwierdzania kwalifikacji oraz wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnych.

Kwalifikacje osób kierownictwa i dozoru ruchu zakładu górniczego oraz osób, o których mowa w ust. 2 pkt 2, stwierdza właściwy organ nadzoru górniczego, z zastrzeżeniem przepisu ust. 4 art. 68 ust. 3 cyt. ustawy.

Kwalifikacje kierowników ruchu w podziemnych zakładach górniczych stwierdza Prezes Wyższego Urzędu Górniczego (art. 68 ust. 4 ww. ustawy).

W wyniku delegacji ustawowej wynikającej z art. 68 ust. 2 ustawy prawo geologiczne i górnicze, Minister Gospodarki wydał rozporządzenie z dnia 11 czerwca 2002 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od osób kierownictwa i dozoru ruchu zakładów górniczych, mierniczego górniczego i geologa górniczego oraz wykazu stanowisk w ruchu zakładu górniczego, które wymagają szczególnych kwalifikacji (Dz. U. Nr 84, poz. 755 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia, określa ono:

1.

kwalifikacje ogólne i zawodowe wymagane od osób kierownictwa i dozoru ruchu w poszczególnych rodzajach zakładów górniczych oraz w działach ruchu tych zakładów,

2.

kwalifikacje ogólne i zawodowe wymagane od mierniczego górniczego i geologa górniczego,

3.

wykaz stanowisk w ruchu zakładu górniczego, innych niż wymienione w pkt 1 i 2, które mogą zajmować osoby o szczególnych kwalifikacjach zawodowych i warunkach zdrowotnych, oraz rodzaj tych kwalifikacji i warunków,

4.

sposób postępowania w sprawach stwierdzania kwalifikacji osób, o których mowa w pkt 1-3, tryb powoływania komisji egzaminacyjnych, skład komisji egzaminacyjnej do sprawdzania wiadomości kandydatów oraz zakres wiadomości podlegających sprawdzeniu,

5.

wysokość opłat związanych ze stwierdzaniem kwalifikacji i sposób ich uiszczania,

6.

tryb stwierdzania kwalifikacji oraz wysokość wynagrodzenia dla członków komisji egzaminacyjnych.

W myśl § 2 pkt 4 rozporządzenia, ilekroć jest mowa o kwalifikacjach zawodowych - rozumie się przez to:

a.

ukończenie odpowiedniej szkoły technicznej potwierdzone dyplomem lub świadectwem wydanym zgodnie z odrębnymi przepisami,

b.

odbycie praktyki w kierownictwie, dozorze ruchu lub w ruchu zakładu górniczego albo w służbie mierniczo-geologicznej, określoną czasem jej trwania, specjalnością techniczną oraz zakresem wykonywanych czynności.

Rozdział 5 rozporządzenia opisuje sposób postępowania w sprawach stwierdzania kwalifikacji, tryb powoływania komisji egzaminacyjnych, skład komisji egzaminacyjnej do sprawdzania wiadomości kandydatów, zakres wiadomości podlegających sprawdzeniu oraz tryb stwierdzania kwalifikacji.

Stosownie do § 21 rozporządzenia, stwierdzenie kwalifikacji osób kierownictwa i dozoru ruchu, mierniczych górniczych i geologów górniczych następuje po ustaleniu, że kandydat posiada kwalifikacje ogólne i zawodowe, oraz złożeniu z wynikiem pozytywnym egzaminu.

W myśl § 23 ust. 1 rozporządzenia, organ właściwy do stwierdzania kwalifikacji powołuje komisję egzaminacyjną:

1.

spośród pracowników organu nadzoru górniczego posiadających wyższe wykształcenie techniczne lub prawnicze oraz przedstawicieli przedsiębiorców, którzy posiadają stwierdzone kwalifikacje osób kierownictwa lub wyższego dozoru ruchu - dla stwierdzenia kwalifikacji osób kierownictwa i dozoru ruchu,

2.

spośród specjalistów z zakresu geodezji górniczej i geologii górniczej oraz prawa - dla stwierdzenia kwalifikacji mierniczych górniczych i geologów górniczych.

W skład komisji egzaminacyjnej, o której mowa w ust. 1, wchodzą przewodniczący, jego zastępca, sekretarz oraz członkowie - § 23 ust. 2 rozporządzenia.

Zgodnie z § 24 ust. 1 rozporządzenia, komisja egzaminacyjna, o której mowa w § 23, przeprowadza egzamin w zespole egzaminacyjnym, zwanym dalej "zespołem", w zakresie obejmującym znajomość przepisów:

1.

prawa geologicznego i górniczego,

2.

związanych z prowadzeniem ruchu określonego rodzaju zakładów górniczych i występujących w nich zagrożeń,

3.

niezbędnych do wykonywania czynności w kierownictwie ruchu zakładu górniczego dla osób kierownictwa i dozoru ruchu,

4.

niezbędnych do wykonywania czynności mierniczego górniczego i geologa górniczego dla mierniczych górniczych i geologów górniczych.

Na podstawie § 24 ust. 2 rozporządzenia, w skład zespołu wchodzą:

1.

przewodniczący zespołu, którym jest przewodniczący komisji egzaminacyjnej lub wyznaczony przez niego zastępca,

2.

2-4 członków, wyznaczonych przez przewodniczącego komisji, posiadających odpowiednie przygotowanie:

a.

w specjalności, w której mają być stwierdzone kwalifikacje do wykonywania czynności w kierownictwie lub dozorze ruchu - dla osób kierownictwa i dozoru ruchu,

b.

z zakresu geodezji górniczej i geologii górniczej - dla mierniczego górniczego i geologa górniczego,

c.

prawnicze,

3.

sekretarz.

W myśl § 24 ust. 3 rozporządzenia, egzaminy dla stwierdzenia kwalifikacji mierniczego górniczego i geologa górniczego przeprowadza się w pięcioosobowym zespole egzaminacyjnym.

Zespół, większością głosów, ocenia wynik egzaminu jako "pozytywny" albo "negatywny". W razie równej liczby głosów o wyniku egzaminu decyduje przewodniczący zespołu (§ 24 ust. 4 rozporządzenia).

Stosownie do § 27 ust. 1 i 2 rozporządzenia, z zastrzeżeniem § 28, egzamin, o którym mowa w § 21, jest przeprowadzany w formie ustnej a przedmiotem części ustnej egzaminu jest sprawdzenie znajomości przepisów, o których mowa w § 24 ust. 1.

W myśl § 28 ust. 1 rozporządzenia, egzamin dla stwierdzenia kwalifikacji mierniczych górniczych i geologów górniczych składa się z części pisemnej i części ustnej.

Zgodnie z § 29 ust. 1 rozporządzenia, z przebiegu egzaminu sporządza się protokół, który podpisują przewodniczący, członkowie zespołu oraz sekretarz.

Natomiast § 29 ust. 2 rozporządzenia stwierdza, że protokół, o którym mowa w ust. 1, przewodniczący zespołu, po ogłoszeniu wyniku egzaminu, przedkłada niezwłocznie organowi właściwemu do stwierdzenia kwalifikacji.

Na podstawie § 30 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku uzyskania pozytywnego wyniku egzaminu organ właściwy do stwierdzania kwalifikacji wydaje świadectwo, które określa:

1.

stanowisko oraz rodzaj zakładów górniczych - w odniesieniu do osób kierownictwa ruchu zakładu górniczego, mierniczego górniczego oraz geologa górniczego,

2.

szczebel dozoru ruchu, specjalność techniczną oraz rodzaj zakładów górniczych

- w odniesieniu do osób sprawujących dozór ruchu.

Zasady i formy przeprowadzania szkoleń będących przedmiotem wniosku zostały ściśle uregulowane w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 11 czerwca 2002 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od osób kierownictwa i dozoru ruchu zakładów górniczych, mierniczego górniczego i geologa górniczego oraz wykazu stanowisk w ruchu zakładu górniczego, które wymagają szczególnych kwalifikacji. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku, tzn. ww. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Reasumując, usługi będące przedmiotem wniosku, za które wynagrodzeniem jest pobierana przez Wnioskodawcę opłata, korzystają od dnia 1 stycznia 2011 r. ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Tym samym, stanowisko Zainteresowanego zostało uznane za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl