ILPP4/443-284/11-4/PG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 czerwca 2011 r. (data wpływu 29 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obciążania kontrahenta kosztami przygotowania narzędzi - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obciążania kontrahenta kosztami przygotowania narzędzi. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 czerwca 2011 r. (data wpływu 29 czerwca 2011 r.) w którym doprecyzowano opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej Spółka) zajmuje się produkcją opakowań z tektury falistej. W ramach prowadzonej działalności, Spółka sprzedaje m.in. odpowiednio zadrukowane i wykrojone kartony, które są opakowaniami pojedynczymi lub zbiorczymi wyrobów produkowanych przez klientów Spółki.

W procesie produkcji opakowań przez Spółkę, na tekturze falistej dokonywany jest nadruk graficzny oraz w dalszej kolejności następuje wykrojenie opakowania. Opakowania sprzedawane są przez Spółkę jako produkty. Do produkcji opakowań Spółka wykorzystuje jako główny materiał tekturę falistą, stosując przy tym specjalistyczne narzędzia do nadruku na tekturze wzorów graficznych oraz odpowiedniego wykrojenia oraz sklejenia tektury. Narzędzia służące do nadruku (fotopolimery) oraz narzędzia do wykrawania opakowań (wykrojniki), zwane są w dalszej części narzędziami.

Narzędzia powyższe są wykorzystywane wielokrotnie w procesie produkcji, w zależności od zamówienia klienta - nie są to narzędzia jednorazowe, ulegające zużyciu w procesie produkcji jednej serii. W zależności od zamówień klienta, narzędzia służą do produkcji jednej serii wyrobów (np. okazjonalne opakowania świąteczne, noworoczne) lub do wielu serii produkcyjnych wyrobów (np. dla opakowań standardowych produktów klientów).

Narzędzia są przygotowywane na podstawie indywidualnych zamówień, w oparciu o przesłane i zaakceptowane przez klienta wzory opakowań. Wzór narzędzia może być przesłany przez klienta i następnie poddany obróbce graficznej przez pracowników Spółki (tak aby możliwe było jego optymalne umieszczenie w maszynie przetwórczej), albo wzór graficzny narzędzia jest przygotowany przez pracowników Spółki i w dalszej kolejności jest zaakceptowany przez klienta. Na podstawie gotowych wzorów, Spółka zleca wykonanie narzędzi firmom zewnętrznym. Narzędzia te, jako niezbędne przy produkcji opakowań na rzecz danego klienta, przechowywane są przez Spółkę, jednakże stanowią własność klienta.

Ww. narzędzia mogą być wykorzystywane w procesie produkcji tylko jednego rodzaju opakowania dla danego klienta - wzór nadruku oraz opakowania stanowi własność klienta i choćby z tego powodu narzędzie to nie może być wykorzystane bez jego zgody do produkcji wyrobów dla innego klienta. Ponadto, z uwagi na specyfikę opakowań, wykorzystanie danego narzędzia do produkcji innych opakowań jest niemożliwe. Klient ma prawo po zakończonej produkcji lub po zakończeniu współpracy do odebrania od Spółki, bez dodatkowych kosztów, narzędzi do produkcji jego opakowań. Po określonym czasie nieużywania danego narzędzia, Spółka w uzgodnieniu z klientem może również przekazać narzędzia do utylizacji.

Kosztem przygotowania narzędzi obciążany jest klient będący odbiorcą danego typu opakowań. Obciążenie takie dokumentowane jest przez Spółkę odrębną fakturą z tytułu świadczenia usług przygotowania narzędzi/przygotowania produkcji.

Jednym z klientów Spółki jest kontrahent zagraniczny z siedzibą w Szwajcarii, należący do międzynarodowego koncernu, w skład którego wchodzą podmioty zależne zlokalizowane w różnych państwach. Kontrahent ten jest zarejestrowany na potrzeby rozliczeń podatku VAT w wielu krajach Unii Europejskiej, w tym w Polsce. W ramach współpracy z kontrahentem, Spółka dokonuje zarówno sprzedaży towarów (opakowań kartonowych) jak również obciąża podmiot zagraniczny kosztami świadczenia usług (przygotowania narzędzi).

Dla potrzeb transakcji zakupu wyrobów produkowanych przez Spółkę, kontrahent podaje swój numer NIP z prefiksem PL. Jednocześnie, wyroby produkowane przez Spółkę transportowane są do spółek-córek kontrahenta zarejestrowanych w Polsce.

Natomiast na potrzeby rozliczeń z tytułu kosztów przygotowania narzędzi, kontrahent podaje szwajcarski numer identyfikacji podatkowej dla celów VAT, jako właściwy dla ww. usług.

Podstawę dla opisanego powyżej systemu współpracy oraz rozliczeń Spółki z kontrahentem stanowi dokument "General Terms Conditions of Purchase of Services (...)" (dalej: Ogólne warunki), w którym wskazano, że przedmiotem transakcji jest zapewnienie przez Spółkę usług, zgodnie z zamówieniem złożonym przez kontrahenta, niezbędnych dla potrzeb dostarczenia produktów (opakowań).

W piśmie z dnia 22 czerwca 2011 r., będącym uzupełnieniem złożonego wniosku, Spółka poinformowała, że wykonanie narzędzi do produkcji opakowań jest zlecane przez nią firmom zewnętrznym. Firmy zewnętrzne dostarczają narzędzia do Spółki oraz wystawiają na nią fakturę. Faktura ta jest przez Spółkę płacona dostawcom w stosownym terminie płatności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postępuje prawidłowo obciążając kontrahenta kosztami przygotowania narzędzi/produkcji jako kosztami świadczenia usług, a w konsekwencji rozpoznając miejsce świadczenia przedmiotowych usług w miejscu, w którym nabywca posiada siedzibę, czy też ww. transakcja winna być traktowana jako sprzedaż towarów (narzędzi produkcyjnych).

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym transakcja przygotowania narzędzi/produkcji winna być traktowana jako świadczenie usług i może być dokumentowana fakturami odrębnymi od faktur potwierdzających sprzedaż opakowań, wyprodukowanych z użyciem tych narzędzi. Na fakturach dokumentujących sprzedaż usług wskazany zostanie obowiązek do rozliczenia podatku przez nabywcę usługi (zgodnie z zasadami opodatkowania usług świadczonych na rzecz podatników wynikającymi z art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r.).

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz zgodnie z Ogólnymi warunkami, regulującymi współpracę Spółki z kontrahentem, transakcja dostawy przez Spółkę produktów (opakowań) na rzecz kontrahenta składa się zasadniczo z dwóch etapów:

* prac przygotowawczych prowadzących do uzyskania wykrojników i polimerów dla produkcji opakowań,

* produkcji opakowań zgodnie z zamówieniem klienta.

Dla pełnej realizacji zamówienia złożonego przez kontrahenta niezbędne jest zrealizowanie obu wskazanych powyżej etapów, przy czym za świadczenie główne w transakcji należy uznać produkcję opakowań i będącą ich efektem dostawę towarów na rzecz kontrahenta, natomiast świadczeniem pomocniczym są działania przygotowawcze zmierzające do uzyskania dedykowanych danemu zleceniu wykrojników i polimerów. Czynności przygotowawcze w swej istocie nie mogą być uznane za dostawę towarów - ich istota wskazuje na to, że są to usługi, które można zakwalifikować jako specyficzny rodzaj usług poligraficznych. Okoliczności faktyczne wskazują, że wykonywane przez Spółkę prace przygotowawcze obejmują m.in. wykonanie projektu narzędzi lub weryfikację wzorów przekazanych przez kontrahenta, obróbkę graficzną wzorów, mającą na celu ich optymalne dostosowanie do maszyn produkcyjnych, zlecenie wykonania narzędzi przez podmioty zewnętrzne, a następnie przystosowanie i wykorzystanie narzędzi na potrzeby produkcji opakowań. Natomiast po zakończeniu produkcji lub w okresach przerw, Spółka zajmuje się przechowywaniem narzędzi, które w każdym momencie mogą zostać odebrane przez kontrahenta. Prace przygotowawcze stanowią w tym przypadku usługę złożoną, mającą jednak charakter pomocniczy wobec transakcji podstawowej, jaką jest dostawa opakowań.

Zatem, mimo iż przygotowane narzędzia stanowią własność kontrahenta, charakter i złożoność prac przygotowawczych, których jednym z elementów jest przekazanie własności narzędzi, wskazuje, iż mamy do czynienia ze świadczeniem usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku - art. 29 ust. 1 ustawy.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W powyższym przepisie jest przyjęta generalna zasada, która stwierdza, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów.

Zatem definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem "usługi" w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Natomiast na potrzeby podatku od towarów i usług dostawą towaru jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Istotnymi elementami konstrukcji tej definicji są:

Z ekonomicznego aspektu transakcji ważne jest zatem, czy w wyniku danego zdarzenia gospodarczego (dostawy towaru) dochodzi do przeniesienia na rzecz kontrahenta możliwości (prawa) dysponowania rzeczą w zakresie, jaki charakterystyczny jest dla właściciela. Jeśli możliwość korzystania z przedmiotu transakcji ma charakter trwały w momencie jej zawarcia, to uznać należy, że nastąpiła dostawa towaru. Warunek ten ujęto w sformułowaniu "przeniesienie", które rozumieć należy jako przekazanie uprawnień właścicielskich między dotychczasowym posiadaczem towaru a jego kontrahentem. Pamiętać przy tym należy, że "rozporządzanie jak właściciel" należy rozumieć w sensie ekonomicznym, czyli faktycznym.

Z przekazaniem praw do dysponowania towarem jak właściciel musi wiązać się odpłatność w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, która stanowi o dokonaniu danej transakcji w sensie ekonomicznym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się produkcją opakowań z tektury falistej. W ramach prowadzonej działalności sprzedaje on m.in. odpowiednio zadrukowane i wykrojone kartony, które są opakowaniami pojedynczymi lub zbiorczymi wyrobów produkowanych przez jego klientów.

W procesie produkcji opakowań przez Zainteresowanego, na tekturze falistej dokonywany jest nadruk graficzny oraz w dalszej kolejności następuje wykrojenie opakowania. Opakowania sprzedawane są przez Spółkę jako produkty. Do produkcji opakowań jest wykorzystywana jako główny materiał tektura falista. Stosowane są przy tym specjalistyczne narzędzia do nadruku na tekturze wzorów graficznych oraz odpowiedniego wykrojenia oraz sklejenia tektury. Narzędzia służące do nadruku (fotopolimery) oraz narzędzia do wykrawania opakowań (wykrojniki).

Narzędzia powyższe są wykorzystywane wielokrotnie w procesie produkcji, w zależności od zamówienia klienta - nie są to narzędzia jednorazowe, ulegające zużyciu w procesie produkcji jednej serii. W zależności od zamówień klienta, narzędzia służą do produkcji jednej serii wyrobów (np. okazjonalne opakowania świąteczne, noworoczne) lub do wielu serii produkcyjnych wyrobów (np. dla opakowań standardowych produktów klientów).

Narzędzia są przygotowywane na podstawie indywidualnych zamówień, w oparciu o przesłane i zaakceptowane przez klienta wzory opakowań. Wzór narzędzia może być przesłany przez klienta i następnie poddany obróbce graficznej przez pracowników Wnioskodawcy (tak aby możliwe było jego optymalne umieszczenie w maszynie przetwórczej) albo wzór graficzny narzędzia jest przygotowany przez pracowników Spółki i w dalszej kolejności jest zaakceptowany przez klienta. Na podstawie gotowych wzorów, Zainteresowany zleca wykonanie narzędzi firmom zewnętrznym. Narzędzia te, jako niezbędne przy produkcji opakowań na rzecz danego klienta, przechowywane są przez Wnioskodawcę, jednakże stanowią własność klienta.

Ww. narzędzia mogą być wykorzystywane w procesie produkcji tylko jednego rodzaju opakowania dla danego klienta - wzór nadruku oraz opakowania stanowi własność klienta i choćby z tego powodu narzędzie to nie może być wykorzystane bez jego zgody do produkcji wyrobów dla innego klienta. Ponadto, z uwagi na specyfikę opakowań, wykorzystanie danego narzędzia do produkcji innych opakowań jest niemożliwe. Klient ma prawo po zakończonej produkcji lub po zakończeniu współpracy do odebrania od Zainteresowanego, bez dodatkowych kosztów, narzędzi do produkcji jego opakowań. Po określonym czasie nieużywania danego narzędzia, Spółka w uzgodnieniu z klientem może również przekazać narzędzia do utylizacji.

Kosztem przygotowania narzędzi obciążany jest klient będący odbiorcą danego typu opakowań. Obciążenie takie dokumentowane jest przez Wnioskodawcę odrębną fakturą z tytułu świadczenia usług przygotowania narzędzi/przygotowania produkcji.

Jednym z klientów Zainteresowanego jest kontrahent zagraniczny z siedzibą w Szwajcarii, należący do międzynarodowego koncernu, w skład którego wchodzą podmioty zależne zlokalizowane w różnych państwach. Kontrahent ten jest zarejestrowany na potrzeby rozliczeń podatku VAT w wielu krajach Unii Europejskiej, w tym w Polsce. W ramach współpracy z kontrahentem, Spółka dokonuje zarówno sprzedaży towarów (opakowań kartonowych) jak również obciąża podmiot zagraniczny kosztami świadczenia usług (przygotowania narzędzi).

Jak wskazał Wnioskodawca, zleca on wykonanie narzędzi służących do produkcji opakowań firmom zewnętrznym, które to następnie dostarczają je do niego oraz wystawiają z tego tytułu fakturę VAT. Faktura ta jest przez niego płacona dostawcom w stosownym terminie płatności.

Zainteresowany ma wątpliwość, czy postępuje on prawidłowo obciążając kontrahenta kosztami przygotowania narzędzi/produkcji jako kosztami świadczenia usług, czy też ww. transakcja winna być traktowana jako sprzedaż towarów (narzędzi produkcyjnych).

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie sprzedaż narzędzi przez Spółkę spełnia definicję dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Niewątpliwie bowiem przedmiotowe narzędzia są towarami, o których mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, a Wnioskodawca przenosi prawo do rozporządzania nimi na rzecz swojego kontrahenta, z czym wiąże się odpłatność w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zdaniem Zainteresowanego, prace przygotowawcze, polegające m.in. na wykonaniu projektu narzędzi lub weryfikacji wzorów przekazanych przez kontrahenta, obróbce graficznej wzorów, zleceniu wykonania narzędzi przez podmioty zewnętrzne, stanowią usługę złożoną mającą jednak charakter pomocniczy wobec transakcji podstawowej, jaką jest dostawa opakowań.

Należy stwierdzić, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006.347.1 z późn. zm.) nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone. W przypadku gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

Stosownie do powyższego, świadczeniami powiązanymi ze sobą pod względem ekonomicznym i gospodarczym będą świadczenia pomocnicze oraz świadczenia główne uzasadniające ekonomiczne istnienie świadczeń pomocniczych.

Wynikające z opisu sprawy czynności polegające na wykonaniu projektu narzędzi lub weryfikacji wzorów przekazanych przez kontrahenta, obróbce graficznej wzorów, zleceniu wykonania narzędzi przez podmioty zewnętrzne a następnie przystosowaniu i wykorzystaniu narzędzi na potrzeby produkcji opakowań, stanowią czynności pomocnicze do transakcji głównej, jaką jest dostawa narzędzi. W związku z tym, przedmiotowe czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach takich jak świadczenie główne, tj. dostawa narzędzi.

Skutkiem powyższego, skoro ww. elementy świadczenia złożonego stanowią jeden przedmiot opodatkowania, koszty ww. czynności zwiększają podstawę opodatkowania świadczenia głównego. Zatem, w zakresie dostawy narzędzi do kontrahenta zagranicznego mającego siedzibę w Szwajcarii, zastosowanie znajdzie powołany art. 29 ust. 1 ustawy, a całość należy potraktować jako dostawę towarów (narzędzi produkcyjnych).

W związku z powyższym, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, w myśl którego transakcja przygotowania narzędzi/produkcji winna być traktowana jako świadczenie usług. Tym bardziej, nie można uznać ją za czynność pomocniczą do dostawy opakowań. Bowiem w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z dwoma odrębnymi transakcjami: dostawą opakowań oraz dostawą narzędzi.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Dokonywane przez Zainteresowanego transakcje sprzedaży towarów mogą być dokumentowane odrębnymi fakturami, bowiem jak wynika z opisu sprawy, stanowią one dwie odrębne czynności wykonywane na rzecz klienta.

Reasumując, w niniejszej sprawie mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów (narzędzi produkcyjnych), o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Końcowo wskazać należy, że dla potrzeb podatku od towarów i usług istotny jest charakter wykonywanych czynności. Zatem wskazania zawarte w dokumencie "General Terms Conditions of Purchase of Services (...)" nie mogą wpłynąć na rozliczenie transakcji będącej przedmiotem pytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.