ILPP4/443-28/12-4/EWW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-28/12-4/EWW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2012 r. (data wpływu 20 stycznia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 marca 2012 r. (data wpływu 4 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy dostawie lokalu mieszkalnego wraz z udziałem we współwłasności gruntu, podziemnej hali garażowej oraz prawem do korzystania z miejsca postojowego w podziemnej hali garażowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy dostawie lokalu mieszkalnego wraz z udziałem we współwłasności gruntu, podziemnej hali garażowej oraz prawem do korzystania z miejsca postojowego w podziemnej hali garażowej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 marca 2012 r. (data wpływu 4 kwietnia 2012 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską polegającą głównie na realizacji projektów budowlanych związanych z wnoszeniem budynków. Aktualnie prowadzi inwestycję przy ul. T., polegającą na wybudowaniu budynku mieszkalnego wielorodzinnego.

Pod budynkiem i dziedzińcem znajduje się podziemna hala garażowa, w której wydzielono liniami miejsca postojowe dla samochodów osobowych.

Spółka podpisuje z klientami umowy przedwstępne: sprzedaż mieszkań bez miejsc postojowych i mieszkań z miejscami postojowymi w podziemnej hali garażowej.

Przeniesienie własności mieszkania i miejsca postojowego będzie dokonywane w formie jednego aktu notarialnego, w którym przedmiotem sprzedaży będzie lokal mieszkalny wraz z odpowiednim udziałem we współwłasności gruntu, na którym stoi budynek oraz części wspólne budynku oraz odpowiedni udział we współwłasności hali garażowej, która stanowi odrębny lokal posiadający własną księgę wieczystą wraz z prawem wyłącznego korzystania z oznaczonego miejsca postojowego w hali garażowej.

Zainteresowany przy sprzedaży miejsc postojowych stosuje stawkę podatku VAT w wysokości 23%. Wobec licznych publikacji i często sprzecznych interpretacji, a tym samym niezadowoleniem jego klientów, zwraca się on z pytaniem, czy w opisanej wyżej sytuacji przy sprzedaży mieszkania wraz z miejscem postojowym może zastosować obniżoną stawkę w wysokości 8%.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował, że jest zarejestrowany czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Lokale mieszkalne znajdujące się w budynku przy ul. T. spełniają warunki budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonym w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 17, poz. 1054). Powierzchnia użytkowa żadnego lokalu nie przekracza 150 m2.

Wnioskodawca wskazał również, że można oddzielnie sprzedać udział we współwłasności w podziemnej hali garażowej wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego tej hali, która jest wyodrębnionym lokalem użytkowym. Przedmiotem niniejszej sprawy jest jednak łączna sprzedaż (jednym aktem notarialnym), mieszkania i udziału we współwłasności w hali garażowej wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

Hala garażowa znajduje się pod budynkiem w części podziemnej (a więc wewnątrz budynku) oraz częściowo wychodzi poza obręb budynku (pod dziedzińcem).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży lokalu mieszkalnego oraz przynależnego do tego lokalu:

* odpowiedniego udziału we współwłasności gruntu, na którym stoi budynek oraz części wspólne budynku,

* odpowiedniego udziału we współwłasności podziemnej hali garażowej stanowiącej odrębny lokal z własną księgą wieczystą,

* prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej, w ramach jednego aktu notarialnego

Spółka na całość sprzedaży może zastosować obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym wielorodzinnym wraz z przynależnym do tego lokalu udziałem we współwłasności w hali garażowej oraz prawem do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego może być opodatkowana stawką VAT 8%, bez konieczności wyodrębniania miejsca postojowego jako odrębnego towaru.

Miejsca postojowe nie są wydzielone trwałymi ścianami i nie mogą stanowić odrębnego lokalu, mogą natomiast zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) przynależeć do samodzielnego lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, jak szczególnie piwnica, strych, komórka, garaż.

Zdaniem Zainteresowanego, sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym powinna być traktowana kompleksowo, jako jeden przedmiot sprzedaży, gdzie sprzedaż lokalu mieszkalnego traktuje się jako świadczenie główne.

Budowany przez niego budynek wielorodzinny sklasyfikowany jest w dziale 11, jako mieszkalny, a podziemna hala garażowa nie stanowi odrębnego obiektu, a więc całość traktowana jest jako obiekt budownictwa mieszkaniowego. Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., obniżoną stawkę podatku VAT stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a art. 41 ww. ustawy, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy wyklucza również z budownictwa społecznego lokale mieszkalne, których powierzchnia przekracza 150 m2, ale w inwestycji realizowanej przez Spółkę one nie występują.

Z uwagi na to, że miejsca postojowe nie posiadają wydzielonych trwałych ścian, a stanowią jedynie fragmenty powierzchni budynku, które uprawniają do zaparkowania samochodu nie mogą być traktowane jako lokale użytkowe. W chwili obecnej, miejsca postojowe są dla mieszkańców równie niezbędne, a często nawet bardziej niż piwnica czy suszarnia, a tym samym zaspakajają potrzeby mieszkaniowe.

W opinii Wnioskodawcy, przez lokale użytkowe rozumie się lokale wykorzystywane w celach komercyjnych, a więc: sklepy, biura, lokale użytkowe czy lokale o podobnym przeznaczeniu. Skoro więc trudno uznać miejsca postojowe za lokale użytkowe uważa on, że przy ich sprzedaży łącznie z lokalami mieszkalnymi, zgodnie z art. 41 ust. 12 i ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług, powinno się stosować stawkę obniżoną, która obecnie wynosi 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W tym miejscu należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. zmianie uległy stawki podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, dział PKOB 11 obejmuje:

* budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,

* budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,

* budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Treść przywołanych wyżej przepisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

* pojęciem pomieszczenia pomocniczego, czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w danym przypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi;

* pojęciem pomieszczenia przynależnego, które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania potrzeb ludzi, lecz ma służyć zaspokajaniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego. W tym kontekście ustawodawca wymieniał przykładowo: piwnicę, strych, komórkę, garaż.

Jak wynika z powyższego, ww. ustawa rozróżnia pojęcia lokali mieszkalnych i lokali o innym charakterze. Pojedyncze miejsce postojowe, jako wyodrębniona jedynie liniami część hali garażowej nie może stanowić samo w sobie pomieszczenia przynależnego. Pomieszczeniem tym może być wielostanowiskowa hala garażowa, jako całe pomieszczenie, w którym znajdują się poszczególne miejsca postojowe.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia "lokal użytkowy" zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem lokalu użytkowego należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Pod pojęciem pomieszczenia technicznego - zgodnie z pkt 12 wskazanego wyżej paragrafu należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku, natomiast przez pomieszczenie gospodarcze - pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia).

Na podstawie powyższych uregulowań stwierdzić należy, że hala garażowa mieści się w definicji lokalu użytkowego. Zatem konkretne, pojedyncze miejsca postojowe znajdujące się w kondygnacji budynku mieszkalnego na poziomie piwnic (w hali garażowej), stanowią wydzieloną do celów użytkowych część lokalu użytkowego.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawnych prowadzi do wniosku, iż 8% stawka podatku od towarów i usług może być stosowana wyłącznie w stosunku do będących przedmiotem obrotu (sprzedaży) samodzielnych lokali mieszkalnych w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, służących zaspokajaniu "mieszkaniowych" potrzeb społeczeństwa. Preferencyjna stawka podatku od towarów i usług nie ma natomiast zastosowania do sprzedaży lokali użytkowych, czyli lokali, które nie pełnią funkcji mieszkaniowych.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), za część składową nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością. Z kolei art. 47 § 1 k.c. stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Wskazać należy również, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie tego przepisu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu wynika, iż przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług, prowadzi działalność deweloperską polegającą głównie na realizacji projektów budowlanych związanych z wnoszeniem budynków. Aktualnie prowadzi inwestycję polegającą na wybudowaniu budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Pod budynkiem i dziedzińcem znajduje się podziemna hala garażowa, w której wydzielono liniami miejsca postojowe dla samochodów osobowych. Lokale mieszkalne znajdujące się w budynku spełniają warunki budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonym w art. 41 ust. 12 ustawy. Powierzchnia użytkowa żadnego lokalu nie przekracza 150 m2.

Przedmiotem niniejszej sprawy jest łączna sprzedaż mieszkania i udziału we współwłasności w hali garażowej wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, w związku z którymi Spółka podpisuje z klientem umowę przedwstępną. Przeniesienie własności mieszkania i miejsca postojowego będzie dokonywane w formie jednego aktu notarialnego, w którym przedmiotem sprzedaży będzie lokal mieszkalny wraz z odpowiednim udziałem we współwłasności gruntu, na którym stoi budynek oraz części wspólne budynku oraz odpowiedni udział we współwłasności hali garażowej, która stanowi odrębny lokal posiadający własną księgę wieczystą wraz z prawem wyłącznego korzystania z oznaczonego miejsca postojowego w hali garażowej.

Ustalenie właściwej stawki podatku VAT dla zbycia współwłasności hali garażowej wielostanowiskowej (udziału w nieruchomości lokalowej stanowiącej lokal niemieszkalny) oraz prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej wielostanowiskowej usytuowanej w tym samym budynku mieszkalnym, wymaga analizy okoliczności, w których dochodzi do tego zbycia. Istotne znaczenie dla ustalenia właściwej stawki VAT ma sposób sprzedaży odpowiedniego udziału we współwłasności podziemnej hali garażowej oraz prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w tej hali i przynależność do lokalu mieszkalnego. Analizie poddać należy okoliczność, czy udział we współwłasności w podziemnej hali garażowej wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w tej hali jest, czy też nie może być przedmiotem odrębnej własności, a przez to czy może stanowić przedmiot samodzielnego obrotu, a więc czy może być sprzedawany i nabywany tylko i wyłącznie z lokalem mieszkalnym, do którego został przypisany, czy też odrębnie.

Z okoliczności sprawy wynika, iż przedmiotem dostawy są prawa do lokali mieszkalnych i udział we współwłasności w podziemnej hali garażowej wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w tej hali znajdującej się w budynku mieszkalnym, posiadającej jednak inną księgę wieczystą niż lokale mieszkalne.

Zatem, w sytuacji, gdy umowa dotyczy dwóch odrębnych przedmiotów, tj. lokalu mieszkalnego oraz udziału we współwłasności w podziemnej hali garażowej wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w tej hali posiadającej odrębną księgę wieczystą, to pomimo, iż Wnioskodawca zawiera transakcję w ramach jednego aktu notarialnego, udział we współwłasności w podziemnej hali garażowej wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w tej hali może być przedmiotem odrębnej własności, a przez to może stanowić przedmiot samodzielnego obrotu, a więc może być sprzedawany i nabywany z lokalem mieszkalnym, do którego został przypisany, bądź też odrębnie.

Prawidłowość powyższego postępowania znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 6 lipca 2006 r. wydanym w sprawie C-251/05 Trybunał stwierdza, iż: "Jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według stawki podstawowej".

Odnosząc zatem powołane wyżej przepisy prawa do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy w ramach jednego aktu notarialnego następuje dostawa lokalu mieszkalnego wraz z udziałem we współwłasności gruntu, na którym stoi budynek oraz części wspólne budynku, a także odpowiedniego udziału we współwłasności podziemnej hali garażowej stanowiącej odrębny lokal i prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w tej hali garażowej, gdy posiada ona własną księgę wieczystą, preferencyjną stawką podatku w wysokości 8% opodatkowana jest jedynie dostawa lokalu mieszkalnego wraz z udziałem we współwłasności gruntu, na którym stoi budynek oraz części wspólne budynku. Natomiast sprzedaż udziału we współwłasności podziemnej hali garażowej i prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w tej hali podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Preferencyjną stawką 8% objęta jest bowiem jedynie dostawa obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych. Natomiast, jak już wskazano powyżej, podziemna hala garażowa posiadająca własną księgę wieczystą stanowi odrębny lokal użytkowy, tym samym do jego dostawy nie ma zastosowania preferencyjna stawka podatku.

Tym samym stanowisko Zainteresowanego, zgodnie z którym sprzedaż jako całość lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym wielorodzinnym wraz z przynależnym do tego lokalu udziałem we współwłasności w hali garażowej oraz prawem do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego, może być opodatkowana stawką VAT 8%, bez konieczności wyodrębniania miejsca postojowego jako odrębnego towaru - należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl