ILPP4/443-255/11-5/PG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 23 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 czerwca 2011 r. (data wpływu 16 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazywanych nieodpłatnie towarów - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazywanych nieodpłatnie towarów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 czerwca 2011 r. (data wpływu 16 czerwca 2011 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca działa w branży rolno-spożywczej, oferując szeroką gamę różnego typu nawozów specjalistycznych (granulowanych i dolistnych) oraz bloki mineralne dla zwierząt. Działania w zakresie promocji i reklamy, niezbędne aby funkcjonować na rynku, koncentrują się w znacznej mierze na nawiązywaniu i utrzymywaniu dobrych kontaktów z potencjalnymi i obecnymi klientami ostatecznymi (rolnikami) oraz dystrybutorami. Bezpośrednia sprzedaż towarów oferowanych przez Zainteresowanego następuje do dystrybutorów, jednakże działania w zakresie promocji i reklamy są również ukierunkowane do klientów ostatecznych (rolników), np. w formie nieodpłatnie przekazywanych towarów (gratisów).

W uzupełnieniu do wniosku wyjaśniono, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy istnieje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług, przekazywanych nieodpłatnie towarów w stanie prawnym po dniu 1 kwietnia 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na względzie treść ustawy z dnia 25 lutego 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach, której planowane wejście w życie to dzień 1 kwietnia 2011 r., zmieni się kwalifikacja nieodpłatnego przekazania towarów. Na mocy art. 1 pkt 3 tej ustawy, przez dostawę towarów, będzie się rozumieć również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Uwzględniając uregulowania mające wejść w życie od dnia 1 kwietnia 2011 r., Zainteresowany stwierdza, iż każde nieodpłatne przekazanie towarów będzie musiało zostać opodatkowane, jeśli odliczono podatek naliczony przy nabyciu tych towarów (wyjątkiem pozostaną drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki).

Dodatkowo Wnioskodawca zauważa, iż podstawą opodatkowania przy takim nieodpłatnym przekazaniu towarów, o którym mowa w art. 7 ust. 2 VAT, będzie zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy o VAT, cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów. W konsekwencji, podstawą opodatkowania nieodpłatnie przekazywanych towarów po dniu 1 kwietnia 2011 r. byłaby co do zasady cena nabycia, ale jeżeli na moment dostawy wartość rynkowa towaru byłaby niższa, to należałoby przyjąć tą wartość jako podstawę opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

W tym miejscu wskazać należy, że od dnia 1 kwietnia 2011 r. (z wyjątkami określonymi w art. 11), weszła w życie ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), w której został zmieniony art. 7 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Wyłączenia wynikające z art. 7 ust. 3 ustawy i dalsze przepisy dotyczące tego tematu pozostały bez zmian.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - art. 7 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Wprowadzona zmiana art. 7 ust. 2 ustawy od dnia 1 kwietnia 2011 r., ma wyeliminować dotychczasowe wątpliwości interpretacyjne dotyczące tego przepisu.

Zgodnie z obecnie obowiązującym brzmieniem powyższego przepisu, wszelkie nieodpłatne przekazania przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa bez wynagrodzenia, niezależnie od tego, czy są one realizowane na cele związane czy niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, podlegają opodatkowaniu, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych towarów w całości lub w części.

W związku z powyższym, dla uznania nieodpłatnej dostawy za odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie 2 przesłanki:

* podatnik przekazuje lub zużywa nieodpłatnie towary należące do jego przedsiębiorstwa oraz

* podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Oznacza to, że cel takiego przekazania pozostaje bez znaczenia, podobnie jak i podmiot, na rzecz którego jest ono dokonywane (przepis wskazuje jedynie przykładowe sytuacje, które mogą zostać uznane za odpłatną dostawę towarów).

Wyłączenia wynikające z art. 7 ust. 3 ustawy, pozostały bez zmian.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca działa w branży rolno-spożywczej, oferując szeroką gamę różnego typu nawozów specjalistycznych (granulowanych i dolistnych) oraz bloki mineralne dla zwierząt. Przeprowadza on różne działania w zakresie promocji i reklamy, niezbędne aby funkcjonować na rynku, koncentrujące się w znacznej mierze na nawiązywaniu i utrzymywaniu dobrych kontaktów z potencjalnymi i obecnymi klientami ostatecznymi (rolnikami) oraz dystrybutorami. Bezpośrednia sprzedaż towarów oferowanych przez niego następuje do dystrybutorów, jednakże działania w zakresie promocji i reklamy są również ukierunkowane do klientów ostatecznych (rolników), np. w formie nieodpłatnie przekazywanych towarów (gratisów).

Jak poinformował Zainteresowany, od przekazywanych towarów (gratisów) w formie nieodpłatnej, przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przekazywane towary nie są drukowanymi materiałami reklamowymi bądź informacyjnymi, nie stanowią również próbek. Niektóre z przekazywanych towarów spełniałyby warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości. Wartość przekazywanych towarów jest różna, co uzależnione jest rodzajem przekazywanego towaru (gratisu) i działaniami marketingowymi (specyfika zapotrzebowania ostatecznego nabywcy towarów Wnioskodawcy, wielkość potencjalnych przyszłych dostaw towarów do takiego nabywcy itp.). Wartość niektórych z przekazywanych gratisów przekracza kwotę 100 zł W przypadku, gdy wartość przekazywanych towarów dla danego obdarowanego w roku podatkowym nie przekracza kwoty 100 zł, Zainteresowany dysponuje dokumentacją (ewidencją) pozwalającą na ustalenie tożsamości obdarowanych osób.

Zatem należy stwierdzić, iż opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów, w sytuacji gdy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu, uzależnione jest od tego, czy towary te wyczerpują ustawowe przesłanki, pozwalające uznać je za prezenty o małej wartości. Bowiem w sytuacji, gdy przekazuje on jednej osobie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, i prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób, a także przekazuje towary których nie ujęto w ewidencji, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł, takie przekazanie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy i nie rodzi obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Zainteresowanemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem towarów (gratisów), przekazanie ich w formie nieodpłatnej swoim klientom podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wyjątkiem będzie sytuacja, w której przekazywane przez Wnioskodawcę jednej osobie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł będą ujęte w prowadzonej ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości tych osób, lub jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie jego przekazywania, nie przekroczy 10 zł.

Końcowo należy wskazać, iż w przypadku, gdy wartość przekazywanych towarów dla danego obdarowanego w roku podatkowym przekracza kwotę 100 zł, Zainteresowany w świetle przepisu art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy, nadal jest zobligowany do prowadzenia ewidencji osób obdarowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opodatkowania przekazywanych nieodpłatnie towarów w zdarzeniu przyszłym. Jeżeli chodzi o ww. zakres w zaistniałym stanie faktycznym, kwestia ta została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 22 czerwca 2011 r. nr ILPP4/443-255/11-4/PG.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że część wniosku dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej nr ILPB4/423-98/11-2/MC z dnia 20 czerwca 2011 r.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. W szczególności dotyczy to podstawy opodatkowania nieodpłatnie przekazywanych towarów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.