ILPP4/443-216/11-4/EWW - Zwolnienie z podatku VAT świadczenia usług medycznych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-216/11-4/EWW Zwolnienie z podatku VAT świadczenia usług medycznych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2011 r. (data wpływu 9 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2011 r. (data wpływu 26 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku VAT w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług medycznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku VAT w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług medycznych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 maja 2011 r. (data wpływu 26 maja 2011 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest lekarzem chorób wewnętrznych i jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą pod postacią praktyki lekarskiej. Głównym przedmiotem działalności wg PKD jest praktyka lekarska 86.22.Z. Zajmuje się on udzieleniem porad oraz leczeniem uzależnień (alkoholizm, nikotynizm) i chorób internistycznych (alergie, bezsenność, depresje, migreny, nadciśnienie).

W ramach leczenia obok wypisywanych recept wykonuje zabiegi lecznicze z wykorzystaniem aparatury medycznej (pole magnetyczne, laser, fale elektromagnetyczne, prądy, biorezonans). Jako personel pomocniczy Zainteresowany zatrudnia rejestratorki, pielęgniarki oraz pracowników gospodarczych.

Przyjęcie chorych prowadzi w różnych punktach, w których pacjenci zgłaszają się i są im świadczone usługi medyczne (zabiegi przeciwłaknieniowe, przeciwbólowe, przeciwnikotynowe) przez zatrudniany przeze niego personel, niekiedy także bez jego obecności.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca podał wykaz świadczonych przez siebie usług medycznych:

* udzielanie porad lekarskich,

* badanie fizykalne chorych i profilaktyczne,

* wykonywanie iniekcji dożylnych, domięśniowych i podskórnych,

* terapie lecznicze eliminujące uzależnienie alkoholowe, nikotynowe, narkotyczne wykonywane aparatami B.,

* aparaturowe zabiegi przeciwbólowe, przeciwuczuleniowe i przeciwobrzękowe wykonywane aparatem B.,

* diagnostyka obciążeń alergenowych, metalami ciężkimi, pasożytami, grzybami,

* zabiegi prądowe przyśpieszające detoksykację (odtrucie) uzależnionych od alkoholu, tytoniu,

* zabiegi na poprawę ukrwienia prądami diadynamicznymi (...), prądy galwaniczne,

* zmiana opatrunków, czyszczenie i dezynfekcja ran,

* leczenie dolegliwości bólowych aparaturowo - polem magnetycznym,

* badanie USG jamy brzusznej oraz kończyn, diagnostyka przepływów krwi w tętnicach i żyłach.

Wybrane usługi wykonywane są na zlecenie Zainteresowanego przez zatrudniany przez niego personel pomocniczy, bez którego nie możliwym byłoby oferowane tak szerokiego wachlarza pomocy.

Personel pomocniczy wykonuje programowanie sterowanej komputerowo aparatury medycznej, dezynfekcję, kalibrację sprzętu medycznego oraz rejestrację chorych.

Wyżej wymienione usługi należą do usług w zakresie opieki medycznej i służą ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia ludzkiego oraz są świadczone w ramach wykonywanego przez Wnioskodawcę zawodu lekarza. Dlatego uważa on, że powinny być zwolnione od podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi świadczone przeze Zainteresowanego i zatrudniany przez niego zespół są zwolnione od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez niego usługi należy zaliczyć do zwolnionych od podatku (art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy zaznaczyć, że w myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jako lekarz chorób wewnętrznych świadczy usługi medyczne w ramach własnej praktyki lekarskiej. Zajmuje się on: udzieleniem porad lekarskich, wykonywaniem badań fizykalnych chorych i badań profilaktycznych, wykonywaniem iniekcji dożylnych, domięśniowych i podskórnych, terapią leczniczą eliminującą uzależnienie alkoholowe, nikotynowe, narkotyczne wykonywane aparatami B., aparaturowymi zabiegami przeciwbólowymi, przeciwuczuleniowymi i przeciwobrzękowymi wykonywane aparatem B., diagnostyką obciążeń alergenowych, metalami ciężkimi, pasożytami, grzybami, zabiegami prądowymi przyśpieszającymi detoksykację (odtrucie) uzależnionych od alkoholu, tytoniu, zabiegami na poprawę ukrwienia prądami diadynamicznymi (...), prądami galwanicznymi, zmianą opatrunków, czyszczeniem i dezynfekcją ran, leczeniem dolegliwości bólowych aparaturowo - polem magnetycznym, badaniem USG jamy brzusznej oraz kończyn, diagnostyką przepływów krwi w tętnicach i żyłach. Jak poinformował Zainteresowany, przedmiotowe usługi należą do usług w zakresie opieki medycznej i służą ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia ludzkiego oraz są świadczone w ramach wykonywanego przez niego zawodu lekarza oraz przez zatrudniony przez niego personel pomocniczy.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla ww. usług świadczonych przez Wnioskodawcę (lekarza) oraz zatrudniony personel pomocniczy.

W odniesieniu do usług, założenia metodologiczne klasyfikacji PKWiU 2008 nie pozwoliły na takie "przełożenie" przepisów wykorzystujących te klasyfikacje, aby zakres zwolnień, określony w załączniku nr 4 do ustawy był zgodny z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.).

Dlatego też załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku został od dnia 1 stycznia 2011 r. uchylony. Jednocześnie uregulowania dotyczące tej tematyki zostały przeniesione do treści ustawy.

Przy określaniu nowego zakresu zwolnień, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, ustalając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów (w szczególności Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej).

W związku z powyższym, od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), zmieniono brzmienie art. 43 ustawy.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w jej treści, jak i przepisów wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

Zakres i zasady zastosowania zwolnienia od podatku VAT, dotyczące zarówno dostawy towarów jak i świadczenia usług, zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU). Zwolnienie miało charakter wyłącznie przedmiotowy.

W znowelizowanej ustawie o podatku od towarów i usług w poszczególnych punktach art. 43 ust. 1 ustawy, wymieniono czynności zwolnione od podatku wskazując na ich cechy, charakter i okoliczności wykonania.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, zwolnieniu podlegają usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone przez:

a.

lekarzy i lekarzy dentystów,

b.

pielęgniarki i położne,

c.

osoby wykonujące inne zawody medyczne, o których mowa w art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.),

d.

psychologów.

Z powyższego przepisu wynika, że od dnia 1 stycznia 2011 r. zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki - służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i świadczone przez lekarza, lekarzy dentystów, pielęgniarki, położne, psychologów i osób wykonujących czynności w ramach zawodów, o których mowa w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej. Zwolnienie to ma zatem charakter przedmiotowo-podmiotowy.

W tym miejscu wskazać należy także na brzmienie art. 132 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze.

Zdefiniowanie w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, zakresu zwolnienia poprzez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał Sprawiedliwości UE określeniom "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych". Ponadto orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE wskazuje, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01, pkt 40).

Z powołanego przepisu jednoznacznie wynika, iż dla zastosowania zwolnienia od VAT istotny jest cel wykonywanych świadczeń. Ze zwolnienia będą generalnie korzystać tylko te czynności, które mają charakter diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy). Jeśli świadczenie nie będzie służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, to wówczas nie będzie objęte zwolnieniem podatkowym.

Warto przywołać tu ugruntowane stanowisko Trybunału Sprawiedliwości UE, że zwolnienia zawarte w art. 132 Dyrektywy, stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego i mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich (np. wyrok C-307/01, pkt 52). Oznacza to, że zakres przedmiotowy zwolnień zawartych w art. 132 Dyrektywy powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich, zatem przy jego definiowaniu nie jest zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności (spowodowanych różnicami w ustawodawstwach krajowych) w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach UE. Jak już powyżej wyjaśniono, przy definiowaniu zwolnienia usług w zakresie opieki medycznej, oparto się zatem przede wszystkim na przepisach dyrektywy oraz orzecznictwie.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE, pojęcie "opieka medyczna" dotyczy świadczeń medycznych, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Innymi słowy aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny, tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel.

Zwolnieniu od podatku VAT podlegają więc tylko świadczenia, które mają bezpośrednio na celu diagnozę, opiekę lub terapię. W przypadku jedynie hipotetycznego związku świadczenia ze wskazanymi celami, zwolnienie nie przysługuje.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE jednoznacznie wynika, że zwolnieniu od podatku nie powinny podlegać takie usługi, których celem nie jest ochrona zdrowia.

Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08 zauważył, iż: "Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania". Rzecznik zauważa również, że: "działalność, którą uznano za części składowe opieki medycznej (leczenia medycznego), obejmuje: opiekę terapeutyczną jako część usługi ambulatoryjnej świadczonej przez wykwalifikowane pielęgniarki; leczenie psychoterapeutyczne świadczone przez wykwalifikowanych psychologów; prowadzenie badań lekarskich bądź pobieranie krwi lub innych próbek do badania pod kątem występowania choroby, na rzecz pracodawców lub ubezpieczycieli, albo poświadczanie zdolności medycznej do odbycia podróży, jeżeli celem tych usług zasadniczo pozostaje ochrona zdrowia zainteresowanych osób; oraz badania medyczne umożliwiające obserwację i zbadanie pacjentów, zanim zajdzie konieczność diagnozowania, rozciągnięcia opieki bądź leczenia potencjalnej choroby, zlecone przez internistów i wykonywane przez zewnętrzne laboratoria prywatne". Dodatkowo Rzecznik zauważa, iż: "usługi są ściśle związane z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy są one rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem takiej opieki świadczonej pacjentom jako świadczenie główne, tylko wówczas jeżeli wpisują się one w logiczny sposób w ramy świadczenia tejże opieki i stanowią w procesie świadczenia tejże opieki niezbędny etap, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym służą, gdyż jedynie takie usługi mogą mieć wpływ na koszty opieki zdrowotnej, która staje się dostępna w drodze zwolnienia od podatku".

Ponadto, w wyroku tym wskazano w pkt 30, że jak wynika już z orzecznictwa Trybunału, wykonane zapobiegawczo świadczenia medyczne mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania z tytułu art. 13 część A ust. 1 lit. b) lub c) szóstej dyrektywy. W rzeczywistości nawet jeżeli w pewnych przypadkach okaże się, że osoby poddane badaniom lub innym zabiegom lekarskim o charakterze zapobiegawczym nie cierpią z powodu jakiejkolwiek choroby lub zaburzeń zdrowia, to włączenie omawianych świadczeń w zakres pojęcia "opieki medycznej" i "świadczeń opieki medycznej" jest zgodne z celem redukcji kosztów opieki medycznej, który przyświeca zarówno przewidzianemu w art. 13 część A ust. 1 lit. b) szóstej dyrektywy zwolnieniu z opodatkowania, jak i zwolnieniu przewidzianemu w lit. c) tego samego ustępu (zob. podobnie, ww. wyrok w sprawie L.u.P., pkt 29 i przytoczone tam orzecznictwo). Zatem świadczenia medyczne, które zostały wykonane w celu ochrony zdrowia, w tym również w celu utrzymania bądź przywrócenia dobrego stanu zdrowia ludzi, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w art. 13 część A ust. 1 lit. b) i c) wskazanej dyrektywy (zob. podobnie ww. wyroki w sprawie Unterpertinger, pkt 40 i 41, a także w sprawie d'Ambrumenil i Dispute Resolution Services, pkt 58 i 59).

Należy więc mieć na uwadze, że wyżej powołany przepis ustawy zwalnia od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nie zwalniają zatem wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach wykonywania zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi. Zauważyć zatem można, że wszędzie tam, gdzie nie ma bezpośredniego związku z leczeniem - nie ma prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT. Świadczenie usług, dokonywane w ramach wykonywania zawodu lekarza, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli nie odpowiadają one koncepcji opieki medycznej. Jeśli głównym celem usług medycznych nie jest ochrona, w tym zachowanie lub odtworzenie zdrowia, ale raczej udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących pewne prawne konsekwencje, nie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku. Jeżeli usługa polega na wydaniu ekspertyzy lekarskiej, to chociaż wyniki tej usługi należą do kompetencji świadczącego usługi medyczne i mogą obejmować działania, które są typowe dla zawodów medycznych, to jednak, aby do takiego katalogu świadczeń zastosować przedmiotowe zwolnienie muszą one służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Jak wskazał Zainteresowany, w ramach prowadzonej praktyki lekarskiej wykonuje on oraz zatrudniony przez niego personel cały szereg różnych czynności i świadczeń.

Analiza powyższych przepisów wskazuje natomiast, iż zwolnienie od podatku usług w zakresie opieki medycznej od dnia 1 stycznia 2011 r. ma charakter podmiotowo-przedmiotowy (a nie jak wcześniej - przedmiotowy). Z tego względu, oprócz przedmiotu transakcji istotny jest również status podmiotu świadczącego daną usługę. Ze zwolnienia korzystają usługi służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone przez określonych przedstawicieli zawodów medycznych. Obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu przez określone osoby (podmioty).

Określając krąg podmiotów objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy, ustawodawca odwołał się do ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.).

Osoba wykonująca zawód medyczny - zgodnie z art. 18d ust. 1 pkt 1 ww. ustawy - to osoba, która na podstawie odrębnych przepisów uprawniona jest do udzielania świadczeń zdrowotnych, oraz osoba legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Natomiast zasady wykonywania niektórych zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych aktach prawnych, np. zawód lekarza, dentysty, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera, diagnosty laboratoryjnego. Poza wymienionymi istnieje jeszcze spora grupa innych zawodów medycznych, dla których jednak nie zostały określone zasady wykonywania w odrębnych przepisach. Należy zatem przyjąć, iż pojęcie "osoba wykonująca zawód medyczny" obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie "wykonywanie zawodu medycznego" należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.

Zatem, działalność Wnioskodawcy polegająca na świadczeniu usług medycznych, w sytuacji gdy świadczenia te wykonywane są przez zatrudnione u niego osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje do wykonania tych czynności (osoby wykonujące zawody medyczne), powinna być zwolniona od podatku VAT.

Istotne jest jednak, aby z dokumentacji Zainteresowanego wynikało, że wykonanie usług w zakresie opieki medycznej przypada w danym podmiocie osobie wymienionej w punktach od a) do d) art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy.

Rozpatrując wiec kwestię ewentualnego zwolnienia od podatku usług będących przedmiotem pytania należy dokonać oceny, czy usługi te ze względu na swój cel mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz czy faktycznie wykonywane są przez osoby legitymujące się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych.

Analiza sprawy wskazuje, iż z kręgu osób, których czynności mogłyby zostać uznane za zwolnione od podatku VAT należy wyeliminować zatrudnione przez Zainteresowanego rejestratorki oraz pracowników gospodarczych. Nie są to bowiem osoby wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, uprawnione do świadczenia usług w zakresie opieki medycznej.

W stosunku do Zainteresowanego jako lekarza chorób wewnętrznych oraz zatrudnionych przez niego pielęgniarek, które to osoby wypełniają przesłankę podmiotową ww. przepisu, przeanalizować należy czy świadczone przez nie usługi wymienione w opisie sprawy mają bezpośrednio na celu diagnozę, opiekę lub terapię, a więc czy stanowią usługi, których celem jest ochrona zdrowia.

Świadczeniem zdrowotnym, stosownie do art. 3 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania, w szczególności związane z:

1.

badaniem i poradą lekarską;

2.

leczeniem;

3.

badaniem i terapią psychologiczną;

4.

rehabilitacją leczniczą;

5.

opieką nad kobietą ciężarną i jej płodem, porodem, połogiem oraz nad noworodkiem;

6.

opieką nad zdrowym dzieckiem;

7.

badaniem diagnostycznym, w tym z analityką medyczną;

8.

pielęgnacją chorych;

9.

pielęgnacją niepełnosprawnych i opieką nad nimi;

10.

opieką paliatywno-hospicyjną;

11.

orzekaniem i opiniowaniem o stanie zdrowia;

12.

zapobieganiem powstawaniu urazów i chorób poprzez działania profilaktyczne oraz szczepienia ochronne;

13.

czynnościami technicznymi z zakresu protetyki i ortodoncji;

14.

czynnościami z zakresu zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że wykonywane przez Zainteresowanego oraz w zleconym przez niego zakresie przez zatrudnione przez niego pielęgniarki:

* udzielanie porad lekarskich,

* badania fizykalne chorych i profilaktyczne,

* wykonywanie iniekcji dożylnych, domięśniowych i podskórnych,

* terapii leczniczych eliminujących uzależnienie alkoholowe, nikotynowe, narkotyczne wykonywane aparatami B.,

* aparaturowe zabiegi przeciwbólowe, przeciwuczuleniowe i przeciwobrzękowe wykonywane aparatem B.,

* diagnostyka obciążeń alergenowych, metalami ciężkimi, pasożytami, grzybami,

* zabiegów prądowych przyśpieszających detoksykację (odtrucie) uzależnionych od alkoholu, tytoniu,

* zabiegi na poprawę ukrwienia prądami diadynamicznymi (...), prądy galwaniczne,

* zmiana opatrunków, czyszczenie i dezynfekcja ran,

* leczenie dolegliwości bólowych aparaturowo - polem magnetycznym,

* badania USG jamy brzusznej oraz kończyn, diagnostyka przepływów krwi w tętnicach i żyłach

jako usługi w zakresie opieki medycznej służące ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia ludzkiego, podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl