ILPP4/443-199/14-4/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2014 r. (data wpływu 18 kwietnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 czerwca 2014 r. (data wpływu 30 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT poniesionego w związku z zagospodarowaniem przestrzeni publicznej polegającej na montażu miasteczka ruchu drogowego - jest prawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT poniesionego w związku zagospodarowaniem przestrzeni publicznej polegającej na montażu miasteczka ruchu drogowego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 czerwca 2014 r. (data wpływu 30 czerwca 2014 r.) w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego, przedstawienia stanowiska własnego oraz dokumentu, z którego wynika prawo osób podpisanych na wniosku do reprezentowania Wnioskodawcy w sprawie wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako organizacja pozarządowa jest szczególnym podatnikiem podatku VAT. Celem Zainteresowanego jest umożliwienie mieszkańcom czynnego udziału w życiu publicznym miasta, aktywnego i efektywnego oddziaływania na rozwój społeczno-gospodarczy i kulturalny oraz inicjowanie procesów integracyjnych społeczności lokalnej. Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie pomocy z Europejskiego Funduszu Rolnego na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW. Przedmiotem wniosku jest uzyskanie wsparcia finansowego na podniesienie jakości życia mieszkańców poprzez zagospodarowanie przestrzeni publicznej, polegającej na montażu mobilnego miasteczka ruchu drogowego w celu nieodpłatnego użytkowania przez społeczność lokalną. Miasteczko mobilne będzie sprzyjać integracji środowiska lokalnego. W wyniku realizacji działania Zainteresowany poniósł wydatki związane z zakupem od podmiotów wyposażenia miasteczka mobilnego z torem przeszkód. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i nie wykonuje czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Zainteresowany posiada prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT, związanego z zakupami wyposażenia, sprzętu czy usług.

2. Czy Wnioskodawca realizując działania może odzyskać w jakikolwiek sposób poniesiony wydatek podatku VAT.

3. Jaki jest powód dla którego Zainteresowany nie może odliczyć podatku VAT z tytułu planowanych działań.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych. Z uwagi na to, że działania posiadają specyfikę użyteczności publicznej, czynności opodatkowania nie wystąpią. Zainteresowany uważa, że oznacza to, iż zakup towarów i usług związanych z realizacją planowanych działań nie będzie wykorzystany do wykonania czynności opodatkowanych. Dlatego też, z powodu braku możliwości prawnych, Wnioskodawca nie może, w żaden sposób odzyskać naliczonego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się (...) do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie pomocy z Europejskiego Funduszu Rolnego na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW. Przedmiotem wniosku jest uzyskanie wsparcia finansowego na podniesienie jakości życia mieszkańców poprzez zagospodarowanie przestrzeni publicznej, polegającej na montażu mobilnego miasteczka ruchu drogowego w celu nieodpłatnego użytkowania przez społeczność lokalną. W wyniku realizacji działania Zainteresowany poniósł wydatki związane z zakupem wyposażenia miasteczka mobilnego z torem przeszkód. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i nie wykonuje czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a towary i usługi związane z realizacją działań nie są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem, Zainteresowany nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowych działań.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, Zainteresowany na podstawie powołanych przepisów nie ma możliwości odzyskania podatku VAT, poniesionego w związku zagospodarowaniem przestrzeni publicznej polegającej na montażu miasteczka ruchu drogowego, ponieważ nabyte towary i usługi nie są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.