ILPP4/443-198/11-6/EWW - Stawka podatku VAT dla dostawy urządzenia medycznego do terapii światłem.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-198/11-6/EWW Stawka podatku VAT dla dostawy urządzenia medycznego do terapii światłem.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2011 r. (data wpływu 4 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 maja 2011 r. (data wpływu 27 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku VAT w zakresie stawki podatku dla dostawy Medycznego Urządzenia do terapii światłem (...) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku VAT w zakresie stawki podatku dla dostawy Medycznego Urządzenia do terapii światłem (...). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 maja 2011 r. (data wpływu 27 maja 2011 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 29 marca 2010 r. Spółka otrzymała z Urzędu Statystycznego kwalifikację dla Medycznego Urządzenia do terapii światłem o nazwie (...), mieszczącego się w grupowaniu PKWiU 26.60.13.0 - "Aparatura wykorzystująca promienie nadfioletowe lub podczerwone do zastosowań medycznych, chirurgicznych, diagnostycznych i weterynaryjnych". W tym samym piśmie otrzymała ona informację, że zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów, do celów podatkowych nadal stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów, dla której wymienione urządzenie medyczne mieści się w grupowaniu PKWiU 33.10.12-50.00 "Aparaty lekarskie, chirurgiczne, stomatologiczne lub weterynaryjne wytwarzające promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone".

W dniu 7 lipca 2010 r. Zainteresowany otrzymał od Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, jako organu upoważnionego do wydawania interpretacji, (...), interpretację indywidualną określającą jako prawidłowe jego zdanie co do interpretacji przez niego przepisów prawa podatkowego, dotyczących podatku od towarów i usług w omawianym zakresie.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka poinformowała, iż opisane w nim Medyczne Urządzenie (...), to wyrób medyczny, o którym mowa w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z prowadzoną dotychczas i zamiarem prowadzenia sprzedaży Urządzenia Medycznego (...), właściwym jest i należy zastosować stawkę VAT w wysokości 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży Urządzenia Medycznego (...). należy zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8%, ponieważ urządzenia te zostały sklasyfikowane do grup PKWiU 33.10.12-50.00 i zostały wymienione w poz. 106 załącznika Nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jako wyrób medyczny w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczony do obrotu na terytorium RP, inne niż wymienione w pozostałych częściach tego załącznika, bez względu na symbol PKWiU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak wynika z regulacji art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienia od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%,

3.

stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%,

4.

stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Zatem od dnia 1 stycznia 2011 r. w myśl art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, dla towarów i usług wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 8%.

W poz. 105 ww. załącznika wymienione zostały wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika - bez względu na symbol PKWiU.

Kwalifikacja wyrobu do kategorii wyrobów medycznych dokonana musi być na gruncie przepisów innych niż regulacje wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług, które nie zawierają unormowań dotyczących zasad klasyfikacji danego towaru do wyrobu medycznego.

Powyższe zasady określone zostały w przepisach ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679).

Definicja pojęcia "wyrób medyczny" zawarta została w art. 2 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, zgodnie z którą wyrób medyczny to narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

a.

diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu chorób,

b.

diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania urazów lub upośledzeń,

c.

badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,

d.

regulacji poczęć

- których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Ustawa ta określa również definicję "wytwórca", jako:

a.

podmiot odpowiedzialny za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie i oznakowanie wyrobu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy te czynności wykonuje on sam, czy w jego imieniu inny podmiot,

b.

podmiot, który montuje, pakuje, przetwarza, całkowicie odtwarza lub oznakowuje gotowy produkt lub nadaje mu przewidziane zastosowanie, w celu wprowadzenia go do obrotu jako wyrobu pod nazwą własną, z wyjątkiem podmiotu, który montuje lub dostosowuje wyroby już wprowadzone do obrotu, w celu ich przewidzianego zastosowania przez indywidualnego pacjenta (art. 2 ust. 1 pkt 45 cyt. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 31 ustawy o wyrobach medycznych, poprzez wprowadzenie do obrotu rozumie się udostępnienie za opłatą albo nieodpłatnie, po raz pierwszy, wyrobu fabrycznie nowego lub całkowicie odtworzonego innego niż wyrób do badań klinicznych i wyrób do oceny działania, w celu używania lub dystrybucji na terytorium państwa członkowskiego.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych, za wyrób, za wykonanie oceny zgodności wyrobu przed jego wprowadzeniem do obrotu oraz za wprowadzenie wyrobu do obrotu odpowiada wytwórca wyrobu. Jeżeli wytwórca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim, odpowiedzialność tę ponosi autoryzowany przedstawiciel dla tego wyrobu. Jeżeli wytwórca nie wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela albo jeżeli wyrób nie jest wprowadzany do obrotu na odpowiedzialność wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela, odpowiedzialność tę ponosi podmiot, który wprowadził wyrób do obrotu.

Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, autoryzowanym przedstawicielem jest podmiot, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim, który jest wyznaczony przez wytwórcę do działania w jego imieniu oraz do którego mogą zwracać się, zamiast do wytwórcy, władze i instytucje państw członkowskich w sprawach obowiązków wytwórcy określonych ustawą.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że - co do zasady - do wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela należy określenie, czy dany wyrób, zgodnie z jego przewidywanym zastosowaniem, jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka ma zamiar dokonywać dostawy Medycznego Urządzenia do terapii światłem o nazwie (...).

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca poinformował, iż przedstawione powyżej urządzenie to wyrób medyczny, o którym mowa w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, iż dostawa przedmiotowego urządzenia będącego wyrobem medycznym w myśl ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medyczny, będzie podlegała opodatkowaniu według preferencyjnej stawki podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy (poz. 105 załącznika Nr 3 do ustawy).

Tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji stanowisko Zainteresowanego uznano za prawidłowe, jednak w oparciu o inną podstawę prawną.

Jednocześnie wskazuje się, że zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ustawy - Ordynacja podatkowa, organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Oznacza to, że nie mają umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu nie jest organem kompetentnym do dokonania oceny, czy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych w niniejszej sprawie, spełnione zostaną uregulowania związane z wprowadzeniem do obrotu przez Zainteresowanego Medycznego Urządzenia do terapii światłem (...), określone w ww. ustawie. Ustawa ta, choć powołana w ustawie o podatku od towarów i usług, nie jest elementem prawa podatkowego, wobec czego przepisy tej ustawy nie mogą być przedmiotem interpretacji udzielanej przez tut. Organ. Interpretacja taka wykraczałaby poza zakres interpretacji prawa podatkowego, do której uprawniony jest Dyrektor Izby Skarbowej w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie stawki podatku dla dostawy Medycznego Urządzenia do terapii światłem (...). Natomiast w pozostałych zakresach wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia z dnia 14 czerwca 2011 r. nr ILPP4/443 198/11-4/EWW, nr ILPP4/443 198/11-5/EWW i ILPP4/443 198/11-7/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl