ILPP4/443-19/12-11/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2012 r. (data wpływu 16 stycznia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 marca 2012 r. (data wpływu 2 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (w przypadku określonym we wniosku jako Wariant I) - jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (w przypadku określonym we wniosku jako Wariant I). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 marca 2012 r. (data wpływu 2 kwietnia 2012 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytową zajmującą się produkcją m.in.: listw przypodłogowych, sidingu, parapetów, podłóg lite, paneli pvc, pokryć elewacyjnych itp. oraz ich dystrybucją na terytorium kraju i za granicą. W zakresie swojej działalności w Polsce, jako zarejestrowany czynny podatnik VAT-UE, dokonuje on wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: WDT) do kontrahentów, którzy są podatnikami podatku od wartości dodanej w krajach Unii Europejskiej. Transport towarów do kontrahenta realizowany jest przez firmy transportowe.

Przy każdej transakcji WDT Zainteresowany wystawia na rzecz zagranicznego kontrahenta fakturę VAT (dalej: Faktura WDT) z tytułu sprzedaży towarów.

Na fakturze tej podawane są:

* właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany kontrahentowi przez właściwe dla niego państwo członkowskie, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

* numer VAT Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy o VAT;

* w przypadku, gdy miejsce dostawy różni się od siedziby nabywcy, oprócz adresu kontrahenta wskazane jest miejsce dostarczenia towarów.

Spółka planuje w przyszłości zmodyfikować zasady dokumentowania transakcji WDT w związku z utrudnieniami (lub niemożliwością) pozyskiwania dokumentów przewozowych (problemy wynikają z działań kontrahentów lub firm transportowych).

W celu udokumentowania dokonywanych transakcji WDT i rozliczenia ich przy zastosowaniu stawki 0% VAT, planuje ona wykorzystywać następujące dokumenty:

* Fakturę WDT, która zawiera m.in. nr dokumentu WZ;

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (w postaci dokumentu WZ).

Oprócz przedstawionych powyżej stałych elementów dokumentacji WDT, w zależności od zaistniałej sytuacji, dla objęcia transakcji WDT stawką 0% wykorzystywany będzie przedstawiony poniżej wariant (Wariant I) potwierdzenia dostarczenia towarów do odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (Zainteresowany nie będzie dysponował oryginałami dokumentów przewozowych CMR).

Wnioskodawca będzie dysponował kserem lub skanem lub faksem podstemplowanego i/lub podpisanego przez odbiorcę towarów dokumentu przewozowego CMR.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował, że transakcje planowane przez niego będą spełniały definicję zawartą w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wskazał również, że będzie dysponował dokumentami wymienionymi w zdarzeniu przyszłym, które szczegółowo zostały przedstawione w powyższym wariancie. W jego opinii, wyżej przedstawione dokumenty będą potwierdzać wywóz towarów z terytorium kraju do innego państwa Unii Europejskiej (np. skoro odbiorca towarów lub podmiot przez niego upoważniony poświadczył odbiór towarów w magazynie zlokalizowanym na terytorium Francji, to oświadczenie takie będzie jednoznaczne z potwierdzeniem, że towar został wywieziony do innego kraju Wspólnoty Europejskiej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy posiadanie Faktury WDT, specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku oraz dokumentu wymienionego w Wariancie I, będzie upoważniać Spółkę do zastosowania stawki podatku VAT 0% w stosunku do tak udokumentowanej transakcji WDT.

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadanie Faktury WDT, specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku oraz ksera lub skanu lub faksu podstemplowanego i/lub podpisanego przez odbiorcę towarów dokumentu przewozowego CMR, uprawniać go będzie do objęcia danej transakcji WDT stawką 0% VAT.

W tym względzie należy odnieść się do orzeczenia NSA z dnia 28 stycznia 2010 r. (I FSK 1421/08). Jak podkreślił Sąd w sentencji: "Nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi w formie kserokopii lub przesłanemu faksem". W uzasadnieniu zaś zostało podkreślone, iż: " (...) na gruncie ustawy o VAT brak jest podstaw do automatycznego kwestionowania kserokopii lub kopii faksowej listu przewozowego, jako dowodu w sprawie, gdy ustawa ta w komentowanych przepisach nie wprowadza wymogu posiadania oryginału dokumentu (...). Podsumowując te rozważania, należy uznać, że nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi w formie kserokopii lub przesłanemu faksem".

Podobny pogląd wyraził WSA w Warszawie (III SA/Wa 1018/10) w orzeczeniu z dnia 24 czerwca 2010 r. wskazując, że: "Podatnik nie jest zmuszony posiadać wszystkich dokumentów wyszczególnionych w art. 42 ust. 3 u.p.t.u., a już w tej samej sytuacji nie muszą być one w oryginale. Wystarczy, że będzie znana treść dokumentu. (...) Wobec tego, w ocenie Sądu, również dopuszczalna jest każda forma dokumentu, może być to forma papierowa, elektroniczna, czy faksowa, gdyż dokument nie musi być w oryginale".

Ponadto warto przywołać stanowisko Sądu zawarte w tym orzeczeniu, wskazujące, iż " (...) inne dokumenty handlowe i przewozowe mogą występować w obrocie prawnym w odpisach poprzez ich kserokopie, odpisy faksowe lub odpisy skanowane i przesyłane przy pomocy poczty elektronicznej. (...) Dla istoty sprawy ważne jest, aby dostawa została potwierdzona czytelnym dowodem wskazującym, że towar określonego rodzaju wypełnił kryteria dostawy wewnątrzwspólnotowej".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 13 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Artykuł 13 ust. 6 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (...).

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Przepisy art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy wymagają dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, aby obie strony transakcji były podatnikami zarejestrowanymi dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w różnych krajach członkowskich, tj. aby dostawca towaru był zarejestrowany jako podatnik VAT UE na terytorium Polski zaś nabywcą towaru winien być podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Dla uznania więc danej czynność za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów konieczne jest, aby po jednej stronie transakcji występował polski podatnik, po drugiej zaś stronie podatnik podatku od wartości dodanej z innego państwa członkowskiego. Jest to związane z faktem, że dana dostawa tylko wówczas może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów czego praktycznym wyrazem jest stawka 0% (z prawem do odliczenia) - jeśli zapewnione jest, że dostawa ta będzie opodatkowana w państwie nabywcy towaru, co zagwarantowane będzie wówczas, jeśli zostanie ona opodatkowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie.

Zatem zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie wedle stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa, wedle stawki 0% (z prawem do odliczenia) powoduje, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest spółką komandytową zajmującą się produkcją m.in.: listw przypodłogowych, sidingu, parapetów, podłóg lite, paneli pvc, pokryć elewacyjnych itp. oraz ich dystrybucją na terytorium kraju i za granicą. W zakresie swojej działalności w Polsce, jako zarejestrowany czynny podatnik VAT-UE, dokonuje on dostaw towarów do kontrahentów, którzy są podatnikami podatku od wartości dodanej w krajach Unii Europejskiej.

Na wystawionej fakturze Spółka podaje m.in. właściwy i ważny numer dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany kontrahentowi przez właściwe dla niego państwo członkowskie, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że czynności wykonywane przez Zainteresowanego spełniają definicję wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Zaznaczyć należy, że w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Z przedstawionych informacji wynika, iż transport towarów do kontrahenta realizowany jest przez firmy transportowe.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, a w konsekwencji jej opodatkowanie preferencyjną stawką 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków, o którym mowa wyżej, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej opodatkowanej stawką podatku w wysokości 0%, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym ważne jest to, aby przedmiotowe dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został wywieziony z terytorium kraju oraz został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego.

W art. 42 ust. 11 ustawy jak już wcześniej wskazano przewidziano dowody uzupełniające. Z przepisu tego wynika, że jeśli dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Należy jednak podkreślić, iż dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Spółka planuje w przyszłości zmodyfikować zasady dokumentowania transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w związku z utrudnieniami (lub niemożliwością) pozyskiwania dokumentów przewozowych (problemy wynikają z działań kontrahentów lub firm transportowych). W celu udokumentowania dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i rozliczenia ich przy zastosowaniu stawki 0% VAT, planuje ona wykorzystywać następujące dokumenty:

* fakturę VAT, która zawiera m.in. nr dokumentu WZ;

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (w postaci dokumentu WZ).

Oprócz przedstawionych powyżej elementów dokumentacji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (w przypadku określonym we wniosku jako Wariant I), dla udokumentowania odbioru towarów Zainteresowany będzie dysponował kserem lub skanem lub faksem podstemplowanego i/lub podpisanego przez odbiorcę towarów dokumentu przewozowego CMR.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, iż będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających wywóz towarów z terytorium kraju do innego państwa Unii Europejskiej.

Zauważyć należy, że powołane powyżej przepisy nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenia na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu np.: w formie elektronicznej, skanem czy faxem.

Przenosząc powyżej opisane zdarzenie przyszłe na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących uprawnienia do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, należy uznać posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty wskazane w opisie sprawy za dokumenty, które wystarczająco uprawdopodobnią przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego.

Otrzymywany przez Spółkę podstemplowany i/lub podpisany przez odbiorcę towarów dokument przewozowy CMR przekazany jej w formie skanu lub faksu, dla celów dowodowych należy traktować jako wiarygodny dowód. Ustawodawca dopuszcza bowiem taką formę dokumentu jako dowodu potwierdzającego fakt odbioru towaru przez nabywcę.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że posiadanie faktury VAT, specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku oraz dokumentu wymienionego w Wariancie I, będzie upoważniać Zainteresowanego do zastosowania stawki podatku VAT 0% w stosunku do tak udokumentowanej transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy zauważyć, że powołane przez Spółkę wyroki sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (w przypadku określonym we wniosku jako Wariant I). Natomiast zdarzenie przyszłe w pozostałych zakresach zostało rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach indywidualnych z dnia 25 kwietnia 2012 r. nr ILPP4/443-19/12-4/EWW, nr ILPP4/443-19/12 5/EWW, nr ILPP4/443-19/12-6/EWW, nr ILPP4/443-19/12-7/EWW, nr ILPP4/443-19/12 8/EWW, nr ILPP4/443-19/12-9/EWW, nr ILPP4/443-19/12-10/EWW oraz postanowieniu o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPP4/443-19/12 12/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.