ILPP4/443-187/11-2/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2011 r. (data wpływu 1 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 1 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 22 sierpnia 2007 r. otrzymał darowiznę od swojego brata w postaci działki rolnej niezabudowanej o powierzchni 4952 m ^2, położonej w L. (...). W dniu 16 listopada 2007 r. Zainteresowany otrzymał darowiznę od swojej matki w postaci trzech działek rolnych niezabudowanych o powierzchni łącznej 1,2958 ha (...).

Wszystkie działki przylegają do siebie bezpośrednio. Wnioskodawca darowizny otrzymał będąc w związku małżeńskim. Zainteresowany poinformował, iż z żoną nie zawarł majątkowej umowy małżeńskiej. Na ww. działkach rodzice Wnioskodawcy, a wcześniej jego babka posiadali uprawy: zboża, ziemniaki, truskawki i wiśnie. Zainteresowany w dzieciństwie pomagał rodzicom w pracach na polu, stąd posiada on niezbędna wiedzę i doświadczenie w tym zakresie. Na przedmiotowych działkach Wnioskodawca zamierzał rozpocząć działalność rolniczą w postaci plantacji truskawek. Dokładne przeanalizowanie opłacalności upraw truskawek spowodowało, że Zainteresowany odszedł od tego pomysłu, gdyż w obecnej sytuacji gospodarczej uprawa truskawek przynosi niskie dochody. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca w maju 2008 r. złożył w Gimie w C. wniosek o uchwalenie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego dla ww. działek i przekształcenie ich na działki budowlane. Dnia 24 czerwca 2009 r. uchwałą Rady Gminy C. w sprawie uchwalenia MPZP wsi L., działki zostały przekształcone na działki budowlane.

Następnie wnioskiem z dnia 10 grudnia 2009 r. Zainteresowany wystąpił o zatwierdzenie projektu podziału nieruchomości oznaczonej jako działka 681 na 13 działek. W dniu 18 grudnia 2009 r. Burmistrz C. wydał decyzję zatwierdzająca projekt podziału nieruchomości w kształcie zaproponowanym powyżej.

Obecny status Wnioskodawcy nie pozwala na dokończenie budowy. Zainteresowany wraz z małżonką oboje pracują (żona tylko na 5/8 etatu i nie może znaleźć innej pracy) i dojeżdżają do pracy, a po odliczeniu wszelkich opłat pozostaje im niewielka kwota na życie. W dniu 27 października 2008 r. żona Wnioskodawcy rozpoczęła działalność gospodarczą. Początkowo działalność rozwijała się dobrze, ale w dniu 31 sierpnia 2010 r. w związku z kryzysem gospodarczym w kraju i spadkiem obrotów, żona Zainteresowanego zmuszona była zamknąć działalność. Zdaniem Wnioskodawcy ważną okolicznością jest to, że obecnie z żoną spodziewają się dziecka, którego utrzymanie w znaczny sposób zmniejszy ich zdolność finansową.

W dniu 28 lipca 2010 r. Zainteresowany złożył wniosek o pozwolenie na budowę na działce 681/1 w obrębie L. (jest to jedna z działek objętych pytaniem). Decyzją z dnia 16 sierpnia 2010 r. Starosta udzielił Wnioskodawcy pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego. We wrześniu 2010 r. Zainteresowany rozpoczął budowę domu.

Dotychczas w związku z ponoszeniem kosztów na budowę domu Wnioskodawca w sposób okazyjny dokonał sprzedaży dwóch działek:

Koszt budowy domu został oszacowany na około 500.000 zł, nie licząc jego wyposażenia i umeblowania. Zdolność kredytowa Zainteresowanego i jego żony pozwala na zaciągnięcie kredytu nie większego niż 270.000 zł, ale do zdolności kredytowej nie było wliczone dziecko, którego się spodziewają. Ponadto w celu otrzymania kredytu pod hipotekę Wnioskodawca wraz z małżonką muszą się legitymować wkładem własnym, którego nie mają.

Zainteresowany wskazał, iż w celu dokończenia budowy domu muszą wraz z żoną dokonać sprzedaży działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w przyszłości działek rolnych, które Wnioskodawca nabył w formie darowizny od jego matki i brata, będzie działalnością handlową w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, skoro nie jest on handlarzem działkami.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest działalnością handlową, a zarazem działalnością gospodarczą sprzedaż działek, której dokonał i ma zamiar w przyszłości dokonać. Bowiem działki rolne nabył w formie darowizny od swojej matki i brata, i nie jest handlarzem działkami.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl ww. ustawy, pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści przepisów art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług jest czynność wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę lub osobę wykonującą wolny zawód oraz w okolicznościach wskazujących na zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy.

Wobec powyższego, aby sprzedaż określonego towaru stanowiła czynność wykonywaną w ramach działalności gospodarczej trzeba zatem dowieść, iż spełnione są powyższe warunki czyli, że została ona dokonana przez podmiot występujący w roli producenta, handlowca, usługodawcy lub osoby wykonującej wolny zawód a podmiot ten ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w obrocie nieruchomościami ważne jest zatem określenie, czy w związku ze sprzedażą działek podmiot działa jako handlowiec.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa co oznaczają pojęcia "handlowiec" i "zamiar". W tej sytuacji należy posłużyć się definicjami tych pojęć zawartymi w słowniku języka polskiego.

Zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego - Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999 r. - handel, to zorganizowana wymiana dóbr, obrót towarów polegający na kupnie - sprzedaży.

Można zatem przyjąć, że określenie "handlowiec" oznacza podmiot, który sprzedaje nabyte w tym celu towary. Natomiast zamiar, zgodnie z definicją zawartą w powyższym słowniku, to określony projekt, pomysł, zamysł, cel.

W świetle powyższego, aby dostawę towarów (lub świadczenie usług) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przy niej towary (usługi) zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

W opinii Zainteresowanego sprzedaż działek budowlanych, wydzielonych z działek rolnych otrzymanych w drodze umowy darowizny od brata i matki nie stanowi działalności gospodarczej. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży opisanych gruntów działał on w charakterze handlowca oraz żeby nabył przedmiotowe grunty z zamiarem ich dalszej odprzedaży.

Sprzedaż tychże działek stanowi wyłącznie wykonywanie przysługującego Wnioskodawcy prawa własności, a zatem nie oznacza ona wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynności te nie miały ani nie będą miały stałego i zorganizowanego charakteru, cechującego profesjonalny obrót gospodarczy, co jest warunkiem uznania takich czynności za działalność gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa gruntów, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Aby dostawę towarów (np. gruntów) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary, czy usługi zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego (np gruntu budowlanego), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, to czynność taka nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wyprzedaż majątku prywatnego przez osobę fizyczną, nawet jeżeli przybierze w określonym przedziale czasowym charakter częstotliwy, nie może być uznana za działalność handlową, czyniącą tenże podmiot podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w 2007 r. Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny przylegające do siebie działki rolne niezabudowane, na których zamierzał rozpocząć działalność rolniczą w postaci plantacji truskawek. Z przyczyn ekonomicznych działalność ta nie została podjęta.

W dniu 24 czerwca 2009 r., w związku ze złożonym przez Zainteresowanego wnioskiem, działki zostały przekształcone w tereny budowlane.

W dniu 10 grudnia 2009 r. Wnioskodawca wystąpił o zatwierdzenie projektu podziału nieruchomości na 13 działek, po czym w lipcu 2010 r. złożył wniosek o pozwolenie na budowę na jednej z nich. We wrześniu 2010 r. rozpoczął budowę domu.

Z uwagi na konieczność ponoszenia znacznych kosztów finansowych związanych z realizacją budowy domu oraz trudną sytuację materialną, Wnioskodawca dokonał okazyjnej sprzedaży dwóch nieruchomości:

* w dniu 26 lutego 2010 r. działki 681/5 za cenę 41.900 zł;

* w dniu 1 kwietnia 2010 r. działki 681/11 za cenę 60.000 zł.

W przyszłości Wnioskodawca planuje sprzedaż kolejnych działek.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż pomimo, że grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, z okoliczności sprawy nie wynika, aby planując sprzedaż działek o przeznaczeniu budowlanym, Zainteresowany działał w charakterze handlowca. Nie można stwierdzić, że nabył on przedmiotowe działki w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych, ponieważ otrzymał je w drodze darowizny. Ponadto nie są i nie były one nigdy związane z jakąkolwiek prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą (w tym rolniczą), jak również nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy. W konsekwencji, sprzedając ww. działki Wnioskodawca skorzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując, planowana sprzedaż działek, które Zainteresowany nabył w formie darowizny od matki i brata, nie będzie czynnością wykonywaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a on sam z tytułu ich sprzedaży nie będzie działał w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy również zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o stan sprawy wskazany przez Zainteresowanego. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z powyższego wynika zatem, iż pisemna interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez Zainteresowanego, który z tym wnioskiem występuje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.