ILPP4/443-184/13-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Towarzystwa, przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. "Zagospodarowanie placu sportowo-rekreacyjnego w miejscowości ZZ" - jest prawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. "Zagospodarowanie placu sportowo-rekreacyjnego w miejscowości ZZ".

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada status osoby prawnej i jest organizacją pożytku publicznego. Zainteresowany nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. We wrześniu 2012 r. Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie pomocy finansowej w ramach Programu Obszarów Wiejskich na dofinansowanie realizacji zadania pn. "Zagospodarowanie placu sportowo-rekreacyjnego w miejscowości ZZ". Wniosek ten został rozpatrzony pozytywnie i zostanie podpisana umowa o przyznanie pomocy pomiędzy Samorządem Województwa Wielkopolskiego a Zainteresowanym. Wydatki związane z realizacją zadania nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną. Udostępnienie obiektu będzie nieodpłatne. Zagospodarowany teren będzie dostępny dla wszystkich mieszkańców nieodpłatnie. Prace będą wykonane na terenach publicznych. Wnioskodawca nie będzie też prowadzić żadnej działalności gospodarczej na zagospodarowanym placu. Celem zadania jest zaspokojenie potrzeb społecznych w zakresie rekreacji i wypoczynku. Swoją działalność Zainteresowany opiera na pracy społecznej członków. Wnioskodawca będzie ww. zadanie realizować przy wsparciu środków unijnych. Realizowana inwestycja nie ma charakteru komercyjnego. Aplikując o dofinansowanie realizacji ww. zadania Zainteresowany opracował harmonogram rzeczowo-finansowy, w którym założono, iż podatek VAT stanowi koszt kwalifikowany przedsięwzięcia. Oznacza to, że Wnioskodawca aplikując o środki unijne wysokość kwoty dofinansowania obliczył proporcjonalnie do wysokości kwoty brutto zadania. Uznając tym samym, że VAT w przypadku Zainteresowanego jest podatkiem nieodzyskiwalnym. Zadanie pn. "Zagospodarowanie placu sportowo-rekreacyjnego w miejscowości ZZ" realizowane jest w latach:

2012 - opracowanie dokumentacji technicznej,

2013 - realizacja rzeczowa projektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy organizacja pożytku publicznego - Towarzystwo jako beneficjent funduszy unijnych może w oparciu o przepisy krajowe w jakikolwiek sposób odzyskać faktycznie i ostatecznie poniesiony VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on podmiotem mającym status podatnika VAT, dlatego też zgodnie z przepisami krajowymi nie ma prawa do odliczenia tego podatku. Dla Zainteresowanego podatek VAT stanowi podatek nieodzyskiwalny. W związku z powyższym, przy realizacji przez Wnioskodawcę projektów dofinansowanych z funduszy unijnych podatek VAT będzie stanowił koszt kwalifikowany zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Artykuł 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy określa, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika, z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada status osoby prawnej i jest organizacją pożytku publicznego. We wrześniu 2012 r. złożył on wniosek o przyznanie pomocy finansowej w ramach Programu Obszarów Wiejskich na dofinansowanie realizacji zadania pn. "Zagospodarowanie placu sportowo-rekreacyjnego w miejscowości ZZ". Wniosek ten został rozpatrzony pozytywnie. Zagospodarowany teren będzie dostępny dla wszystkich mieszkańców nieodpłatnie. Wydatki związane z realizacją zadania nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną. Zainteresowany nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W przedmiotowej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a wydatki związane z realizacją zadania nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

W zakresie przedmiotowych wydatków Zainteresowany nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego, pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, nie będzie miał możliwości ubiegania się o zwrot tego podatku na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia.

Reasumując, Zainteresowany, na podstawie powołanych przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, nie będzie miał możliwości odzyskania poniesionego podatku VAT w związku z realizacją zadania "Zagospodarowanie placu sportowo-rekreacyjnego w miejscowości ZZ", bowiem - jak wynika z opisu sprawy - wydatki związane z realizacją zadania nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Zainteresowanemu przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.