ILPP4/443-183/13-2/BA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2013 r. (data wpływu 25 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego wystawienia faktury VAT - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego wystawienia faktury VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą obejmującą sprzedaż części samochodowych oraz w ramach swojej działalności jest uczestnikiem programu lojalnościowego L. W związku z przystąpieniem do programu, Zainteresowany poszerzył swoje PKD o kod nr 82.99.Z "Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana".

Umowa na udział w programie lojalnościowym jest zawarta z podmiotem pochodzącym spoza UE, ze Szwajcarii. W ramach uczestnictwa w programie Wnioskodawca podejmuje szereg aktywności za które otrzymuje dwa rodzaje korzyści, t.j.:

W związku z rekomendacją programu innym osobom, zdaniem Wnioskodawcy, aktywność tą można zaliczyć do usług intensyfikacji sprzedaży L. Zainteresowany w związku z tym podejmuje wszystkie niezbędne działania mające na celu wzrost sprzedaży produktów L, poprzez promowanie produktów, samego programu i prowadzenie szkoleń mających na celu pozyskanie nowych członków. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za usługę w formie premii pieniężnej naliczonej wskaźnikiem procentowym od obrotów z zakupów pozyskanych przez siebie Uczestników Programu. W tej sytuacji, zdaniem Zainteresowanego, mamy do czynienia ze świadczeniem usługi, która jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W drugim przypadku korzyści jakie otrzymuje Wnioskodawca w formie dodatkowej premii nie są związane z działalnością gospodarczą, a są jedynie skutkiem zakupów towarów z grupy L. Nie wiąże się to z dodatkowymi czynnościami wykonywanymi przez Zainteresowanego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym oraz korzyściami opisanymi w pkt 1, Wnioskodawca powinien wystawiać fakturę za usługi związane z rekomendacją programu i z jaką stawką.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z zapisami ustawy każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy też określonym działaniu mieści się w definicji usługi. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku, na podstawie którego wykonywana jest usługa musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca jest zobowiązany do świadczenia usług związanych z intensyfikacją sprzedaży produktów usługodawcy, podejmowania wszystkich niezbędnych działań mających na celu pozyskiwanie nowych uczestników programu poprzez rekomendowanie programu, produktów usługodawcy, oraz różnego rodzaju szkolenia, wówczas mamy do czynienia ze świadczeniem usług i ta czynność winna zostać udokumentowana fakturą VAT (zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług). W przypadku wynagrodzenia wypłacanego w związku ze świadczeniem przez Zainteresowanego czynności zmierzających do intensyfikacji sprzedaży produktów z grupy L. poprzez zwiększenie ilości uczestników programu, otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie stanowi należność za świadczone przez niego usługi w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, które podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Tym samym otrzymywane wynagrodzenie za świadczoną usługę nie powinno być traktowane jako premia pieniężna podlegająca podatkowi VAT, a powinno być traktowane jako usługa opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z umową zawartą z L. oraz uzyskaną informacją od kontrahenta, jeżeli Uczestnik Programu jest zarejestrowany jako osoba fizyczna, nie ma obowiązku wystawiania faktur/rachunków, natomiast jeżeli Uczestnik Programu jest zarejestrowany jako firma, w celu otrzymania przelewu z tytułu wygenerowania się należnych korzyści, powinien najpierw wystawić fakturę. Kontrahentem jest podmiot ze Szwajcarii, Wnioskodawca posiada również numer odpowiadający polskiemu NIP. Jednakże jeśli chodzi o kontrahentów z państw trzecich, to niestety nie pojawia się możliwość dokonania czynności sprawdzających w zakresie posiadanego przez nich statusu podatkowego, nie da się tego dokonać za pomocą numeru identyfikacji podatkowej. W takim przypadku należy kierować się przepisami zawartymi w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r.

Zasadą ogólną jest zgodnie z art. 28b ustawy o VAT, iż w przypadku świadczenia usług na rzecz podmiotów będących podatnikami, miejscem świadczenia, i tym samym miejscem opodatkowania takiej transakcji jest państwo siedziby usługobiorcy. Istotnym zatem dla ustalenia podmiotu zobowiązanego do rozliczenia VAT jest zidentyfikowanie statusu usługobiorcy i określenie, czy jest on podatnikiem VAT i czy występuje w charakterze konsumenta.

Przepisy tego rozporządzenia stanowią, że jeśli mamy do czynienia z usługobiorcą, który nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty, to wówczas w określonych sytuacjach można uznać, iż posiada on status podatnika. Taka sytuacja ma na przykład miejsce wówczas, kiedy usługodawca uzyska od usługobiorcy zaświadczenie. Zaświadczenie to winno zostać sporządzone przez właściwe organy podatkowe. Jego zadaniem jest potwierdzenie, iż podmiot ten prowadzi działalność gospodarczą. Kolejna sytuacja może mieć miejsce wówczas, kiedy mimo iż usługobiorca nie przedstawi zaświadczenia, to jednak posiada numer VAT lub inny podobny numer, czy też będzie w stanie przedstawić jakiś dowód świadczący o tym, że usługobiorca jest podatnikiem.

Jeżeli kontrahent jest z poza UE, to usługa jest nieopodatkowana VATem na terenie Polski na podstawie art. 28b i wystawia się fakturę VAT NP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług ma szersze znaczenie niż świadczenie usług w rozumieniu potocznym. Stosownie do treści powołanego przepisu, każde świadczenie na rzecz osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, uznawane jest na gruncie ustawy za usługę. Ta z kolei, w przypadku gdy jest odpłatna, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z informacji przedstawionych w opisie sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą obejmującą sprzedaż części samochodowych oraz w ramach swojej działalności jest uczestnikiem programu lojalnościowego L. W związku z przystąpieniem do programu, Zainteresowany poszerzył swoje PKD o kod 82.99.Z "Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana".

Umowa na udział w programie lojalnościowym jest zawarta z podmiotem pochodzącym spoza UE, ze Szwajcarii. W ramach uczestnictwa w programie Wnioskodawca podejmuje szereg aktywności, za które otrzymuje jako osoba rekomendująca - X% obrotów z zakupów pozyskanych przez siebie Uczestników Programu. Zainteresowany w związku z rekomendacją programu innym osobom podejmuje wszystkie niezbędne działania mające na celu wzrost sprzedaży produktów L, poprzez promowanie produktów, samego programu i prowadzenie szkoleń mających na celu pozyskanie nowych członków. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za usługę w formie premii pieniężnej naliczonej wskaźnikiem procentowym od obrotów z zakupów pozyskanych przez siebie Uczestników Programu.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić zatem należy, iż Zainteresowany odpłatnie świadczy na rzecz podmiotu ze Szwajcarii usługi, zdefiniowane w powołanym art. 8 ust. 1 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowego wystawienia faktury za usługi związane z rekomendacją programu, świadczone na rzecz podmiotu ze Szwajcarii.

Wskazać należy, iż prawidłowe określenie przez podatnika miejsca świadczenia usług ma kluczowe znaczenie dla określenia, w jakim państwie dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem. Jeżeli polski podatnik świadczy określoną usługę na rzecz podmiotu mającego siedzibę na terytorium Szwajcarii, a miejscem świadczenia tej usługi - określonym zgodnie z przepisami o VAT - nie jest terytorium Polski, usługa ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju. Żeby ustalić jak powinna wyglądać faktura dokumentująca tą usługę, należy przede wszystkim określić miejsce świadczenia tej usługi. To bowiem miejsce świadczenia usługi decyduje o tym, czy dana usługa podlega opodatkowaniu w Polsce (faktura wystawiona przez podatnika wskazuje odpowiednią stawkę podatku bądź zwolnienie od podatku), czy też usługa nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W myśl art. 17 ust. 1 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2011 r. Nr 77/1), w przypadku gdy miejsce świadczenia usług uzależnione jest od tego, czy usługobiorca jest czy też nie jest podatnikiem, status usługobiorcy ustala się na podstawie art. 9-13 i art. 43 dyrektywy 2006/112/WE.

Jak wynika z opisu sprawy, podmiot ze Szwajcarii spełnia definicję podatnika prowadzącego działalność gospodarczą.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Po dokonaniu analizy informacji zawartych w przedstawionym stanie faktycznym stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie mają zastosowania, zatem miejsce świadczenia usług będących przedmiotem pytania, ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie.

Zatem, miejscem świadczenia (opodatkowania) usług świadczonych przez Zainteresowanego jest terytorium Szwajcarii, tj. miejsce gdzie usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym, usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 powołanego wyżej artykułu stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura powinna zawierać:

Stosownie do § 26a rozporządzenia, przepisy § 4-24 stosuje się do:

Zgodnie z § 5 ust. 4 pkt 5 rozporządzenia, faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w § 26a pkt 2 lit. b - danych określonych w ust. 1 pkt 5 i 12-14.

Zatem biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca powinien wystawić za świadczone usługi związane z rekomendacją programu na rzecz podmiotu ze Szwajcarii, fakturę VAT zgodnie z § 5 ust. 4 pkt 5 rozporządzenia, tzn. m.in. bez stawki i kwoty podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Ponadto należy wskazać, iż wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.