ILPP4/443-183/11-2/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rejestracji jako podatnik VAT-UE - jest prawidłowe.

W dniu 28 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rejestracji jako podatnik VAT-UE.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Komenda jest organem Skarbu Państwa, realizującym swoje zadania na podstawie Ustawy o Policji z dnia 6 kwietnia 1990 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277). Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, jako organ władzy publicznej nie jest podatnikiem podatku VAT w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został powołany. Jest podatnikiem wyłącznie dla czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (np. najem pomieszczeń).

Dokonując zakupów dla potrzeb działalności podstawowej, w stosunku do których Komenda nie jest podatnikiem podatku VAT, dokonano zakupu towaru od kontrahenta prowadzącego działalność na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej - Rumunii. Zgodnie z zawartą umową, zakup został dokonany w ostatnich dniach grudnia 2010 r. Kontrahent oczekiwał na informację o zarejestrowaniu Komendy jako podatnika VAT-UE oraz podania numeru identyfikacji podatkowej NIP poprzedzonym kodem PL. W związku z faktem, że Komenda nie dokonała rejestracji jednostki jako podatnika VAT-UE, kontrahent dokonał dostawy i wystawił fakturę VAT z podatkiem 24%, jaki obowiązywał dla tej transakcji na terenie Rumunii. Wartość faktury w kwocie brutto stanowiła koszt Komendy.

Zakup towaru spełnia definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, określoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). W poprzednich latach podatkowych Komenda nie dokonywała wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju. Wartość transakcji dokonanej w 2010 r. wynosiła netto 25.335,00 zł. (brutto - 31.415,40 zł).

Przedmiotem dostawy nie były nowe środki transportu, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

W kolejnych latach Komenda przewiduje możliwość dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w wysokości mogącej przekroczyć 50.000,00 zł w skali roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług VAT, nie jest on podatnikiem podatku VAT w zakresie wykonywania podstawowej działalności - nie ma obowiązku rejestrowania się jako podatnik VAT-UE. W tej sytuacji jego kontrahent, dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej wystawia fakturę wraz z podatkiem i rozlicza go w swoim kraju. Wartość faktury w kwocie brutto podlega zapłacie i stanowi koszt działalności Zainteresowanego.

W związku ze stanowiskiem przedstawionym powyżej Komenda nie jest zobowiązana do wystawiania faktury wewnętrznej z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego i wykazywania podatku należnego na deklaracji VAT-7. Rozliczenie podatku z dokonanego przez nią wewnątrzwspólnotowego nabycia jest obowiązkiem sprzedawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Na mocy art. 10 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy:

Przepisu ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50 000 zł - art. 10 ust. 2 ustawy.

Ponadto zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów może mieć zastosowanie w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, do podatników oraz osób prawnych niebedących podatnikami, pod warunkiem złożenia przez te podmioty naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania tych czynności.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl ust. 2 ww. artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 15 ust. 6 ustawy stanowi, iż nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług ma charakter wyłączenia podmiotowo-przedmiotowego i jako stanowiące odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, powinno być interpretowane bardzo ściśle. Organy te mogą występować w dwoistym charakterze:

* podmiotów nie będących podatnikiem podatku od towarów i usług, gdy realizują zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane (w ramach reżimu publicznoprawnego);

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych (w ramach reżimu prywatnoprawnego).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji organów władzy publicznej. Pod tym pojęciem należy rozumieć organy władzy ustawodawczej, sądowniczej i wykonawczej, w tym organy administracji publicznej, rządowej i samorządowej, powołane w Konstytucji RP, ustawach lub na ich podstawie, których wykonywane w określonych formach czynności uważane są za działania państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Natomiast pod pojęciem urzędu obsługującego organ władzy publicznej należy rozumieć jednostkę organizacyjną spełniającą funkcje pomocnicze w stosunku do organu władzy publicznej.

Administrację rządową można podzielić, ze względu na zakres jej działania, na administrację rządową centralną (Prezes Rady Ministrów, Rada Ministrów, ministrowie oraz centralne organy administracji rządowej) oraz na administrację rządową terenową (wojewoda i podległe mu służby, organy administracji niezespolonej). Organy administracji rządowej centralnej obejmują swoim zasięgiem całe terytorium kraju, natomiast organy administracji rządowej terenowej działają tylko na ściśle określonym terytorium. W przypadku administracji rządowej terenowej można wyróżnić jeszcze dodatkowy podział na administrację zespoloną i niezespoloną. Administrację zespoloną tworzą działający pod zwierzchnictwem wojewody kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży, wykonujący zadania i kompetencje określone w ustawach. Do tej kategorii należy m.in. Komendant Wojewódzki Policji.

Z opisu sprawy wynika, iż Komenda w 2010 r. dokonała zakupu towaru od kontrahenta rumuńskiego. Nabycie to spełniało definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, określoną w art. 9 ust. 1 ustawy. W poprzednich latach podatkowych Komenda nie dokonywała wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju. Wartość transakcji dokonanej w 2010 r. wynosiła netto 25.335,00 zł. (brutto - 31.415,40 zł). Przedmiotem dostawy nie były nowe środki transportu, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy.

Mechanizm opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych polega na zwolnieniu z prawem do odliczenia dostawy towarów, w wyniku której towar przemieszczany jest pomiędzy państwami członkowskimi, przy jednoczesnym zobowiązaniu nabywcy do zastosowania stawki krajowej w państwie przeznaczenia towarów. Stosowanie tej stawki ma za zadanie doprowadzić do realizacji podstawowego celu, dla którego wprowadzono szczególne zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, czyli opodatkowania towarów w kraju ich konsumpcji.

Należy podkreślić, że ww. mechanizm rozliczania podatku działa, jeżeli nabywcą towarów jest, co do zasady, podatnik lub osoba prawna niebędąca podatnikiem (cyt. wcześniej art. 9 ust. 2 ustawy). W przypadku osób prawnych niebędących podatnikami nabywających towary z innego niż Polska państwa członkowskiego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wystąpi, jeżeli całkowita wartość nabywanych w ten sposób towarów przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę 50 000 zł lub osoba prawna złoży oświadczenie o wyborze opodatkowania tych czynności na terytorium kraju przed przekroczeniem ww. limitu. Wskazać przy tym należy, iż pojęcie osoby prawnej, o której mowa w powołanych wyżej przepisach jest pojęciem wspólnotowym i obejmuje również podmioty, o których mowa w art. 15 ust. 6 ustawy.

W świetle powyższego, jeżeli organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa nabywa wewnątrzwspólnotowo towary, których wartość przekracza kwotę 50 000 zł, jest on obowiązany do zarejestrowania się dla potrzeb VAT i rozliczenia tego podatku w Polsce z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Z kolei stosownie do art. 97 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6.

Jak wynika z opisu sprawy, Komenda dokonała wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, którego wartość nie przekroczyła kwoty 50 000 zł.

Zatem mając na uwadze powołany przepis art. 97 ustawy, nie była ona obowiązana do zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, przed dniem dokonania pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

W świetle powyższego należy zgodzić się z Komendą, iż w przedmiotowej sprawie nie jest ona zobowiązana do wystawienia faktury wewnętrznej z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego i wykazania podatku należnego z tego tytułu w deklaracji VAT-7 oraz sporządzenia informacji podsumowującej o dokonanym wewnątrzwspólnotowym nabyciu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż na mocy art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) zmianie uległo brzmienie art. 2 pkt 6.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.