ILPP4/443-145/14-2/BA - Określenie miejsca świadczenia usług w ujęciu ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku transportu drogowego towarów na rzecz podatnika prowadzącego działalność gospodarczą na terenie Niemiec, niezarejestrowanego jako podatnik od towarów i usług.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 4 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-145/14-2/BA Określenie miejsca świadczenia usług w ujęciu ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku transportu drogowego towarów na rzecz podatnika prowadzącego działalność gospodarczą na terenie Niemiec, niezarejestrowanego jako podatnik od towarów i usług.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 26 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia (opodatkowania) wykonywanych przez Wnioskodawcę usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia (opodatkowania) wykonywanych przez Wnioskodawcę usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach swojej działalności gospodarczej świadczy on usługi transportu drogowego towarów. Jest to transport zarówno na terytorium kraju jak i poza terytorium kraju. Często ma miejsce sytuacja, gdy zlecającym mu usługę transportu jest podmiot zarejestrowany jako podatnik w innym kraju. Jednym z klientów Zainteresowanego jest podmiot mający zarejestrowaną działalność w Niemczech, natomiast nie jest on zarejestrowany w Niemczech jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Jest on zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT - gdyż w Polsce również prowadzi działalność gospodarczą - jednakże dla transakcji Wnioskodawcy zlecającym usługę transportu jest podmiot z siedzibą w Niemczech. Na jego rzecz (z podaniem nazwy adresu działalności zarejestrowanej w Niemczech) wystawiane są faktury VAT wynikające z wykonanych usług. Dla transakcji podmiot zarejestrowany w Polsce nie jest stroną umowy ani płatnikiem za wykonane usługi. Płatność za wykonane usługi dokonuje również podmiot z siedzibą w Niemczech. Do chwili obecnej wystawiając faktury dotyczące ww. usług transportu drogowego, Zainteresowany wystawiał faktury z naliczeniem polskiego podatku VAT wg odpowiednich stawek. Wątpliwości Wnioskodawcy natomiast budzi fakt, czy jego postępowanie jest prawidłowe. Wynika to między innymi z faktu, że kontrahent Zainteresowanego pomimo, że nie jest w Niemczech zarejestrowanym podatnikiem VAT, rozlicza w Niemczech VAT od tych usług na zasadzie samoopodatkowania. Powoduje to sytuację, że w dwóch krajach jest zapłacony podatek VAT od jednej usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy miejscem świadczenia usług transportu drogowego w przypadku usług świadczonych na rzecz podatnika prowadzącego działalność gospodarczą na terenie Niemiec, niezarejestrowanego w Niemczech jako podatnika od towarów i usług, jest siedziba jego działalności gospodarczej - czyli terytorium Niemiec. Czy powyższe usługi w związku z tym faktem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, w art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług zawarte jest stwierdzenie, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Jest to ogólna zasada podatku VAT - wyjątki od tej reguły zawarte są w dalszych artykułach rozdziału 3 działu V ustawy. Żaden z wymienionych wyjątków jednakże nie dotyczy wyżej opisanej sytuacji. W związku z powyższym, zdaniem Zainteresowanego, ma tu zastosowanie ogólna reguła wynikająca z art. 28b ustawy. Dodatkowo w art. 28a zawarta jest definicja podatnika na potrzeby całego rozdziału 3 w dziale V ustawy - więc również na potrzeby wspomnianego art. 28b - mającego zastosowanie w niniejszej sprawie. Z definicji tej wynika, że podatnikiem w tym przypadku jest również podmiot wykonujący działalność gospodarczą, niezarejestrowany jako podatnik od towarów i usług. W związku z powyższym, zastosowanie ma tu ogólna zasada w zakresie określenia miejsca świadczenia usług, która determinuje sposób i właściwość wg jakich przepisów ma być opodatkowana dana transakcja. Jeżeli z definicji z art. 28b przenosi się miejsce świadczenie na terytorium innego kraju - nie podlega ta transakcja opodatkowaniu polskim podatkiem od towarów i usług. W zakresie podatku od towarów i usług mają wówczas zastosowanie przepisy prawa obowiązujące w kraju, w którym usługa ta ma miejsce świadczenia. W przypadku opisanych wyżej usług transportu miejscem świadczenia jest terytorium siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy - czyli terytorium Niemiec. W związku z powyższym, wystawiając fakturę za wykonane usługi transportu drogowego na rzecz podatnika z siedzibą w Niemczech, Wnioskodawca nie powinien naliczać polskiego podatku VAT - gdyż usługa ta nie podlega opodatkowaniu w Polsce. W zakresie tych usług mają zastosowanie przepisy prawa wg siedziby zlecającego usługę - czyli w tym przypadku niemieckie.

Reasumując powyższe - postępowanie Zainteresowanego w zakresie naliczania polskiego podatku VAT do transakcji transportu drogowego na rzecz podatnika z miejscem stałego wykonywania działalności gospodarczej poza terytorium kraju - jest nieprawidłowe. W tym przypadku miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju działalności gospodarczej usługobiorcy. Wystawiając faktury Wnioskodawca nie powinien naliczać polskiego VAT, gdyż podatek ten powinien być rozliczony w kraju nabywcy usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach swojej działalności gospodarczej świadczy on usługi transportu drogowego towarów. Jest to transport zarówno na terytorium kraju jak i poza terytorium kraju. Często ma miejsce sytuacja, gdy zlecającym mu usługę transportu jest podmiot zarejestrowany jako podatnik w innym kraju. Jednym z klientów Zainteresowanego jest podmiot mający zarejestrowaną działalność w Niemczech, natomiast nie jest on zarejestrowany w Niemczech jako czynny podatnik podatku VAT. Jest on zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT - gdyż w Polsce również prowadzi działalność gospodarczą - jednakże dla transakcji Wnioskodawcy zlecającym usługę transportu jest podmiot z siedzibą w Niemczech. Na jego rzecz (z podaniem nazwy adresu działalności zarejestrowanej w Niemczech) wystawiane są faktury VAT dokumentujące wykonane usługi. Dla tej transakcji podmiot zarejestrowany w Polsce nie jest ani stroną umowy, ani płatnikiem za wykonane usługi. Płatność za wykonane usługi dokonuje również podmiot z siedzibą w Niemczech.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy #61485; podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Z powyższej regulacji wynika zatem, że status podatnika dla potrzeb określenia miejsca świadczenia usługi nie jest uzależniony od rejestracji podmiotu dla potrzeb podatku VAT czy też podatku o podobnym charakterze. Istotnym jest, że kontrahenci wykonują samodzielnie działalność gospodarczą zdefiniowaną w systemie prawnym danego państwa, której definicja odpowiada tej przyjętej w polskich przepisach.

Tak więc, mając na uwadze wyżej powołane przepisy należy stwierdzić, że fakt niezarejestrowania kontrahenta Zainteresowanego na potrzeby podatku VAT na terytorium Niemiec nie świadczy o tym, że nie jest on podatnikiem w świetle art. 28a ustawy.

Tym samym nabywca usług - prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Niemiec - spełnia definicję podatnika, o którym mowa w powołanym przepisie ustawy.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług wykonywanych na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Zatem w przypadku wykonywania usług na rzecz podatnika miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli opodatkowanie usług zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna ich konsumpcja.

Po dokonaniu analizy informacji zawartych w przedstawionym opisie sprawy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie mają zastosowania, w konsekwencji miejsce świadczenia usług wykonywanych przez Zainteresowanego ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie.

Tym samym miejscem świadczenia (opodatkowania) usług świadczonych przez Wnioskodawcę jest - zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy - terytorium Niemiec, tj. miejsce gdzie usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym, usługi świadczone przez Zainteresowanego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Podsumowując, miejscem świadczenia usług transportu drogowego w przypadku usług świadczonych na rzecz podatnika prowadzącego działalność gospodarczą na terenie Niemiec, niezarejestrowanego w Niemczech jako podatnika podatku VAT - jest siedziba jego działalności gospodarczej - czyli terytorium Niemiec. W związku z tym ww. usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl