ILPP4/443-135/11-4/JKa - Stawka podatku VAT dla usług polegających na ochronie dorobku kultury ze szczególnym uwzględnieniem ochrony zabytków i odkryć archeologicznych.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-135/11-4/JKa Stawka podatku VAT dla usług polegających na ochronie dorobku kultury ze szczególnym uwzględnieniem ochrony zabytków i odkryć archeologicznych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Fundacji, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2011 r. (data wpływu 14 lutego 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 kwietnia 2011 r. (data wpływu 27 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 kwietnia 2011 r. (data wpływu 27 kwietnia 2011 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będący Fundacją zajmuje się ochroną dorobku kultury ze szczególnym uwzględnieniem ochrony zabytków i odkryć archeologicznych wraz z opieką nad nimi. Zakres tych prac zawarty jest w jego statucie. W zakresie tym również prowadzi on działalność gospodarczą, z której zyski przeznacza na realizacje działalności statutowej.

Do końca roku 2010 takie usługi traktowane były, jako usługi ochrony zabytków i sklasyfikowane pod numerem 92.52.12-0.0 zgodnie z klasyfikacją PKWiU z 1997 r.

Zgodnie z wykazem PKWiU z roku 2008, usługi te sklasyfikowane zostały pod symbolem 91.03.10.0 co może sugerować, że usługi te nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r.

Czynności wykonywane przez Zainteresowanego nie są usługami świadczonymi przez podmiot prawa publicznego, oraz nie jest on wpisany do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Jednakże, zgodnie z wpisem do Rejestru Stowarzyszeń, Innych Organizacji Społecznych i Zawodowych, Fundacji i Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej Krajowego Rejestru Sądowego w Dziale 1 Rubryka 8, Organem sprawującym nadzór nad Fundacją jest Minister Kultury.

Osiągane zyski z przeprowadzanych badań archeologicznych w całości przeznaczane są na kontynuację i doskonalenie świadczonych usług, oraz na realizację celów statutowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku od towarów i usług należy opodatkować prowadzone usługi w roku 2011.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako instytucja o charakterze kulturalnym, której głównym celem jest ochrona dziedzictwa kultury spełnione pozostają warunki do utrzymania zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się ochroną dorobku kultury ze szczególnym uwzględnieniem ochrony zabytków i odkryć archeologicznych wraz z opieką nad nimi. Zakres tych prac zawarty jest w statucie fundacji. W zakresie tym również prowadzi działalność gospodarczą, z której zyski przeznacza na realizacje działalności statutowej.

Do końca roku 2010 takie usługi traktowane były, jako usługi ochrony zabytków i sklasyfikowane pod symbolem 92.52.12-0.0 zgodnie z klasyfikacją PKWiU z 1997 r.

Zainteresowany wskazał, iż nie jest on podmiotem prawa publicznego, oraz nie jest wpisany do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Jednakże, zgodnie z wpisem do Rejestru Stowarzyszeń, Innych Organizacji Społecznych i Zawodowych, Fundacji i Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej Krajowego Rejestru Sądowego w Dziale 1 Rubryka 8, Organem sprawującym nadzór nad Fundacją jest Minister Kultury.

Osiągane zyski z przeprowadzanych badań archeologicznych w całości przeznaczane są na kontynuację i doskonalenie świadczonych usług, oraz na realizację celów statutowych.

Do dnia 31 grudnia 2010 r. obowiązywał art. 8 ust. 3 ustawy, który stanowił, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Świadczenie usług, sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 92.52.12-00.00, polegających na ochronie zabytków korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, w związku z poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy. Od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 29 października 2010 r. (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) na mocy art. 1 pkt 8 lit. a), uchylono art. 43 ust. 1 pkt 1, który stanowił, iż zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Artykuł 146a pkt 1 ustawy stanowi, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a.

podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b.

indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a) lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia - art. 43 ust. 17 ustawy.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a), stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy).

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu sprawy należy stwierdzić, że kluczową rolę w przedmiotowej sprawie odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, iż zwolnione są od podatku VAT usługi wykonywane przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru kultury, bądź indywidualnych twórców i artystów wykonawców, wynagradzane w formie honorariów.

Zainteresowany wskazał, że nie jest on podmiotem prawa publicznego, oraz nie jest wpisany do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, zatem nie została spełniona przesłanka podmiotowa wskazana w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

W związku z powyższym, usługi polegające na ochronie dorobku kultury ze szczególnym uwzględnieniem ochrony zabytków i odkryć archeologicznych wraz z opieką nad nimi, od dnia 1 stycznia 2011 r. nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy.

Reasumując, od dnia 1 stycznia 2011 r. usługi będące przedmiotem pytania są opodatkowane stawką 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl