ILPP4/443-127/14-2/EWW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-127/14-2/EWW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Belgii opodatkowanej stawką podatku w wysokości 0% #61485; jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Belgii opodatkowanej stawką podatku w wysokości 0%.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

"A" Sp. z o.o. (dalej jako: Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka dokonuje sprzedaży wyprodukowanych w Polsce mebli do belgijskiej spółki "B". Spółka "B" jest zarejestrowanym w Belgii czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Transakcja przebiega w następujący sposób:

* spółka "B" składa zamówienie na meble, które oparte jest o szczegółową specyfikację, zwaną "Stuecklist'ą", zawierającą części składowe każdego mebla, tj. materiały, półfabrykaty i artykuły zakupowe;

* Spółka z zakupionych materiałów (płyta wiórowa, sklejka, pianka) produkuje elementy meblowe, dokonuje wstępnego montażu funkcji typu relax, vario, night, kompletuje pozostałe artykuły zakupowe wchodzące w skład poszczególnych zamówień (m.in. pokrowiec, stopki, materace, poduszki) i przesyła je do ostatecznego montażu do niemieckiej spółki (dalej jako: spółka montażowa);

* po montażu, który odbywa się na terenie Niemiec, a na który spółka montażowa ma 1 tydzień czasu, zmontowane i zapakowane meble przewożone są do Belgii do spółki "B"

.

Oprócz ww. elementów meblowych i artykułów zakupowych, Spółka przesyła do spółki montażowej ujęte także w specyfikacji materiałowej materiały niezbędne do montażu tj.: klej, zszywki, folia opakowaniowa typu bullback, śruby, wkręty, podkładki oraz pasy siedziskowe i oparciowe. Materiały te z uwagi na ich charakterystykę przekazywane są spółce montażowej w opakowaniach zbiorczych, w przeciwieństwie do pozostałych elementów, które są opisane i pogrupowane według zamówionych mebli. Materiały te stanowią poniżej 5% wartości sprzedawanych mebli i są zużywane w procesie montażu w spółce montażowej.

Usługa montażu w Niemczech jest wykonywana na zlecenia Spółki. Zgodnie z umową ze spółką montażową elementy meblowe składane są według szczegółowych indywidualnych instrukcji, stworzonych oddzielnie dla każdego modelu mebla i przekazanych przez Spółkę. Spółka montażowa otrzymuje jedynie elementy meblowe, które wchodzą w skład zamówienia na dostawę dla "B" oraz materiały niezbędne do montażu.

Za transport towarów w całej transakcji odpowiada "B". Wnioskodawca posiada jednak dokumentację w postaci listów przewozowych i specyfikacji towarów, która potwierdza przebytą drogę towarów z Polski do Niemiec, a następnie do Belgii, tj. z zakładu Spółki w Polsce do spółki montażowej w Niemczech, a następnie do "B" w Belgii. Towary (udostępnione spółce montażowej) będą identyfikowane na każdym etapie transakcji. Montaż mebli odbywa się pod nadzorem instruktora zatrudnionego w Dziale Projektów Spółki.

Fakturowanie przebiega następująco: Spółka wystawia fakturę sprzedaży mebli gotowych na "B". Zafakturowana wartość wynika wprost ze specyfikacji materiałowej każdego mebla (Stuecklist'y) oraz marży stosowanej przez Spółkę.

Transakcja jest rozpoznawana w Polsce jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów do Belgii. Spółka montażowa wystawia na Spółkę fakturę za wykonaną usługę, w której wykazuje, że Spółka jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT.

Główna wartość towarów sprzedawanych na rzecz "B" powstaje w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż mebli do "B" stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów do Belgii.

2. Czy posiadane przez Spółkę dokumenty pozwalają na zastosowanie 0% stawki podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W ocenie Spółki, sprzedaż mebli do "B" stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów do Belgii.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie Polski podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przepis ten stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o VAT, miejscem opodatkowania dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki, zostały spełnione warunki uznania transakcji sprzedaży mebli do "B" za wewnątrzwspólnotową dostawę z terytorium Polski na terytorium Niemiec. Spółka jest czynny podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Dostawa dokonywana jest do nabywcy, który jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. W wyniku dostawy następuje przemieszczenie towaru z terytorium Polski na terytorium Belgii. W ocenie Spółki, fakt dokonania montażu elementów meblowych na terenie Niemiec w żaden sposób nie wpływa na rozliczenie transakcji. Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 4 pkt 5 ustawy o VAT, przemieszczenia towarów przez podatnika lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy towary te mają być przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonanej przez tego podatnika, jeżeli przemieszczenie towarów następuje na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, do którego dokonywana jest ta wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. W opisanym stanie faktycznym terytorium Niemiec jest jedynie punktem przez który przebiega dostawa towarów.

Stanowisko Spółki potwierdzają następujące fakty:

* usługa spółki montażowej na przekazanych towarach polega jedynie na montażu towarów według ścisłych wytycznych przekazanych przez Spółkę. Główna wartość towarów sprzedawanych na rzecz "B" powstaje w Polsce, a usługi spółki montażowej, nie obejmują czynności służących wytwarzaniu nowego towaru czy też nowej jakości. Wartość towarów przekazanych spółce montażowej jest przeważająca w stosunku do wartości usługi tej spółki;

* w momencie przekazania przez Spółkę na rzecz spółki montażowej towarów do montażu istnieje zamówienie z "B", które reguluje przedmiotową sprzedaż towarów do Belgi;

* z przebiegu transakcji i porozumień jednoznacznie wynika, że przeznaczeniem towarów wysyłanych przez Spółkę do spółki montażowej jest ich sprzedaż dla "B" do Belgii;

* towary (udostępnione spółce montażowej) są identyfikowane na każdym etapie transakcji. Ponadto Spółka będzie posiadała dokumentację, która potwierdzi przebytą drogę towarów z Polski do Niemiec, a następnie do Belgii do "B".

W związku z powyższym, z przebiegu transakcji oraz posiadanej przez Spółkę dokumentacji wynikać będzie jednoznacznie, jakie towary zostały spółce montażowej przekazane w celu montażu oraz jakie jest ich przeznaczenie.

Zdarzenie polegające na przekazaniu przez Spółkę towarów do spółki montażowej nie stanowi również przemieszczenie w rozumieniu Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie bowiem z art. 17 Dyrektywy, przemieszczenie do innego państwa członkowskiego oznacza każdą wysyłkę lub transport rzeczowego majątku ruchomego przez podatnika lub na jego rzecz, do celów działalności jego przedsiębiorstwa, do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium państwa członkowskiego, w którym ten majątek się znajduje, jednakże na terytorium Wspólnoty.

W przypadku analizowanej transakcji nie ma mowy o przemieszczeniu, gdyż siedziba spółki montażowej nie jest miejscem przeznaczenia, a jedynie miejscem montażu towaru. Miejscem przeznaczenia natomiast jest siedziba "B", który to rozpoznaje przedmiotową transakcję jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Mając powyższe na uwadze, transakcja sprzedaży mebli dla "B" AG stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Ad. 2

W ocenie Spółki, opisane w stanie faktycznym dokumenty umożliwiają jej stosowanie dla transakcji stawki podatku VAT w wysokości 0%.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 stawkę podatku 0% stosuje się pod warunkiem, że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3.

podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Dowodami, o których mowa powyżej, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1.

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju #61485; w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2.

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

W przypadku gdy dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1.

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2.

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3.

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4.

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W przedmiotowej transakcji Spółka dokonuje dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Spółka dysponuje zarówno listami przewozowymi jak i specyfikacją towaru do przeprowadzanych transakcji.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki, transakcje sprzedaży mebli do Belgii będą podlegały opodatkowaniu 0% stawką podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą #61485; opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy #61485; przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy #61485; miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Na mocy art. 13 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy #61485; przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Ogólną definicję pojęcia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stanowi art. 13 ust. 1 ustawy. Zgodnie z jego treścią, wewnątrzwspólnotową dostawą towarów jest wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy, na terytorium innego państwa członkowskiego. W przeciwieństwie do wewnątrzwspólnotowego nabycia, w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej (opodatkowanej w Polsce) musi się ona odbywać z kraju (tzn. z Polski) i ma być dokonywana przez polskiego (tekst jedn.: zarejestrowanego w Polsce) podatnika.

Wskazać należy, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w istocie jest specyficznym przypadkiem zwolnienia od opodatkowania, przy zachowaniu prawa do odliczenia, wprowadzonym z uwagi na rozliczanie podatku przez nabywcę, a nie stricte czynnością opodatkowaną (do czynności opodatkowanych nie zaliczają jej regulacje prawa wspólnotowego). Z tego też względu, przepisy konkretnych ustaw VAT, dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, odnosić się mogą jedynie do tych dostaw wewnątrzwspólnotowych, które rozpoczęły się z tego właśnie państwa. Do dostaw zaczynających się w innych państwach zastosowanie będą miały przepisy tych innych państw.

Elementem, który musi wystąpić, aby uznać daną czynność za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, jest wywóz towaru z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Podkreślić należy, że dostawą wewnątrzwspólnotową nie jest sama czynność faktyczna, jaką jest wywóz towarów. Wywóz ten musi bowiem nastąpić w wyniku dokonania dostawy. Jest to warunek konieczny, stanowiący odbicie warunków dotyczących nabycia, gdzie wymaga się, aby miało miejsce nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, co następuje w wyniku dokonanej dostawy.

Przez pojęcie "dostawy towarów", należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w art. 7 ust. 1 ustawy zwrot "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Sprzedaje on będącemu czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej kontrahentowi belgijskiemu meble zgodnie z jego zamówieniem. Zamówienie na meble oparte jest o szczegółową specyfikację, która zawiera części składowe każdego mebla, tj. materiały, półfabrykaty i artykuły zakupowe. Spółka z zakupionych materiałów (płyta wiórowa, sklejka, pianka) produkuje elementy meblowe i dokonuje wstępnego montażu funkcji typu relax, vario, night, kompletuje pozostałe artykuły zakupowe wchodzące w skład poszczególnych zamówień (m.in. pokrowiec, stopki, materace, poduszki) i przesyła je do ostatecznego montażu do niemieckiej spółki (spółki montażowej). Oprócz ww. elementów meblowych i artykułów zakupowych Zainteresowany przesyła do spółki montażowej materiały niezbędne do montażu, tj.: klej, zszywki, folię opakowaniową typu bullback, śruby, wkręty, podkładki oraz pasy siedziskowe i oparciowe. Materiały te z uwagi na ich charakterystykę przekazywane są spółce montażowej w opakowaniach zbiorczych, w przeciwieństwie do pozostałych elementów, które są opisane i pogrupowane według zamówionych mebli. Montaż mebli odbywa się na terenie Niemiec. Usługa montażu jest wykonywana na zlecenia Wnioskodawcy. Zgodnie z umową ze spółką montażową, elementy meblowe składane są według szczegółowych indywidualnych instrukcji, stworzonych oddzielnie dla każdego modelu mebla i przekazanych przez Spółkę. Spółka montażowa otrzymuje jedynie elementy meblowe, które wchodzą w skład zamówienia na dostawę dla kontrahenta belgijskiego oraz materiały niezbędne do montażu. Zmontowane i zapakowane meble przewożone są do Belgii do nabywcy - kontrahenta belgijskiego.

Przedstawione powyżej przepisy ustawy ustalają pewne ogólne zasady pozwalające rozpoznać daną transakcję jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. A mianowicie, musi wystąpić wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Wywóz ten musi być w wykonaniu w ramach przeniesienia, ze sprzedającego na nabywającego, prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

Z przedstawionego przez Zainteresowanego opisu stanu faktycznego wynika, że dokonana przez niego transakcja nie może zostać uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę mebli do Belgii, w myśl art. 13 ust. 1 ustawy. Wymogiem koniecznym do zakwalifikowania dostawy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów jest wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. W przedmiotowej sprawie, towarami nabyciem których zainteresowany jest kontrahent belgijski są meble (jako gotowe produkty spełniające określoną funkcję i gotowe do użytku). To takie meble stanowią dla niego przedmiot nabycia i w ramach dostawy to one powinny stanowić przedmiot wywozu z terytorium kraju na terytorium Belgii. Tymczasem z przedstawionych przez Wnioskodawcę informacji wynika jednoznacznie, że przedmiotem wywozu z terytorium kraju nie są gotowe meble, ale ich wstępnie zmontowane elementy (ze wstępnym montażem funkcji: relax, vario, night), artykuły zakupowe (pokrowiec, stopki, materace, poduszki) oraz materiały niezbędne do dalszego montażu mebli (klej, zszywki, folia, opakowania typu bullback, śruby, wkręty, podkładki oraz pasy siedziskowe i oparciowe). Pomimo, że ww. elementy składają się na zamówione przez kontrahenta belgijskiego meble, to jednak nie sposób uznać, że ich wywóz z Polski jest tożsamy z wywozem gotowych mebli, które ostatecznie nabywa kontrahent z Belgii. Faktu tego nie zmienia również to, że jak wskazał Zainteresowany, główna wartość towarów sprzedawanych na rzecz kontrahenta belgijskiego powstaje w Polsce. Ponieważ jak już wykazano powyżej, przedmiotem wywozu z terytorium kraju są poszczególne elementy, akcesoria zakupowe i materiały bez względu na ich wartość, a nie meble stanowiące dla kontrahenta cel nabycia i będące przedmiotem dostawy Spółki.

Biorąc pod uwagę również to, że to na zlecenie Zainteresowanego spółka montażowa świadczy usługi montażu mebli, trudno uznać, że kontrahent belgijski ma prawo do rozporządzania jak właściciel wywożonymi z terytorium kraju elementami składającymi się na te meble.

Należy stwierdzić zatem, że w przedmiotowej sprawie wywozu elementów, akcesoriów zakupowych oraz materiałów, nie można uznać za wywóz towarów (mebli) nabycia których ostatecznie dokonuje kontrahent belgijski, a tym samym wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy uznać tej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę mebli do Belgii spełniającą warunki wskazane w art. 13 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji powyższego, nie można zgodzić się również z Zainteresowanym, że transakcja sprzedaży mebli do Belgii podlega opodatkowaniu 0% stawką podatku VAT, pomimo że jak wskazano, Spółka dokonuje dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, dysponuje ona listami przewozowymi oraz specyfikacją towarów.

Podsumowując, za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Zainteresowanego, zgodnie z którym opisana transakcja sprzedaży mebli dla kontrahenta belgijskiego stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów do Belgii, podlegającą opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%.

W tym miejscu wskazać należy, że wywóz elementów, akcesoriów zakupowych oraz materiałów z terytorium kraju na terytorium Niemiec spełnia przesłanki do uznania tej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy. W przepisie tym ustawodawca rozszerzył zakres transakcji uznawanych za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, uznając za nie również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika. Należy podkreślić, że przemieszczane przez podatnika należące do jego przedsiębiorstwa towary niekoniecznie muszą służyć mu bezpośrednio do wykonywania czynności opodatkowanych, wystarczy aby były one wykorzystywane przez podatnika w ramach działalności gospodarczej. Natomiast o warunkach i sposobie rozliczenia oraz wysokości stawki podatku z tytułu sprzedaży towarów dokonywanej z terytorium Niemiec, decydują przepisy tego kraju.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl