ILPP4/443-117/14-2/BA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania dla dokonanych w Wariantach 2-6 wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów stawki podatku VAT w wysokości 0% - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania dla dokonanych w Wariantach 2-6 wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów stawki podatku VAT w wysokości 0%.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest ubój bydła, produkcja i dystrybucja mięsa wołowego. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE w Polsce (posiada ważny numer VAT UE nadany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego). W ramach powyższej działalności, Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: "WDT") do krajów Unii Europejskiej (dalej: "UE"). Towary transportowane są przez przewoźników. Towary są sprzedawane do zarejestrowanych podatników VAT UE w poszczególnych krajach UE (dany nabywca unijny posiada numer VAT UE przyznany mu do transakcji wewnątrzwspólnotowych przez kraj dla niego właściwy). W celu udokumentowania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, Spółka co do zasady posiada:

Dodatkowo Spółka posiada inne dokumenty w stosunku do każdej transakcji WDT, takie jak:

Niemniej jednak, w przypadku niektórych transakcji wewnątrzwspólnotowych, w związku z utrudnieniami lub niemożliwością pozyskiwania dokumentów przewozowych od przewoźników/kontrahentów, zdarza się, że Spółka nie jest w posiadaniu podpisanego przez kontrahenta (nabywcę) lub przewoźnika dokumentu transportowego. Sytuacja ta ma zazwyczaj miejsce, gdy transport nie jest organizowany przez Spółkę, tylko usługa transportu zostaje zlecona firmie przewozowej przez kontrahenta. W takiej sytuacji, Spółka wnioskuje o oświadczenia przewoźników (w formie elektronicznej bądź papierowej), że dany towar został dostarczony do kontrahenta bądź o potwierdzenia kontrahentów w formie korespondencji mailowej, że dany towar został przez nich otrzymany.

Przygotowane przez danego przewoźnika oświadczenie zawiera następujące dane:

* miejsce i datę jego wystawienia,

* dane przewoźnika,

* dane Spółki (jako podmiotu wysyłającego towary),

* dane odbiorcy otrzymującego towar,

* numer i datę zlecenia,

* wagę towaru,

* ilość towaru,

* datę wysyłki (przyjęcia towaru do przewozu),

* datę dostawy do nabywcy,

* pieczątkę i/lub podpis przewoźnika.

Potwierdzenia kontrahentów przesyłane są w formie mailowej i zawierają potwierdzenie, że dany towar udokumentowany daną fakturą został przez danego unijnego kontrahenta otrzymany poza granicami kraju. Ponadto, w Spółce występują również dostawy wewnątrzwspólnotowe, odnośnie których transport dokonywany jest przez dwóch odrębnych przewoźników (wariant 5 i 6 poniżej). Taka sytuacja ma miejsce, gdy towar wywożony z Polski jest pierwotnie transportowany przez pierwszego przewoźnika do magazynu centralnego w danym kraju europejskim innym niż Polska, a następnie kolejny przewoźnik dostarcza dany towar z magazynu bezpośrednio do kontrahenta Spółki. W takiej sytuacji, Spółka jest w posiadaniu dokumentu przewozowego (CMR) dotyczącego pierwszego odcinka transportu (tekst jedn.: do magazynu w innym kraju europejskim niż Polska), na którym widnieją podpisy/pieczątki obu przewoźników. W takiej sytuacji, mimo starań Spółka z reguły nie uzyskuje drugiego dokumentu CMR dotyczącego drugiego odcinka trasy (tekst jedn.: z magazynu położonego w innym kraju UE niż Polska do nabywcy finalnego w UE).

W związku z powyższym, w Spółce mogą występować następujące warianty posiadanych dokumentów potwierdzających dokonanie WDT.

Wariant 1:

Wariant 2:

Wariant 3:

Wariant 4:

Wariant 5 (transport dokonywany jest przez dwóch odrębnych przewoźników):

Wariant 6 (transport dokonywany jest przez dwóch odrębnych przewoźników):

Spółka wskazała, że otrzymała interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 lutego 2014 r. sygn.: ILPP4/443-547/13-5/BA, w której stanowisko Spółki w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla dokonanych w Wariancie I wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zostało uznane za prawidłowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym (w odniesieniu do dostaw już dokonanych) oraz zdarzeniu przyszłym (w odniesieniu do dostaw przyszłych) zgromadzone przez Spółkę dokumenty wymienione w Wariantach 2, 3, 4, 5 oraz 6 można uznać za dowody świadczące o tym, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a zatem Spółka na podstawie tych dowodów jest uprawniona do zastosowania dla dokonanych przez siebie transakcji wewnątrzwspólnotowych stawki podatku VAT 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadane dokumenty wymienione w Wariantach 2-6 można uznać za dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a zatem na podstawie tych dowodów Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% dla dokonanych oraz przyszłych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

Stanowisko Spółki oparte jest na argumentach, wynikających z przepisów prawa oraz orzecznictwa.

1.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0% pod warunkiem, że:

Zgodnie zaś z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Ponadto art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, zawiera następujący katalog dowodów, które mogą zostać uznane za dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT:

W art. 42 ust. 11 ustawy o VAT zostało użyte wyrażenie "w szczególności", co oznacza, że powyższy katalog dokumentów ma charakter otwarty, tzn. jako dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, można wykorzystywać także inne dokumenty niż wymienione w tym katalogu.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że ustawa o VAT w art. 42 ust. 3 oraz art. 42 ust. 11 wprowadza katalog dokumentów, których posiadanie uprawnia podatnika do zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT. Dokumenty określone w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT mają charakter dokumentów podstawowych, a dokumenty określone w ust. 11 mają charakter dokumentów pomocniczych, które mogą potwierdzać dokonanie WDT, jeżeli podatnik nie posiada wszystkich dokumentów określonych w ust. 3 lub nie potwierdzają one dokonania dostawy.

Prawidłowość powyższego stanowiska została potwierdzona w uchwale siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego ("NSA") z dnia 11 października 2010 r. (I FPS 1/10), w której NSA uznał, że "przy uwzględnieniu kompleksowej wykładni art. 42 ust. 7, 3 i 11 ustawy o VAT, na którą składają się wykładnie: gramatyczna, systemowa oraz prowspólnotowa, na przedstawione do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne należy odpowiedzieć, że w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy o VAT (...) dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § I ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju".

2.

Jak zostało przedstawione w opisie sprawy, w Wariantach 2-6 Spółka w poszczególnych przypadkach jest w posiadaniu wystawionej na nabywcę kopii faktury dokumentującej dostawę wewnątrzwspólnotową. W posiadaniu Spółki znajdują się również specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (umieszczana na fakturze sprzedaży) oraz dokument przewozowy (CMR). Ponadto, Spółka posiada zamówienie na towar od kontrahenta, korespondencję handlową oraz potwierdzenie dokonania zapłaty po dacie dostaw.

Tym samym, posiadane przez Spółkę dokumenty spełniają przesłanki uznania danej dostawy za transakcję wewnątrzwspólnotową objętą stawką 0%, tj. Spółka w poszczególnych Wariantach dysponuje wszystkimi lub niektórymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT i równocześnie dysponuje innymi dowodami, które jednoznacznie potwierdzają fakt wywozu towarów będących przedmiotem WDT z Polski do odbiorcy w innym niż Polska (...).

3.

Ponadto, Spółka podkreśla, że fakt dokonywania WDT w analizowanej sprawie jest bezsporny. Dowodem na to są między innymi, dokumenty przewozowe (CMR) oraz oświadczenia przewoźników/potwierdzenia kontrahentów. Dodatkowo bezsprzecznym dowodem, że towary będące przedmiotem WDT zostały dostarczone do kontrahentów poza granicami kraju, są dowody potwierdzające zapłatę za towar. Wynika to z faktu, że kontrahenci dokonują zapłaty za towary dopiero po ich fizycznym otrzymaniu w innym niż Polska kraju członkowskim UE. W konsekwencji, należy uznać, że potwierdzenie płatności w omawianej sytuacji stanowi jednoznaczny dowód dostarczenia towarów do kontrahenta (a więc i ich wywozu z Polski), jako że gdyby nie doszło do dostarczenia towaru kontrahentowi, nie uiściłby on zapłaty na rzecz Spółki.

Powyższe potwierdzone zostało między innymi w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 marca 2009 r. (sygn. ILPP2/443-27/09-3/AD). Mianowicie organ stwierdził, że w sytuacji gdy mamy do czynienia z dostawą o charakterze odpłatnym "można uznać, iż dokumenty potwierdzające zapłatę za towary posiadane przez Wnioskodawcę będą mogły stanowić potwierdzenie dostarczenia towarów, będących przedmiotem dostawy do nabywcy w innym państwie członkowskim".

Ponadto, należy podkreślić, że stanowisko Spółki, w stanach faktycznych analogicznych do opisanych w Wariantach 2-6 zostało również potwierdzone w innych licznych interpretacjach organów podatkowych.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 października 2011 r. (sygn. ILPP4/443-500/11 -4/ISN) stwierdzono, że podatnik posiadający dowody takie jak kopia faktury, dowód zapłaty, dowód wydania towaru, dowód nadania przesyłki przez spedytora, korespondencję handlową z zamawiającym oraz specyfikację sztuk ładunku ma prawo do zastosowania stawki 0% VAT do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Ponadto, w innej interpretacji wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 października 2010 r. (sygn. IBPP2/443-878/10/BW), uznano, że posiadane dowody w postaci kopii faktury, specyfikacji wysyłanego towaru, listu przewozowego, z którego nie wynika, że towar został dostarczony do kontrahenta oraz przelewu bankowego, potwierdzającego dokonanie zapłaty przez kontrahenta za zakupiony towar "wystarczająco uprawdopodobnia przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego i ich dostarczenie do odbiorcy. Tym samym posiadanie łącznie ww. dokumentów uprawniałoby Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku VAT 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów".

Z kolei w interpretacji wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 listopada 2011 r. (sygn. IBPP4/443-493/12/LG) uznano, że w sytuacji braku dokumentu przewozowego, natomiast posiadania kopii faktury, specyfikacji sztuk ładunku, potwierdzenia zapłaty oraz umowy handlowej spełnione zostały przesłanki do uznania tak udokumentowanej transakcji za WDT i zastosowania stawki 0%.

Podkreślenia wymaga, że stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w innych licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe:

W związku z powyższym Spółka uważa, że ma prawo do zastosowania stawki 0% w przypadku zgromadzenia dokumentów, o których mowa w Wariantach 2-6 w przedstawionym stanie faktycznym (w odniesieniu do dostaw dokonanych) oraz zdarzeniu przyszłym (w odniesieniu do dostaw przyszłych).

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w opisanej powyżej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 13 ust. 1 ustawy wskazuje, że przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Natomiast art. 13 ust. 6 ustawy stanowi, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Z opisu sprawy wynika, że podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest ubój bydła, produkcja i dystrybucja mięsa wołowego. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE w Polsce (posiada ważny numer VAT UE nadany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego). W ramach powyższej działalności, Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów do krajów Unii Europejskiej. Towary transportowane są przez przewoźników. Towary są sprzedawane do zarejestrowanych podatników VAT UE w poszczególnych krajach UE (dany nabywca unijny posiada numer VAT UE przyznany mu do transakcji wewnątrzwspólnotowych przez kraj dla niego właściwy). W celu udokumentowania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, Spółka co do zasady posiada:

Dodatkowo Spółka posiada inne dokumenty w stosunku do każdej transakcji WDT, takie jak:

Niemniej jednak, w przypadku niektórych transakcji wewnątrzwspólnotowych, w związku z utrudnieniami lub niemożliwością pozyskiwania dokumentów przewozowych od przewoźników/kontrahentów, zdarza się, że Spółka nie jest w posiadaniu podpisanego przez kontrahenta (nabywcę) lub przewoźnika dokumentu transportowego. Sytuacja ta ma zazwyczaj miejsce, gdy transport nie jest organizowany przez Spółkę, tylko usługa transportu zostaje zlecona firmie przewozowej przez kontrahenta. W takiej sytuacji, Spółka wnioskuje o oświadczenia przewoźników (w formie elektronicznej bądź papierowej), że dany towar został dostarczony do kontrahenta bądź o potwierdzenia kontrahentów w formie korespondencji mailowej, że dany towar został przez nich otrzymany.

Przygotowane przez danego przewoźnika oświadczenie zawiera następujące dane:

* miejsce i datę jego wystawienia,

* dane przewoźnika,

* dane Spółki (jako podmiotu wysyłającego towary),

* dane odbiorcy otrzymującego towar,

* numer i datę zlecenia,

* wagę towaru,

* ilość towaru,

* datę wysyłki (przyjęcia towaru do przewozu),

* datę dostawy do nabywcy,

* pieczątkę i/lub podpis przewoźnika.

Potwierdzenia kontrahentów przesyłane są w formie mailowej i zawierają potwierdzenie, że dany towar udokumentowany daną fakturą został przez danego unijnego kontrahenta otrzymany poza granicami kraju. Ponadto, w Spółce występują również dostawy wewnątrzwspólnotowe, odnośnie których transport dokonywany jest przez dwóch odrębnych przewoźników. Taka sytuacja ma miejsce, gdy towar wywożony z Polski jest pierwotnie transportowany przez pierwszego przewoźnika do magazynu centralnego w danym kraju europejskim innym niż Polska, a następnie kolejny przewoźnik dostarcza dany towar z magazynu bezpośrednio do kontrahenta Spółki. W takiej sytuacji, Spółka jest w posiadaniu dokumentu przewozowego (CMR) dotyczącego pierwszego odcinka transportu (tekst jedn.: do magazynu w innym kraju europejskim niż Polska), na którym widnieją podpisy/pieczątki obu przewoźników. W takiej sytuacji, mimo starań Spółka z reguły nie uzyskuje drugiego dokumentu CMR dotyczącego drugiego odcinka trasy (tekst jedn.: z magazynu położonego w innym kraju UE niż Polska do nabywcy finalnego w UE).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednak zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy - w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Przedmiotowa sprawa dotyczy sytuacji, gdy transport towarów w ramach wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów wykonywany jest przez przewoźników.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 - zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy - są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast - w myśl art. 42 ust. 11 ustawy - w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, a w konsekwencji jej opodatkowanie preferencyjną stawką podatku w wysokości 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków - o którym mowa wyżej - od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej opodatkowanej stawką podatku w wysokości 0%, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru z terytorium kraju oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest zatem w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Należy jednak podkreślić, że dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zauważyć należy, że powołane powyżej przepisy nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu np.: w formie elektronicznej. Dla zastosowania stawki 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie danego dokumentu w formie papierowej, wystarczy jego wersja elektroniczna.

W Spółce mogą występować następujące Warianty posiadanych dokumentów potwierdzających dokonanie danej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów:

Wariant 2:

Wariant 3:

Wariant 4:

Wariant 5 (transport dokonywany jest przez dwóch odrębnych przewoźników):

Wariant 6 (transport dokonywany jest przez dwóch odrębnych przewoźników):

W tym miejscu należy wskazać - odnosząc się do specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku - że art. 42 ust. 3 pkt 2 ustawy dotyczący kopii faktury uchylony został z dniem 1 kwietnia 2013 r. przez art. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35 z późn. zm.). Zatem Spółka nie ma obowiązku posiadania kopii faktury dokumentującej daną transakcję dostawy towarów. W związku z tym, że faktura jaką Spółka posiada w swojej dokumentacji zawiera treść wypełniającą znamiona specyfikacji, to dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) nie musi być przez nią sporządzony oddzielnie.

Należy także mieć na uwadze, że co do zasady, dowód zapłaty za towar nie jest wystarczającym dokumentem potwierdzającym dokonanie przemieszczenia towarów z kraju do innego państwa członkowskiego w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Ponieważ strony mogą dokonać rozliczenia transakcji przed jej zrealizowaniem, czyli np. przed dokonaniem dostawy (przemieszczenia towarów z kraju do innego państwa członkowskiego). Tym samym nie sposób uznać, że dowód zapłaty w sposób jednoznaczny potwierdza dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Jednak w związku z tym, że z dokumentów posiadanych przez Spółkę jednoznacznie wynika, że zapłata przez nabywcę dokonywana jest po fizycznym otrzymaniu przez niego towaru (zgodnie z ogólnymi warunkami dostaw Spółki standardowy termin zapłaty wynosi 14 dni od daty dostawy), wówczas taki dokument zapłaty, w powiązaniu z pozostałymi dokumentami posiadanymi przez Spółkę wystarczająco uprawdopodabnia przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego.

Podsumowując, dowody posiadane przez Spółkę w Wariancie 2-6 można/będzie można uznać za dowody potwierdzające, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zostały/zostaną wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a Spółka na podstawie tych dowodów jest/będzie uprawniona do zastosowania dla dokonanych przez siebie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów stawki podatku VAT 0%.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że powołane przez Spółkę interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.