ILPP4/443-108/11-2/PG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2011 r. (data wpływu 7 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania i dokumentowania świadczonych usług - jest prawidłowe.

W dniu 7 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania i dokumentowania świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest samorządową jednostką budżetową, wykonuje zadania publiczne będące zadaniem własnym gminy. Świadczy usługi opieki nad dziećmi do lat 3 na terenie Ł. w 30 placówkach (PKWiU 88.91) - zwolnione od podatku VAT oraz usługi najmu niewykorzystanych pomieszczeń w żłobkach - opodatkowane.

Wpłaty rodziców za pobyt dziecka w żłobku podlegają dokumentowaniu kwitariuszami przychodowo-ewidencyjnymi K-104, które są dowodami stwierdzającymi dokonanie sprzedaży i pobranie opłaty od rodziców za pobyt dziecka w żłobku - za wyżywienie i tzw. opłatę stałą. W dowodzie K-104 zawarte są szczegółowe informacje dotyczące m.in. imienia i nazwiska dziecka, adresu zamieszkania, tytułu opłaty, okresu za który jest pobierana, kwoty opłaty. W dowodzie znajduje się również informacja o odpisach z tytułu nieobecności dziecka dokonywanych zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej.

Zainteresowany nadmienił, że dowody te są drukami ścisłego zarachowania (posiadają wydrukowane serię i numer), wydawanymi z kasy jednostki za pokwitowaniem osobie upoważnionej do pobierania opłat w żłobku - kierownikowi. Sporządzane są w 3 egzemplarzach: 1 - dla księgowości (rejestr sprzedaży), 2 - dla wpłacającego (potwierdzenie dokonanej wpłaty), 3 - pozostaje w grzbiecie bloku, który po wykorzystaniu zwracany jest do kasy jednostki w celu rozliczenia i kontroli.

Pobrana od rodziców gotówka odprowadzana jest do banku na rachunek bankowy jednostki przez kierownika żłobka w dniu pobrania lub w dniu następnym. Wpłata potwierdzona jest bankowym dowodem wpłaty, w którym określone są tytuł wpłaty oraz numery dowodów K-104. Dzięki temu możliwe jest ustalenie ile z ogólnej kwoty wpłacanej do banku przypada na poszczególne dziecko.

Dowody te wydawane są w każdym przypadku pobrania od rodzica należności, bez konieczności wykazywania jakiejkolwiek inicjatywy ze strony płacącego. Procedura ta zapewnia realizację ochrony praw konsumenta w zakresie przywileju otrzymania bez specjalnych życzeń lub żądań dowodu dokumentującego nabycie usługi.

Wnioskodawca zwrócił uwagę, że ww. ewidencja jest prowadzona w celu rozliczenia opłat na każde dziecko z osobna bez względu na obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy pomocy kas rejestrujących.

Dowody K-104 wraz z wystawianymi dla najemców fakturami VAT ujmowane są w rejestrach sprzedaży. Ewidencja księgowa prowadzona jest techniką komputerową, umożliwia ustalenie prawidłowości obliczenia podatku VAT według obowiązujących stawek.

Jednocześnie Zainteresowany zwrócił uwagę, że ten sam rodzaj usług świadczonych przez przedszkola (PKWiU 85) został zwolniony z ewidencji obrotu przy użyciu kas fiskalnych.

Ponadto zakup 30 kas fiskalnych i kas zapasowych, szkolenia pracowników, przeglądy i konserwacje pomniejszy i tak skromne środki publiczne przeznaczone na działalność żłobków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy tak prowadzona ewidencja i dokumentacja w zakresie usług opieki nad dziećmi w żłobkach świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej rodziców, spełnia wymogi określone w poz. 37 załącznika "Czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania" do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 136, poz. 930).

Zdaniem Wnioskodawcy, z tak prowadzonej ewidencji i dokumentacji jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy oraz spełniony jest warunek, że zapłata w całości następuje za pośrednictwem banku na rachunek bankowy podatnika - zgodnie z poz. 37 załącznika do rozporządzenia MF z dnia 26 lipca 2010 r.:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Poprzez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy, zgodnie z którą pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Od 1 stycznia 2011 r. zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących poszczególnych czynności i podatników reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących określone zostało w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

W myśl § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

W poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania jest świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła ²⁾.

Przy czym ²⁾ oznacza, że zwolnienie nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji. Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

* zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako samorządowa jednostka budżetowa, wykonuje zadania publiczne będące zadaniem własnym gminy. Świadczy usługi opieki nad dziećmi do lat 3 na terenie Ł. w 30 placówkach (PKWiU 88.91) zwolnione od podatku VAT oraz usługi najmu niewykorzystanych pomieszczeń w żłobkach - opodatkowane. Wpłaty rodziców za pobyt dziecka w żłobku podlegają dokumentowaniu kwitariuszami przychodowo-ewidencyjnymi K 104, które są dowodami stwierdzającymi dokonanie sprzedaży i pobranie opłaty od rodziców za pobyt dziecka w żłobku - za wyżywienie i tzw. opłatę stałą. W dowodzie K-104 zawarte są szczegółowe informacje dotyczące m.in. imienia i nazwiska dziecka, adresu zamieszkania, tytułu opłaty, okresu za który jest pobierana, kwoty opłaty. W dowodzie znajduje się również informacja o odpisach z tytułu nieobecności dziecka dokonywanych zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej.

Jak wskazał Zainteresowany, dowody te są drukami ścisłego zarachowania (posiadają wydrukowane serię i numer), wydawanymi z kasy jednostki za pokwitowaniem osobie upoważnionej do pobierania opłat w żłobku - kierownikowi.

Pobrana od rodziców gotówka odprowadzana jest do banku na rachunek bankowy jednostki przez kierownika żłobka w dniu pobrania lub w dniu następnym. Wpłata potwierdzona jest bankowym dowodem wpłaty, w którym określone są tytuł wpłaty oraz numery dowodów K-104. Dzięki temu możliwe jest ustalenie ile z ogólnej kwoty wpłacanej do banku przypada na poszczególne dziecko. Dowody te wydawane są w każdym przypadku pobrania od rodzica należności.

Powołane przepisy rozporządzenia nie wskazują wprost jakie wymogi oraz dane ma spełniać ewidencja, o której mowa w poz. 37 załącznika do rozporządzenia, w celu skorzystania ze zwolnienia z obowiązku rejestrowania sprzedaży na kasie fiskalnej.

Obowiązek prowadzenia ewidencji to jeden z podstawowych wymogów, jakie ustawodawca nałożył na podatników VAT, a dane, jakie powinny zawierać ewidencje prowadzone przez podatników, mają przede wszystkim umożliwić prawidłowe sporządzenie przez nich deklaracji dla podatku od towarów i usług. Podatnik winien prowadzić przede wszystkim ewidencję sprzedaży i ewidencję zakupów, a ponieważ ustawodawca nie określił wymogów, co do formy prowadzenia ewidencji, podatnik sam powinien zaplanować taki sposób jej prowadzenia, który ułatwi terminowe sporządzenie deklaracji podatkowej na podstawie zgromadzonych w ewidencjach danych. Dane, które podatnik wpisuje do deklaracji składanej w urzędzie skarbowym, stanowią odzwierciedlenie danych wynikających z prowadzonych przez niego ewidencji. Całość ewidencji powinna być dostosowana do potrzeb podatnika.

Ponadto ważne jest, aby z prowadzonej ewidencji jednoznacznie wynikało, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Reasumując stwierdzić należy, że zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących nie nakładają formy i sposobu prowadzenia ewidencji, o której mowa w poz. 37 załącznika do rozporządzenia ani też nie wskazują na dane, jakie ona powinna zawierać. Ważne jest, aby z tej ewidencji jednoznacznie wynikało, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Przedmiotem pytania Wnioskodawcy jest ustalenie, czy prowadzona przez niego ewidencja i dokumentacja wykonywanych usług spełnia wymogi określone w poz. 37 załącznika do rozporządzenia.

Odpowiadając na pytanie stwierdzić należy, iż ewidencja i dokumentacja dotycząca usług opieki nad dziećmi w żłobkach, świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, zdaniem tut. Organu spełnia wymogi określone w poz. 37 załącznika do rozporządzenia, bowiem wynika z nich jednoznacznie, jakiej konkretnie transakcji zapłata, w całości na rachunek bankowy Zainteresowanego, dotyczy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. W szczególności, w niniejszej interpretacji nie dokonano analizy dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia z obowiązku rejestrowania sprzedaży na kasie fiskalnej, bowiem nie było to przedmiotem pytania Wnioskodawcy ani też kwestia ta nie wynikała z jego stanowiska do zadanego pytania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.