ILPP4/443-106/11-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku sygnowanym datą 29 grudnia 2011 r. (data wpływu 4 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z żoną są emerytami. Razem z żoną w roku 2002 kupił on od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa dwie działki we wsi B. pod T., tj. działkę nr 13/1 o wielkości 1,11 ha oraz działkę nr 17/3 o wielkości 1,86 ha.

Zarówno Zainteresowany, jak i jego żona wychowali się na wsi i całe życie marzyli o kupnie kawałka ziemi i uprawianiu go na emeryturze. Dopóki starczało im sił uprawiali tą ziemię sadząc ziemniaki, pszenicę, kukurydzę - wszystko na własny użytek. Obecnie mają oni po siedemdziesiąt lat i zaczyna brakować im sił na uprawianie ziemi. Zdecydowali się więc na jej sprzedaż.

Ponieważ na tym terenie nie ma obowiązującego planu przestrzennego zagospodarowania, na podstawie warunków zabudowy wydanych przez Burmistrza dnia 3 marca 2009 r. dla działki 17/3 i dnia 6 listopada 2008 r. dla działki 13/1, podzielili oni działkę nr 17/3 na 5 działek o powierzchni 930 m ² każda, a działkę nr 13/1 na 4 działki o powierzchni 949 m ² każda oraz drogę wewnętrzną do tych działek o powierzchni 1140 m ^2. Działki podzielili ponieważ łatwiej jest sprzedać małą działkę niż działkę, która ma ponad hektar powierzchni. Dnia 8 grudnia 2009 r. Wnioskodawca wraz z żoną sprzedali jedną z wydzielonych działek z działki 13/1 oraz udział w drodze do tej działki. Chcieliby sprzedać również pozostałe działki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż wydzielonych działek będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, ani on ani jego żona nie są podatnikami podatku VAT. Nie dokonywali oni czynności rejestracyjnych jako podatnicy podatku od towarów i usług. Nabyty przez nich majątek osobisty nigdy nie służył i nie był wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej i nie został nabyty w celach odsprzedaży.

W opinii Zainteresowanego, sprzedaż wyodrębnionych działek należy potraktować jako sprzedaż części majątku osobistego, która to czynność nie mieści się w definicji działalności gospodarczej dla potrzeb ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, iż podatnicy dokonujący odpłatnej dostawy towaru, w tym także nieruchomości, winni taką transakcję opodatkować. Aby jednak dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tych czynności.

Mając na uwadze powyższe uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zakupił w 2002 r. od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa dwie działki, tj. działkę nr 13/1 o wielkości 1,11 ha oraz działkę nr 17/3 o wielkości 1,86 ha. Nabycie tych gruntów nastąpiło w celach prywatnych. Zainteresowany uprawiał je, sadząc ziemniaki, pszenicę oraz kukurydzę, które wykorzystywał wyłącznie na własny użytek. Jak podkreślił Wnioskodawca, przedmiotowe grunty nigdy nie były wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej, nie zostały nabyte także w celach odsprzedaży. W chwili obecnej z powodu podeszłego wieku oraz braku sił zdecydował się on na ich sprzedaż.

Ponieważ na tym terenie nie ma obowiązującego planu przestrzennego zagospodarowania, na podstawie warunków zabudowy Zainteresowany podzielił działkę nr 17/3 na 5 działek i powierzchni 930 m ² każda, a działkę nr 13/1 na 4 działki o powierzchni 949 m ² każda oraz drogę wewnętrzną do tych działek o powierzchni 1140 m ^2. Wnioskodawca zaznaczył, iż podzielił działki ponieważ łatwiej jest sprzedać małą działkę niż działkę, która ma ponad hektar powierzchni.

W grudnia 2009 r. została sprzedana jedna z wydzielonych działek z działki 13/1 oraz udział w drodze do tej działki. W przyszłości Zainteresowany chciałby sprzedać pozostałe działki.

Grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie należy traktować jako podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Okoliczności sprawy nie wskazują bowiem na to, iż dokonując sprzedaży działek będzie działał on w charakterze handlowca. W chwili ich zakupu nie była zamiarem Zainteresowanego ich późniejsza sprzedaż. Wręcz przeciwnie, celem ich nabycia była uprawa roślin na własne potrzeby i tak też były one przez niego wykorzystywane. Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej lecz stanowią jego majątek prywatny.

Z powyższego wynika, że przedmiotowe działki nie zostały nabyte w celach handlowych, lecz prywatnych, a Wnioskodawca sprzedając je korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, ponieważ przedmiotowe działki nie były wykorzystywane przez Zainteresowanego w działalności gospodarczej, a nabyte zostały wyłącznie do celów prywatnych (uprawa roślin na własny użytek), stwierdzić należy, iż ich sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca jedynie dla Zainteresowanego, a nie dla jego żony będącej współwłaścicielem przedmiotowych działek.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.